Droga do Old Whiskey - Apache Road

First topic message reminder :

Dwupasmowa droga szybkiego ruchu, która prowadzi przez bezkresy pustyni. Droga jest dość kręta, ale zdarza się, że również odcinki całkiem proste ciągną się przez parę mil. Tablice odmierzają odległość do miasteczka. 
Łączy sie ona z Apache Road, która prowadzi z Old Whiskey do Appaloosa City.

Ruszyła najpierw w stronę samochodu osobowego, gdzie za kierownicą siedział mężczyzna. Otwarte oczy były martwe. Krew która spłynęła z licznych ran głowy sprawiała upiorny wygląd, do tego zgniotło mu kończyny dolne. Dla formalności sprawdziła puls ale mężczyzna był martwy. Pokręciła znacząco głowa w kierunku policjantki.
Skierowała się do karawanu, gdzie sytuacja była bardzo podobna. Dwa trupy. Wyglądało na to, że biuro koronera będzie miało co robić w najbliższym czasie.

- Tak bezpiecznie, trzeba poczekać na straż, sami ich nie wyciągniemy.
Kiwnąłem głową ro Ramirez, podszedłem do wozu, by sprawdzić numery, potem podałem je na radio w radiowozie. Wróciłem do Trumny, wieko było uchylone.
- Chyba nie ma więcej zwłok po za tymi w kabinie - rozejrzałem się po otoczeniu wozu - trumna jest pusta.

Aldo 
Numery rejestracyjne karawanu zarejestrowane były na pana Browna, grabarza z Old Whiskey.
Zaś drugi samochód pochodził z Appaloosa City.

Przyjechała straż i od razu zabrała się do roboty. Policjanci i lekarze musieli chwile poczekać, nim strażacy wyciągnęli ciała.
Wreszcie, po ponad godzinie, można było dokładnie obejrzeć ofiary.


Catherine
Oglądasz ciało denata z samochodu osobowego. 
Mnożnik na spostrzegawczość, czyli wzór:
Cecha + 5* wynik kostki 
Próg 40. Jeśli przekroczysz, widzisz obrażenia na klatce piersiowej, które mogą świadczyć o krwotoku wewnętrznym.
Jeśli nie, to dostrzegasz tylko rany głowy i oczywiście gniecione kończyny. 


dr Roberts
Oglądasz ciało pierwszego Meksykanina, kierowcy. 
Mnożnik na spostrzegawczość, próg 40. Jeśli przekroczysz, dostrzegasz na ciele nie tylko obrażenia z wypadku, ale także ślady po igłach na rękach a na szyi tatuaż z litera "P".


Gabrielle 
Możesz zrobić oględziny karawanu. Oczywiste jest to, że karawan wjechał w osobówkę, bo widać ślady zjechania na przeciwległy pas. 
To co cię interesuje to trumna bez ciała.
Kostki na spostrzegawczość, próg 40. Jeśli przekroczysz, dostrzegasz małą ilość białego proszku an dnie. Jeśli nie - nic nie widzisz. 

25 ._.

Niestety ogledziny nie przyniosly zbyt wiele informacji. Catheriune widziala jedynie rany glowy i zgniecione konczyny. Po takim obejrzeniu ofiary podeszla do doktor Roberts i zdala jej sprawozdanie z tego co sama zauwazyla.
- Ofiara ma rany na glowie mi zmiazdzone konczymy. Przypuszczam, ze zgon zostal spowodowany urazem glowy. - no i moze jeszcze uszkodzeniem narzadow wewnetrznych, ale tego Cath nie spostrzegla. Niestety nic nie moglky tutaj pomoc. Jednak stazystce bardzo zalezalo na czyms.
- Czy moglabym uczestniczyc w ktorejs sekcji w ramach zdobycia doswiadczenia? - zapytala, po chwili wahania. Byla zasmucona ofiarami, choc ich nie znala, ale z faktu, ze nie byla przyzwyczajona do tego kazda smierc byla nieprzyjemna.

35
Zabrała się do baczniejszego oglądania ciała jednego z meksykan. Hmm urazy głowy. Pytanie czy to one czy obrażenia wewnętrzne były przyczyną zgonu mężczyzny? Pewnie zaklinowane nogi były połamane. To było częste w tego typu wypadkach ale o tym przekona się dopiero jak straż wyjmie ciało z samochodu.
Podeszła do drugiego Meksykanina może u niego coś dostrzeże.
-Sekcję będzie wykonywało biuro koronera, nie sądzę by się zgodzili na ten pomysł, ale zapytać zawsze można.- odpowiedziała Cath.

- Karawan należy do Browna - rzuciłem wracając do karawanu - drugi jest z Appaloosa sprawdzają do kogo należał.
Poczekałem aż wyjęli zwłoki, a lekarze się nimi zajęli.
- To nie ten Brown ze sprawy Indian? Ale to chyba nie żaden z nich?
- Mogę już na nich zerknąć, zanim wpakujemy ich do worka? - mruknąłem w kierunku lekarzy - ci dwaj to Latynosi nie wyglądają na mieszkańca czy właścicielki karawanu.

