Żółta Przełęcz

First topic message reminder :

Niewielka przełęcz, otoczona żółtymi skałami o fantazyjnych kształtach. Skryta między niewielkimi szczytami w paśmie gór Dragoon, okraszona suchymi krzakami i agawą.

Miejsce do którego dostać się można jedynie przechodząc przez Jaskinię prób i przedostając się wąskimi, górskimi ścieżkami na wschodnie zbocza pasma górskiego.

125

W międzyczasie Jon wziął się za skrzynię. Zamek był toporny i ciężki, jednak nie nazbyt skomplikowany. Wieko się uchyliło a w środku...

W środku Jonathan znalazł tomahawki, groty strzał, dwa bogato zdobione karabiny z XIX wieku i czapki wojenne. 
Pomiędzy tym też bębenek szamański, podobny do tego, który posiadała Onawa, oraz czaszka jelenia z porożami.

Szaman, paląc fajkę, spojrzał na Liluye i zaśmiał się cicho.
- I co teraz chcecie zrobić? Zabrać te wszystkie skarby?
Zmrużył woje wąskie oczy.
- Dobrze, bierzcie wszystko, to wasza nagroda. Jeśli Widząca was tu zaprowadziła, to wszystko co znaleźliście jest wasze.

Zmarszczyła brwi.
- Na prawdę? - spojrzała na niego lekko niedowierzająco. Nie była przekonana co do zabierania czegokolwiek.

Ennis pochylał się nad otwartą skrzynią i z czcią przyglądał się znaleziskom.
- Czyli - zaczął niepewnie - znaleźliśmy to, czego szukaliśmy?
Sam nie wiedział, jak powinien się teraz czuć. Czy to była grabież? Czy działania archeologiczne? Popatrzył na Jonathana, jakby szukając u niego wyrazu aprobaty. Przypomniał sobie jednak o Liluye siedzącej ciągle na dole i podniósł się, żeby do niej zajrzeć.
- Liluye? - zawołał. - Zrzucam ci linę!
Nie wiedział, że coś działo się na dole.

Jon przejrzał zawartość skrzyni i przejechał palcami po pięknie zachowanej czaszce. Takie pamiątki robiły na nim największe wrażenie. 
- Na to wygląda - powiedział przekrzywiając głowę oglądając broń. W końcu odwrócił się do Ennisa z łagodnym uśmiechem. Udało im się tu dotrzeć i to był niewątpliwie sukces. Podniósł się z kucków i klepnął go po ramieniu po czym obaj podeszli do dziury.

- Tak. Zabierzcie to. A co z tym dalej zrobicie...
Wzruszyła ramionami. 
Wreszcie Ennis i Jonathan spuścili line, b wciągnąć Liluye na górę. Gdy dziewczyna skupiła się na niej, szaman zniknął.

Mnożnik na siłę Ennisa i Jonathana, próg 50. Jak przekroczycie, wyciągacie Liluye. 

70

Tym razem obyło się bez większych problemów i Liluye została wciągnięta z powrotem na górę. Ennis odłożył linę i otrzepał ręce.
- Popatrz - zwrócił się do Liluye z uśmiechem i poświecił latarką na zawartość skrzyni. To na niej z całe ich trójki skarby powinny wywrzeć największe wrażenie - w końcu to byli jej przodkowie.

- To na pewno chciałabym zabrać. Chociaż część. Do muzeum. - spojrzała na rzeczy w skrzyni gdy już wyszła z dziury. Szaman zniknął.
- Mamy.. pozwolenie by to wszystko po zabierać

- Pozwolenie? - uniósł jedną brew i zerknął za Liluye jakby spodziewał się kogoś tam zobaczyć.

Cała trójka mogła zauważyć, ze już dłuższego czasu nikt im nie świeci latarkami z góry...

- Tak, pozwolenie - pokiwała głową i też zerknęła do dziury z której wylazła.
- Więc mozemy to brać. Co prawda nie wiem jak nam sie uda.. - spojrzała na wylot.
- Hej, a Dos i Victor gdzie? - zmarszczyła brwi. Nie podobało jej się to. Wsadzili ich tu i co?

- Damy radę - spojrzał na spad - Na kolanach ale damy radę.
A mówiąc o spadzie i dziurze nad nimi..była jakoś wybitnie ciemna.
- No pięknie. VICTOR!? DOROTHY!? - krzyknął w górę ale pewnie nie dostał odpowiedzi.

