Karta postaci
Informacje podstawowe:
Imię: Ennis
Nazwisko: Enderman
Pseudonim: brak
Data i miejsce urodzenia: 15.01.1995
Narodowość: Amerykanin
Rodzina: matka Joyce Willows, ojczym Earl Willows, ojciec Richard Enderman, nieznana mu siostra z drugiego małżeństwa ojca
Od kiedy zamieszkuje Old Whiskey: od września 2012
Statystyki:
Inteligencja: 33
Charyzma: 24
Celność: 0
Refleks: 11
Kondycja: 21
Siła: 18
Spostrzegawczość: 28
Dodatkowa umiejętność: Sport – kolarstwo 15
Prawo jazdy: Tak
Wykształcenie:
Zawód wyuczony: brak, nie skończył też szkoły średniej
Zawód wykonywany: pomocnik rzeźnika
Języki: hiszpański w st. średniozaawansowanym
Fizyczność:
Wzrost i budowa ciała: 184 cm wzrostu, bardzo szczupła sylwetka, ale ma szerokie ramiona i mocne, umięśnione od jazdy na rowerze uda, postawa raczej przygarbiona
Znaki szczególne: brak
Kalectwa: brak
Choroby przewlekłe: lekka anemia
Informacje dodatkowe (opcjonalny dłuższy opis wyglądu): Ciemne, półdługie, nieprzystrzyżone od jakiegoś czasu włosy, wyraziste brwi, ale przy tym jasna oprawa oczu i brak zarostu. Zaskakująco jak na mieszkańca Arizony jasna karnacja o nieco oliwkowym odcieniu, spowodowana przez jego anemię. Oczy o migdałowym kształcie, jasnobłękitne, spojrzenie najczęściej „spode łba”. Twarz ciągle jeszcze nieco chłopięca, szczupła, z łagodną linią szczęki i prostokątnym podbródkiem. Nos prosty, wąski, z szerszymi nozdrzami, usta o cienkich wargach i bladym odcieniu. Ennis ogólnie sprawia wrażenie osoby nieco chorowitej i zaniedbanej, ale z potencjałem na to, że jeśliby go tylko wysłać do fryzjera i ubrać w lepsze ciuchy, to wyglądałby całkiem przyzwoicie. Nosi się w ciemnych barwach, w jego garderobie (dosyć skromnej) dominuje czerń, szarość i grana.
Charakter i osobowość:
Największa wada: pamiętliwość, nigdy nie zapomina raz wyrządzonej mu krzywdy
Największa zaleta: otwartość na innych ludzi i nowe sytuacje w życiu
Zainteresowania/hobby: jazda na rowerze, kino artystyczne, rock progresywny, prawo, odrobinę buddyzm i tego typu prądy religijne
Fobie i lęki: nie przepada za szpitalami i bardzo dużymi psami
Cel w życiu/największe pragnienie: wyprowadzka na Alaskę lub do innego zimnego kraju
Informacje dodatkowe (opcjonalny dłuższy opis charakteru):
Osobowość Ennisa w Old Whiskey diametralnie różni się od tej, którą prezentował mieszkając z rodziną w Appaloosa. Tam był mrukliwym, często wybuchającym gwałtownie cynikiem. Z pogardą odnosił się do upodobanego przez jego matkę high life’u. Od zawsze był raczej samotnikiem, w prywatnej szkole, do której uczęszczał, miał raczej niewielu kumpli, do których nie był też specjalnie przywiązany. Jego stopnie wahały się od najsłabszych do najlepszych w zależności od jego nastroju – tygodniami potrafił całkowicie przeciwstawiać się szkolnej mustrze, by później gwałtownie pracować na to, by udowodnić sobie i innym własną wartość. Jego pesymistyczny stosunek do otoczenia, duma i niechęć do własnej rodziny ostatecznie doprowadziły go do stanu, w którym nie mógł już dłużej wytrzymać sam ze sobą.
