Przychodnia

- Praktyka czyni mistrza - stwierdził Parker, słysząc westchnięcie u Alice, co przecież nie było dziwne. Byli w końcu partnerami na tymże kursie! Gdy nastąpiła zamiana miejsc, to Will ostrożnie, ale i dokładnie - jak to u perfekcjonisty bywa - założył opatrunek, chociaż wyraz twarzy świadczył o tym, że jest czymś zamyślony.

Julek nie miał zamiaru ściągać opatrunku i bandaża. Nie spieszyło mu się, a mógł się chociaż pośmiać. Sam zaraz wziął się za to, aby sprawdzić, jak Joan będzie wyglądała pozawijana w materiał. Szkoda tylko, że coś mu nie wyszło i się wplątał w całość. Dystans do swojej niezdarności w niektórych sytuacjach swoje zrobił - Julek się nie przejął, a tylko roześmiał. Nieświadom, że mógł komuś złamać serce.
- I chyba tylko do masażu serca, bo nawet mumii nie potrafiłbym zawinąć - mruknął, chcąc się poprawić. Odchrząknął i powstrzymując się od głupkowatego uśmieszku sprawił, że Joan też była mumią. Po części.
- Do twarzy. W sam raz na burzę - mruknął, naciągając materiał, by pokazać, o co mu chodzi. No, jak dziecko!

Słuchał tego, co Joan ma do powiedzenia i musiał przyznać, że było to ciekawe! Nawet się zastanowił i podrapał po policzku, który nie był zakryty bandażem. Ten też zaczął po chwili ściągać, kręcąc i ręką, i głową, że aż sobie przywalił pewnie odrobinę, przy czym jęknął.
- A Egipcjanie tego nie opatentowali? Czy tylko pośmiertnie, by dłużej to coś się utrzymywało? Bo to chyba nie był sam bandaż, nie? - spytał, jakby wierzył, że Wharton zna odpowiedź na wszystko. Były inne osoby, które na pewno ogarniały.

- Ogarniemy to, nie? - spytał, mając na myśli patent. Przysłużą się, to dla dobra świata.
Salina mogła o tyle czuć się dobrze (lub też nie), bo Jools jednak nie skojarzył od razu tego, że Sal Foxtail to SF. No, zdarza się! Może i małe miasteczko, ale z pewnością nie jedyne, w którym był Reynolds. Nie mógł więc założyć z góry kto to jest. A czy miał powiązania lub coś mu przemknęło przez myśl, widząc jej reakcję? Prawdopodobne, ale nie będzie tego wygłaszał.
Podał rękę, aby się przywitać i przedstawić.
- Och - powtórzył za Saliną i się zaśmiał. Ach, rozbawiła go reakcja kobiety, ale nie wiedział czy to dobre och, czy złe och, bo na pewno nie nieziemskie (w końcu inna płaszczyzna by to była przy tym ostatnim).
- ...to nie jest hiperwentylacja czy zawał, nie? - spytał. - Joan będzie musiała mi pomóc, bo przy mnie to co najwyżej trupa mogę odratować, a i sensu to nie ma, ni w ząb - zażartował, ale zerknął na Wharton, bo jednak nie wiedział czy ma już szykować ręce do złapania Saliny, czy nie ma się czego obawiać.
Spojrzał zaraz na Lolę i się wyszczerzył. Jak głupi.
- A, dzięki, miło mi, serio - może nie mówił "totalnie", ale też dość lekki styl wypowiedzi miał. - Będę musiał na dniach kolejną zrobić i odpisać, bo nie dokończyłem - mruknął do siebie, spojrzeniem przeskakując na Lolę, Joan i Salinę.