Dom Elisabeth

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Na podwórku znajduje się podjazd.
Coś w ten deseń

Oj tam, mogła się poczuć przy nim jak nastolatka przynajmniej przy jego niezdecydowaniu, ale postanowił tego jej nie okazywać, tylko twardo twierdzić to co powiedział. To chyba była najlepsza strategia, aby kobieta po prostu od niego nie spierdoliła.
Objął ją mocniej, gdy się do niego przytuliła. Cały czas miał na sobie ten szlafrok, cholera jak on nie lubił nosić takich rzeczy, a jeszcze bardziej gdy był dosyć przyciasny, ale cóż. Musi poczekać na swoje ciuchy.
- Dam radę. - Mruknął, przecież ją znał, nie?

Roberts natomiast była bardzo zadowolona z tego, że Alexander ma na sobie szlafrok. Dzięki temu mogła bez problemu wsunąć dłonie pod niego i poczuć pod palcami ciepłą skórę mężczyzny. Przytuliła się do niego i oparła głowę o jego klatę.
W jego głosie brzmiała chyba pewna rezygnacja a może to była determinacja, nie byłą pewna. W każdym razie rozbawiło ją to. Roześmiała się cicho a Alex mógł poczuć jej oddech na swojej skórze.
- No nie wątpię że dasz. W końcu twardy gliniarz z ciebie.

No tak kobiety miały inne priorytety odnośnie szlafroków obecnych na mężczyznach, chociaż pewnie Beth to wolałaby, aby nie miał na sobie nic, bo wtedy nie musiałaby nawet wsuwać dłoni pod szlafrok.
Winchester zaczął delikatnie przesuwać dłonią po jej boku, a drugą trzymał na jej pośladku i chyba nie zamierzał jej stamtąd zabrać.
- Ćwiczysz? - Zapytał czując pod swoją dłonią kształtne pośladki. Nie ma to jak gadać o dupie Maryni, w tym przypadku jednak gadał o dupie Elisabeth.

Pokręciła głową rozbawiona. Nie miała pojęcia w jaki sposób przeszli od rozmowy o swoich uczuciach  do rozmowy o tyłkach. Być może Alexander żałował swojej wylewności i kombinował jakby się tutaj teraz z tego wywinąć. Z drugiej strony gdyby tak było to chyba nie stałby i nie macał jej po tyłku tylko wyciągał swoje ubrania z suszarki.
Odchyliła lekko głowę by móc spojrzeć mu w twarz.
- Od czasu do czasu trochę jogi ale ty za to chyba sobie nie odpuszczasz treningów.- postukała go palcem po klatce piersiowej.

Zapewne, gdyby Amerykanin został przez nią przyparty do muru, aby powiedział jeszcze raz i musiałby ją przekonywać to by to zrobił, jednakże rozmowa o tyłkach też była całkiem spoko i mógł z nią gadać na ten temat tyle ile ona miała ochotę.
Przesunął delikatnie rękę i tym razem wsunął ją już tak, że warstwy jej odzieży nie utrudniały mu już obserwacji naręcznych.
- Trenuje cały czas z myślą o tym jak mi uciekłaś. - Mruknął nawiązując do sytuacji gdy raniutko uciekła z jego łóżka. Może to było trochę wredne, bo po tym uśmiechnął się nieco tak.

Jakoś specjalnie dużo tych warstw odzieży nie miała na sobie. W końcu byli w Arizonie a nie na Alasce. Skoro on trzymał rękę na jej tyłku to ona wsunęła dłoń w jasne włoski, które porastały jego klatkę piersiową. Przez chwilę myślała czy by nie odwdzięczyć mu się tym samym ale musiałaby albo rozwiązać pasek szlafroka albo podwinąć jego brzeg jak panience sukienkę.
- No wiesz mnie się też joga przydaje do wychodzenia przez okno.- mówiąc to stanęła na palcach . Wyglądało to jakby chciała mu powierzyć jakiś sekret ale zamiast tego delikatnie ugryzła go w ucho. Ręce z klatki piersiowej zjechały na brzuch mężczyzny.