W Old Whiskey Ennis zmienia swoje usposobienie. Pozostawiwszy przeszłość za sobą i nie przejmując się tym, co przed nim, zdawkowo udziela innym informacji o swoim dawnym życiu. Choć sam jest skryty, to stał się za to uważnym obserwatorem i chętnym słuchaczem, z zapamiętaniem przysłuchując się historiom nowopoznanych ludzi. Mrukliwość stała się cichym, ale w miarę serdecznym usposobieniem. Ennis do wszystkiego podchodzi teraz z otwartością i nowym, stoickim spokojem, biorąc wszystko takim, jakim jest. Ta przychylność wobec zmian i innych ludzi sprawia, że przed Ennisem stoi morze możliwości, a jego życie potoczyć się może w dosłownie każdym kierunku w zależności od tego, na kogo trafi na swojej drodze.
Krótka notka biograficzna postaci:
Życie Ennisa do tej pory naznaczone było trudnymi relacjami rodzinnymi. Urodził się w Tucson z nieformalnego związku dwudziestoletniej kelnerki i absolwenta finansów. Ich przymusowy ślub zakończył się po sześciu latach, a Richard, jego ojciec, opuścił żonę dla innej kobiety, pozostawiając Joyce bez środków do życia. Pogoń za okazją do zarobku przywiódł ostatecznie matkę i chłopca do Appaloosa City. Tam, pracując jako hostessa w jednym z ekskluzywnych klubów, Joyce poznała Earla, jedynego syna i dziedzica ogromnej, pomafijnej fortuny niejakiej madame Willows. Earl, który za pieniądze matki wykupił znaczną część udziałów w jednej z miejscowych firm IT, obsypał matkę Ennisa bogactwami, o którym nigdy jej się nie śniło, i w trzy miesiące później para pobrała się.
To, co dla niektórych byłoby szczęśliwym losem, dla Ennisa okazało się być emocjonalnym piekłem. Nie dość, że nie radził sobie ze świadomością, że ojciec porzucił go zupełnie bez słowa i założył nową rodzinę, to jego nowy ojczym oraz przybrana babka od samego początku traktowali go bardziej jako intruza czyhającego na ich pieniądze niż nowego członka rodziny. Dwunastoletni już Ennis był już bowiem za duży, by Earl uznał go za własnego syna. Madame Willows, nie mająca oporów przed naiwną, łatwo podporządkowującą się za cenę ładnych butów Joyce, nie mogła znieść obecności skrajnie indywidualistycznego chłopca. Fakt, że jego matka pomimo wielu prób nie mogła zajść ponownie w ciążę staruszka skwitowała zresztą gorzkim stwierdzeniem, że to Ennis „zatruł łono matce”.
Nie mogąc dłużej znieść życia w domu, w którym traktowano go jak intruza, a matka, wrzucona w wir koktajlowych przyjęć, obnosiła się z nim jak z atrakcyjnym dodatkiem do stroju, pewnego dnia Ennis porzucił wszystko: prywatną szkołę, w której tego roku miał kończyć edukację, marzenia o studiach prawniczych, garstkę przyjaciół i swoje dotychczasowe życie. Do plecaka zgarnął kilka najpotrzebniejszych rzeczy, bez słowa wyszedł z posiadłości Willowsów i stamtąd wyruszył do Old Whiskey, gdzie po zadaniu kilku rzeczowych pytań miejscowym w cztery godziny później stanął przed wynajętą przez siebie przyczepą i z załatwionym w Ranczu Randalla etatem na stanowisku pomocnika rzeźnika. Życie zaczęło się na nowo.
