25.07.2013 Liluye - Betty

Lil zadzwoniła do Betty i siedziała na tyłku niecierpliwie, czekając kiedy ta odbierze.

Betty odebrała po kilku sygnałach.
- Tak? - Zapytała, dziwnie rozkojarzona.

- Coś.. sie stało? - zmarszczyła brwi słysząc głos Betty. Już ją w koncu całkiem dobrze znała, trochę z nią mieszkała.

- Co? A, małą Sue ma kolkę, a ja dziś się nią zajmuje - powiedziała. I faktycznie, po chwili w tle rozległo się płakanie dziecka.
- Co tam, jak Kalifornia?

- Ah - mruknęła.
- Niedobrze. Znaczy, średnio. To znaczy w sumie nie wiem. Ale ja nie o to. Co się dzieje z Loco? - przeszła do sedna sprawy, bo o to jej chodzilo.

- Loco? a skąd ja mam wiedzieć co się z nim dzieje? - Zapytała zdziwiona - to nie jest moje dziecko.

- Wiem, przepraszam - odetchnęła. No tak.
- Ale coś sie stało na pewno i.. jakby się pani dowiedziała.. to może mi pani dać znać?

- Słońce, nic się nie stało. A przynajmniej ja nic o tym nie wiem - odparła, usiłując w międzyczasie uspokoić dziecko.
- Jak się dowiem, to dam znać.

- Stało sie -twardo brnęła w zaparte. - I to wiem. Tylko.. potrzebuję potwierdzenia.. bo mam nadzieję jednak się mylić.. - westchnęła.
- To ja już nie przeszkadzam.

Westchnęła. Nie chciała dyskutować, bo i nawet sił na to nie miała.
- Zadzwoń za kilka godzin - odpowiedziała.

- Dobrze. Dziękuję. Mam nadzieje, że Moira nie przeszkadza - dodała. - Będę dzwonić niedługo - pożegnała się i rozłączyła.


Kilka godzin później...


Lil zadzwoniłą drugi raz, obgryzajac paznokcie ze zdenerwowania i czekała na odebranie.
- To ja. Mam nadizeję, ze nie przeszkadzam - odezwałą się.

Betty była zmęczona opieka nad małą Su,e która dopiero co zasnęła. Jednak zgodziła się porozmawiać z Liluye.
- Nie, nie... - westchnęła - ale tez nie mam dla ciebie żadnych wieści.

- Nadal? Myśli pani.. ze powinnam zadzwonić do pana Bakera? Czy poczekać.. właściwie to czekam od wczoraj.. - przyznała.

- Nie dzwoń do niego, bo on i tka ci nic nie powie, a się wkurwi - odparła - dziewczyno, nie martw się. Na pewno zapił gdzieś, albo w Heaven's siedzi. Jakby coś się stało, to od razu bym ci powiedziała.

- No dobrze - tak właśnie myślała - Wiem, że bedzie pani myślała, że cos jest ze mną nie tak, ale.. Miałam przeczucie. I ostatnio się ono sprawdziło, przy Naiche - westchnęła.

Westchnęła.
- Dlatego, jak tylko się czegoś dowiem, to ci powiem, kochanie. A teraz idź korzystaj z wakacji. Naprawdę, myślę, ze wszystko będzie ok!

- Dziękuję - bąknęła. Było jej trochę głupio, no ale.. Lola powinna zrozumieć. Musi z nią porozmawiać.
- DO widzenia.. Wyślę wam kartkę - uśmiechnęla ię do słuchawki. - Proszę wycałować Moirę i pozdrowić dziewczyny.

- Pozdrowię. I tam, wiesz, miej na oku Evę, co? - zaśmiała się.
Po chwili znowu słychać było w tle płacz dziecka.
- Ech, ona mi spokoju nie da... trzymaj się tam! Buziaki!

- Mam, mam - pokiwała głową lekko. - Do zobaczenia - uśmiechnęła się i odłozyla sluchawkę.