Bar i salon gier "Chaco Taco"

First topic message reminder :

Chaco Taco to jedno z ulubionych miejsc mieszkańców Old Whiskey. To za sprawą licznych maszyn, które pochłaniają skromne pensje w zamian za kilka minut rozrywki i nadzieję na wygraną.
Jest to budynek wolnostojący, ogłaszający się krzykliwym szyldem. Na pierwszy rzut oka wydaje się zaniedbany, tylne ściany pokrywa graffiti - jednak wewnątrz prezentuje się jednak nieco lepiej. Można tu usiąść przy białej ladzie i zamówić specjalność: czekoladowe tacos! W ofercie znajdują się też tortille i inne przekąski. Wybór alkoholi nie jest zatrważający: głównie piwo, tequila i różne kolorowe drinki. Część lokalu zajmują białe, plastikowe stoliki i krzesła, tyły zaś to strefa rozrywki. Są tu dwa stoły do gry w piłkarzyki, kilka jednorękich bandytów, flippery (znane także jako pinball) i parę symulatorów, dzięki którym zagramy w strzelankę lub wyścigi samochodowe.

---

JEDNORĘKI BANDYTA  

1. Grę na Jednorękich bandytach można przeprowadzić w dwóch lokacjach w Old Whiskey – Chaco Taco i Kasynie.
   
2. Żeby rozpocząć grę, należy napisać posta zaczynającego w jednej z powyższych lokacji oraz określić jaką stawkę pieniężną wprowadza gracz przez losowaniem. Jedna stawka = jedno losowanie.
   
3. Minimalna stawka – 1$, maksymalna – 100$ (na jedno losowanie).
   
4. Po określeniu stawki, gracz wykonuje potrójny rzut kostką w temacie RZUT KOŚĆMI, ustawiając opcję „Jednoręki bandyta”. Po prawidłowo wykonanym rzuci, powinny się pokazać trzy grafiki przedstawiające obrazki charakterystyczne dla Slot Machines. 
   
5. Żeby wygrać, musisz wylosować trzy identyczne obrazki. Każda grafika ma przypisany swój mnożnik, to znaczy, są one odpowiednio punktowane, co jest opisane w tabelce poniżej. Gdy wylosujemy już 3 identyczne obrazki, mnożymy swoją postawioną stawkę przez określony mnożnik – to daje naszą wygraną. Uwaga, liczą się tylko te pieniądze postawione bezpośrednio przed wygranym losowaniem.
   
6. Np. Jeśli wylosujemy potrójny symbol „7”, stawiając wcześniej 100$ - wygrywany 700$.
   
7. Wszystkie wygrane oraz straty wpisujemy w RACHUNKACH.   
   
   

Symbol	Wartość
Czereśnie	*2
Cytryna	*3
Banan	*4
$	*5
BAR	*6
7	*7
Dzwon	*8
Serca	*9
Koniczyna	*10

---

Na szczęście dla Cath, Smith był na tyle wkurwiony, żeby nie reagować na to, że powiedziała o jego córkach "gówniarze". Co jak co, ale tylko on ma prawo tak gadać. 
W telewizji pokazali jak Gabrielle wyskakuje z bronią na jego dzieci.
- O kurwa, ale ta to pierwsza dostanie - odgrażał się.
- Gdzie ich wiozą? Ja pierdolę, nie wiem czy mam drobne - spojrzał do portfela, szukając kasy na kaucję.

Zaśmiała się i uszczypnęła Evę w policzek.
- Widać... każda ma inny gust. Wiesz, ja kocham Bakera, a widzisz jak on wygląda...

