Opuszczony plac budowy

First topic message reminder :

Opuszczony plac budowy przy Dawn Road to miejsce wykupione przez Wright CO. Jednak lata temu zaprzestano tu budowy kolejnego biurowca, przenosząc całą inwestycję do zachodniej dzielnicy miasta.
Wysoki na 30 pięter, szkielet wieżowca został okalany murami aż do 10 kondygnacji. Fundamenty są całkowicie skończone, ściany postawione są na trzech pierwszych piętrach. Na samym placu pozostały jeszcze budki używane jako schowki, oraz kilka kontenerów z gruzem i śmieciami.

Pustostan jednak nie został nikomu sprzedany i wciąż monitoruje go ochrona firmy Wright. Lec mało kto się przyjmuje tutaj ćpunami czy pijakami, którzy zrobili sobie z tego miejsca centrum dowodzenia. Ochrona za flaszkę czy działkę pozwoli ci tutaj „pobujać się” ze swoimi kumplami. Jedynie nie znoszą dzieciaków z deskami i farbami, którzy malują po murach – tych gonią jakby byli przestępcami roku!

- Nie mów tak, proszę. - Debbi jęknęła pod nosem. Smith mówiący młodzieżowym językiem był jak... Ork mówiący elfickim! - Trzeba im pozwolić na normalne życie. Najpierw praca potem zabawa, ale jednak zabawa. W granicach rozsądku. - Dodała.
- Oj, przestań. - Zaśmiała się. - Żadnego wieśniaka! Być może... Być może uciekłam kiedyś z domu na koncert do pobliskiego miasta. - Zaczęła ostrożnie. - Być może dostałam za to porządną karę... Więc uciekłam jeszcze raz, na koncert AB/CD, po którym zrobiłam sobie tatuaż. - Nie wytrzymała i parsknęła śmiechem. Już wiadomo, po kim Regina miała tę nieobliczalność!
- Nic już nie widać... Z resztą sam wiesz. - Puściła zadziorne oczko do męża, znów czując się jak szalona dwudziestka.

- Wcale mnie nie uspokoiłaś - burknął - nie wiem czy uda mi się teraz zasnąć bez myślenia, że Regina ucieknie i zrobi sobie tatuaż.
Aż sie wzdrygnął.
- Nauka... ok, Sabrina wróci do szkoły ale Regina na studiach?! Ty wiesz co tam sie dziej?!

- Możemy zawrzeć z nimi umowę. Więcej swobody, ale też więcej odpowiedzialności. - Pani Smith westchnęła. - Wiem. Ale pamiętaj, że to cholernie mądre dziewczyny i poradzą sobie w życiu... Musimy tylko pilnować, żeby nikt ich nie skrzywdził. - Powiedziała i pokręciła głową.
- Przez krótką chwilę miałam ochotę zaciągnąć cię do hotelu na szybki numerek. Zostałabym w szpilkach. - Mruknęła cicho. - Ale wracajmy do domu. Porozmawiać z dziewczynkami. - Chwyciła dłonie męża i oplotła nimi swoją talię.

- Umowę, jaką umowę? Że... o, damy wam randkować, ale tatuś będzie przyzwoitką? - aż się skrzywił - albo... za dobre świadectwo wychodne?
Jakoś dla niego to nie działało. Chyba Smith miał dosyć ograniczone myślenie; dla niego albo konkretna kara działała, albo totalne popuszczenie pasa. Sam nigdy nie znał co jest pomiędzy. Widać, ze dotychczas dziewczynkom pobłażał, bo nie potrafił zróżnicować kary tak, by zadziałała. 
O tka, seks by skutecznie teraz go uspokoił. Jednak szybko żona ściągnęła go do parteru przypominając o priorytetach. No tak - jak ma się rodzinę, to nagle przyjemności schodzą na dalszy plan. 
Nie żegnał się z nikim, po prostu wziął żonę pod ramię i wyszedł, by odszukać swój samochód z kierowcą.

/zt Smithowie

<- Wieżowiec WM, 12.10.13 r., wieczór

67

- Hola, hola, a Pani gdzie? Nie skończyła Pani robić Panu loda. - złapał dziewczynę zanim zdążyła spierdolić - Tak na ostatnią podróż hoho - zażartował żartowniś Leszek.
- To co, Eb, szukaj łopatki nasz tanku.

35

No Leszek nie zauważył żadnej betoniarki, zamiast tego przytrzymywał panikującą i szlochającą dziwkę.

