Piwnica

Wejście do piwnicy znajduje się w klapie podłogi w kuchni. Jest ciemna, zimna, mokra i pełno w niej skrzyń i bibelotów... raczej nikt z niej nie korzysta - nie ma tu świeżych artykułów spożywczych czy pralni. 
Raczej pająki i wieczna cisza!

<--- kuchnia

Bobby ocknął się... ciężko powiedzieć, jak długo po tym, jak stracił przytomność. Głowa bolała go niemiłosiernie. Zresztą wszystko go bolało, bo kurde raczej się nie spodziewał, że ktoś go tu wepchnie. Tylko kto, jak, dlaczego? Gdy otwierał klapę, był w kuchni sam. Nic nie rozumiał. Chwilę tak jeszcze leżał, może tylko trochę zmieniając pozycję i usiłując przywyknąć do ciemności. Super.
W końcu, po kilku czy kilkunastu minutach, zebrał się, by wstać i rozejrzeć.

42

Bobby krążył po piwnicy, co jakiś czas obijając się pewnie o skrzynki i inne dziwne rzeczy, które tu były. A wśród nich...

Bobby nagle nastąpił na coś ostrego... jakby na szpilkę.
Gdy się pochylił i wymacał przedmiot, zorientował się, że to broszka.
Potem wpadł na skrzynie, z której coś spało na ziemię i coś metalowego się wysypało.

No świetnie, pomyślał, schylając się i zdejmując klapka. W podeszwę wbiła się igła od broszki. Zmrużył oczy, przyglądając znalezisku. Szkoda, że nie zabrał komórki. Raaany! Gdy zakładał klapek z powrotem, to na moment stracił równowagę i wpadł na jakąś skrzynię. Brzęk kazał mu się schylić i przyjrzeć temu, co posypało się na podłogę.

52

Naboje. Całkiem sporo nawet! Tylko czemu leżały tu, tak luzem? Zresztą, jakkolwiek, ale ta piwnica nie wyglądała na często odwiedzaną. W każdym razie wrzucił jeden do kieszeni szortów, razem z broszką.
A potem go oświeciło (wcześniej był chyba zbyt zamroczony po upadku), by sprawdzić, czy klapa jest otwarta. Toteż wspiął się po schodkach albo drabince i pchnął klapę.

Niestety, klapa była zamknięta.

- Super - jęknął po kilku próbach uniesienia klapy. Nic nie rozumiał. Po jaką cholerę ktoś miałby go tu wrzucać! Ech. Westchnął ciężko, uznając, że jutro rano będzie musiał zrobić raban, to go kucharze wypuszczą. Chyba. Pewnie Joan go potem zabije, że zniknął.
No to zlazł na dół i rozglądał sie dalej, może chociaż jakiś koc znajdzie, albo coś do jedzenia? Albo alkohol? No ej. Niby wiedział, że ktoś mu w końcu otworzy, ale jednak trochę się zestresował.

37

Nie ma sprawiedliwości na tym świecie. Noc w ciemnej, wilgotnej piwnicy, w towarzystwie pająków, zamiast Joan, i nawet nie było co pić. Pewnie na jedzenie też nie było co liczyć.

/z kuchni
Zeszła niezbyt głęboko świecą przy tym sobie komórką. Pająki, pajęczyny, żadnego wampira.

...I Bobby, drzemiący przy jakichś skrzynkach nieopodal schodków. W pewnej chwili ocknął się, aż się cały wzdrygnął. Po chwili chyba zauważył, że nie jest sam. Z kuchni wpadało do piwnicy nieco światła, a i blask wyświetlacza komórki zwrócił jego uwagę.
- ...Joan? - spytał, nie będąc całkiem pewien. Ostatecznie zarobił w głowę dość mocno, nawet teraz mu jeszcze huczało.

A jednak jakaś sylwetka się ryzowała, ale nie w trumnie. I nie był to Tom.
- Jak powiem nie, to mogę sobie wyjść i zamknąć cię w piwnicy z powrotem?
Rozejrzała się jeszcze po pomieszczeniu.
- Co się stało?

