West Market

First topic message reminder :

Ogromny budynek, pod względem architektonicznym pozbawiony jakiegokolwiek polotu. Otoczony jest jeszcze większym parkingiem. To jeden z tych marketów, które buduje się w mgnieniu oka, a po pięciu latach buldożer burzy go w drobny mak, by na jego miejscu postawić większy.

Wewnątrz znajdziesz wszystko, czego dusza zapragnie - w mniej i bardziej przystępnych cenach. Produkty spożywcze, kosmetyki, ubrania, książki, wyposażenie gospodarstwa domowego – wystarczy zagłębić się w ten niekończony labirynt regałów i półek! Zakupom towarzyszy muzyka z lokalnego radia, blade światło halogenów i oczywiście sklepowe ogłoszenia. Nie zdziw się, jeśli podczas morderczej wyprawy po masło orzechowe usłyszysz numer rejestracyjny swojego samochodu i wezwanie od ochrony.
I najważniejsze – nigdy nie gub tu dzieci. Podobno niektóre z nich nigdy się nie znalazły...


NARZĘDZIA

Przedmiot	Cena
Zestaw śrubokrętów	10$
Młotek	5$
Zestaw gwoździ	5$
Zestaw śrubek	6$
Wiertarka	30$
Klucz francuski	15$
Klucz imbusowy	15$
Miara	10$
Piła ręczna	25$
Mała siekiera	20$
Klucz nastawny	15$
Kombinerki	20$
Małe obcęgi	30$
Duże obcęgi	50$
Nóż introligatorski	15$
Poziomica	24$
Szpachla	12$
Wkrętak	17$
Taśma klejąca, szeroka	5$
Taśma izolacyjna	15$

WYPOSAŻENIE BIWAKOWE

Przedmiot	Cena
Wyposażona apteczka	20$
Namiot 2 os.	50$
Namiot 4 os.	80$
Śpiwór	30$
Karimata	20$
Latarka	15$
Kompas	14$
Bidon	12$
Termos	10$
Koc	12$
Lodówka turystyczna	15$
Pojemny plecak turystyczny	20$
Podpałka	5$
Zapałki	2$
Lampa przeciw owadom	33$
Zestaw naczyń biwakowych	24$

DZIECI

Przedmiot	Cena
Wózek dziecięcy - gondola	200$
Spacerówka	160$
Nosidełko	60$
Chusta do noszenia dziecka	20$
Łóżeczko dziecięce	50$
Krzesełko dziecięce	30$
Zestaw śpioszków	20$
Zestaw butelek	10$
Podgrzewacz do butelek	20$
Zestaw pieluch	30$
Zestaw kocyków i ręczników	22$
Wanienka	15$

- Front wyzwolenia owocowych mrożonek w natarciu - dodała Joan z lekkim uśmiechem i przyjęła torebkę z zamrożoną borówką. Przyłożyła do boku głowy.
- Jednak nie zamarzniemy.

Sabrina chwyciła się Ennisa, a gdy wpadli do chłodni - przytuliła się do niego i ciężko odetchnęła.
- Boże, boże - szeptała mu w koszulę - chcę do taty!
W ty momencie miała ochotę wsiąść w najbliższy autobus i wrócić do Appaloosa i przeprosić rodziców za całe to zamieszanie. Miała wrażenie, ze te huragany i burze to kara za ich wygłupy i idiotyczne pomysły.

Regina przez moment tak samo myślała - rzuciłaby to  cholerę i błagała swojego tatusia o wybaczenie, byleby tylko ją chronił przed wściekłymi krowami, które rozbijają się po super marketach.
Az się zatrzęsła. Usiadła pod półką z mrożoną wątróbka i założyła ręce na piersi, wyglądając jakby miała focha na cały świat.
 Sabrina, widząc to, rzuciła do niej:
- To twoja wina!
Regina nie pozostała dłużna i wielce inteligentnie się jej odgryzła:
- Chyba twoja!
- Ty i te twoje kretyńskie pomysły!
- Przynajmniej jakieś mam!
- Szkoda tylko, że są rodem z przedszkola!
- Odczekaj to!

