Ferma strusi J. McGywera

W skład gospodarstwa wchodzi dom mieszkalny, mieszczący trzy pokoje, kuchnię i łazienkę oraz jeden budynek gospodarczy. 

Kiedyś uprawiano tu czosnek i cebule, przez kilka lat – jabłka. Pięć hektarów ziemi. Oprócz stodoły oraz budynku gospodarczego znajduje się tu też szopa oraz niewielka szklarnia.
Duży budynek gospodarczy będzie przeznaczony na skład jajek i całego badziewia potrzebnego do hodowli ptasiorów. Stodoła musi być przystosowana dla strusi. Reszta terenu będzie przeznaczona na wybieg dla zwierząt.

---

Zakupione przez J. Kovalsky'ego dnia 11.09.2013

27.08.2013 popołudnie

Kate szwędała się po Old Whiskey i okolicznych mieścinach, nie zagrzewając nigdzie długo miejsca. Każdy dzień gdzie indziej, w innym towarzystwie. Nie robiąc nic ciekawego.
Ostatnią noc spędziła gdzieś na opuszczonym gospodarstwie, późne śniadanie zjadając pod płotem. Siedziała na ziemi, opierając się o jakąś drewnianą część płotu, przy drodze i wypalając papierosa, który był jej obiadem. Myślała co dalej, nie znajdując rozwiązania.

Kate od razu zwróciła twarz na Joolsa, gdy tylko jego postać mignęła gdzieś w kącie oka. Uśmiechnęła się i obserwowała jego pełne wysiłku kroki, zaraz wybuchając śmiechem, gdy mężczyzna się rozłożył na ziemi. Wypuściła dym z ust i wyrzuciła papierosa gdzieś na drogę, nachylając się w stronę mężczyzny.
Opierając na dłoni, pokręciła głową i zauważyła siniaki na twarzy.
- Uciekasz przed kimś czy co?
Zapytała, rozbawiona stanem w jakim pogrążał się jej znajomy. Ściągnęła kapelusz ze swej głowy i łaskawie pomachała nim przed twarzą mężczyzny, bo nie zamierzała go ciągnąć za nogę do miasta, gdyby tu umarł!

Wcisnęła kapelusz na głowę i się roześmiała, wyciągając nogi przed siebie. Nie ma to jak siedzenie w kurzu i słońcu, pod starym płotem. Gdy padło pytanie, Kate popukała się w czoło i prychnęła.
- Serio? Czy Ty mnie widzisz jak wyrywam chwasty?
Spytała z rozbawieniem i wyciągnęła się, by złapać za plecak. Przysunęła go do siebie i wygrzebała ze środka dwa rózne papierosy. Pewnie jej ostatnia zdobycz. Nie ma co!
- Mam prezent dla Ciebie.
Oho, wreszcie się odwdzięczyła i podarowała Joolsowi podarowany papieros.
Nie pamiętała czy pali, ale co tam! Niech nie wybrzydza!

/ 27.08.2013, popołudnie

Nie tylko Jools i Kate postanowili obejrzeć gospodarstwo na sprzedaż. Niestety, tka jak i oni, mężczyzna nie był zainteresowany posiadłością - raczej osobą, która przed stała. 
- Ty mała szmato! - wrzasnął mężczyzna, wyskakujący z auta. Oczywiście, że ją poznał! Takich dziwek to się nie zapomina!
- Gdzie masz kasę, mała kurwo? - spojrzał na Joolsa - o... jego tez chcesz wychujać? Jak mnie?!

Na wzmianke o piegach tylko sie usmiechnela z zadowoleniem. Nie byla pewna czy to ma byc komplement, ale jesli obraza to nieudana, bo Kate swe piegi lubila. W koncu dzieki nim jej twarz nie wygladala na pozbawiona wyrazu.
Swoj papieros wsunela miedzy usta i juz chciala siegac po zapalki, gdy pojawil sie ktos kto nie powinien.
- O kurwa..!
Wloczega otworzyla usta, co skutkowalo zmarnowaniem papierosa, ktory wpadl pod nogi, zaraz zostajac zadeptany przez trampki Kate, zrywajaca sie na rowne nogi.
- Daj spokoj... - chciala chyba uspokajac dawnego faceta, ale zaraz postanowila przyjac bojowa postawe - To moja kasa! Nikogo nie ochujalam! - Ostatnie slowa zapewne byly do Joolsa skierowane, bo Dawton nie chciala by jej kolezka uwierzyl w stek bzdur. Bo przeciez Kate zlodziejka nie byla! Zacisnela dlon na plecaku i w pospiechu zalozyla na jedno ramie.

