Bar i salon gier "Chaco Taco"

First topic message reminder :

Chaco Taco to jedno z ulubionych miejsc mieszkańców Old Whiskey. To za sprawą licznych maszyn, które pochłaniają skromne pensje w zamian za kilka minut rozrywki i nadzieję na wygraną.
Jest to budynek wolnostojący, ogłaszający się krzykliwym szyldem. Na pierwszy rzut oka wydaje się zaniedbany, tylne ściany pokrywa graffiti - jednak wewnątrz prezentuje się jednak nieco lepiej. Można tu usiąść przy białej ladzie i zamówić specjalność: czekoladowe tacos! W ofercie znajdują się też tortille i inne przekąski. Wybór alkoholi nie jest zatrważający: głównie piwo, tequila i różne kolorowe drinki. Część lokalu zajmują białe, plastikowe stoliki i krzesła, tyły zaś to strefa rozrywki. Są tu dwa stoły do gry w piłkarzyki, kilka jednorękich bandytów, flippery (znane także jako pinball) i parę symulatorów, dzięki którym zagramy w strzelankę lub wyścigi samochodowe.

Pokiwał głową.
- Mieścina niewielka, więc i sami swoi. Wraz z rodziną też nie mieszkamy wcale długo, a naprawdę czujemy się jakbyśmy tu byli od wielu pokoleń. - skomentował słowa Radu, a potem powitał skinieniem głowy resztę (#)elity. Był przy tym odrobinę obojętny.
- Niech będzie piwo. - oznajmił. Miał fajny obiadek w domu, więc i brzuszek pełny. Nie usłyszał, że Lola bierze z majonezem. Ale gdyby usłyszał, pewnie skomentowałby, że jego żona w każdej ciąży miała takie same zachcianki. A niech to.

- Cześć kwoko - przywitał Gabrielle i zasłonił się gdy otrzepała się jak Sophie po kąpieli.
Uśmiechnął się do Loli. Nadal nie skorzystała z zaproszenia na obiad i randkę Rodrigo z Sophie i obawiał się, że koleżanka znowu ma zamiar się od niego odsuwać. A na to nie chciał pozwolić. Nie ma w tym mieście innego przyjaciela.
Sam zamówił duże frytki i piwo.
Na słowa Radu bezwiednie wskazał palcem na Gabi. Jak kogoś nienawidzić to tą, która dzierży szpilkę.

- Zamknij się Harper, bo Ci przemodeluje buźkę.
Odpowiedziała swej dupci i nachyliła się, by cmoknąć go w policzek. Była w doskonałym humorze, więc tak dzieliła się ze wszystkimi złośliwościami. Kto się czubi, ten się lubi, tak? Uśmiechnęła się szeroko i powitała Lolcię, słowami..
- Podaj mi piwo - Kobieto.

Lola wygięła usteczka ku dołowi na powitanie Radu.
-Ale... ale... ale my się nie możemy nienawidzić!-zaprotestowała gorąco.-Mamy do tego Świętych, i Buendię, i w ogóle...-stwierdziła rzeczowo, mimo że sama... nie potrafiła chyba nikogo nienawidzić. Nawet ostatnio z Liluye nawiązała nić porozumienia!
Przysiadła się do stolika ze swoim taco. Byli szybcy!
Przewróciła oczami.
-A ty co, zapuszczasz tłuszczyk?-rzuciła do Gabrielle i klepnęła ją w dupsko.-Nie wykorzystuj...-ciężarnej kobiety-...aaaaaaaalbo dobra, już idę!-uniosła ręce w obronnym geście i poszła po zamówienia kolegów.

