Dom Autumn

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać, a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Na podwórku znajduje się podjazd.

- Jakby ktoś cię pytał o mnie, możesz powiedzieć że byłem całą noc... u ciebie... tak naprawdę chciałbym być całą noc, nie musimy spać razem, po prostu chciałbym tu przesiedzieć... tyle... - dokończyłem ze spokojem - masz coś do picia?

- Mogę. - potwierdziła Inna sprawa czy to zrobi..
Nie musimy spać razem? Czyli tak, nie podoba mu się taka łysa. Loco też jej pisał tylko tak o. Na pewno. Westchnęła i podniosła się.
- Mam. Co chcesz? Piwo. Wódka. E.. Herbata.. kawa. Chyba tyle.

- Piwo - rzuciłem - najlepiej całą zgrzewkę - odprowadziłem ją wzrokiem słysząc westchnięcie.
Pokręciłem z rezygnacją głową.
- Możesz mi powiedzieć coś... ale tak szczerze...

Poszła po to piwo i postawiła przed nim czteropak. Niech sobie rozpakuje. Ona juz nie miała ochoty na alkohol, ostatnie dni piła aż za często, sama ze sobą. Aż jej się unosilo na myśl, że miałaby teraz pić to piwo. Przyniosła sobie sok i nalała do szklanki.
- No? - uniosła brew i spojrzała na niego pytajaco. Spodziewała się czegoś glupiego.

Od razu otworzyłem pierwsze i wypiłem duszkiem, potem sięgnąłem po drugie robiąc to samo, trzecie otworzyłem ale już nie piłem. Upiłem z trzeciego zaledwie łyk.
- Słuchaj bo widzę że cie to chyba męczy... czy ty myślisz że jak nie masz włosów na twój widok mi nie staje już? - zamyśliłem się patrząc na dziewczynę...
- Staje! - mruknąłem.

- To jesteś nieźle pojebany albo lubisz chłopców. - napiła się i oparła ka kanapie, bo pewnie na niej usiadła.
Uważała, że wygląda okropnie. Dlatego ze zwyczajowych szpilek, dekoltów, sukienek i obcisłych albo przykrótkich spodenek przesiadła się na dresy i za duże koszulki, bluzy z kapturem i rozdeptane kapcie.

Omal się nie zaplułem piwem gdy wspomniała o chłopcach.
- Że kurwa niby co? Masz tyłek cycki to jaki z ciebie chłopiec... Kurwa Autumn że ja fuuuj - aż się wzdrygnąłem, jak ona mogła posądzić mnie o to że lubię chłopców.
- ja pierdole chociaż nie rozpowiadaj na mieście takich głupot...

- Worek na głowę i za ojczyznę. - mruknęła pod nosem ledwo słyszalnie.
- Nie martw się, ostatnio nie bardzo wychodzę z domu. - zapewniłą.

- Daj że już spokój, posiedzisz jeszcze tak w zamknięciu z miesiąc i nikt się nie zczai żeś łysa ja nie golę łba trzy dni już mam włosy - podniosłem puszkę piwa, do ust, nie wiedzieć czemu pomyślałem w tym momencie o miłej lekarce, z tej Elisabeth też była niezła sarna, nawet sobie wyobraziłem ją łysą.
- Dobra to już nic nie będę mówił o twojej urodzie... zamknij się tutaj i siedź - burknąłem, zaczynało mnie wkurwiać te jej użalanie się - ile razy mam ci to powiedzieć. Pewnie miałaś piękne włosy szkoda ich lubiłem wplatać w nie swoje palce, lubiłem jak opadały mi na moją skórę, ale to nie znaczy że przestałem lubić ciebie, co ty jesteś jebany Samson co to mu włosy obcięli i siły stracił?

Nie rozumiał. No nie rozumiał. Kurwa, facet. Jakiegoś metala powinna znaleźc z dlugimi wlosami i mu się wyżalić to by wiedział co to za ból!
- Taki jest plan. - żeby się zamknąc i siedzieć na dupie i stąd nie wychodzić. Bo na wyjazd jakoś nie mogła się zebrać w sobie.
- Co zrobiłeś, że tu się chowasz? - kompletnie zignorowała jego dalsze wywody, zmieniając temat.