Nie żeby Alex coś protestował, gdyby ona mu zaczęła podwijać szlafrok. Jak widać Beth coraz śmielej zaczynała sobie poczynać z Winchesterem, aż się z tego powodu uśmiechnął. Wziął na ręce lekarkę i ruszył w stronę sypialni a przynajmniej tak myślał, nie znał bowiem układu pokoi w mieszkaniu Roberts. Ale dotarł do tegoż pokoju i położył kobietę na łóżku sam nachylając się nad nią i muskając jej usta.
- Mam nadzieję, że żadne z nas nie będzie musiało uciekać przez okno. - Zaśmiał się cicho nie przerywając składania na jej ustach krótkich, ale częstych pocałunków.

Uśmiechnęła się do mężczyzny, który wziął ją na ręce. Powinna chyba zaprotestować, że jest za ciężka a on  może sobie w swoim wieku uszkodzić kręgosłup ale oczywiście jako mądra kobieta nie odezwała się ani słowem. Zamiast tego zarzuciła mu ręce naszyję i przytuliła się do niego, ewentualnie wskazując mu tylko drogę do sypialni bo chyba nie miał zamiaru ponownie jej ulokować w wannie.
W końcu wylądowała na łóżku a Alex tuż nad nią. Uśmiechnęła się słysząc jego uwagę.
- Ja nie mam takiego zamiaru.
Oddając mu pocałunki jednocześnie pociągnęła za pasek od szlafroka, który po tym działaniu się rozchylił.

No bez przesady, ona wcale nie była taka ciężka, a on przecież nie był jakimś schorowanym emerytem z problemami kręgosłupa. Był jeszcze mężczyzną w kwiecie wieku, wprawdzie lata chrystusowe były już za nim, ale miał zaledwie trzydzieści dziewięć lat. (dopiero dzisiaj ogarnąłem, że Alex skończył 39, 10 marca xd)
- To dobrze, że nie masz takiego zamiaru, ja również nie mam. - Mruknął i cały czas ją obdarowywał pocałunkami, jednak teraz całował ją po szyi delikatnie. Gdy ona wysunęła pasek z jego szlafroka to Winchester zsunął cały szlafrok i w efekcie był już nagi. Szybko poszło, teraz wypadało się zająć ubraniem brunetki. Zaczął zsuwać jej koszulkę.

No tak trzeba było wyrównać te dysproporcje ubraniowe. Elisabeth uniosła się lekko by ułatwić mu zdejmowania koszulki a że po kąpieli w wannie nie zakładała bielizny to Winchester miał ułatwione zadanie. 
- I tak bym ci nie pozwoliła.- mruknęła między jednym a drugi pocałunkiem a jej ręce błądziły swobodnie po ciele mężczyzny. Tym razem mogła mu się przyjrzeć dokładnie z czego skwapliwie korzystała.

- Jakbyś mnie zatrzymała? - Zapytał po czym delikatnie ugryzł ją w wargę. Oczywiście pytanie czysto hipotetyczne, bo Alex nie będzie uciekał od Beth. Raz już to zrobił, znaczy nie, że uciekł, bo jej powiedział, że wyjedzie, ale po prostu nie chciał jej zabrać. Ale co było to minęło, lekarka jak widać nie czuła, bądź nie uwidaczniała urazy do niego za tamtą rzecz. Jak to mówią kobieta może wybaczyć, ale nigdy nie zapomni.
Winchester zajął się spodniami kobiety, skoro nie ubrała bielizny to chyba przeczuwała co się stanie. Mądra kobieta.

Całe szczęście, że Elisabeth nie myślała teraz o tym jakby tu ukarać Winchestera jakby coś źle zrobił. Chociaż chyba nasyłanie Świętych na policjanta nie byłoby zbyt dobrym posunięciem, tak tylko wspominam.
Oboje już byli nadzy, także mogli się zająć już sobą, zdecydowanie. Uśmiechnął się zadziornie i zaczął ją całować począwszy od szyi i idąc cały czas w dół...

No cóż nawet policjant może skończyć w betonowych bucikach na dnie jakiegoś jeziorka, ale miejmy nadzieję, że do tak drastycznych działań nie dojdzie.
Podobał się jej ten zadziorny uśmiech. Później już w pokoju nie było słychać rozmów co najwyżej ciche jęki i skrzypienie łóżka. Cholera wie ile czasu minęło nim w końcu Roberts wróciła do rzeczywistości i przytuliła się do mężczyzny. Tak była z tych co się lubią przytulać po.

