Dom Betty Jou

Parterowy dom o niskospadowym dachu pokrytym brązową dachówką. Zbudowany ze dobrej jakości materiałów. Ma dobrą izolację i działającą klimatyzację.
Wchodzi się do sieni, a z niej do dużego pokoju dziennego z otwartą kuchnią. Jest tu też dość miejsca, by postawić duży jadalniany stół. Korytarz po lewej stronie prowadzi do łazienki i dwóch pokoi, a mały korytarzyk przy kuchni kryje małe pomieszczenie gospodarcze i przejście do garażu. 
Garaż mieści jeden samochód.
Goście mają dostęp oczywiście do salonu i kuchni-jadalni. Drzwi obu sypialni sa zawsze zamknięte i raczej właścicielka nikogo tam nie wpuszcza. 
Wnętrze urządzone jest skromnie, acz przytulnie. W kątach stoją nieco babcine meble, a na komodach poustawiane są liczne zdjęcia i szkatułki z biżuterią. W kuchni zawsze coś się dzieje, chociaż sama Bety mało gotuje - mimo to, to jej ulubiona cześć domu, gdzie często pije kawę, pali papierosy lub czyta jakieś szmatławce. 
Wszędzie unosi się zapach słodkich i ciężkich perfum.

Jak wielu się domyśla, dom dostała od drugiego męża, którego oskubała na rozprawie rozwodowej.

---

Zabrał z rusztu ostatnie kawałki mięsa dla siebie oraz Willa, po czym odparł:
-Nie, zostaje w mieście. Może za jakiś czas pojadę znów do domu.-"za jakiś czas" to bardzo długo, ale w sumie chciał teraz posiedzieć trochę w swoim nowym domu, ogarnąć go oraz odpocząć po ekspresowej budowie.

Moira wybrała najbardziej podatna na wielkie głodne oczy osobę i usiadła przed Eva wlepiajac w jej steka maślany wzrok.
- Jedz! - spojrzała na Williama.
- Do domu? Tam jest wiecznie deszczowo i na pewno nie macie takich ładnych plaż.

Eva nie miała najmniejszego zamiaru dzielić się z psem. Przysuneła talerz bliżej siebie i jadła szybciej patrząc podejżliwie na psa.
- Do domu? Znaczy gdzie? Jedź z nami, będzie zabawa. Będzie się działo!

Pies tez przysunął się bliżej i prawie że zamrugał ślepiami. Ale że było gorąco co zaraz otwarla pysk, pokazując wszystkie zęby w szerokim uśmiechu. Urok pittów!
- Liczę że jednak się wybierzesz, Parker. - uśmiechnęła się. - To jutro idziemy wykupić, co? - spojrzała na Evę.

- Will, Mark, jak jest okazja to jedźcie. Podobno... te wycieczki to jakieś tanie, nie? I czterogwiazdkowy hotel przy plaży... 
Aż się rozmarzyła.
- Promenada i spacery, zapach pomarańczy! Och, boże, coś innego niż te krowie gówno w powietrzu. I wiecie, czego jeszcze nie ma w Kalifornii? Buendiów! 
To był chyba największy plus.

- Dobra, idziemy.
I tak skończyła kotleta, na koniec zlitowała się i dała kawałek Moirze po czym się pożegnała i poszła do domu liczyć zaskórniaki.

/zt

Baker nie miał zdania co do Liluye i Connora, więc nie wiedział, w czym Betty widziała problem. Jeśli coś było, to tylko między ich dwójką. On osobiście by się wkurwił, jakby ktoś wtykać nos pomiędzy jego, a Betty. A że ci, jedno z drugim, byli tacy niewydarzeni, no to cóż poradzić.
Milczał również odnośnie wycieczki. O nie, on na pewno nie zamierzał jechać jak jakiś kurwa emeryt z połową miasteczka. On był motocyklistą i on zamierzał jechać motocyklem. Jechać i jechać i jechać. Spać w przydrożnych motelach, zatrzymywać w środku pustyni, jak będzie mieć taką ochotę, albo tuż nad brzegiem oceanu. Takie było jego zdanie i podzielił się nim z Betty Jou, gdy wszyscy już sobie poszli.