Gdy siostrom puszczały nerwy (widocznie taka reakcja na stres), na zewnątrz pogoda zaczynała się uspokajać.

Ennis, ciężko dysząc, zsunął się po ściance chłodni i usiadł na ziemi. Przez chwilę przysłuchiwał się tylko sprzeczce sióstr. To akurat było dla nich normalne, więc pozwolił im się chwilę na siebie powkurzać. Wreszcie postanowił im przerwać, gdy już odsapnął:
- Ej, spokój! To nie jest niczyja wina. Żyjemy? Żyjemy, więc wszystko spoko!
Wygrzebał z kieszeni batonika, którego niewiadomo kiedy zwinął z półki.
- Ktoś z was chce? Strasznie się rzuciliścir na słodycze jak tu weszliśmy. W ogóle, kiedy ostatnio coś jedliście? - zapytał.

-Yeee baby !-powiedział do siebie, gdy w końcu znalazł fanty. Spakował koce do wózka, po czym zaczął biec w stronę schronu. Wcześniej zrobił sobie w końcu na szybko z koszuli maskę, bo wiatr oraz piach był już nie do wytrzymania. Wyglądał teraz jak talib, który zaraz miał wysadzić wózek-pułapkę. Widział ludzi, którzy uciekali przed krową,do środka i miał szczęście ,bo wołowina, też jego nie dosięgnęła.

Zziajany wpadł do środka wraz wózkiem i dla lepszej cyrkulacji ściągnął koszulę.
-Masz.-powiedział do Liluy rzucając jej 2 paczki opatrunków oraz chusteczek - gorzałkę skitrał pod kocami. Potem zabrał koc z whisky (nietani gatunek) i podszedł do niej dając jej pakunek.
-Błagam, nie zużyj za dużo-odparł jej szeptem, po czym usiadł w wśród bekonu, by poczuć się jak mięsny król.

- Świetnie. Dzięki - uśmiechnęła się gdy w końcu przyszedł. Tez dlatego, że bała się że zaatakowała go przestraszona krowa. Na szczęście był jednak cały.
- Joan chodź się pozaklejamy - zaproponowała kobiecie i pewnie tak też zrobiły. Potem powachala Whiskey i skrzywila się.
- Nie, dzięki - odparła i pokazała butelkę Joan a jak ta nie chciała to oddala ja Markowi.
Za to owinela się szczelnie kocem i tak usiadła gdzieś pod ścianą, trzęsąc się trochę.

Z zaskoczeniem spojrzała na drugie tornado, napędzane młodzieńczymi hormonami, które wtargnęło do chłodni. Smithówny znowu.
Wstępnie się zaopatrzyły, po tym wszystkim i tak będą musiały wybrać się po bardziej fachową pomoc.
- Nie, dzięki. Pozostanę przy mrożonkach - odpowiedziała, gdy Liluye zaproponowała whiskey. Usiadła obok niej, również owinięta w koc z mrożonką przy skroni. Bolało ją.
- Dzieciaki Smitha znowu - westchnęła do Liluye. - Musze się dowiedzieć czy dziadek jest cały i Bobby, i Cath.

Zabrał gorzałkę od dziewczyn i opatulił się kocem. Przez chwilę myślał o spróbowaniu bekonowych lodów, ale będzie to głupio wyglądać, więc odpieczętował butelkę, po czym wypił trochę. Była dobra i warta swojej ceny.
Potem zaczął zastanawiać jak wygląd reszta miasta - pewnie nie lepiej, więc zaraz po tym wyobraził sobie swoją przyczepę, która poleciała jak puszka. To by świadczyło, że możliwe, że stał się oficjalnie bezdomnym. Musiał zapić ten smut.

- I will i Eva, Betty, Moira, Howahkan.. i inni - westchnęła. - Mark, dzięki za koce - spojrzała na niego a potem na Smithowny.
- Ciekawe co tu robią? - zainteresowała się. - i gdzie ich goryle?

Duck i Consuela byli już pewnie tym wszystkim tym wszystkim zmęczeni i marzyli tylko o cieplutkim wyrku i kubku z kakałkiem.