Niestety Ramirez nie znała Browna, więc nie mogła powiedzieć czy któryś z mężczyzn nim jest. Gdy mężczyźni zostali wyciągnięci, policjantka podeszła do karawany i zajrzała do trumny, marszcząc czoło i wypatrując śladów (37). Niestety nie była w stanie niczego dostrzec. Odwróciła się w kierunku zwłok i Iadanzy, następnie oddalając się, by przyjrzeć śladom.
- Wygląda na to, że karawan spowodował wypadek.
Rzuciła do kolegi, czekając aż sprawdzi co mają przy sobie ofiary wypadku.

40
-Patrz.- wskazała Catherinie ślady po ile na rękach.
- Proszę pana, niech pan spojrzy.- zawołała policjanta i zwróciła jego uwagę na swoje odkrycie.- Jestem pewna, że brał. Pytanie co, wskaże pewnie toksykologia. Może byli naćpani i dlatego spowodowali wypadek?

40!

Gdy dr Roberts nie odpowiedziala to Cath zaczela ogladac cialo denata. Zauwazyla zaraz tez slady po iglach. To moglo zwiastowac dwie rzeczy. Albo ta osoba czesto oddawala krew alboi byla cpunem. Stazystka wskazala palcem lekarce.
- Widze widze, Pani doktor - potem spojrzala na policjanta, ktory sie do nich zwrocil. Skinela do niego glowa. Z jej strony to bylo raczej wszystko. Reszta zajmie sie patolog. Oznajmila jedynie. - Cpuny. Mogli byc na haju i to moglo spowodowac wypadek. Widzi Pan te slady? - wskazala na kropki.

45

Dostrzegłem litery u jednego i drugiego, trzeba będzie sprawdzić w kartotekach co oznaczają, przejrzeć gangi, nie sądziłem aby P oznaczało pedały. A może.
- Na to wygląda że ci dwaj spowodowali wypadek, może uciekali, gdzieś się spieszyli, albo jak pani mówi po prostu byli na haju, ukradli samochód...
Zacząłem ponownie przeszukiwać kieszenie zwłok

36!

Ramirez zabrała się za sprawdzanie odcisków. Przy użyciu suchego pędzla nałożyła na kierownicę proszek ferromagnetyczny a następnie przykleiła folię daktyloskopijną, ściągając dwa rodzaje odcisków palców. 
Może technik powinien się z tym bawić, ale gdy nie było odpowiedniej osoby, policjanci musieli odwalać całą robotę. Ramirez zabezpieczyła folie i wyprostowała się, podchodząc do Iadanzy.
- Mamy co sprawdzać.

36!

- Możesz?
Gabrielle przekazała znalezisko koledze, sama wracając do wozu jeszcze raz. Wewnątrz odnalazła kolejne cztery typy odcisków, po czym podeszłą do trumny aby i z niej zebrać dowody.

- Nie ma nic, sprawdźmy karawan - zajrzałem do środka, schowek, podłoga, pod fotelami - patrz - wskazałem na leżącą na podłodze broń - trzeba to zabezpieczyć - schowałem broń do worka i magazynki.
- Tak mogę! - schowałem wszystko do koperty - nie macie tu technika?
- Mamy tu dwóch martwych ćpunów zapewne w kradzionym wozie, z bronią niewiadomego pochodzenia, trzeba będzie sprawdzić numery broni. Pech faceta w sąsiednim wozie. Tyle.
Przeszedłem na pakę na tył wozu by jeszcze raz się rozejrzeć - tak mi to wygląda, chyba że masz inny pomysł? - Spojrzałem na policjantkę.
- Wszystko trzeba zabezpieczyć i wstawić na policyjny parking.

Gdy ogledziny dobiegly konca Cath musialka jeszcze sprawdzic czy inne cialka maja przy sobie dokumenty, by ewentualnie poinformowac rodzine czy bliskich. Ciala ktore przeszukiwal policjant nie ruszala. Miala na sobie jednorazowe, elastyczne rekawiczki, ktore zalozyla jak tylko wyszla z karetki. Gdyby cos znmalazla oddala to Aldo, a jak nie to dala znac, ze ciala sa gotowe do wlozenia ich do workow. Bo chyba tym sie zajmuje policja, a nie lekarze. Robota sluzby zdrowia sie konczy, gdy pacjent umiera.
- Sa cali wasi. - stwierdzila wyciagajac czarny worek z karetki.

Catherine sciagnela rekawiczki, gdy zwloki zostaly zapakowane i zawiezione do biura koronera. Podeszla wiec do Gabrielle i skinela jej glowa. Byla nieco oniesmielona z powodu wczorajszego zajscia, ale skupila sie na pracy.
- Sporzadze notatke z ogledzic i wysle do was natychmiast jak wroce do przychjodni. - wyjasnila. - A tymczasem jesli nie macie do nas zadnej sprawy wracam. - dodala i zapakowala sie w druga karetke i odjechala.

