Heart, Soul and Saxophone

First topic message reminder :

„Heart, soul and saxophone” to najstarszy klub w mieście. Znajduje się w najbardziej wiekowej dzielnicy Appaloosa, i mimo złej opinii o okolicy – lokal wciąż nie zmienił adresu. Nie odstrasza to jednak fanów muzyki jazzowej czy soulowej; do HsaS wciąż ściągają tłumy. Począwszy od bogatych menadżerów, po starą bohemę artystyczną. Szczerze powiedziawszy, w środku spotkasz bardziej różnorodne towarzystwo niż w BLOOPERS.
„Heart, soul and saxophone” to klub połączony z restauracją. Lecz próżno tu szukać dań rodem z karty w „Fairy”. Menu ogranicza się do kilku mięsnych dan, w tym słynnych żeberek w miodzie -lecz liczne dodatki na pewno zadowolą niejednego smakosza. Blanszowane warzywa, słodka kukurydza i ziemniaki, swojskie sałatki z licznymi sosami. Siła jest tu też niezwykle dobra whiskey i koniak.
Mimo tego, ze współcześnie wiele knajp wprowadziło zakaz palenia, to HsaS to jedno z niewielu miejsc, gdzie jeszcze przymyka się oko na dym. Dlatego powietrze jest tu ciężkie, duszące, ale niezwykle dobrze wpisujące się w klimat ciemnej sali z niewielkimi stolikami i sceną. Tu ciasno usadzeni goście wpatrują się na muzyków i oklaskują ich liczne występy, próbując kolejnych to rodzajów alkoholu.

- Tak, to nawet nie o to chodzi.. na rozprawe potrzebowałam prawnika. To był cios w moje finanse.. - westchnela przypominajac to sobie. Zreszta nie szlo zapomnieć o tym, co zrobiła.
- TO ja chce zobaczyc ten nowy dom, jak sie zdecydujesz - zerknela na niego i dopila alkohol.
- Uh.. chyba mi juz starczy. Jeszcze jedno i będziesz mnie niósł do domu - odsunęła pustą szklanke od siebie.

Teraz pewnie jakby zobacyzła Trybsona to też by była bliska płaczu. Ciężko się jednak dziwić. Każdy był bliski płaczu jak go widział. Szczególnie Cath!
- Komu miałabym mówic? Nie martw się, umieme dotrzymać tajemnicy - uśmiechnęła się.
- Noo.. wypije jeszcze jednego.. Ale droga na przystanek będzie długa - widac bylo, że jest podpita i to całkiem ostro.
- Pójdziesz?

Chyba, że obie szklanki są dla niej!
- No ja myślę - uśmiechnęłą się półgębkiem i obserwowała scenę póki Will nie wrócil.
- Bo ta informacja o Cooperze i Ramirez to nie ode mnie wyszła - palnęła.

- Bo jesteś za dobry, żeby mnie tu zostawić? - podniosła szklankę do ust i wypiła kolejny spory lyk.
- A od kogo to wiesz? - zainteresowala isę.

Parsknęła.
- To nie ja wychodzę w srodku... liczenia, żeby odebrać ciebie z Appaloosa - szurała szklanką po blacie, co zagłuszała muzyka.
- Przyjaciela? Znam go?

- To raczej.. nie wiem. Wieczne zdziwienie czy coś. Nie wypominam ci, po prostu jestem zaskoczona, ze przyjechales. Wciaz - napila sie.
- Aaa.. tak, jak mialam samochod to tam bywałam. To on, tak?

Dopiła to co miala w szklance i podniosla sie, łapiąc równowagę oparciem ręki na stole.
- Jakoś - uśmiechnęła się do niego - Dobrze, że nie mam żadnych szpilek czy coś.. bo paradowałabym boso.

Wygramoliła się zza stolika, dmuchnęła na opadajace na twarz włosy.
- Ramie może się przydać - stwierdziła po chwili, bo coś ciężko było jej utrzymać się w pionie.

Łatwiej bylo jej utrzymać pion z Willem jako sterem wyprowadzającym ją z klubu. I zdecydowanie odetchnęła świezym powietrzem zadowolona. Nie palila i nie przepadała za zapachem papierosów, choć nie przeszkadzał jej jakoś specjalnie.
- Jest - pokiwała głową, ale to nie był najlepszy pomysł bo aż musiala przystanąć na chwile.
- I nie tylko przez to - westchnęłą.

- Wiem.. ale i tak.. Chociaż nie załuję włosów, żałuję powodu, dla którego je sciełam. Włosy odrosną, nawet jeśli zapuszczałam je większość życia - ruszyli do przystanku nieśpiesznym krokiem.

- Ostatnio raczej się kłóciliśmy.. I mieliśmy iść do parku.. pomodlic się, po tym wszystkim co się stalo - pokręcila glową, siadajac na ławeczce na przystanku.
Na szczescie alkohol ją rozgrzał i nie było jej zimno. Może ciut.
- Zasne ci w tym autobusie - stwierdzila w koncu i stlumila ziewniecie.

- Indianie tez się modlą, wiesz? Tylko inaczej.. no niż wy - machneła ręką lekko, określając tym samym ogól wierzeń "białych".
- Trzymam cię za słowo, bo dojadę nie wiadomo gdzie - poczekali pewnie jeszcze chwile i wsiedli do autobusu.
Liluye faktycznie szybko przysneła i oparła się o Willa, bo tak było jej wygodniej.
zt

// 18.08.2013, koło 21:00, z domu Consueli

Motocykl młodej Ramirez zaparkował przed jedną z knajp w Appaloosa. Cooper ściągnął kask i obejrzał się przez ramię na Consuelę. Uśmiechnął się.
- Z tog co pamiętam możesz legalnie pić - zauważył i zszedł z maszyny, prowadząc dziewczynę do baru.
To chyba nie bezie jedno z tradycyjnych przesłuchań.
Zasiedli przy stoliku, Cooper zamówił whiskey dla dziewczyny, a sam spasował.
- Powiedz mi... - zaczął, korzystając z tego, ze muzyka nie była jeszcze na tyle głośna, by krzyczeć -  ta cała afera w Sugar Hill to bardziej skomplikowane, co?

/18.08.2013, wieczór/
Po drodze Consuela zapewnie nabrała wątpliwości co do słuszności decyzji o spotkaniu z Pooperem. Niby był jej szwagrem, jednak nie ufała mu ani trochę. Mimo wszystko ciekawość znowu zwyciężyła. Ciekawa była ile już wiedział o sytuacji z jej śp. wujkiem, jednak ten sam fakt wprawiał ją w niemałe przerażenie. W końcu nie bez powodu Consuela wybrała ciemną stronę mocy, by za jej pomocą poradzić sobie z Buendiami i ze śmiercią swoich rodziców. Mała Ramirez miała w końcu sporo za uszami. Może Pooper dowiedział się już dlaczego od razu po pożarze dziewczyna zniknęła bez śladu, a potem nie ułatwiała policji prowadzenia tej sprawy? Żołądek ścisnął się jej w pętelkę
Zsiadła w końcu z pojazdu i podniosła głowę by spojrzeć na szyld lokalu.
- Serio? - po czym wlazła za meżczyzną do środka i wywróciła oczami słysząc jego pytanie.
- Myślałam, że chcesz rozmawiać o moim wujku. Co o nim wiesz?