Warsztat samochodowy i myjnia

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem dalej jest Sue Baker, kierowaniem zakładu zajął się Noah Houser oraz Howahkan Oldwood.

Warto wiedzieć, gdzie znajduje się warsztat, szczególnie, jeśli twój pojazd nie jest pierwszej młodości. Jest to parterowy budynek posiadający stanowiska dla dwóch samochodów wewnątrz i nieco więcej miejsca na podjeździe. Z warsztatem sąsiaduje myjnia, również posiadająca dwa stanowiska. Myjnia jest ręczna i jeśli chcesz, by twój samochód został odpicowany na błysk, będziesz musiał przez dobrą godzinę obejść się bez niego.
Warsztat oferuje szeroki wachlarz usług, od kontroli pojazdów, przez naprawy drobne i większe, wyklepywanie wgnieceń i malowanie ubytków, po wymianę opon i części. Panuje tu typowy, niezbyt przyjemny zapach gumy i smarów. Na ścianach wiszą gabloty z narzędziami, stoi tu kilka regałów i skrzynek, w kącie piętrzy się sterta kół i opon. Może nie jest to najbardziej okazały i zadbany zakład, do jakiego można trafić, ale spokojnie – obsługa na pewno cię nie zawiedzie.

Po słowach, jakimi Consuela uraczyła Bakera i po rzuceniu mu pod stopy lusterka, dziewczyna niestety nie mogła spodziewać się niczego dobrego. Ramirez nie zdążyła skończyć się śmiać, jak ciężko łapa motocyklisty wymierzyła jej tak siarczysty policzek, że zatoczyła się na sąsiednią ścianę.
Przywódcy gangu mało para z nosa nie poszła, jak wściekłemu bykowi w kreskówkach.
Nachylił się nad nią i złapał za burzę czarnych kłaków, podciągając do pionu.
Jakaś jego część, jakiś głosik z tylu głowy może faktycznie doceniał jej zagrywkę. Zrobila go w chuja, jak mało kto. Pewnie nauczyła się tego od Buendiów. Lecz powrót i przyznanie się do winy? To była największa głupota, jaką Consuela mogła zrobić.
- Życie ci niemiłe, gówniaro? - wycharczał, dalej trzymając ją za włosy.

Po otrzymanym ciosie zamroczyło ją. Consuela rzeczywiście się osunęła i dopiero po chwili dotarło do niej, że zabolało jak sam skurwysyn. Nie zdążyła się jednak otrząsnąć, kiedy to znowu stała na nogach, trzymana za włosy przez Pana Bułmejkera. Jego pytanie usłyszała jak przez mgłę. Taką audio-mgłę.
- Znasz kogoś z tak idiotycznym imieniem jak moje, komu życie byłoby miłe? - zapytała, nie tracąc na tupecie. W końcu znał już jej historię, więc nie widziała potrzeby, by po raz kolejny uświadamiać go, że jej życie jest nowelą. W dużym stopniu z jej własnej winy. Nikt jej w końcu nie kazał pakować się w dragi. Gdyby nie to, to być może nie bałaby się teraz, że zgarnie ją policja, Buendie zakopią żywcem, a Gab ją znienawidzi.
- Ach tak, przecież ty jesteś Sue! Co za ironia... - oznajmiła, zaciskając zęby, gotowa na wpierdolu cześć drugą.

Jego usta wykrzywił jakiś grymas. Może oznaczał, że Baker doceniał jej ciętą ripostę? W każdym razie, skoro tak, to przynajmniej nie powinna jej zdziwić kara.
Mężczyzna ruszył przez warsztat, ciągnąc za sobą Consuelę. Otworzył bagażnik stojącego tam auta i zaczął wpychać dziewczynę do środka. Nie ceregielił się zbytnio.

Kosteczki:
1,3,5 - Consueli udaje się kopnąć Sue, który na chwilę ją puszcza, a to daje jej możliwość ucieczki spod jego łap.
2,4 - Consuela kopie Sue i na chwilę udaje jej się odskoczyć od mężczyzny, ale ten chwyta ją ponownie, zakleja usta grubą taśmą i wciska do bagażnika.
6 - Consueli nie udaje się nic zrobić i zostaje zamknięta w bagażniku.