Majątek i ekwipunek podręczny:
Majątek: przyczepa, laptop ze średniej półki cenowej, stary odbiornik radiowy, jedno pomięte zdjęcie przedstawiające zimowy krajobraz gdzieś w Europie
Ekwipunek podręczny:
Zegarek, szary plecak, klucze do przyczepy, stara Nokia, odtwarzacz MP3, duże słuchawki, portfel, guma do żucia, notatnik, długopis, zapalniczka
Informacje podstawowe:
Imię: Ennis
Nazwisko: Enderman
Pseudonim: brak
Data i miejsce urodzenia: 15.01.1995
Narodowość: Amerykanin
Rodzina: matka Joyce Willows, ojczym Earl Willows, ojciec Richard Enderman, nieznana mu siostra z drugiego małżeństwa ojca
Od kiedy zamieszkuje Old Whiskey: od września 2012
Statystyki:
Inteligencja: 33
Charyzma: 24
Celność: 0
Refleks: 11
Kondycja: 21
Siła: 18
Spostrzegawczość: 28
Dodatkowa umiejętność: Sport – kolarstwo 15
Prawo jazdy: Tak
Wykształcenie:
Zawód wyuczony: brak, nie skończył też szkoły średniej
Zawód wykonywany: pomocnik rzeźnika
Języki: hiszpański w st. średniozaawansowanym
Fizyczność:
Wzrost i budowa ciała: 184 cm wzrostu, bardzo szczupła sylwetka, ale ma szerokie ramiona i mocne, umięśnione od jazdy na rowerze uda, postawa raczej przygarbiona
Znaki szczególne: brak
Kalectwa: brak
Choroby przewlekłe: lekka anemia
Informacje dodatkowe (opcjonalny dłuższy opis wyglądu): Ciemne, półdługie, nieprzystrzyżone od jakiegoś czasu włosy, wyraziste brwi, ale przy tym jasna oprawa oczu i brak zarostu. Zaskakująco jak na mieszkańca Arizony jasna karnacja o nieco oliwkowym odcieniu, spowodowana przez jego anemię. Oczy o migdałowym kształcie, jasnobłękitne, spojrzenie najczęściej „spode łba”. Twarz ciągle jeszcze nieco chłopięca, szczupła, z łagodną linią szczęki i prostokątnym podbródkiem. Nos prosty, wąski, z szerszymi nozdrzami, usta o cienkich wargach i bladym odcieniu. Ennis ogólnie sprawia wrażenie osoby nieco chorowitej i zaniedbanej, ale z potencjałem na to, że jeśliby go tylko wysłać do fryzjera i ubrać w lepsze ciuchy, to wyglądałby całkiem przyzwoicie. Nosi się w ciemnych barwach, w jego garderobie (dosyć skromnej) dominuje czerń, szarość i grana.
Charakter i osobowość:
Największa wada: pamiętliwość, nigdy nie zapomina raz wyrządzonej mu krzywdy
Największa zaleta: otwartość na innych ludzi i nowe sytuacje w życiu
Zainteresowania/hobby: jazda na rowerze, kino artystyczne, rock progresywny, prawo, odrobinę buddyzm i tego typu prądy religijne
Fobie i lęki: nie przepada za szpitalami i bardzo dużymi psami
Cel w życiu/największe pragnienie: wyprowadzka na Alaskę lub do innego zimnego kraju
Informacje dodatkowe (opcjonalny dłuższy opis charakteru):
Osobowość Ennisa w Old Whiskey diametralnie różni się od tej, którą prezentował mieszkając z rodziną w Appaloosa. Tam był mrukliwym, często wybuchającym gwałtownie cynikiem. Z pogardą odnosił się do upodobanego przez jego matkę high life’u. Od zawsze był raczej samotnikiem, w prywatnej szkole, do której uczęszczał, miał raczej niewielu kumpli, do których nie był też specjalnie przywiązany. Jego stopnie wahały się od najsłabszych do najlepszych w zależności od jego nastroju – tygodniami potrafił całkowicie przeciwstawiać się szkolnej mustrze, by później gwałtownie pracować na to, by udowodnić sobie i innym własną wartość. Jego pesymistyczny stosunek do otoczenia, duma i niechęć do własnej rodziny ostatecznie doprowadziły go do stanu, w którym nie mógł już dłużej wytrzymać sam ze sobą.
