Bar i salon gier "Chaco Taco"

First topic message reminder :

Chaco Taco to jedno z ulubionych miejsc mieszkańców Old Whiskey. To za sprawą licznych maszyn, które pochłaniają skromne pensje w zamian za kilka minut rozrywki i nadzieję na wygraną.
Jest to budynek wolnostojący, ogłaszający się krzykliwym szyldem. Na pierwszy rzut oka wydaje się zaniedbany, tylne ściany pokrywa graffiti - jednak wewnątrz prezentuje się jednak nieco lepiej. Można tu usiąść przy białej ladzie i zamówić specjalność: czekoladowe tacos! W ofercie znajdują się też tortille i inne przekąski. Wybór alkoholi nie jest zatrważający: głównie piwo, tequila i różne kolorowe drinki. Część lokalu zajmują białe, plastikowe stoliki i krzesła, tyły zaś to strefa rozrywki. Są tu dwa stoły do gry w piłkarzyki, kilka jednorękich bandytów, flippery (znane także jako pinball) i parę symulatorów, dzięki którym zagramy w strzelankę lub wyścigi samochodowe.

---

JEDNORĘKI BANDYTA  

1. Grę na Jednorękich bandytach można przeprowadzić w dwóch lokacjach w Old Whiskey – Chaco Taco i Kasynie.
   
2. Żeby rozpocząć grę, należy napisać posta zaczynającego w jednej z powyższych lokacji oraz określić jaką stawkę pieniężną wprowadza gracz przez losowaniem. Jedna stawka = jedno losowanie.
   
3. Minimalna stawka – 1$, maksymalna – 100$ (na jedno losowanie).
   
4. Po określeniu stawki, gracz wykonuje potrójny rzut kostką w temacie RZUT KOŚĆMI, ustawiając opcję „Jednoręki bandyta”. Po prawidłowo wykonanym rzuci, powinny się pokazać trzy grafiki przedstawiające obrazki charakterystyczne dla Slot Machines. 
   
5. Żeby wygrać, musisz wylosować trzy identyczne obrazki. Każda grafika ma przypisany swój mnożnik, to znaczy, są one odpowiednio punktowane, co jest opisane w tabelce poniżej. Gdy wylosujemy już 3 identyczne obrazki, mnożymy swoją postawioną stawkę przez określony mnożnik – to daje naszą wygraną. Uwaga, liczą się tylko te pieniądze postawione bezpośrednio przed wygranym losowaniem.
   
6. Np. Jeśli wylosujemy potrójny symbol „7”, stawiając wcześniej 100$ - wygrywany 700$.
   
7. Wszystkie wygrane oraz straty wpisujemy w RACHUNKACH.   
   
   

Symbol	Wartość
Czereśnie	*2
Cytryna	*3
Banan	*4
$	*5
BAR	*6
7	*7
Dzwon	*8
Serca	*9
Koniczyna	*10

---

Na szczęście dla Cath, Smith był na tyle wkurwiony, żeby nie reagować na to, że powiedziała o jego córkach "gówniarze". Co jak co, ale tylko on ma prawo tak gadać. 
W telewizji pokazali jak Gabrielle wyskakuje z bronią na jego dzieci.
- O kurwa, ale ta to pierwsza dostanie - odgrażał się.
- Gdzie ich wiozą? Ja pierdolę, nie wiem czy mam drobne - spojrzał do portfela, szukając kasy na kaucję.

- Nooo, jasne - uśmiechnęła się podnosząc wzrok i widząc Joolsa - Tym bardziej, że cie szukam - dodała, bo w sumie to właśnie Jools jej przez myśl przeszedł gdy Noah podsunął pomysł z nauką jazdy.

Uśmiechnęła się po pierwszych słowach Joolsa. Pewnie normalnie kobieta by się oburzyła, ale przecież jej o to chodziło.
- Przytyłam - potwierdziła i kiwnęła głową - W końcu mi się udało - dodała jeszcze i podniosła się po swoje czekoladowe chaco.
- Skąd wiedziałam? No wiesz.. przeczucie.. - parsknęła i spojrzała na hamburgera - Jakoś tak pomyślałam, że może będziesz tam gdzie jedzenie...a tak serio, to nie miałam pojęcia, po prostu jakbym się na ciebie gdzieś natknęła to bym podeszła. Ale jak widzę samego cię przyciągnęło - popatrzyła na swoje jedzenie.
- Smacznego - i wgryzła się w słodkie - Tak, współpracuję z rządem i tak na prawdę cię szpieguję. Dlatego wiedziałam, że tu będziesz, bo zawsze jesteś o tej godzinie w czwartki - parsknęła.

- Cieszę się. No i lepiej się czuję - przyznała. Fakt, nie miała już anemii i faktycznie było lepiej. Mogła normalnie ćwiczyć, chociaż dietę wciąż miała, bo problemy z jedzeniem nie zniknęły, po takim czasie gdy nauczyła się nie jeść prawie niczego. Teraz dieta była ustalona by Lil utrzymała wagę, ale nie pilnowała tego aż tak - na pewno nie ograniczała slodyczy, jeśli na coś miała ochotę.
- Nie, zamki są okej, znalazlam na nie sposób i umiem otwierać bez problemu - uśmiechnęła się.
- Mam prawo jazdy z powrotem, ale nie używałam go już rok i nie jeździłam, więc.. mam z tym problem. I pomyślałam czy nie mógłbyś mi może pomóc? Dać jakiś lekcji? Strasznie niepewnie się czuję.. - i nie tylko to, ale na razie nic nie mówiła.

