Jarmark - WYBORY MISS

Strój kąpielowy:
Dwuczęściowy, raczej nie za dużo odkrywający. W kolorze mlecznej kawy, majtki wiązane po bokach, na materiale indiańskie wzory. Może i mało szałowy, stonowany, ale na pewno kojarzący się z Indianami i pasujący do Liluye. We włosy wplecione duże pióro.

Strój "westernowy":
Tutaj Liluye miała zagwozdkę. Ale w końcu doszła do wniosku, że nie ubierze się jak biała kobieta. Założyła więc tradycyjną suknię indiańską. Może i kontrowersyjne, ale.. nie widziała lepszej opcji.

Talent:
Zaprezentowała rzut toporkiem do celu oraz strzał z łuku.

W stroju kąpielowym na pewno czuła się trochę niezręcznie, paradując tak przed wszystkimi. O wiele pewniej za to wyglądała z łukiem czy toporkiem w ręce w tradycyjnej, ciężkiej skórzanej sukni. Zaprezentowała się, pewnie z małymi potknięciami i przebrala sie w normalne ubrania, by obejrzec reszte kobiet.

zt?

Lala bardzo poważnie podeszła do tematu. Jej przyczepa po przygotowaniach do tego konkursu była cała zawalona ciuchami, a i tak nie była do końca usatysfakcjonowana. A do tego jej włosy okazały się cholernie problematyczne, bo cholery nie chciały się wyprostować, toteż pozostawiła je w lekkich falach.
Strój westernowy
Wybiegła na scenę, stukając o drewniany podest obcasem od cowboyek, które raczej nie różniły się niczym od tych klasycznych, poza tym, że były w kolorze czerwieni. Dużo, dużo wyżej zaczynał się dopiero kolejny element stroju, czym były jeansowe, krótkie spodenki z wystrzępionymi nogawkami. Do połowy brzucha zaś sięgała jej brązowa, zamszowa bluzka z frędzelkami, które opadały kaskadami na brzuch i ramiona.
Wyciągnęła z kabury rewolwer, obracając go na jednym palcu, po czym ponownie schowała go na swoje miejsce. Co za zręczność, wow, wow! Raz jeszcze wyciągnęła broń, błyskawicznie wycelowała w widownię i nacisnęła spust. Nastąpił huk, a z lufy wyłoniła się chorągiewka z napisem "BAM!". Zdmuchnęła z pistoletu niewidzialny dym i puściła oko do widowni. Taka kokietka, o!
Strój kąpielowy
Już po chwili ponownie wspinała się na obcasach po malutkich schodkach na scenę, tym razem owinięta w gruby pled, który zakrywał ją od ramion po pośladki. Odsłoniła jedną stronę, stojąc przodem do ludzi. Pomachała bioderkami w tanecznym geście, po czym ponownie się zasłoniła i zmieniła stronę. Dodała do tego dużo wymownej ekspresji i mimiki, która obejmowała głównie formowanie usta w nieme: "upss", rozszerzanie oczu w zaskoczeniu i puszczanie oczek. Bardzo, bardzo wymowne. Odwróciła się tyłem i odrzuciła pled, ukazując tylną część stroju, która nie obejmowała zbyt wiele - skąpe majtki z falbanką i cienki pasek, który zapinał biustonosz. Wróciła do publiczności pół-obrotem, gdzie pokazała się w całej okazałości. Jej obfity biust okrywał skrawek materiału w kolorze czerwonym we wzór w białe kropki. Na szerokości piersi ciągnęła się szeroka kokarda. Dół posiadał ten sam wzór, z tym, że on był udekorowany falbanką przy górze.
Pokazała się jeszcze z każdej strony w owym stroju, po czym zebrała pled z podłogi i - owijając się nim - opuściła scenę.

"Talenty" zawarte w opisie.

/zt na dalsze atrakcje

To był jej wielki dzień! Nie dopuszczała do siebie myśli, że konkurs mógłby nie zakończyć się jej wygraną. Ćwiczyła wszak od miesięcy! Przed wyjściem na scenę stała długo w pozycji człowieka sukcesu, bo przeczytała ostatnio w damskim pisemku, że to faktycznie pomaga, dodaje pewności siebie i w ogóle wszystko co dobre.

Prezentacja w stroju kąpielowym poszła jej znakomicie. Co prawda szpilki, które kupiła sobie na tę okazję okazały się odrobinę za małe i piły ją okrutnie w palce, nie dawała tego po sobie poznać i olśniewała uroczym uśmiechem ukazującym ząbki. Strój kąpielowy pomalowała własnoręcznie - prawdopodobnie niszcząc go już na zawszę, ale przynajmniej dziś wyglądał świetnie. Wcześniej był biały, a dziś zdobiły go różnokolorowe paski, dobrane kolorami specjalnie do pasemek na jej włosach. Starała się bardziej odwracać tyłem, ukazując swój dorodny, kształtny, legalny już tyłek, a nie skupiała uwagi na niewielkich piersiach. Potem uznała jednak, że pal licho, je też ma zajebiste - i dumnie wypięła pierś do przodu.

Strój westernowy nie sprawiał jej większych problemów. Podejrzewała, że kobiety albo uderzą w okrutnie oklepany motyw kobiety-kowbojki albo wybiorą jakieś szałowe stroje saloonowych dziwek,  żeby pielęgnować w sobie wewnętrzną kurwę. Daisy uznała, że skoro pokazała wszystkie swoje wdzięki podczas pokazu strojów kąpielowych, tym razem postawi na skromność. Miała długą suknię z żabotem, pasującą do europejskich imigrantek, z szerokim, rozkloszowanym dołem i koronką aż po szyję. W dłoniach obleczonych białymi rękawiczkami trzymała drewniany wachlarzyk, za którym kryła czasem twarz, niby wstydliwie; i koronkową parasolkę. Suknia była ciężka, gorąca i nieziemsko niewygodna, ale za to przepiękna. Wypożyczyła ją tylko na ten jeden dzień, ale aż żałowała, że nie może zatrzymać jej na dłużej. Poprzechadzała się po scenie, mówiąc do siebie śpiewnie przerysowanym angielskim akcentem i wkrótce zeszła ze sceny.

Na pokaz talentu szykowała się najdłużej, bo miała na tę okazję przygotowany najlepszy strój. Przebrała się bowiem za faceta - włosy schowała pod brudny beret, założyła biały podkoszulek i podarte spodnie na szelkach. Przyczepiła sobie brodę i założyła na nos wielkie okulary, a odkąd weszła na scenę, zachowywała się niczym niesforny chłopak, zaczepiając widzów w pierwszym rzędzie, charcząc i popijając nieelegancko z piersiówki (w której miała sok!). Narzekała niskim, głębokim głosem na wszystko, a zwłaszcza na okropne i próżne babska, które malują się i perfumują, bo są brzydkie i śmierdzą. Rzucała sprośny żart za sprośnym żartem, nie przejmując się zupełnie nietęgą miną organizatora. Przecież świetnie pokazała swój talent - zdolności aktorskie!

Zeszła ze sceny bardzo zadowolona z siebie. Już czuła aluminiową koronę na swej kolorowej główce.

/e, no chyba zt

<< konkurs pieczenia