Tom także był milczący. Cóż, nie była to w całości rozrywkowa elita, więc jakiegoś szaleństwa ze strony Toma nie mogą oczekiwać. Wywrócił oczami jedynie na słowa Gabrielle. Ta kobieta była dziwna, ale był obojętny wobec niej. Znacznie bardziej lubił Lolę, która momentami przypominała mu córcię. Rozczulająca. Zatem nawet obdarzył ją lekkim uśmiechem, gdy przyjęła ich zamówienia. Rozsiadł się na kanapie i podrapał po zaroście.
- Zdecydowanie tak. Współpraca jest ważna w policji. Mamy zbyt wielu opryszków do zgarnięcia, by wewnątrz były jakieś niesnaski. - odparł konkretnie, jak to on. Nie potrafił za bardzo gadać o bzdurkach, bzdureczkach jak Jon, Gabi i Lola. Potem siedział milczący wraz z Radu .

- Weź.
Skrzywił się na słowa Gabi. Mała psycholaptka. No ale dał się pocałować, bo pewnie by jeszcze się mu oberwało, jakby się bronił.
- Hm, a właśnie Tom, jak wam idzie sprawa ku klux klanu?

Nikt nie uwierzy, że Jon nie chciał tego całusa! Nikt. Totalnie. A Gabrielle miała dobry humor, więc lepiej niech nikt jej go nie psuje, bo może w kieszeni nosi szpilki. Na pytanie Harpera, skierowane w stronę Toma, Ramirez uniosła brew i zerknęła to na jednego, to na drugiego pana.
- To moja sprawa, Harper. Czekamy na nakazy.

Odwzajemniła uśmiech do Toma, a jakże! Lola zacisnęła usta i nie odzywała się, gdy pytanie zeszło na sprawę Ku Klux Klanu. Oczywiście niezależnie od tego, że to ona przesłuchała najważniejszego świadka, i tak odebrano jej sprawę, pf! Choć... cóż, przesłuchanie Emmy i Skittlesa by... raczej nie podźwignęła, ech.
Zajęła się swoim taco w milczeniu, skoro temat zszedł na te tory. Pewnie jeszcze Radu się dopyta, bo pewnie nie do końca ogarnął. A ona może... posłucha?

Odstawił piwo, gdy Jonathan zadał mu pytanie. Już miał odpowiedzieć, gdy policjantka Gabrielle go wyręczyła. A zatem pokiwał jedynie głową na potwierdzenie jej słów. On to nie zajmował się zwykle ważnymi sprawami. Był od mandatów i gonienia gówniarzy za kradzieże cukierków. Nie miał nic przeciwko. Nie narzekał, nie był taki. Jego cele życiowe nie były jakoś związane z zawodem. Oczywiście jak każdy normalny człowiek chciał awansować, ale głównie w głowie miał rodzinę.
- Niestety tak. - odparł krótko Radu i znów chwycił za piwo. Upił kilka łyków, po chwili sięgając po paczkę papierosów. Wyciągnął zębami sztuk jeden i zapalił sobie.
Nie wyjaśnił jednak więcej, bo znów - nie był w centrum wydarzeń.
Zastanawiał się też dlaczego nikt nie zamówił alkoholu dla czarnoskórego, skoro był nowym to musiał przejść mały chrzest.
Przywołał gestem kelnerkę i zamówił dla każdego po trzy kolejki tequili na dobry początek. Jak już pił to się nie pieścił.
- Ale może gadanie o pracy zostawmy na czas kiedy jesteśmy w pracy. Może nam opowiedz czym się interesujesz? - uniósł brew. Szczerze, go to średnio interesowało, ale stwierdził, że wypada.

Wywrócił oczami. Czemu ciągle po nazwisku?
Sięgnął po swoje piwo ale też zauważył, że jest coś za mało szklanek. Skinął na kelnerkę i poprosił o jeszcze jeden browar dla Radu.
Napił się swojego i słuchał z zaciekawieniem o zainteresowaniach nowego kolegi.