Ennis poświecił latarką do góry. Nikogo tam nie było.
- Chyba żartujecie. Znowu zniknęli? - powiedział z wyraźną irytacją w głosie.
Nie miał jednak zamiaru siedzieć tam i czekać. Spróbował się wygrzebać na górę.

Nikt nie odpowiedział.

By wygrzebać się na zewnątrz - mnożnik na kondycję i siłę, próg 20. Jak przekroczysz to udaje ci się wyjść. Każdy rzuca dla siebie.

53
 
- No chyba sobie żartujecie - marudził pod nosem i szybko wygrzebał się na zewnątrz. Rozejrzał się po okolicy w poszukiwaniu indian.

W pobliżu nie było ani Dos ani Victora. Nie było też ich bagaży.
Mnożnik na spostrzegawczość, próg 50, jak przekroczy któryś z was, to zauważacie coś między agawami. 

Lil została na dole i zaczęła zbierać wartościowe historycznie rzeczy na kupę.
- i co? Są? - krzyknęła w stronę wyjścia

78

Jakiś ruch pomiędzy agawami? 
- Victor? - podszedł w stronę roślin.

Nie,k to nie był ruch, a raczej błysk.
Jonathan znalazł złoty pierścionek z czerwonym oczkiem. Nic więcej. 
Ani śladu Victora czy Dos.

57

Ennis też bez problemu wyszedł ze skrytki. Przecisnął się do wyjścia, skąd obserwował to, co robi Jonathan.
- Nie widać ich! - krzyknął do Liluye. Rozejrzał się dokładnie. - Bagaże też zniknęły.
Wyszedł na zewnątrz.

-bez rzutu wyjdzie wiecej-
Lil zgarneła do kieszeni bransolete i sama tez się wyskrobała ze skrytki.
-Ennis? Czekaj. - nie zamierzała sie znów zgubić. Otrzepała sie z ziemi.
- Szukamy ich? Tu nie ma zasiegu, jak sie rozdzielimy to w ogóle bedzie zabawnie. A jak to zostawimy.. wolalabym tego nie robic. Mam tu zostac i wracacie za pol godziny? JON!? - Zawołała po patologa;.

Jon podniósł pierścionek i rozglądał się dalej. No kuźwa musieli zostawić jakieś ślady czy coś! Cokolwiek.
Przeszedł się kawałek w stronę z której przyszli, potem z powrotem jeśli nic nie znalazł.

- Nie - powiedział stanowczo Ennis. - Ja z tobą zostanę. Niech Jonathan się rozejrzy, a my tu spróbujemy jakoś odsiać te cuda, trochę je spakować. Tak będzie lepiej, bo Jon lepiej się orientuje w terenie i nie będzie miał problemu żeby do nas wrócić.
Poczekał, aż patolog do nich podejdzie, żeby przekazać mu plany.
- W razie czego rozbijemy tu obóz - dodał.

Jonathan niczego nie znalazł. Ani śladu po Dos i Victorze - jakby ta dwójka rozpłynęła się w powietrzu! 
Na nic zdały się nawoływania i zaglądanie w krzaki. Pary nie było.
Nie pojawiła się też w przeciągu następnej godziny...

Trójka poszukiwaczy przygód musiała jednak podjąć decyzję - za chwile miało się ściemnić a powrót nocą nie był zalecany. Jeśli by zabrali swoje rzeczy teraz, spokojnie wróciliby na parking w przeciągu kolejnych 2 godzin, idąc na wschód szlakiem, który mogli znaleźć w mapie kupionej przez Jonathana. 

W skarbach, które znaleźli, znajdowało się - 20 tysięcy dolarów w złocie, biżuteria warta 5 tysięcy, bezcenne pamiątki po mieszkańcach gór Dragoon, suknia z jelenia z końca XIX wieku oraz czaszka z porożem, która była używana jako ozdoba wikiupy. 

Poczekali dobrą godzinę w końcu cierpliwość Jonathana się zaczęła kończyć.
- Okej, dość tego. - wstał z ziemi - wzięli swoje graty więc chyba po prostu nas olali - do tego zdawali się dobrze orientować w górach.
- Wracamy, bo zastanie nas noc. Spróbujemy się skontaktować z nimi jak złapiemy zasięg.
To powiedziawszy zarzucił plecak z cześcią skarbów na ramiona. Wziął też czaszkę pod ramię, co się nie zniszczy w torbach.
- Jakieś sprzeciwy? - zapytał grupy.