Trening policyjny - widownia

First topic message reminder :

Na sali gimnastycznej miejscowego liceum rozpoczęto trening dla pracowników biura szeryfa i koronera. Dzięki temu można było też przeprowadzić testy sprawnościowe funkcjonariuszy, które dadzą szefowi obraz w jakiej kondycji są jego pracownicy.
Każdy policjant, który weźmie udział w treningu, dostanie bonus do pensji!

na widowni mogą zasiąść pracownicy biur a także zwykli mieszkańcy Old Whiskey. Trening jest publiczny i każdy może wpaść poobserwować wygibasy naszych funkcjonariuszy!

Przez chwilę obserwowała Gabrielle.
- Niedobrze. Zależało panu - stwierdziła, bo to wydawało jej się oczywiste.
- Szkoda - dodala jeszcze - Mam nadzieję, że to się jeszcze zmieni, skoro powiedział pan "chyba".

- No, zależy dalej. 
Wzruszył ramionami.
- Albo się odmieni, albo mi przejdzie. W każdym razie!
Poklepał Fifi po łbie, a suka wywaliła jęzor ze szczęścia.
- W każdym razie nie mam tak źle jak pani. Moje współczucia względem narzeczonego... ale nie będę przepraszać za to, ze go przymknęliśmy.

- Mam nadzieję na to pierwsze - powiedziala po chwili.
- Tak.. słyszałam.. Czy.. jest możliwosć, żebym go odwiedziła? Żeby z nim porozmawiać? - spojrzałą na Coopera. - To znacyz.. to juz nie jest mój narzeczony, ale rozumie pan.. - zagryzla wargę.

- Jest taka możliwość. Jeszcze przez jakiś czas będzie w areszcie w Old Whiskey ale niedługo przewozimy go do stanowego - odparł - Cóż, nawet jeśli jest pani byłą narzeczoną, to lepiej nie wspominać o tym sędziemu, lepiej poudawać, bo wtedy nie będzie musiała pani wniosków o widzenie wypełniać.
Ściągnął okulary i przetarł oczy.
- Musze iść do okulisty!

- Nie, chcę go po prostu zobaczyć teraz, muszę z nim porozmawiać - westchnęła lekko - Chyba ten rozdział w moim życiu definitywnie się zamknął - stwierdziła zaraz.
- Jak długo będzie w więzieniu? - spojrzała na spaniela. Spaniel rzygusek.
- Albo nie pić tyle alkoholu, dlatego pana oczy bolą.

- To recydywa, krócej niż dwa lata nie da razy. Plus za atak na funkcjonariuszy an służbie? Hoho, prędko go nie zobaczysz.
No chyba, że ucieknie.
Znowu potarł oczy.
- Nie, naprawdę słabiej widzę. Widzisz, kiedyś bym dostrzegł... - wskazał na tyłek Gabrielle - szwy od jej majtek z tej odległości. Dziś nie... no chyba, ze nie ma majtek.

Pokiwałą tylko głową, bo obstawiala, ze juz w ogole go nie zobaczy.
- Tak? To może faktycznie ich nie ma? A może chciałbys zeby nie miałą? - roześmiała się cicho.

Aż poczuł gorąco na twarzy. 
- Ja tam lubię, jak kobieta nosi majtki - odpowiedział całkiem poważnie - mogą być nawet wielkie jak żagiel.

- Przepraszam - rzuciła, uświadamiaja csobie, że przeszła nieświadomie na ty.
- Może musi pan jej dać więcej czasu? Co się dokladnie stało?

- Oj nie przepraszam... za pytanie o majtki.
Zaśmiał się.
- Ale za pytanie co się stało możesz przeprosić - dodał wciąż rozbawiony - nie, nie chcę o tym mówić. Po co? Jest jak jest.
Podrapał Fifi za uchem. 
- Bardziej wdepnąć w to nie mogę.

- Nie, to.. -machnęła ręką, bo nie ważne o co chodizło. Oparła się na krzesełku i wyciagnela nogi przedsiebie. Spojrzala kontrolnie na Moirę.
- Tak, nie jestem chyba najlepszą osobą do udzielania takich porad. Tak czy siak.. wciąz panu kibicuję.