37

- Jak to nie ma betoniarki? Boże! To szukajcie łopaty!

Mnożnik na spostrzegawczość, próg 30. Jak przekroczycie znajdujecie łopatę.
Jak ktoś z was przekroczy próg 40, to znajdujecie także dół. 
Każdy ma po jednej próbie.

45

Betoniarki niet, ale jest miejscówka - wskazał palcem na dół, obok którego stała łopata.

Smithowa zapaliła papierosa, zastanawiając się chwilę. Spojrzała na parę, potem na łopatę.
- Dawaj ją - warknęła, podchodząc do Joolsa i wyrywając mu narzędzie. Papierosa podała Leszkowi, by ten potrzymał.
Zamachnęła się i walnęła Markowi w łeb. Potem drugi raz i trzeci... i czwarty.
Dziewczyna obok zemdlała, widząc tryskającą krew.
- Niech to szlag, mój kostium! - pisnęła Smithowa, widząc plamy na żakiecie od Wersalki.
- Zakopcie ich, no co tak stoicie!

Leszek patrzył z nieukrywanym obrzydzeniem na poczynania Smithowej.
- Cóż... dobrane z was małżeństwo. - tym razem udało mu się zapanować nad sobą na tyle, że chyba do krwi na kostiumie kobiety nie dołączy kolorowy deszcz. Oddał kobiecie fajkę i wziął zamiast tego łopatę.
- Eb, weź no ją tutaj. - strącił ciało mężczyzny do dołu i czekał na jego +1 po czym zaczął zakopywać.

- A to muszę się zgodzić, dobrane z nas małżeństwo... ale wy się nie skupiajcie na moim pożyciu, tylko kopaniu!
Zaczęła nerwowo chodzić... tylko nie wiadomo czy z powodu morderstwa, czy może plam na kostiumie.
- Znowu będę musiała chińczykom dać do prania - burknęła. 
W końcu Leszek i Jools zakopali żywcem parę. Smithowa odpalała właśnie drugiego papierosa i oglądała swoje zniszczone od piachu, szpilki.
- Boże, muszę się teraz porządnie napić! - westchnęła, idąc do auta.

- Ta jest massa. - odpowiedział murzyn i kopał.
Leszek otarł pot i brud z czoła, rozcierając wszystko po swojej twarzy. Kiwnał na Joolsa.
- Wiesz, jeżeli już się będę przebranżawiał, to nie na czysciciela szyb a na utylizatora śmieci. Myślisz, że mogę sobie wpisać ostatnie nasze wycieczki w SiWi?
Rzucił łopatę w piach i podreptał na kobietą do samochodu ładując sie na tylnie siedzenie.

Kobieta siedziała w samochodzie, patrząc przez okno, an ten opuszczony plac budowy. Ciężko oddychała, zmęczona całym tym dniem - chyba schodziły z niej emocje.
- Powiedzcie mi, wysieliście o stałym zatrudnieniu?

Teraz zarówno Jools jak i Leszek mogą postanowić - czy zostają Wolnymi Strzelcami, czy przejdą do Buendii. Jeśli wybiorą ta drug,a opcję, dostaną na dzień dobry 15 tysięcy dolarów oraz ochronę kartelu. Ale oczywiście będą z nimi pracować i mu podlegać, a także odpowiadać przed nim za wszystkie błędy. 
Jeśli wybiorą opcję pierwszą, nie dostają ani pieniędzy, ani ochrony, ale też nie będą ukarani. Mogą co jakiś czas wykonywać zlecenia dla kartelu ale niech nie liczą na ich wstawiennictwo. 

Leszek-przedsiębiorca popatrzył na kobietę i przekrzywił głowę zastanawiając się chwilę. W sumie i tak już go jej mąż wżenił w rodzinę... tą jej upośledzoną część ale cóż...
- Ale etat jako śmieciarz, czy myśłiwy? - dopytał ale szybko dodał - W sumie wszystko jedno. Mnie to rybka no nie. hehe. Stałe zatrudnienie brzmi dobrze, tak... statecznie.
No to Leszek stał się komuchem. Znaczy czerwonym.

Pokiwała ze zrozumieniem na słowa Joolsa. Słysząc odpowiedź Leszka, uśmiechnęła się.
- Trochę śmieciarz, trochę myślimy... a teraz, proszę mnie zawieźć do domu...

Leszek może doliczyć sobie +15 tysięcy w rachunkach. Niedługo pojawią się nagrody za sesję, które rozda MG.

/zt dla wszystkich