W Old Whiskey Ennis zmienia swoje usposobienie. Pozostawiwszy przeszłość za sobą i nie przejmując się tym, co przed nim, zdawkowo udziela innym informacji o swoim dawnym życiu. Choć sam jest skryty, to stał się za to uważnym obserwatorem i chętnym słuchaczem, z zapamiętaniem przysłuchując się historiom nowopoznanych ludzi. Mrukliwość stała się cichym, ale w miarę serdecznym usposobieniem. Ennis do wszystkiego podchodzi teraz z otwartością i nowym, stoickim spokojem, biorąc wszystko takim, jakim jest. Ta przychylność wobec zmian i innych ludzi sprawia, że przed Ennisem stoi morze możliwości, a jego życie potoczyć się może w dosłownie każdym kierunku w zależności od tego, na kogo trafi na swojej drodze.
Krótka notka biograficzna postaci:
Życie Ennisa do tej pory naznaczone było trudnymi relacjami rodzinnymi. Urodził się w Tucson z nieformalnego związku dwudziestoletniej kelnerki i absolwenta finansów. Ich przymusowy ślub zakończył się po sześciu latach, a Richard, jego ojciec, opuścił żonę dla innej kobiety, pozostawiając Joyce bez środków do życia. Pogoń za okazją do zarobku przywiódł ostatecznie matkę i chłopca do Appaloosa City. Tam, pracując jako hostessa w jednym z ekskluzywnych klubów, Joyce poznała Earla, jedynego syna i dziedzica ogromnej, pomafijnej fortuny niejakiej madame Willows. Earl, który za pieniądze matki wykupił znaczną część udziałów w jednej z miejscowych firm IT, obsypał matkę Ennisa bogactwami, o którym nigdy jej się nie śniło, i w trzy miesiące później para pobrała się.
To, co dla niektórych byłoby szczęśliwym losem, dla Ennisa okazało się być emocjonalnym piekłem. Nie dość, że nie radził sobie ze świadomością, że ojciec porzucił go zupełnie bez słowa i założył nową rodzinę, to jego nowy ojczym oraz przybrana babka od samego początku traktowali go bardziej jako intruza czyhającego na ich pieniądze niż nowego członka rodziny. Dwunastoletni już Ennis był już bowiem za duży, by Earl uznał go za własnego syna. Madame Willows, nie mająca oporów przed naiwną, łatwo podporządkowującą się za cenę ładnych butów Joyce, nie mogła znieść obecności skrajnie indywidualistycznego chłopca. Fakt, że jego matka pomimo wielu prób nie mogła zajść ponownie w ciążę staruszka skwitowała zresztą gorzkim stwierdzeniem, że to Ennis „zatruł łono matce”.
Nie mogąc dłużej znieść życia w domu, w którym traktowano go jak intruza, a matka, wrzucona w wir koktajlowych przyjęć, obnosiła się z nim jak z atrakcyjnym dodatkiem do stroju, pewnego dnia Ennis porzucił wszystko: prywatną szkołę, w której tego roku miał kończyć edukację, marzenia o studiach prawniczych, garstkę przyjaciół i swoje dotychczasowe życie. Do plecaka zgarnął kilka najpotrzebniejszych rzeczy, bez słowa wyszedł z posiadłości Willowsów i stamtąd wyruszył do Old Whiskey, gdzie po zadaniu kilku rzeczowych pytań miejscowym w cztery godziny później stanął przed wynajętą przez siebie przyczepą i z załatwionym w Ranczu Randalla etatem na stanowisku pomocnika rzeźnika. Życie zaczęło się na nowo.
Majątek i ekwipunek podręczny:
Majątek: przyczepa, laptop ze średniej półki cenowej, stary odbiornik radiowy, jedno pomięte zdjęcie przedstawiające zimowy krajobraz gdzieś w Europie
Ekwipunek podręczny:
Zegarek, szary plecak, klucze do przyczepy, stara Nokia, odtwarzacz MP3, duże słuchawki, portfel, guma do żucia, notatnik, długopis, zapalniczka