- Dobra, nie będę ci cały czas tłumaczył twoja sprawa... - zrezygnowałem z ciągłego wmawiania kobiecie że nie straciła urody... No może trochę... Milczałem chwilę a w myślach nuciłem sobie zasłyszaną piosenkę... Straciłaś włosy bo co? Bo sama tego chciałaś! Straciłaś włosy i co? I jeszcze będziesz miała! Straciłaś włosy bo co? Bo Sue nalegał wciąż... Hmmm a może to inaczej leciało.
- Nie chowam się siedzę, muszę mieć alibi tyle... - spojrzałem na nią jakby tym samym urwałem temat jak ona urwała temat włosów.
- Jak chcesz to możesz iść spać, posiedzę a rano mnie nie będzie, a jak by ktoś pytał... Byłem u ciebie zaraz po robocie osiemnasta, dziewiętnasta... Ok?

Zapewne siedzieliśmy tak do rana. Ona mówiła że jest przytka a ja mówiłem że bym ją przeleciał. Zdrzemnąłem się może dopiero nad ranem na dwie, może trzy godziny. Jak zwykle wyszedłem bez całusa na pożegnanie... Taki byłem...

ZT ---> Warsztat

/dom Betty

Odstawiła choppera zaraz obok domku i weszła do środka, skierowała sie od razu do lazienki i zaklnela widząc ślad na policzku. Wygrzebala z toaletki jakiś spray na poparzenia i zapsikała ranę porządnie.
potem, jak to ostatnio miała w zwyczaju wyciagnela alkohol. I trawe od Skittlesa zeby ją dopalic do końca.

/od Maro, jeszcze 28 rano.

Wróciła do siebie, zebrała resztę rzeczy i wpakowała je w torby przy motorze. Rozejrzała się po mieszkaniu. Jedną parę kluczy miała ze sobą, drugą oddała Maro. Wzruszyła do siebie ramionami i wyszła, zamykając drzwi. Coś ją na chwilę ścisnęło w żołądku, ale fuknęła sama na siebie i podeszła do Choppera, odpalając go. Chwilkę siedziała tylko patrząc na kierownicę, ale w końcu odjechała.

Kierunek? Dokądkolwiek.

zt - outta this shitty town!

---> Nowy dzionek 8:00

Z samego rana postanowiłem posprzątać chałupę Autumn. Pierwsze co zrobiłem to otworzyłem okna, gdy ciepły rześki powiew wdarł się do środka wraz z promieniami słońca drobinki kurzu uniosły się do góry, widać że nikt tu dawno nie zaglądał. Tylko moje ślady na podłodze, tak jakby wydeptana ścieżka do zlewu i do parapetu na którym stało kilka glinianych doniczek w których rosły kwiatki. Na szczęście nie powiędnięte a tym bardziej uschłe.
Założyłem fartuszek podwinąłem rękawy i zabrałem się za odkurzanie podłogi i wycieraniu wszelakiego kurzu. Co prawda Autumn nic nie wspominała o sprzątaniu ale tak jakoś mnie wzięło.
kilka godzin później wszystko było ogarnięte. Nawet byłem z siebie dumny, świeże powietrze i brak kurzu. Chciała to ma. Po robocie usiadłem na kanapie i chyba zasnąłem.

/początek

Jesień przyszła gdy Maro zasnął. W luźnej koszulce i materiałowych spodenkach, co było o tyle dziwne że zwykle wolała dopasowane rzeczy. Weszła do domu i rozejrzała się.
- pobudka! - Uśmiechnęła się i podeszła do kanapy

Spałem jak niemowlak, jeszcze dać mi monia i kocyk i był bym jak dzidzia. Dlatego też nie usłyszałem jak ktoś wchodził. Dopiero gdy zadudniło mi w głowie słowo "pobudka" niemrawo otworzyłem oczy.
Wpierw pojawiła się rozmazana sylwetka postaci stojącej nade mną. Potem jej kontury zaczęły się wyostrzać. A gdy już wiedziałem że to Atumn, podniosłem się niemrawo dokładnie ją obserwując. Już chciałem rzucić coś w stylu "oooo masz włosy". Wstałem i bez słowa ją mocno przytuliłem. No i to chyba był ten moment.
- Cześć mała... czy ty aby nie za dużo piwa pijesz? - zapytałem nieco się odchylając od dziewczyny.