Alexander nie chciał skończyć w betonowych bucikach, bo jakoś nie były w tym roku, a nawet w tym stuleciu w modzie, dlatego będzie grzeczny i nie będzie bruździł Beth.
Doktor Roberts miała naprawdę dobrą kondycję, policjant mógł teraz potwierdzić tą rzecz, bo on się czuł po tym zbliżeniu jak po przebiegnięciu sporego maratonu. Położył się na łóżku i objął ręką kobietę, gdy ta się przytuliła. Chwilę tak poleżał i oczy mu się zamknęły.

Przez chwilę przyglądała się śpiącemu Alexowi. Sen złagodził mu rysy twarzy. Delikatnie przesunęła palcem po bliźnie, może w końcu powie jej skąd ja ma bez zbywania ją ogólnikami. Uśmiechnęła się sama do siebie a potem przytuliła mocniej do mężczyzny i zasnęła.
Rano obudziła się i po chwili przypomniała sobie wydarzenia wczorajszego dnia. Cmoknęła ALexa i pozwoliła mu jeszcze spać ona sama musiał się zbierać do pracy. Wzięła szybki prysznic i zaparzyła kawę.
Na poduszce zostawiła Alexowi karteczkę.
Musiałam wyjść do pracy. W kuchni masz zaparzoną kawę, czuj się jak u siebie w domu.
Liczę na to, że widzimy się wieczorem. Kup wino do kolacji.
ps. już tęsknię


------> przychodnia

Wiadomo przez te ostatnie dni Winchester nie siedział wiecznie u Beth i nie oglądał telewizji, zrobił kilka różnych ciekawych rzeczy, ale dzisiaj miał wolne dlatego postanowił zrobić kobiecie niespodziankę dlatego gdy nie widziała podwędził jej zapasowe klucze i wszedł tutaj. Zrobił troszeczkę zakupów, dlatego ściągnął koszulę, bo nie chciał jej zachlapać. Ruszył do kuchni, aby upichcić kurczaka w sosie słodko-kwaśnym, chciał coś z azjatyckiej kuchni bo to potrafił szczerze powiedziawszy. Kurczak z warzywami i ryż. Ciekawe czy będzie jej smakować.

/ pewnie z przychodni

Beth zmęczona po porannej zmianie w przychodni (dużo bardziej wolała te popołudniowe) dotarła w końcu do swojego domu. Jak znała życie to wrzuci coś do mikrofalówki co będzie przypominało obiad a potem odpali konsolę. Tak, to było bardzo ekscytujące życie Roberts.
Weszła do domu i zaskoczyły ją dwie rzeczy . Po pierwsze Brutus nie przybiegł się przywitać a po drugie z kuchni dobiegały dziwne odgłosy a w całym domu unosił się zapach czegoś smakowitego.
Ruszyła do kuchni i przez chwilę stała oparta o framugę drzwi obserwując Alexa przy garach. Zmęczenie od razu jej minęło.
Podeszła do niego, przytulią się do nagich pleców i stanęła na palcach by cmoknąć go w policzek.
-Umm pachnie cudnie.- usiłowała mu przez ramię zajrzeć do garnków.- Tak to ja mogę codziennie wracać z pracy.

Jak to dobrze mieć faceta, który potrafi gotować, nieprawdaż? Ona mogła się oddawać pracy, a on się "włamał" i zrobił jej obiad, znaczy jeszcze trochę mu zostało, bo musiał się kurczak usmażyć dobrze, ale ryż już był ugotowany, warzywa również, jedynie kurczaczek.
Uśmiechnął się delikatnie do Beth, gdy ta go objęła, nie usłyszał jej jak weszła do domu, ale spodziewał się, że zaraz będzie. Wprawdzie istniało ryzyko, że pójdzie gdzieś na miasto zjeść, ale bez ryzyka nie ma zabawy.
- Hej kotku. - Mruknął Alexander, bo on w przeciwieństwie do Connora kotów się nie bał. - Chyba ci burczy w brzuchu. - Szepnął po czym sam ją cmoknął w kącik ust.