Cóż, widać żadne słowa nie podziałały kojąco, bo mężczyzna wyciągnął broń i wycelował w Kate.
- Oddawaj kasę, kurwo!

- Skurwiel..
Mruknela do siebie, zla bo dala sie podejsc. Wiedziala, ze predzej czy pozniej jej facet zwroci sie przeciwko niej, pazerny na pieniadze. Dlatego go wychujala pierwsza! I zamiast jechac w swiat, zostala tutaj, zapominajac o bylym. No, prawie. Bo po cos kupila ta bron, wetknieta teraz za pasek, za plecami. Nie zamierzala jednak glupio ryzykowac.
Zsunela plecak z ramienia i rzucila go w strone faceta, specjalnie nie dorzucajac do celu.
- Czesc schowalam na gospodarstwie..
W koncu polowe juz zdazyla, teraz zamierzajac dalej krecic i klamac. Spojrzala na Joolsa i niemo poprosila go o pomoc.

Niestety, kopnięcie kamieni dało tylko tyle, że mężczyzna się zaśmiał. No bo co, kurzem go chce pokonać?
- O nie, nie - machnął bronią - otwieraj plecak, pizdo. Sama!

Zacisnela zeby i skierowala sie do plecaka. Przykucnela przed nim i energicznie przesunela zamek, otwierajac swoj bagaz i wsuwajac do niego reke. Ze srodka wyszarpnela spodnie i koszulke, odrzucajac na bok, nastepnie pudelko z pocztowkami, ktorych znaczenie mezczyzna poznal, a na koniec gruby plik banknotow.
- To tez moja kasa - Warknela, zaciskajac na banknotach palce i spogladajac na bylego z odraza.

Mężczyzna wciąż celował w Kate.
- Chuj mnie to obchodzi. Masz oddać inaczej... pożegnasz się w tą ładną buzią!

Może i się wystraszyła, ale wolała grać na zwłokę.
- Daj spokój... możemy o tym porozmawiać nocą - Uśmiechnęła się słodko, mając nadzieję, że dawne igraszki go przekonają. W środku jednak trzęsła się jak dzieciak, błagając niebiosa, by były facet okazał trochę litości.

5 (41), 3 (73)

Była gotowa sięgnąć po broń, jeśli uwaga byłego faceta została od niej odwrócona...

Kamień trafił prosto w głowę mężczyzny. Ten padł na ziemię i uderzył o kolejny kamień... umarł.
Zapalmy mu znicz...

Kate otworzyła oczy szerzej, gdy były facet padł jak długi. Po prostu. Patrzyła na niego, nie wierząc własnym oczom i czekając aż się poruszy. Jednak nie poruszał, a nogi Dawton zaczynały cierpnąć od kucania obok plecaka. Nie poruszyła się, gdy Jools sprawdzał puls ale drgnęła dopiero, gdy jej towarzysz zaklął.
Podniosła na niego oczy i powoli się wyprostowała, opuszczając dłonie.
- Zabiłeś go..
W obawie o swe życie, byla gotowa zrobić to samo, a tymczasem wyszło, że przypadkowy znajomy ją w tym wyręczył. Kate spojrzała na Reynoldsa i nie odpowiadając na jego słowa, zaczęła w pośpiechu pakować swe rzeczy, jakby chciała się stąd zwinąć. Uciec gdzie pieprz rośnie.
Pod nosem mruczała przekleństwa, drżącymi rękami wciskając kasę, a następnie ciuchy do plecaka. Niemal zapomniała o pocztówkach, za które jednak takze ostatecznie złapała.