2

Zamknęła oczy i zacisnęła zęby, spodziewając się kolejnego ciosu, którego się jednak nie doczekała. Przez sekundę przeszło jej przez myśl, że Baker odpuści. Jednak nie, nie odpuścił.
Zaczął ciągać ją na zewnątrz. Nie wiedziała za bardzo co się dzieje, więc nie była zbytnio wyrywna. Kiedy jednak Baker otworzył bagażnik swojego samochodu, Consuela wrzasnęła i zaczęła się z nim szarpać.
Baker miał jednak pecha.
Consuela miała czarny pas we wschodnich sztukach walki. Pięściami zapewne burzyła mury, łapała pociski w locie, a w wolnym czasie karmiła tyranozaury i plądrowała wioski rybackie. W tym momencie Sue mógł zasmakować w jej umiejętnościach. Szarpiąc się jak pólmartwy pstrąg, łupnęła Bakerowi tak, że... zaraz potem zakleił jej taśmą usta i wpakował do bagażnika. No cóż, to chyba będzie długa noc.

Kopniak, jak można się domyślać, trochę go zdenerwował, więc Consuelę należało trochę przystopować. Jednak jej przygoda w bagażniku miała być dopiero początkiem. Dziewczyna mogła słyszeć głos Bakera, gdy rozmawial z kimś przez telefon. Potem jakieś szumy, jego ciężkie kroki. W końcu drzwi wozu się otworzyły. Sue zasiadł za kierownicą i wyjechał z zakladu.

---> rzeźnia

/ z przychodni

-Haloo, jest tutaj ktoś.- zawołała pojawiając się w warsztacie samochodowym. W końcu musiała załatwić sprawę tego nieszczęsnego samochodu, który nadal tkwił pod przychodnią. Ktoś go musiał wziąć na hol naprawić. Stary złom już dawno powinna go wymienić na inny.

---> Dom w domyśle/ranek

Następnego dnia od samego rana siedziałem w kanale. Gdy usłyszałem kobiecy głos wrzasnąłem dość ponuro.
- Jest... Słyszę...! - gdy się obróciłem dostrzegłem smukłe nogi, uśmiechnąłem się lekko i przyjemnym głosem wysadzając głowę z kanału między zderzakiem a posadzką dodałem z uśmiechem niczym pani na poczcie.
- To znaczy dzień dobry, w czym mógłbym pomóc - zapytałem grzecznie szczerząc zęby. Och co miałem za widok tutaj z dołu, postoję jeszcze troszkę w kanale.

Przez chwilę nie mogła zorientować się się skąd dobiega głos. Rozejrzał się zaskoczona i dopiero później spojrzała w dół, gdzie pojawiła się głowa mężczyzny siedzącego w kanale. Czy to nie było troszkę niebezpieczne? No ale co ona mogła tam wiedzieć znała się na naprawie ludzi a nie samochodów.
- Potrzebuję mechanika, który by mi samochód naprawił. Jak go odpalam to robi takie wuuu, wuuu i gaśnie.- wyjaśniła i mimowolnie odwzajemniła uśmiech.

- Nooo - zamyśliłem się po czym wylazłem z kanału... Piękna... - noo to jestem - uśmiechnąłem się wyciągając do niej dłoń, na szczęście w ostatniej chwili się zreflektowałem że jest utytłana w smarze i cofnąłem ją...
- Hmm - złapałem się za brodę - robi wuuu wuuu i gaśnie hmmm - intensywnie starałem się myśleć oczywiście już znałem odpowiedź - a mozę robi wuuu wuuuuu wuuuuuuuuu i nie można go odpalić?
Spojrzałem z miną doktora. Kojarzyłem kobietę, pracowała w przychodni, ale jakoś nigdy nie było okazji poznać.

Wzruszyła lekko ramionami aż ciemne włosy podskoczyły do góry i opadły łagodną falą.
-Wie pan może i tak robi. Najważniejsze jest to, że stoi pod przychodnią a ja nie mogę z niego korzystać i zależałoby mi na jak najszybszej naprawie. Skłonna jestem udzielić za to dodatkowej premii.- na jej ustach pojawił się uroczy uśmiech i zupełnie mimochodem zauważyła, że pan mechanik jest całkiem przystojny. Nawet w tym kombinezoniku i twarzą ubrudzoną smarem.

- No mogę spojrzeć - spojrzałem na samochód który naprawiałem potem na falę włosów kobiety, eh jasne że samochód poczeka.
- Właściwie to skończyłem z tym mógłbym zerknąć nawet i teraz poczeka pani chwilę... - zginąłem na chwilę w pomieszczeniach socjalnych warsztatu, zrzuciłem kombinezon, umyłem twarz i dłonie i ponownie stałe przed kobietą.
- To co jedziemy? - kiwnąłem na wjazd do warsztatu przed którym stał motocykl.

Nie byłaby kobietą, gdyby nie doceniła pełni męskiej siły, która stanęła obok niej. Dobrze, że nie była z dziesięć lat młodsza bo by pewnie się tutaj spłoniła uroczym rumieńcem. Teraz jednak tylko się uśmiechała i dyskretnie go lustrowała wzrokiem.
- Och będzie pan tak uprzejmy.- miała ochotę rzucić mu się na szyję z wdzięczności za to, ze tak szybko zareagował.
-Tak, oczywiście jedziemy. - spojrzała na motocykl. Dobrze, że miała ubrane dzisiaj spodnie.