Sami Święci, nie żeby Joan miała życzyć im nieszczęścia, ale to pokazywało, jak Liluye weszła do ich grupy.
- Howahkan? - zdziwiła się, bo w ogóle nie wiedziała kto to, a najwyraźniej był w Old Whiskey.
- Chyba się urwały. Tak wynika z ich kłótni - wzruszyła ramionami.
- Uspokaja się, niedługo będziemy mogły opuścić ten przeklęty sklep.

-Nie ma sprawy.-odparł trochę smutno, znów wyobrażając sobie zgliszcza domu oraz resztki motoru. Miał skitranę pieniądze, wraz z pamiątkami w kasetce pod łóżkiem. Będzie musiał tam pójść i odzyskać to co można. Będzie musiał również jakiś lokal wymyślić tymczasowy. Jak odnajdzie środki, to pójdzie do motelu, a jak nie... to zostają remontowane budynki, których pewnie na pęczki teraz.

- Brat - wyjaśniła. Potem na chwilę zamilkła, patrząc na siostry.
- I akurat tu je przywiało z Appaloosa? - bo nie wiedziała że mają za sobą długą podróż - A wyglądają jakby z nowego Jorku się urwały czy coś.. - wzruszyła ramionami. - W sumie.. nie nasza sprawa, co? Regina ma z osiemnaście lat. I Ennis jest z nimi? - dodała jeszcze, uświadamiając to sobie z lekkim zdziwieniem.

- Nie wiedziałam, że masz rodzeństwo.
Joan odłożyła na podłogę już nieco cieknące opakowanie z mrożonką. Zimno łagodziło odczuwanie bólu.
- Nie mam pojęcia, Ennis zna się dobrze z młodszą z nich, Sabriną bodaj - Joan nie była pewna czy nie myli imienia. I w końcu chłopak przyszedł z nią swego czasu na imprezę z okazji awansu Jonathana.
- Ile jeszcze będziemy tu siedzieć?

-Zaraz pójdę zobaczyć.-powiedział Mark, po czym dalej opatulony w koc i butelką w dłoni poszedł otworzyć powoli drzwi, oczekując zniszczenia jak w "Mgle" S.Króla lub po nukrealny krajobraz.

Jonathan pewni niczym zawodowy torreador ominął wściekłą wołowinę i chwilę po Ennisie i dziewczynach dotarł do chłodni.
- Wszyscy już? Super - i wypruty opadł na ziemię w nosie mając chłód.
Po długich minutach oczekiwania w końcu zaczęło się przejaśniać. Jon spróbował się podnieść ale nogi poszły mu spać i opadł z powrotem na ziemię.
- Cholera, Ennis, weź podciągnij kolegę-emeryta?

Odwrócił wzrok i odchrząknął. Dobrze, że było tu tak zimno bo przez to wspomnienie ich wypadu, jego długoterminową abstynencję i to jak blisko była do niego przytulona to chwilę tylko by zajęło , żeby się kompletnie zbłaźnić przed żoną. Ale był twardy. Znaczy silny. Cholera.
Po jakimś czasie zaczęło się przejaśniać a ludzie w magazynie mogli usłyszeć, że wiatr cichnie.
- Czy to już koniec? - wyglądnął zza drzwi dalej trzymając Alice. Chyba nieświadomie.

Duckowi zapewne przeszło przez myśl, by po tornadzie po prostu wziąć swoje koszyki z zakupami i prysnąć. No ale to przecież tez byłaby kradzież. Ale z drugiej strony był przecież tak głodny!
Zapewne kiedy ujrzał Consuelę, schował się przed nią za jakąś półką i dopiero kiedy ta opuściła West Market, kiedy tylko się rozpogodziło - chłopak wyluzował.

Consuela zt

Patrzyła na męża, pragnąc dowiedzieć się o czym myśli. Ale te zignorowanie tematu, porzucenie go, gdy ledwo się rozpoczęło, nie było dla Alice przyjemne. Przygryzając wargę, opuściła spojrzenie, odsuwając od siebie myśli o dawnych czasach.
- Włączyli prąd.
Zauważyła, gdy chłodziarki znowu zaczęły wydawać charakterystyczny dźwięk. Wyjrzała przez drzwi, w ślad za mężem i dostrzegła palące się jarzeniówki.
- Koniec.. - Uśmiechnęła się z ulgą.