Spojrzał na nią wciąż rozbawiony.
- A zrobi pani transparent?

Bobby spojrzał trochę zdziwiony na Nathaniela.
- Eee. No nic nie mówię. Pytam tylko - odpowiedział. Zresztą, to bezbrzeżne zdziwienie na twarzy Joan i definitywne zaprzeczenie ze strony Jonathana mówiło znacznie więcej!
Chłopak przysiadł w końcu na trybunie i wbił wzrok w siłującą się parę.
- Uaa. Dobra jest - powiedział, krzywiąc się lekko. - Kto to?
W sumie poza szeryfem McConnorem nie miał specjalnego związku z pracownikami biura szeryfa, więc się nie orientował! Może powalająca właśnie Vincenta kobieta była wysoko wyszkolonym terminatorem?

Prychnęła rozbawiona.
- A to pomoże? - spojrzała na Coopera - Mogę panu uszyć nowy szaliczek.

Zaśmiał się.
- Wydziergać chyba... taki niebieski ze srebrną nicią, co bym wyglądał jak arystokrata.... albo lepiej, jak śpiewak operowy. Diva...!
Znowu się zaśmiał; widać humor mu się poprawił.
- Miałem w rodzinie niespełnioną śpiewaczkę operową... może coś w sobie z tego mam!

Roześmiała się.
- Niech się pan nie z dziwi, jak spełnię tę prośbę - zastrzegła. Ale najpierw krawaty!
- Trochę dziergać umiem, a szalik to nie problem.

Nikt mu nie odpowiadał, a Bobby dopiero po chwili się zorientował, że Joan cichaczem zeszła z trybuny i poszła zmierzyć się z jakąś śmieszną Meksykanką. W kolorowym dresie i z kokardą we włosach skojarzyła mu się z myszką Minnie.
- Dadaj, Joan! - krzyknął, ale szybko zamilkł, bo to chyba nie był ten typ ćwiczeń, w których wrzeszczało się do zawodników. Odchrząknął więc, spojrzał kolejny raz na wibrujący telefon i zacisnąwszy usta, wbił wzrok w walkę.

Pokręcił głową.
- I co potem? Uszyje mi pani garnitur?
W sumie to by mu się jakiś nowy przydał, ale nie powiedział już tego na głos.

Pokręciłą glową rozbawiona.
- To już więcej zabawy - wyjaśniła - Teraz robię na przykład.. krawaty. I koszulki, ale takie zwykłe, na naramkach albo z krótkim rękawkiem. Najwyraźniej okropnie isę nudzę - usmiechnela sie.

- Trzeba mieć jakieś hobby. Na przykład, mój ojciec kochał zbierać paczki po papierosach.
Pokiwał głową.
- Potem przerzucił się na opakowania po gumach do żucia, tak je kochał, ze nawet pochowaliśmy go z nimi.

- Na prawde? - zdziwila sie.
- To dziwne hobby.. ale cos innego, niespotykanego na pewno. A pan jakies ma?

Chwile milczał, przeliczając w głowie jaki poziom szczerości mu się opłaca w tym momencie.
- Lubię oglądać filmy. Szczególnie europejskie.
Tyle chyba wystarczy.

GDyby uslyszala cala prawde pewnie by sie zakrzusila.
- Jakieś ulubione? - ostre rżnięcie w tartqaku moze?

Miał ulubiony. Węgierskie kino, z wielkim lustrem na północnej ścianie. Dobrze oświetlone. Dźwięk może przestarzały, ale ładna buzia aktorki wystarczała.
Nie to co te amerykańskie szmiry z wybielanymi kroczami.
- Ach, mam... jeden taki o wycieczce na Węgry... dokładnie o producencie luster na Węgrzech.
Spojrzał na matę. Chyba jego kolej by dostać wpierdol.
Związał więc włosy i poradził Liluye by w razie czego dzwoniła na pogotowie

--> Samoobrona

<-- Samoobrona

Przysiadła się do Jona i szturchnęła go w bok.
- A kiedy my?