Chwilę mu zajęło przetrawienie jej pytania.
- Eee, nie.
No smutno mu się zrobiło, że by go zostawiła po odnalezieniu, co chyba nie było łatwe. Dźwignął się na nogi, poczłapał do dziewczyny i się przytulił.
- Kiepski ze mnie detektyw. Wiesz, jak ci ze Scooby Doo, tam zawsze kogoś gdzieś zamykają. No bo znalazłem tę klapę w kuchni i zajrzałem do środka i ktoś mnie nagle pchnął... A jak się ocknąłem, to byłem już tu dawno zamknięty. Nie wiem kto i dlaczego... - wygadał jej się w ramię.

- Moje poczucie humoru, pamiętasz? - westchnęła. - Ale przynajmniej bym wiedziała, gdzie przebywasz - no nie powie, że się martwiła, nie w prost.
Pogładziła go po włosach.
- Ale zawsze rozwiązywali sprawę, nie? Możemy ten cały cyrk sobie odpuścić, w końcu to wakacje. Idziemy stąd czy tak ci się już tu spodobało?

- Wiem. Tylko słabo kontaktuję - odparł. W końcu odsunął się i kiwnął głową. - Idziemy. Nie znalazłem nawet wina, więc nie ma co tu siedzieć...
Przypomniało mu się natomiast o czyms, co znalazł.
- Pokażę ci coś, ale chodź na górę - już miał dość tej piwnicy. Obejrzał się jeszcze za siebie na ciemne wnetrzne, po czym z ulgą wylazł do kuchni.

---> kuchnia

// 30.04.2013, 21:30

Widziała – widziała wszystko. Panna Loveless siedziała w ogrodzie i była świadkiem, jak pan Holland zabija Romero. Widziała też, jak goście hotelowi wchodzą do salonu i rozmawiając z Alexandrem.
Widziała – i wiedziała, co musi zrobić.
Okrążyła hotel, biegnąć ścieżką pod oknami pokoi, potem zaszła do szklanych drzwi w jadalni. Te, nigdy nie otwierane – wpuściły Loveless, gdy ta użyła swojego klucza. Z pustej sali wbiegła do kuchni a tam – do piwnicy.
To, czego Bobby nie zauważył wcześniej to drugie drzwi w podziemiu, prowadzące do kotłowni i bojlerów gazowych. Kobieta chwyciła butelki z alkoholem, które stały ukryte pod plandeką. Rozlała cały na szmaty i koce, a te – podłożyła pod piece.
Podłożyła ogień i uciekła.
Wybiegła z kuchni do holu, a stamtąd do garaży, gdzie stał jedne z jej samochodów...

/zt

/03.08 --> z ogrodu

Jonathan wciągnowszy po Loli telefon poświecił sobie pod nogi i zszedł ostrożnie pierwszy do piwnicy po czym zasekurował Lolę.
- No, lepiej zrób sobie selfie. "Nasza pierwsza przygoda" - wskazał palcem na brzuch po czym rozejrzał sie po podziemiach.

piwnica była zawalona gruzem i belkami; powietrze cuchnęło spalenizną wymieszaną ze smrodem zgnilizny... łatwo się było potknąć i złamać nogę... a może nawet i zarobić cegłówka w głowę - sufit nie był zbyt solidny.

Lola zrobiła sobie selfie. Pewnie nawet z Jonathanem. A zaraz później przeklęła, gdy się uważniej przyjrzała piwnicy i temu, jak ona wygląda. Naciągnęła koszulkę na nos, by aż tak tego wszystkiego nie wdychać.
-Powiedz mi, że wyszedłeś ostatnio z gorszej rzeczy.-poprosiła, łapiąc za ramię koronera i robiąc ostrożny krok do przodu.

- Um, było dość podobnie chyba. Ale z kilkumetrowym spadem. No i zapach był atrakcyjniejszy. - zasłonił nos rękawem.
- Trzymaj się za mną i uważaj. Nie możesz się obić.
A Jonathan powoli i ustrożnie stawiając kroki poszedł przodem obejrzeć podłogę przy miejscu wybuchu. Może cokolwiek tu znajdzie na czym było by zawiesić oko?

76

Podłoże było beznadziejne i Jon nie wiedział czemu ufac. Intensywnie wpatrywał w ścieszkę pod swoimi stopami i nie zauważył dziury.