15.09.2013, 10.30
Ennis zaspał na pierwsze zajęcia. Poprzedniej nocy znowu czyścił łazienki i po prostu przespał pierwszy dźwięk budzika. Dlatego biegiem wpadł na wydział, zadyszany, z torbą przerzuconą przez ramię i z połową kanapki w ręku, której jeszcze nie zdążył dojeść. Na całe szczęście nie był jedynym nieogarem na studiach, ale i tak grupka kujonów obrzuciła go spojrzeniem pełnym pogardy, gdy wreszcie znalazł się na sali wykładowej.
Niestety, pierwszy semestr jego studiów zapowiadał się niesamowicie nudno. Głównie dlatego, że składał się z niekończących się pasm wykładów o czysto teoretycznym charakterze. Głównie była to chemia w każdej postaci. Ennis do tej pory radził sobie nienajgorzej z przedmiotami ścisłymi, ale w collegu był to już trochę inny poziom i po każdym wykładzie miał wrażenie, że paruje mu mózg. Do tego zarzucali ich już od pierwszego tygodnia stosem prac domowych. Ciężko było to pogodzić z pracą kuchcika w barze Kin, ale chłopak chciał zrobić wszystko, żeby po pierwsze nie zbankrutować, a po drugie dopiąć swego. I przetrwać. To była po prostu kwestia przetrwania, jak w dżungli. Tylko, że zamiast na trujące rośliny i niebezpieczne zwierzęta musiał uważać na to, żeby nie powinęła mu się noga w obliczeniach, a niekorzystne warunki pogodowe w tropikalnych lasach zamieniły się na problem, jak szybko dojechać z kampusu do baru i ile godzin snu uda mu się tym razem podłapać po całym dniu.
Mało w tym wszystkim było na razie studenckiego życia. No cóż.
Po wykładzie nadeszły kolejne zajęcia. I kolejne. Pod koniec Ennis miał wrażenie, że mózg, który wcześniej mu się zagotował, teraz po prostu zamienił się w chlupiącą w czaszce, gorącą zupę.
//zt