- Może troszkę.-uśmiechnęła się do niego nieco przekornie.- W sumie chciałam ci zaproponować pomoc ale widzę, że radzisz sobie doskonale.- posłała mu uśmiech a potem ponownie usiłowała zajrzeć co się tam pichci i tak pięknie pachnie. W końcu jednak odpuściła. Cmoknęła Alexa w ramię i pozwoliła mu działać samej zadowalając się oglądaniem go w akcji.
W między czasie zsunęła szpilki z stóp. Pozbyła się marynarki i rozpuściła włosy. Od razu lepiej się poczuła. podeszłą do lodówki.
-Wino czy piwo?- zapytał w sumie pro forma.

Alex chętnie by odpuścił robienie obiadu, żeby zająć się kobietą, ale szczerze powiedziawszy bał się, że jeżeli odejdzie od kuchenki to zaraz zapomni o obiedzie i będą musieli jeść przypalone. Ale dlatego postanowił doprowadzić jedzenie do końca.
- Wino. - Uśmiechnął się, bo był wielkim fanem wina. To był można powiedzieć jego ulubiony alkohol.
Po chwili jednak obiad był gotowy i Winchester zaczął układać go na talerzu. Gdy skończył to położył dwa talerze na stole i zaprosił kobietę do pałaszowania.
- Proszę.

Mogła właściwie nie pytać. Tyle już zdążyła się dowiedzieć o nowym Alexie, że zrobił się z niego smakosz wina. W sumie ona sam lubił a ten trunek więc jej to nie przeszkadzało, chociaż pewnie będzie musiała uzupełnić swoje zapasy bo były marne. Chyba nieco wybiegła myślami do przodu ale w końcu kto jej zabronił. Zresztą sam Winchester wspominał, że ma zamiar zostać w miasteczku do emerytury.
Napełniła im kieliszki i usiadła przy swoim talerzu. Wyglądało świetnie, pachniało jeszcze lepiej. Uśmiechnęła się do Alexandra i w końcu spróbowała.
-Umm pyszne. Coś czuła, że jej brzuszek będzie dzisiaj okrąglutki jak piłeczka. - spojrzała na mężczyznę.- To kto cię nauczył tak gotować?

Tak Alex był smakoszem wina, zdecydowanie, ale chyba brunetce to nie przeszkadzało i sama chętnie raczyła się tym trunkiem, przynajmniej tak mu się wydawało.
Usiadł na przeciwko niej i uśmiechnął się uroczo, tak mu się chyba nie zdawało. Podniósł kieliszek.
- Za ciebie... i za mnie. - Dodał, bo cieszył się, że u nich było tak dobrze. No bo wspaniale nie było, ale dobrze tak, tak to można było ocenić.
- W sumie to sam. - Powiedział, jednak nie brzmiało to przekonująco. Jakby chciał coś przed nią ukryć.

U Beth nawiasem mówiąc dosyć ciężko było o jakiś mocniejszy alkohol. Po za tą jedną butelką, którą trzymała w celach leczniczych i pewnie trochę z powodu Williama. Teraz jednak i tak była już opróżniona.Pomyślała, że zabierze Winchestera na zakupy to ten jej pomoże w doborze win, wynikało w końcu, że znał się na nich całkiem dobrze.
- Za nas.- również uniosła swój kieliszek w geście toast i uśmiechnęła się do Alexandra, któremu do twarzy było z tym uroczym uśmiechem i w sumie tym chyba podsumowała łączący ich status bo jak nie to trochę się wygłupiła.
- Tak całkiem i zupełnie sam?- lekko podniosła brew i na jej twarzy pojawił się przekorny uśmiech. Czyżby Alex miał coś przednią do ukrycia? A może się boi? Przecież nie będzie się na niego wkurzać za przeszłość, miała nadzieję, że ten etap jest za nimi.

Przeszłość Alexandra była dosyć zagadkowa i sam za bardzo nie chciał mówić co mu się tam przytrafiło w tych Chinach. Szczerze powiedziawszy wolał raczej nic nie mówić, przeszłość była dosyć ciekawa, ale nie wiedział czy ta rozmowa była odpowiednia w tej chwili.
- No dobra, masz mnie musiałem trochę wziąć lekcji. - Powiedział po czym postanowił trochę się nad nią nachylić i złożyć pocałunek na jej ustach. No przecież jej teraz nie powie od kogo się nauczył. To chyba był dosyć drażliwy temat dla mężczyzny.