Punkt widokowy

Może gdyby Jools był przedstawicielem Rycerzy Ortalionu to byłby z tego faktu ucieszony. Może gdyby był zakurzony, a Julek to chuchał, dmuchał i pucował jak tylko mógł, do perfekcji; to się nazywała miłość.
Bardziej można byłoby założyć, że zaślepiony. Ebenezer i tak już miał swoje tłumaczenie, swój podział - praca to obowiązek, życie to przyjemność. Nie precyzował tego, bo nie było komu i nie było po co. Wówczas jego żona miała o tym pojęcie, ale... cóż, o przeszłości nie ma co gadać, naprawdę!
- I jedno, i drugie, prawdę mówiąc. Ot, 50/50 - przyznał Reynolds. - Zależy też, jaka to jest sytuacja, kiedy, gdzie... a mnóstwo rzeczy, które mają wpływ, no - pokiwał głową.
Zaśmiał się na słowa o wysuszaniu ciał. Nie no, tego nie trzeba było się obawiać, jeśli chodzi o wysysanie krwi, naprawdę. Chyba że chodzi o upuszczanie, by się czegoś dowiedzieć to nie wiem, może coś takiego miało miejsce?
- Niektórzy tak mają - powiedział, pijąc jeszcze (hehe) do Toma.
- Czy ja wiem - mruknął ze skromnością w głosie i to szczerą, nie jej udawanym zamiennikiem, jakim ludzie w Old Whiskey się posługiwali. - Nie oczekuję fanów, a słuchaczy - przyznał. Może dla niektórych to nie miało różnicy, ale dla Julka - z pewnością.
- To co, sprawdzamy czy wrotkarnia otwarta? Czy kręgle? - spytał po chwili i klasnął, jako wyraz determinacji.