Zt > przychodnia.

- Zawieziesz dowody na posterunek? Muszę jeszcze coś załatwić - mruknąłem do Ramirez, przyszło mi coś jeszcze do głowy.
- Pojadę do tego Browna powiem mu że jego samochód jest u nas - rzuciłem po czym ściągnąłem lateks z dłoni i schowałem do kieszeni. Nie lubiłem tego zapachu, smród gumy, czemu policyjne rękawiczki nie pachną jak kondomy różami, bananami albo innym owocem tropikalnym.
- Dobra robota Ramirez - dodałem wsiadając do swojego wozu.

- Tak, daj znać jak ci poszła rozmowa
Pokiwała głową i uśmiechnęła się słysząc ostatnie słowa Iadanzy. Przez radio dała jeszcze komunikat o odholowaniu obu aut i gdy te zostały zabrane, wsiadła do radiowozu. Popatrzyła na dowody, które leżały na tylnym siedzeniu i odpaliła silnik. Trzeba będzie poszukać odcisków w bazie i dowiedzieć się na kogo zarejestrowano broń.

zt

Ja ruszyłem do miasta, właściwie do grabarza. Niestety ona sama nie mogła zobaczyć mojego uśmiechu. Dawno nikt go nie widział szczerego, prawdziwego uśmiechu. Bo i po co odkrywać swoje emocje. Pochwała nie była podparta niczym, od z przyzwyczajenia.
Stałem jeszcze chwilę zanim odjechały holowniki potem zagrała piękna melodia silnika. Tak w takim samochodzie słucha się silnika nie radia, chociaż gdzieś na spodzie schowka leżały płyty Rollingstonsów. Ona je lubiła, teraz nie było potrzeby ich włączać.

ZT ---> biuro szeryfa

Eastman wykąpał się, ubrał ładnie i można było powiedziec, że był już gotowy na wyjazd z Old Whiskey. O dziwo nie miał na sobie kurtki z logiem Świętych, a zwyczajnie inną skórzaną bez żadnych logotypów. Jechał na spotkanie ze Smithem, ciekawił go czy jakieś dziwne zjawiska spotkają go podczas przejazdów tą drogą. To było bardzo możliwe.

Consuela po krótkiej, rekrutacyjnej konwersacji z Patrickiem, zapuściła się na obrzeża miasteczka, gdzie zostawiła swojego kradzionego gruchota. Kiedy w końcu do niego dobiegła, wsadziła swoje zakapturzone dupsko za kierownicę w celu opuszczenia miasteczka.
Kierowała się w sobie tylko znanym kierunku, pędząc wraz z wiatrem. Minęła stado biegnących przez pustynię białych koni, mijała Kanye Easta z nagą Kim Kardamon na motocyklu. Mijała wzbijające się ponad wzgórzami orła cienie i być może nawet słuchała Bound 2.
Czuła wiatr we włosach, zapach wolności i prędkość... 3-letniego rowerzysty.

Jechał sobie z normalną prędkością, jakieś plus minus, 60/70 mil na godzinę, a tu nagle jakiś pickup wyrósł mu przed drogą. Ta osoba nie przekraczała 10 mil. Kto to kurwa tak wolno jechał i to w dodatku wydawało się, że zaraz zjedzie albo na pas przeciwległy, albo na pobocze. Kto jej dał prawo jazdy?! Pytał siebie Connor, musiał gwałtownie zahamować, żeby w nią nie przywalić. Mając już adekwatną prędkość jechał za nią zastanawiając się co będzie bezpieczniej robić. Czy lepiej pozostać za tym samochodem, a może wyprzedzić? Dobra, raz kozie śmierć. Eastman postanowił dodać trochę gazu i wyprzedzić tego kierowcę rajdowego.

Nikt niestety nie pokusił się o obdarowanie Consueli prawem jazdy. Nikt nawet nie pokusił się, by wyposażyć ją w jakikolwiek zmysł kierowcy.
Po drodze próbowała przeanalizować raz jeszcze rozmowę z Canizasem, ułożyć sobie w głowie plan działania, uporać się z tęsknota do Gabrielle i zastanawiać się co z Naiche i Lolą. Dodatkowo zastanawiała się po co w samochodach jest sprzęgło, czy jedzie na dobrym biegu, oraz który pedał to w zasadzie hamulec. Gdy usłyszała warkot motocyklu za sobą, ocknęła się ze swoich głębokich jak dekolt Betty przemyśleń i zjechała przez przypadek na przeciwległy pas, przez co - zupełnie przez przypadek - puknęła Connora. Była zdecydowanie szybsza niż Liluye!
Spanikowana puściła kierownicę, wciskając przez przypadek najpierw sprzęgło, a potem hamulec. Kiedy pickup stanął z piskiem opon, Consuela zerknęła w lusterko (chyba po raz pierwszy w swojej karierze rajowca), spoglądając sobie prosto w oczy. W oczy mordercy.