Miejski kort tenisowy

1 runda, 1(80)

Pepe akurat też wyglądał całkiem dobrze. Włosy miał spięte w kitę, podwinięte w taki bun-bun czy jakoś w tym stylu. Koszulkę miał na sobie zwykłą, najzwyklejszą, w odcieniu niebios, które pewnie Carma mogłaby zaznać, poznając bliżej Lopeza, ale nie... tak dobrze nie ma!
- Felipe - przedstawił się pięknie, uśmiechając szerzej i zgarnął rakietę tenisową, którą obrócił w dłoni ze dwa razy, czekając na ruch dziewczyny.
I gdy tylko zaserwowała, to Lopez szybko dogonił - z gracją rekina, który wyczuł krew - i odbił, zdobywając punkt.

1 runda / Pepe 1:0 Carma
2 runda / 6 (98)
Odbił kilka razy od podłoża piłeczkę.
- Jak pobyt w Saaaaaaaa-ha-aaanta? - rzucił, ziewając.
Po chwili podrzucił piłkę i przygotował się do serwu.

Upsi dejziz, powiedziałby Pepe, gdyby tylko usłyszał, co rozproszyło Carmalitę.
Wypraszam sobie, przykrył niezdarnie łapskiem swoją buźkę jak ziewnął.
- To dobrze - zawołał, uśmiechając się do dziewczyny przyjaźnie. - Wariacje wakacyjne i ekscesy już za tobą czy jeszcze nie? - zapytał, idąc na części do serwu i gdy tylko usłyszał odpowiedź Auguste - zaserwował.
- Don't believe me just watch - zanucił i kiwnął z rozbawieniem.

- Jeszcze? - spytał i zacmokał głośno. - Skandal, a szybko to może minąć - powiedział ze śmiechem, czekając na to, aż otrzyma "swoją" piłkę. Przyjrzał się Carmie, jednak nie w krytyczny sposób. Rozmówca z rozmówcą, prawda?
- Pewnie, że chcę. Nie śmiałbym odmówić - posłał dziewczynie pełen bajery uśmiech i zaraz zaserwował, w ogóle nie czując się jak zwycięzca.

Pepe 4:0 Carma
runda 5 - 2 (78)

Przyjrzał się pielęgniarce.
- O i to mnie interesuje, bo tak bez skandali to trochę nudno, nie? I kiepsko, bo się traci życie na bycie poważnym, czego, hehe, nie czaję - pomachał rakietą, a gdy tylko Auguste powiedziała coś o tym, żeby dał jej wygrać to człowiek-rekin faktycznie posłuchał.
Kiepskiego serwa sprzeda. Oj, kiepskiego!

Może odrobinę się niecierpliwił, ale nie dało się tego po nim zauważyć. Pepe wyszczerzył się, skinął swobodnie, zamachał rękoma.
- Oho, to mi pasuje - przyznał, uśmiechając się do Carmality i zaśmiał się, odkładając rakietkę. - Każdy ma lepszy i gorszy dzień, nie ma czym się przejmować - powiedział, podchodząc do Auguste i całkiem nonszalancko się oparł.
- Czego jeszcze nie odwiedziłaś? - spytał i przecież to oczywiste, że nie miał na myśli swojego pokoju w motelu, bo jak to tak od razu proponować, no gdzie.

Gdyby Pepe był większym i bardziej bezczelnym człowiekiem to pokazałby Carmie ładne miejsce - swój rozporek, o! Ale powoli, bo co tak od razu.
- Zgaduję, że nie bardzo cię interesuje kościół i klasztor, które mimo że wyglądają naprawdę dobrze, to pewnie sprawiłyby, że stanęłabyś w płomieniach - mrugnął do niej i się zastanowił. - Możemy przejechać się na wzgórze startowe, skąd jest całkiem dobry widok na inne miejsca i wtedy wybierzesz, tak będzie najlepiej - zaproponował i użyczył pewnie ramienia kobiecie.
- A ile jeszcze tu będziesz? Może nadrobisz? - spytał. - A w sadzie byłaś?