Chyba nie spodziewała się takiego powitania ale przytulił się do Maro bez słowa.
- um.. nie. Ale w tej sprawie tu przyjechałam - odsuneła się od niego kawałek i poprawiła koszulkę by ta nie przylegala do brzucha.

- Och i nowa fryzura - przeczesałem palcem jej grzywkę.
- W tej sprawie, wow to gratulacje...! no no super jak się czujesz...? kto jest tym szczęśliwcem...? - bo przecież bycie rodzicem to prawdziwe szczęście, uśmiechnąłem się szczerze do dziewczyny. No naprawdę cieszyłem się z jej szczęścia.

Chciałaby się uśmiechnąć ale coś ściskało ja podejrzanie za gardło. Popatrzyła na niego i westchnęła ciężko.
- Ty - powiedziała w końcu bo po to tu przyjechała, jakby nie było.

- Ja?! - mina z wesołej zrobiła się zdziwiona, nie, zaskoczona, tak to była mina zaskoczonego człowieka. Który właśnie się dowiedział że został ojcem. Zmarszczyłem czoło i patrzyłem bez słowa na dziewczynę.
- O kurwa... - szepnąłem - to... to...
Czułem jak oczy mi się szklą. To była jak szóstka w totolotka!
- Toooo cudownie, ale jak - padłem na kolana przykładając ucho do brzucha Autumn - kopie już kopie, to chłopiec, dziewczyna wiesz, o o losie nawet nie wiesz jak bardzo się cieszę... - zerwałem się na równe nogi spojrzałem jej w oczy...
- Ale czemu wzdychasz coś nie tak  z dzieckiem, z tobą? - zacząłem pospiesznie patrzeć to na twarz to na brzuch Autumn. A już myślałem że strzelam ślepakami. Uf!

No dobrze. Tego się nie spodziewała ani trochę. Wcale. I jak mu tu teraz ma oznajmić dalszą część?
- No.. trochę się rusza..- rzuciła zbita z tropu kompletnie.
- Nie.. wszystko jest dobrze.. - tak na prawdę to było jej trochę słabo.
- Maro.. bo.. uhm.. wiesz, ja znalazłam rodzinę.. tylko potrzebna jest twoja zgoda.. znaczy w sumie nie potrzebna, ale pomyślałam. , że zapytam..

- Ah trochę delikatnie, pewnie dziewczynka... słodko... - znowu uklęknął i zaczął nasłuchiwać.
- Z dziewczynami to mniej kłopotów... chociaż wróć nie - pomyślał sobie o tych wszystkich pannach - z chłopakami mniej kłopotów ale dziewczynki to ogarnięte bardziej...
- Tu będziesz mieszkać w mieście? - znowu przyłożyłem ucho do brzucha. Nawet nie wiedziałem że sprawi mi to tyle radości.
- Znalazłaś rodzinę - podniosłem wzrok na dziewczynę? - znaczy siostrę brata, kogo?

Położyła mu dłoń na głowie i oczy jej się zaszkliły. Cholerne hormony. Jak ma mu to wyjaśnić jak klęczy przed nią taki zachwycony? Myślała, że poprze jej decyzję.
- Rodzinę, która zaadoptuje dziecko po porodzie..

I znowu się zerwałem.Zmarszczyłem czoło.
- Jakie adoptuje? Jaka rodzina? O czym ty mówisz? - no byłem inteligentny chyba kumałem o czym mówi dziewczyna.
- Zapomnij... Nie musimy się chajtać, nie musisz mnie widywać, i nie musisz nawet ze mną gadać, ale dziecka nikomu nie oddasz, pojebało Cię? Przecież to nasze dziecko!

Była nadzwyczaj spokojna jak na siebie.
- myślałam, że nie będziesz zadowolony jak się dowiesz.. dlatego przestałam pisać.. bo sie dowiedziałam i.. - wzruszyła ramionami zaciskajac zeby.
- Powiedziałam im, że zadecyduje po powrocie..