------> przychodnia

---> http://www.oldwhiskey.pl/t83p30-convallaria-street#13434

Wjechałem do warsztatu zamykając go szybko za sobą.
- Ja pierdole, kurwa jebana mać.... - rzuciłem, zaciągając wielką plandekę na busa. Zgasiłem światło poszedłem do biura, chwilę myśląc, schowałem twarz w dłoniach.
Wróciłem do wozu, odkręciłem tablice rejestracyjne, potem zabrałem się za zrywanie naklejek Elmira. Nie miałem siły go dzisiaj malować, zdjąłem pokrowce z foteli, odkręciłem kołpaki. Potrzebne mi było alibi na dzisiaj. Księgowy byłby najlepszym! Ale jedyną osobą która mogła siedzieć w domu była Autumn. Wysłałem smsa do Bakera. Sam wyszedłem z warsztatu i pojechałem do Autumn.

ZT ---> Dom Autumn

---> Dom Autumn 6:00 Rano

W warsztacie byłem wcześnie rano, młodych jak zwykle nie było... Co oni robili wiecznie spóźnieni... Już ja bym nauczył ich punktualności. Wszedłem do środka rozejrzałem się po czym zamknąłem warsztat na klucz. Zawieszając kartkę "ZAMKNIĘTE", pod spodem przykleiłem drugą "BO REMANENT JEST".
Taki ze mnie żartowniś był...
Oparłem się pod boki patrząc na przykryty plandeką wóz... Sięgnąłem do kieszeni po komórkę wystukując smsa. No przywitać panie z rana trzeba.

Tablice odkręciłem wczoraj, trzeba było wyszukać nowe tych w warsztacie nie brakowało najlepiej jakieś z Appaloosa no i dobrze aby był do nich dowód... Miałem nadzieje że Baker coś tam miał na zapleczu. Jednak najpierw trzeba było zabrać się za malowanie, hmmm a może pomalować go na różowo? Nie może jednak zostanę przy barwach Jenkinsa.
Na zapleczu wygrzebałem kilka puszek farby, sprężarkę i i szlifierkę co by zetrzeć resztę nalepek. Zaprałem się za oczyszczanie budy, usuwania pozostałości po Elmir's... Nie musiało być to piękne nowe auto, więc trzeba było pozostawić efekt starości...
- Mógłby ni ktoś piwo chociaż przynieść... - mruknąłem skrobiąc odłażącą farbę szpachelką... Przy dobrych wiatrach za dwie godzinki będzie można malować.

13+3*5=28

Skrobanie farby poszło szybko, nawet szybciej niż przypuszczałem. Czas na malowanie. Przygotowałem farbę, przytargałem sprężarkę pod samochód poczekałem aż nabije się ciśnienie po czym zacząłem malować, nie byłem artystą ale taki mechanik który klepał nie jeden samochód musiał umieć wszystko. Lepiej gorzej ale umieć.
Przerwałem na chwilę malowanie, sięgnąłem po młotek by zrobić w budzie kilka nowych wgnieceń na pace. Każdy właściciel przecież zna każde wgniecenie swojego auta. Potem kontynuowałem malowanie. Co chwilę przerywałem stawałem kilka kroków od wozu i przyglądałem się.
- Nooo Picasso normalnie...

6

- Noooo, pięknie - uśmiechnąłem się nawet, przegiąłem głowę w lewo, potem w prawo - nooo pieknie. Trzeba było odczekać trochę więć poszedłem na zaplecze szukać dowodów lewych no i tablic Baker musiał coś mieć musiał. Zanim zacznę bić num,ery musiałem mieć jakieś tablice.
A samochód niech schnie.
Wszedłem na zaplecze i zacząłem przeglądać szafki z papierami i tablicami...
- Nooo Baker gdzie to trzymasz... - mruczałem przeszukując kolejne półki.

- Dobra mam tablice ale kurwa co z papierami... głupia kontrola i leżymy - mruczałem pod nosem. Tylko kurwa kto mógłby to zorganizować myśl. Bez tego nie przebije numerów.
Może sms do Bakera. Aaa może Parker...
- Kurwa...

- Kurwa zaraz coś kiedyś Connor wspominał ten młody Naiche... tylko numer do niego, hmmm - zamyśliłem się drapiąc po brodzi. Wyjąłem telefon i napisałem smsa do Connora.
Na pewno go musiał znać. A może by sie tak pofatygować osobiście. I tam nie miałem tu piwa.