Pokiwał głową. No i świetnie.
- Chodźmy, trzeba zobaczyć czy mamy do czego wracać. - z ostatnim pogłaskaniem ramion wypuścił w końcu Alice, bo już go nie potrzebowała. Po drodze chwycił jeszcze dwa kartony mleka, zostawił kilka dolców przy kasie i wyszli ze sklepu.

/zt

W końcu było na tyle mało niebezpiecznie, że Joan zdecydowała opuścić market. Po drodze zwinęła dużo folii, jak nie jej, to komuś na pewno się przyda. Zostawiła zapłatę przy kasie, ale pewnie i tak nie trafi ona do kasy. Dalej zawinięta w kocyk, niczym hinduska fanka jednorożców poszła do samochodu, który cudem przetrwał. Jeśli Liluye i Mark chcieli, to podrzuciła ich do miasta.
Po drodze, jeszcze zjawiła się w przychodni, żeby ktoś jej opatrzył łuk brwiowy.
/zt->dom

Ennis popatrzył z rozbawioną miną na Jonathana.
- Nie przesadzasz trochę? - zapytał, ale wstał i spełnił prośbę swojego niedomagającego kolegi.
Rozejrzał się po chłodni, pełnej zmęczonych i przestraszonych mieszkańców Old Whiskey. Przygoda, nie ma co.
Wyjrzał na zewnątrz - wyglądało na to, że sytuacja się trochę uspokoiła. Zwrócił się do swojej ekipy uciekinierów z domu:
- Chyba powinniśmy już się stąd zwijać.
Popatrzył znowu na Jonathana.
- Odezwę się do ciebie potem, dobra? Ciekaw jestem, jak wygląda sytuacja w mieście... I moja przyczepa. Boże. Wolę nawet nie myśleć - pokręcił głową. Potem jednak uśmiechnął się do Jona i klepnął go po plecach. - To na razie.
Wychodząc z chłodni, złapał jeszcze Ducka i szepnął mu na ucho:
- Teraz jest dobry moment, żeby jednak coś zwinąć.
Ennis też potrafił myśleć perspektywicznie.

Regina i Sabrina w końcu się uspokoiły. Korzystając z momentu, w którym ludzie zaczęli wychodzić z marketu - faktycznie można było coś zwinąć! Ale oczywiście ta wątpliwa przyjemność należała do Ennisa.
W czasie gdy Regina i Sabrina wraz z Duckiem usiłowały się przemknąć do wyjścia - Ennis miał szanse zwędzić co nieco.

Mnożnik na refleks, w zależności od progu, kradniesz następujące rzeczy:
10 - dziesięć batoników i paczka żelek
20 - dziesięć batoników, paczka żelek, kilka napoi i kilka kosmetyków
30 -  dziesięć batoników, paczka żelek, kilka napoi i kilka kosmetyków, chleb tostowy i kilka gotowych dań do mikrofalówki

- Absolutnie nie przeszkadzam.Bądź dobrym skautem i pomóż staruszkowi - powiedział już się usmiechając i dał się podnieść Ennisowi.
Przytaknął.
- Tak, spoko. Za jakiś czas musimy się i tak spotkać. Wiesz, z Lilu i Joan? - przypomniał, pożegnał się i pobiegł w te pędy do Sophie. Z kurczakiem pod pachą.

/zt

30

Ennis zręcznie lawirował między regałami, wpychając sobie wszędzie gdzie się dało batony, pastę do zębów, paczki żelek, a nawet chleb tostowy. Gdy doszedł do wyjścia, wyglądał już jak człowiek z brzuchem piwnym. W chaosie nikt go jednak nie obszukał i Ennis wyszedł na parking z naręczem "zakupów". Poszedł do Smithówien o Ducka.
- Łapcie - wręczył każdemu po batonie, resztę rzeczy wciskając do plecaka Reginy. Poszukał sakochodu Liluye i zarządził:
- Musimy się stąd wynosić. Poszukamy wam noclegu gdzieś za miastem, bo lepiej, żebyście nie zostawali w OW.
Wsiadł do samochodu.