- No, jak za dużo zjesz to nie czujesz się najlepiej, nie? - wgryzła się dalej w Taco i napiła czegoś, co sobie dokupiła. Pewnie jakiś sok, bo nie lubiła gazowanych.
- Nie, nie.. Nic takiego.. - wbiła wzrok w jedzenie - Spowodowałam wypadek i... No, teraz cieżko mi wsiaść za kółko - wyjaśniła i widać było, że nie pasuje jej mówienie na ten temat.
- Jasne, dlatego chciałam pytac czy dasz radę, jak nie to spoko, poradzę sobie - popatrzyła na niego, bo nie chciala mu dokładać obowiązków.

- No dobra, to niech będzie, że tylko ja się źle czuję jak się przejem - zgodziła się. Zgarnęła przy okazji serwetkę dla siebie.
- Jest - westchnęła - Nie dość, że nie daje spać po nocach to teraz dopada mnie za kółkiem - pokreciła głową.
- A nie chce zrobić czegoś głupiego znów - jak potrącenie kolejnej dziwki, która miała być sarną.
- Nie, nie dzień w dzien. Chociaż od święta.. I pójdę na tor, myślałam nad tym, no ale pierwszy raz bym wolała z tobą - a potem sobie uświadomiła jak to zabrzmiało i uciekła wzrokiem - Jeny sory, źle to zabrzmiało - mrukneła skrępowana.

Zostawiła już temat traumy, bo to nie było zbyt komfortowe. Dojadła taco i wytarła dłonie w serwetkę.
- Noo.. a kiedy masz czas? - zapytała - dostosuję się do ciebie - i nie wiedzieć czemu przez głowę przemknął jej obraż 50 świeczek.

- Dobra, jak będziesz mógł to super - zgodzila się i oparła, popijając sok.
- Swoim, chyba. Głównie to nie bać się, że zaraz coś się stanie bo kiepsko jeżdżę.. A tak się teraz czuję, że jeżdżę bardzo srednio - Lil nie wiedziala czy nie będzie musiała skontaktować się z jakimś psychologiem, bo mogła sobie z tym jednak nie poradzić. Ale w takich kontrolowanych warunkach jak na torze? Pewnie da sobie radę. Tam jej nikt nie wyskoczy pod koła ani ona nikogo nie przegapi.

Wyciągnęła telefon i spisała numer.
- Mam, głuchnę ci - podniosla telefon do ucha i puścila mu strzałkę, by mogł sobie zapisać.
- Żeby nie było, że nie odbierasz bo uciekasz przed jakąś fanką z radia czy cos - psychofanki, tak. Mógł je mieć w końcu. Był uroczy!
- Odwieźć cię? No nie wiem.. - zmarszczyła nos - Co innego na torze.. a co innego na ulicy.. W ogole.. Hm.. Mój samochod stoi teraz na stacji i nie bardzo go stamtad ruszę. Na prawdę wolę nie wsiadać za kółko jakoś..

Potarła twarz dłońmi i westchnęłą ciężko.
- Od razu tak na głęboką wodę? - zapytała zrezygnowana. Bala się, do cholery! Zastanowila się chwilę.
- No dobra. Niech będzie.. ale może się nie udać - zastrzegła od razu - Więc w razie czego to.. damy sobie spokój na jakiś czas, a ja znajdę inną pomoc- miala nadzieję, że do tego nie dojdzie, ale..

- Dobrze, niech będzie że ci zaufam w tej kwestii - zadecydowała - W razie czego ty mi pomożesz i tyle - pokiwała głową.
- Dzięki i do zobaczenia jutro w takim razie - podniosła się i uśmiechneła. Już się stresowała.

26.07.2014, wieczór

Vincent nie miał za wiele do roboty wieczorami, chociaż po strzelaninie dwa dni temu w pracy nie miał chwili wytchnienia. Był zmęczony i znużony, i znudzony może nawet. Wyszedł z biura koło osiemnastej i wracanie do domu o tej porze było bez sensu - w końcu ani tam nikt nie czekał, ani obiadu nie było. Zajechał zatem do Chaco Taco, zamówił jakiś meksykański specjał i duże piwo, i tak sobie siedział.
Po obaleniu tegoż piwa zaczął nawet rozważać, czy nie ogarnąć jakiejś imprezy, ale to nie za bardzo było w jego stylu. Zamówił drugie i sięgnął po telefon, by odezwać się do mamy - bo był dobrym synem, a poza tym nie chciał słyszeć, że "ty nigdy sie nie odzywasz, już zapomniałeś o starych rodzicach", chociaż widzieli się miesiąc temu na Boże Narodzenie.

Vega właśnie kiwał setny raz głową do swojego telefonu.
- Tak, przyjadę, no przecież pamiętam, mhm, mhm, mhm, no to idź do niej na tej maniciur, co za problem! Nie wiem, nie znam się, zarobiony jes...
Urwał i zamrugał zdziwiony, gdy nagle padło dawno już niesłyszane przez niego nazwisko.
- Muszę kończyć. No, pa!
Spojrzał niepewnie na faceta, rozpoznając w nim i jego głosie Joolsa Reynoldsa. I nie był pewien, czy to tak na serio, ale w tej chwili miał ochotę zsunąć się z krzesła i rozpuścić w podłodze.
Jakie dedykacje? Cholera, on tak na poważnie?
- Ekhm. No, tego, ee, chyba nie?... - odparł więc dość niepewnie. Czy George Glass był wymyślonych chłopakiem większej ilości dziewczyn w Old Whiskey, że sugerowano mu romanse na boku w liczbie mnogiej?! Zaczął się bać.
- Ale spokojnie, chyba nikt tu się nie będzie na ciebie rzucał - zapewnił.