/podczas trwania akcji

Przypuśćmy, że Tyrsen cały czas tam był i ukrywał się gdzieś pod stołem, krzesłem, albo innym drewnem (np. Cath), by w pełni chwały ukazać się gdy przyszła jego kolej. Co on tu robił? Kim był? Jaki był sens jego istnienia?
Nie wiedział.
Wiedział zaś, że był niezwykle seksowny, mając na sobie czarną koszulkę, wytarte jeansy i buty robocze, podczas gdy jego twarz przyozdobiona była rozmierzwionymi włosami oraz bujną, niekoniecznie elegancko przygoloną brodą.
Bierzcie tego kociaka, płaćcie miliony, na pewno nikt nie pożałuje!
(na dany produkt gwarancji nie przewiduje się)

Pożegnał się z Royem i wrócił do baru. Zauważył Gabrielle przy ladzie i podszedł do niej. Usiadł obok.
- Przeeeepraaaaszaaam - lamentował. 
- Kocham cię pysiu...

Zamyślił się. No jakby tak mała płakała przez całą ich randkę. Średnio...
- To już sam nie wiem. Dostosuję się... Jeśli Sue nie płacze za często to, chyba, erm... Możemy ją wziąć. - kręcił się i kręcił, nie wiedząc co dalej. Przygładził koszulę na piersi. Aż się cały spocił.
Spojrzał na siostrę, szukając u niej pomocy.

Eva mimowolnie zrobiła zdegustowaną minę i wysunęła język.
- Ble... nie rozumieeeem tak bardzoooo. - jękneła i napiła sie piwa.
- Patrz jakie sumy tu chodzą.... mnie nikt nie chciał aż tak bardzo - powiedziała nieco już pijana - smuteczek prfffff, jak to mówią cioty. Hihi.

Oddała Sue Sally i przeprosiła ich na chwilę, wychodząc na dwór. Robiło się tłoczno i duszno. Musiała odetchnąc. Nie chciało jej się już licytować, a i na swoja kolej musiala poczekać. Usiadła na słupku i zsunęła buty z nóg.

Salina wolno ściągnęła okulary z nosa, rozmasowując miejsce, na którym leżały i przyglądała się Joolsowi, gdy szedł w jej stronę. Uśmiechnęła się wolno, biorąc głębokie wdechy i wydechy. Tylko by oddychać!
-Co?-zapytała niezwykle elokwentnie, ale zaraz potem zdała sobie sprawę o co pyta i parsknęła śmiechem.-Nie. Dzisiaj jest perfekcyjnie.-przyznała, chowając się za swoim drinkiem, chyba nieco zawstydzona. A może już lekko wstawiona?

KONIEC LICYTACJI!
Randke wygrał Rita!
Licytujemy Tyrsena!
Zaczynamy od 10$ i licytujemy do godziny 22(czasu realnego).

- Nie mów do mnie pysiu.
Odpowiedziała mężowi i spojrzała na Toma, kręcąc głową. Johnson na pewno ją zrozumiał!

Nikt nie zrozumie kobiet, a co dopiero Cath. Była skomplikowana jak pulpit pilota w samolocie. Chyba.
Nie było jednak tutaj ani Skittlesa, ani Smitha, ani nikogo z Buendiów. No cóż, była Rita i Tyrsen, ale o tym to ona nie wiedziała. WYyciągnęła zatem dłonie ku Jonathanowi i uścisnęła go czule. A potem dała buziaka w policzek.
- Ja wiem! Ja też bym chciała was widywać, ale naprawdę. Nie powinnam. Jonathan... Zrozum.

Dżesika:

Skrzywił się.
-Nie że żyd jestem, rozumiesz? Tylko... no... lubię ją, nie? Ty rozumiesz to, Will, prawda?-spojrzał na niego z nadzieją.
-A kto cię tam wie!-mruknął.-Ja pierdole, NIE! Co ty... kurwa, Parker, fuj.-był wyraźnie zdegustowany!

Scott:

Zszedł ze sceny, odnajdując Ritę, której co prawda nie udało mu się wylicytować, ale za to ona to zrobiła. Rozciągnął usta w uśmiechu.
-Znowu się widzimy.-zauważył, łapiąc ją pod ramię i kierując się w stronę baru, by zamówić jej drinka.
On to wiedział jak do kobiety podejść... chyba.