Złapała za piwo i zerknęła na Lolę, zainteresowania jej reakcją na temat Ku Klux Klanu. Westchnęła do butelki i przeniosła spojrzenie na Toma, któremu zaczęła być wdzięczna za sprowadzenie tematu rozmowy na inne tory.
Byli po pracy, tak. Powinni potrafić rozmawiać o czymś innym. Gabrielle zmarszczyła czoło do swych myśli i napiła się piwa.
- Jon wykręcił się z rannego biegania ze mną. Może Ty dołączysz?
Zapytała, uśmiechając się pod nosem. Reszta kolegów też nie kwapiła się, by spróbować swych sił przy niej, a Loli chyba by się przydały dodatkowe treningi, bo Ramirez wydawało się, że przytyła z kilogram czy dwa.

Lola, siedząc przy stole, przenosiła wzrok z jednej osoby na drugą, mając niejako nadzieję, że podejmą temat i dowie się czegoś więcej o sprawie. Jak idzie Gabrielle. I czy w ogóle... robi coś. Bo nietrudno zauważyć, że o wiele bardziej była pochłonięta sprawą Consueli i samym Cooperem, a oni oboje oznaczali Świętych. Zresztą sama Martinez też ciągle była myślami przy sprawach, które dotyczyły Naiche.
Westchnęła i spuściła wzrok. Na kieliszek tequili, który stał przed nią. Spróbowała nie spanikować.
-Ja nie piję.-powiedziała wolno, odsuwając alkohol od siebie.-Radu, za ojczyznę.-zażartowała, podsuwając koledze pod nos.-Przyda ci się. Czasami bywamy trudni.-zachichotała, mając na myśli ich urocze zebrania i... charaktery.
Na propozycję Gabrielle brunetka szybko zaczęła szukać w głowie, czy wolno jej biegać. Pamiętała, że nie wolno jej brać udziału w bójkach i że joga jest spoko. I pływanie. I ścianka odpada. Ale... biegać chyba mogła?
-Już myślałam, że boisz się konkurencji!-rzuciła, rozbawiona.-Tylko teraz powiedz mi: jak bardzo rano?-zapytała z powagą.-Ej, ktoś jeszcze się pisze? Chyba Vincent lubił biegać, co?

- Nie wykręcam się, tylko nie daję się nad sobą znęcać. - zmrużył oczy na Gabi i napił się swojego piwa. Spojrzał bo Ramirezowej skupiając się na jej biodrach.
- Ty też widzę przestałaś. Dwa kilo? hm... nie, chyba jednak trzy. - wyszczerzył się złośliwie.
Lola została abstynentką...
- A może chcesz jakiś sok czy coś?

Powstrzymał się przed wywróceniem oczami i westchnieniem. Musiał w końcu z nimi pracować. I mimo wad jakoś ich lubił. Ale te pieprzenia o takich głupotach męczyły go trochę. Popijał piwo w milczeniu, a Radu się zwiesił, bo nie odpowiedział.
- Jonathan, trochę kilogramów więcej to nie grzech. Tobie też by się przydały, kolego. - burknął tak bez uśmiechu, co mogło być odebrana jako złośliwość z jego strony. Szczerze nie dbał o to, czy zostanie źle odebrany.
- Panie wyglądają korzystnie, daj spokój. - dodał.

- Cztery. I to w łapach, więc uważaj, by mnie ręce nie swędziały, coby ci przyłożyć.
Odpowiedziała ze złośliwym uśmieszkiem. Dopiła swoje piwo i musiała znikać.

zt

zt.

Było pewnie miło, ale się skończyło. Lola po pewnym czasie wyszła z baru.

/zt

Jon też wyszedł

/zt

To skoro wszyscy wychodzili w jednym zdaniu, to on też.
Wyszedł.

zt

/01.06.13, wieczór

Eva i Liluye dotarły na parking obok Chaco Taco zaopatrzone w zestaw wytrychów, instrucje i tonę pewności siebie. A przynajmniej ze strony Evy.
- Oke, gdzie ten samochód?

Tonę pewności zmieńmy na tonę niepewności i mamy Liluye. Rozejrzała sie po parkingu.
- Tam - wskazała głową i ruszyła w jego stronę.
- Jakim cudem jesteśmy bardziej kompetentne od facetów świętych?