Kancelaria prawnicza J. Santos

Wspomniany samotny mężczyzna nie wydawał się przerażony sprawą, jaka nagliła, jaka faktycznie się wydarzyła. Kiedy Bright wyszedł do niego, Will dźwignął się na proste nogi, zgarnął laskę i poczłapał do biura.
- Niezbyt dogodnie czasowo, huh? - zagaił, bynajmniej po to, by zyskać kolejnego znajomego, acz bardziej na rozpoczęcie rozmowy czy coś w tym stylu. - I tak się zdziwiłem, że miał pan czas teraz się spotkać - dodał, zamykając drzwi za sobą.

Zajął miejsce i przyjrzał się Brightowi. Z początku nieufnie, a potem z samej ciekawości.
- Z Betty rozmawiałem, z Consuelą nie miałem styczności od ostatniego spotkania - przyznał. - Domniemam, że trzymamy się tego, o czym zapewne poinformowała pana Betty, tak?

Skinął i wyciągnął paczkę papierosów, spoglądając na Brighta. Ot, nieme pytanie czy może zapalić. Jeśli tak - pewnie od razu to zrobił.
- Zgaduję, że oficjalna prawdziwa wersja, tak? - podpytał i się zastanowił.
- Razem z Ramirez, Bakerem, Bentonem, Jonesem, Auguste, jechaliśmy do Sugar Hill, aby się upewnić czy faktycznie P, jako... nazwałbym niezrzeszony, coś knują i prawdopodobny, nikły odwet za przyjaciela, który zginął jakiś czas temu - zaczął opowiadać, co jakiś czas marszcząc brwi. - Tam, już na miejscu znaleźliśmy się i towarzystwo nie zareagowało do czasu, póki nie pokazał się Jones. Z początku wychodziliśmy z inicjatywą, by tylko pogadać, wymienić parę zdań, ale obecni już w barze nie byli chętni i zaczęła się bójka - kontynuował, skubiąc przez moment laskę. -Wtedy każdy zajął się sobą, mnie akurat facet zaatakował i dźgnął w udo, choć próbowałem wytrącić nóż z ręki. Zostałem skopany i potem Baker mi pomógł się podnieść, a właściwie przenieść. Tam, potem nie ogarniałem dokładnie, bo powstrzymywałem krwawienie, usłyszałem jak odbezpieczają broń i Baker dostał w pachwinę, potem ktoś padł i usłyszeliśmy syreny policyjne - mówił dalej, zaciągając się zapewne papierosem raz po raz.
- Razem z Ramirez, Bakerem i Bentonem, znaleźliśmy się w ciężarówce, dlatego pozostały nasze motocykle. Dokumenty, portfel i telefon Bakera zabrałem, bo go odwieźliśmy pod szpital, żeby tam się nim zajęli jako John Doe, ja z kolei pojechałem do przyjaciółki, by mnie opatrzyła i na tym właściwie się skończyło - wyjaśnił.
- Coś doprecyzować? - spytał i zaraz cień uśmiechu przemknął mu przez twarz.

- Jeśli za prowokację uznamy to, że wszedł po prostu z nami to tak, sprowokował wtedy towarzystwo - odpowiedział. - Dopóki go nie zobaczyli to tylko jakieś pomruki były, jak zawsze w takich barach czy spelunach - wyjaśnił.

Will się poprawił na krześle, a popiół strzepnął do popielniczki.
- Jones jest dilerem. My nie tolerujemy dilerów, więc od zawsze mieliśmy z nim na pieńku. On się przypierdalał, my odpowiadaliśmy i odwrotnie, nigdy nie było zażyłych i miłosnych relacji - zaczął wyjaśniać. - Od jakiegoś czasu, kiedy jego kuzyn bodaj, nie pamiętam, został zastrzelony pod motelem, on do nas przychodził z chęcią zakopania chwilowo topora wojennego - odparł. - Właściwie to bardziej współpraca, by wyeliminować P, więc, przynajmniej z mojej perspektywy, jesteśmy nieufni, ale jak widać - wspólny wróg może w czymś pomóc - doprecyzował.
- Fakt, trochę zamieszania jest - przyznał. - Bodaj jedna czy dwie ofiary śmiertelne. Wiem, że Baker został postrzelony, a potem ktoś chyba raz strzelił. Nie jestem pewien.

Will przyglądał się przez dłuższą chwilę popielniczce, w której błądził żarem papierosa po jej ściankach.
- Trochę to całkiem spore niedopowiedzenie - przyznał Parker. - Sytuacja jest cholernie niewygodna. Zwłaszcza, że część komisariatu skupia się za bardzo na nas - dodał, poprawiając się na krześle i zaciągnął papierosem.
- Może. Skubany, jest wygodny i sprytny, więc robi coś przede wszystkim dla swojej korzyści - powiedział pewnie. Ot, w końcu Will też nie należał do osób bezinteresownych. Księgowy przysłuchał się prawnikowi i skinął lekko.
- Lepiej odpowiadać za rozróbę w barze niż za wojnę gangu z kartelem, prawda? - spytał. Nie było w tym żadnej złośliwości czy też chęci przekomarzania się. - A skutkować czym to będzie? Kilkudniowym aresztem na sam początek i grzywną, skoro to tylko bójka była? - dorzucił, niezbyt pewien.

- ...fakt, przez co nie skupiają się na innych.
William dogasił papierosa, a paczkę schował do kieszeni spodni. Spojrzał na Harry'ego skupionego na papierach, które przed nim leżały.
- Rozumiem - przytaknął.
Nie miał w sumie nic do powiedzenia.
- Zapewne pan wie, jaka jest oficjalna, nieprawdziwa wersja z tą bójką i to, że Baker siedzi w szpitalu, co wspomniałem - powtórzył, jakby zastanawiał się czy on ma coś do powiedzenia. - Zastanawia mnie jednak czy w razie czego mam przed przesłuchaniami zadzwonić do pana, czy po prostu wygłosić to, co mam do wygłoszenia? - miał na myśli tę wersję, o której obaj wiedzieli.
- W razie czego, zostawię kontakt i do mnie - dorzucił.

Pokiwał głową.
- Dobrze - westchnął. - Niech pan się spodziewa na dniach telefonu, bo pewnie wyląduje w areszcie - poinformował z lekkim uśmiechem, podnosząc się z siedziska. Chwycił laskę, która nie była jednak dziwką.
- Do usłyszenia, panie Bright - pożegnał się i skierował do wyjścia.

/zt