- Nie rozumiesz czemu kocham Bakera? Nie martw się, ja też. Ale wiem że chyba taki mój los i do zasranej śmierci tak będę go kochać. A najszczęśliwsza będę, gdy ten mi też powie, ze nie kocha.
Chyba popłynęła.
Napiła się piwa. 
- No ale dobrze ze takie sumy... idzie to na dobry cel, nie? A ty dla mnie, Eva... będziesz bezcenna - znowu ja uszczypnęła.

Chwilę patrzył jeszcze na nią smutno ale w pewnym momencie zabójcze staty w inteligencji i logice zadziałały i pojawiła mu sie na twarzy mina jakiegoś zrozumienia. Zacisnął usta i popatrzył na kobietę intensywnie i z jakimś żalem.
- ...chyba rozumiem. - odsunął się ze smutkiem w oczach.
Spojrzał na scenę i zrobił wielkie oczy.
- O mój boże, serio?

Eva miała prawie łzy w oczach. Co tez alkohol robi z człowiekiem.
- ...Bettyyyyyyy - przytuliła się - nie możesz tak cierpieć. Daj kupie ci coś ładnego - nie patrząc na to co stoi na scenie wrzasnęła
- 500!

Cooper nachylił się do żony i ucałował ją w policzek.
- Dobrze, proszę pani. Wybacz, moja droga, że byłem Żydem. Ale takiego mnie matka urodziła...

Rita akurat cały czas siedziała przy barze, bo już była na tyle pijana, że siedzenie było najbezpieczniejsze. Ale powiedzmy, że wstała na czas licytacji.
- ...Tak? - spytała marszcząc brwi. - Tak własnie myślałam, że gdzieś cię widziałam!
Bardzo dobrze, podreptała za Scottem do baru i przyjęła drinka.
- Tylko za cholerę nie pamiętam gdzie - dodała trochę bełkotliwie.

- Eva, przestań! - Upomniała ją - toż to Will mnie wylicytował, co ładniejszego bym chciała?
Wyprostowała się.
- Ale wiem co zrobię, Eva. Pobiegnę do niego i wyznam mu wielką miłość - co też alkohol robi z ludźmi.

Uśmiechnęła się w końcu do męża i pogłaskała go po policzku, chyba udobruchana jego całusem.
- Ale mnie nie... -odpowiedziała i podniosła rękę - TYSIĄC! - by wylicytować na złość.

- To pójdziemy z nią na spacer, jak bezie spała. Co ty na to?
Uśmiechnąła się, wciąż rumiana. Chyba pierwszy raz w życiu ją ktoś peszył.

Założyła nogę na nogę, delikatnie odchylając się do tyłu i mrużąc oczy. Zachichotała. Cóż. Chyba jednak alkohol jej troszeczkę uderzył do głowy. Ale ona nigdy nie miała jej do picia.
-Tak, na pewno.-uniosła do góry swoją torebkę i zamachała nią wesoło, pozwalając frędzelkom pouderzać w jej nadgarstki. I chyba dodatkowo zabrzęczała bransoletkami, które tak namiętnie nosiła!-W razie czego wystarczy zajrzeć do damskiej torebki. Zaręczam, że mamy tu wszystko! Legendy są prawdziwe.-uniosła dumnie brodę, jakby faktycznie było się czym szczycić.
Zamrugała, zaskoczona.
-Jeździłam jak... byłam młodsza.-przyznała ostrożnie, ale wyraźnie zaintrygowana.

Nagle JB poderwał się ze sceny, przerywając gruchanie z Ireną, by wykrzyknąć:
-Uwaga, drodzy państwo, nastąpiła pomyłka! Randkę z panem... Scottem Walkerem wygrała Catherine Hernandez, nie Rita Bishop! Uwaga, pani Catherine chyba strzeliła wielokrotnie strzała amora!

Powiodła wzrokiem za Jonathanem i zmarszczyła momentalnie brwi.
- Noż cholera, on jak karaluch. Jest wszędzie. - wściekła się zaraz. - Tysiąc pięćset i złaź stamtąd!
Zawołała złośliwie.

Cooper aż spojrzał na osobę, którą się licytowała. Szczena mu opadła.
 -SERIO? LICYTUJESZ BEZDOMNEGO?!