Pożegnała się z ludźmi i dalej sączyła swoje piwo. Spojrzał na Bakera znad ciemnych okularów i pokiwała głową.
- No dobrze. Pojadę z tobą na motocyklowe wojaże - przytaknęła.
- Ale żebyśmy potem skończyli w jakimś dobrym hotelu.

-Nie... 2 miesiące temu wróciłem od rodziców. Teraz muszę ogarnąć tutaj sprawy.-odparł.
Gdy wszyscy się rozeszli, Mark również postanowił odejść, ale jego kultura czy wręcz tradycja, którą wyniósł z domu, kazała zapytać się gospodyni:
-Coś jeszcze trzeba zrobić ?-jego dziadek, potem ojciec, teraz on oraz brat, siedzą w pracy swoich mięśni czy umiejętności i zawsze trze było zrobić 100% normy i jeszcze 10%, by pozostać dobrze w pamięci innych.

Betty sporządził na dobudówkę, potem na Marka. Cóż, ktoś musi ogarnąć bajzel!
- Posprzątasz, a potem... wniesiesz meble, co? - zaproponowała, zadowolona z faktu, ze sama tego robić nie będzie.
- Wszystko masz w garażu.

Przytaknął ruchem głowy, po czym zaczął sprzątać. Zaniósł cały sprzęt oraz resztę materiałów na dwie oddzielne kupki, by potem schować do garażu. Następnie zabrał miotłę oraz wiaderko z mopem, bo jeszcze panował syf w samej dobudówce.
Gdy w końcu szufle brudu zostały usunięte z pokoju, a podłoga była jeszcze trochę wilgotna, Mark zabrał się za noszenie mebli.

65 !

Podniósł krzesła niczym Herkules głaz. Były one lekkie, więc ze spokojem mógł brać po dwa, a że ich nie było dużo to nie nanosił się. Jeszcze zaniósł do środka drobniejsze rzeczy.

Mark gwizdał sobie pod nosem i zbierał rzeczy, gdy coś przykuło jego uwagę. Był to "coś z czerwonym przyciskiem". Łącząc fakt tym kim byli Święci oraz budowę - przestraszył się myśląc, że to bomba, choć z drugiej strony powinien mieć jakiś cyferblat lub chociaż nie powinno mieć guzika.
Nie miał zamiaru wołać jeszcze gospodarzy, bo może to tylko jego paranoja. Postanowił, niczym saper, ostrożnie sprawdzić co to jest z pomocą multitola, który miał być przedłużeniem jego ręki.

42+10=52

Mężczyzna zbadał ostrożnie urządzenie przy pomocy swoich narzędzi starając ustalić czym to jest. Jeśli uda mu się ustalić co to zawoła gospodarza budowy, a jeśli nie ustali co to... też go zawoła - w końcu to dom jego kobiety.

-WTF ?-zapytał siebie pod nosem, po czym wrócił do gospodarzy:
-Wiem, że to zabrzmi dziwnie, ale musicie zobaczyć co ktoś dorzucił wam do mebli.-w sumie nie wiedział jak inaczej powiedzieć o aktualnej sytuacji.

Mark jednak nie zdołał wyjść do gospodarzy, ponieważ drzwi w dobudówce był... zamknięte! Mark został sam w nowo wybudowanym pokoju.
Z nadajnikiem w ręce, który jakby robił się coraz cieplejszy... i zaczął wydawać jakieś dźwięki.
Piiip piiip piip...

Baker zgodził się, że mogą się gdzieś zatrzymać w dobrym hotelu. Potem pewnie posiedział jeszcze trochę z Betty Jou, popijając piwo i wcinając steka. Potem pożegnali się, a Sue ruszył ogarniać omówione przez nich sprawy.

zt

-Feck ! Feck ! Feck !-zaczął panikować, wiedząc, że to nie jest zwykły nadajnik. Postanowił wywalić ustrojstwo daleko za okno. Najwyżej Betty będzie miała oczko wodne potem.
Ustrojstwo miało odpowiednią wagę by wylecieć za okno, ale bał się, że nie poleci dość daleko, więc postanowił wybić okno z partyzanta i wtedy wyrzucić daleko ładunek.

Jednak Mark nie trafił w okno. Nadajnik walnął o ścianę, odbił sie od niej, a gdy upadł na podłogę... Mark zobaczył hologram.
To był Chris Pratt na raptorze.
- Mark! Ty i twoje zdolności manualne to jedyny ratunek - mówił.