Strzelnica policyjna

First topic message reminder :

Duży, parterowy budynek, znajdujący się przy uliczce tuż za biurem szeryfa. Wstęp do niego mają jedynie pracownicy komisariatu - zarówno policjanci, jak ci, który posiadają legitymację pracowniczą (np. technicy, analitycy, patolodzy, koroner).
Można używać tu swojej broni, lub skorzystać z zasobów magazynu:

Dostępne bronie krótkie:
- Glock 19
- Smith&Wesson 637
Dostępna broń długa:
- Winchester 1200


Każdy pracownik biura szeryfa może skorzystać ze strzelnicy sam, bez obecności Mistrza Gry.
Najpierw trzeba wybrać rodzaj broni z jakiej się strzela – krótka lub długa. Następnie wybieramy poziom tarczy do której celujemy.
Żeby strzelać w tarczy, należy rzucić TRZEMA KOSTKAMI.
Pierwsza kostka dotyczy MNOŻNIKA, a jej wynik należy wpisać w poniższy wzór:

(Cecha + Ewentualna Umiejętność) + k6 * 10

Poniżej tabelka z progami do poszczególnych tarcz. Każda z nich jest ustawiona w tej samej odległości (10 m), różnią się wielkością i szerokością kręgów w które można trafić.

Tarcza największa (sylwetka człowieka)

Poziom tarczy	Próg
1 – zewnętrzny krąg	40
2 – środkowy krąg	60
3 – środek (bullseye)	90

Tarcza średnia (zarys popiersia człowieka)

Poziom tarczy	Próg
1 – zewnętrzny krąg	150
2 – środkowy krąg	200
3 – środek (bullseye)	250

Tarcza najmniejsza (okrąg)

Poziom tarczy	Próg
1 – zewnętrzny krąg	300
2 – środkowy krąg	350
3 – środek (bullseye)	450

DWIE POZOSTAŁE KOSTKI to kostki na strzały KRYTYCZNE, które podlegają ŚLEPEMU LOSOWI. Można uzyskać wynik od 2 do 12, a poniżej przedstawimy tabelkę z rozpisanymi strzałami krytycznymi i co one oznaczają:

Wynik rzutu (dwie kostki k6)	Opis
2	Niezależnie od wyniku mnożnika –spanikowałeś/rozproszyłeś się i zamiast do tarczy – wycelowałeś nad nią
3	Brak wpływu
4	Brak wpływu
5	Brak wpływu
6	Brak wpływu
7	Brak wpływu
8	Brak wpływu
9	Brak wpływu
10	Brak wpływu
11	Brak wpływu
12	Niezależnie od wyniku mnożnika – trafiasz w sam środek wybranej tarczy

Każdy gracz ma w obowiązku w swoim poście napisać:
1. Jaką wybiera tarczę
2. Wynik mnożnika
3. Wynik ślepego losu

Działania na strzelnicy można wpisywać w DZIENNICZKU UMIEJĘTNOŚCI jako rozwinięcie statystyki CELNOŚĆ oraz UMIEJĘTNOŚCI Z BRONIĄ PALNĄ.

Lola opuściła broń i wzruszyła ramionami.
-Jak chcesz.-powiedziała i zdobyła się na uśmiech.-Popróbuj, wiesz... im więcej praktyki tym lepiej, nie?-zagadnęła, wspinając się na palce, by poczochrać mu włosy.
Przeniosła wzrok na Coopera i Ramirez. Przyglądała im się w milczeniu, zastanawiając się jak koleżanka zareaguje na pocieszanie detektywa. Ale gdy ten zaczął strzelać... zamilkła jeszcze bardziej w zachwycie, kompletnie się wyłączając.

Gabrielle spojrzała na Coopera, który pojawił się obok i bez słowa cofnęła, gdy ten wymierzył do tarczy. Obserwowała detektywa i musiała przyznać, że dobrze radzi sobie ze strzelbą. Czy tak samo posługiwał się krótką bronią?
- Cofnij się.
Wyszła znowu przed tarczę i odczekawszy aż Cooper stanie za nią, wycelowała jak poprzednio.

45, 8
75, 4
85, 9
45, 9
55, 4

Dwa trafienia? Gabrielle zaklęła w myślach, chyba zła, że Cooper ją rozproszył.

Potrząsnął głową i wygładził sobie zmierzwione włosy.
- Nie jestem Rodrigo!
Wywrócił oczami na uwielbienie malujące się na twarzy Loli i sam zaczął oglądać rywalizację pomiędzy Nathalie a Gabi.
Cholera nadal mrowiły go dłonie.

- Czyli mam rozumieć, ze całą noc spędzasz tutaj? - zapytał, ładując na nowo strzelbę. 

65, 7
75, 2 - PUDŁO
75, 8
80, 7

Syknął, znowu chwytając bark. Skrzywił się i odłożył strzelbę. Jedno pudło, ale jakoś mu nie zależało na najlepszych wynikach. Nigdy nie był wspaniałym strzelcem, taka tarcza była szczytem jego osiągnięć.

- Mój dom to miejsce zbrodni, więc tak.
Odpowiedziała, chociaż sama nie wiedziała co zrobić. Pewnie i tak skończy się na tym, że wróci do domu i całą noc będzie doprowadzać go do ładu.
Znowu przygotowała się do strzałów.

95, 10
75, 7
95, 6
95, 9
65, 5

Gabrielle poczuła dumę i zerknęła na Coopera, wskazując mu drugiego Glocka.

- Może lepiej będzie jak się przekimasz w motelu? 
Spojrzał na glocka. Niechętnie, ale wymienił broń. Wycelował ponownie w tę samą tarczę, w środkowy krąg.

70, 6
65, 8
85, 11
90, 8
90, 9
85, 5

Trafił sześć razy. Wypuścił głośno powietrze z ust i opuścił broń.

- Nie.
Odpowiedziała krótko i wyglądała jakby chciała coś jeszcze dodać, ale w ostatniej chwili zrezygnowała. Przeładowała magazynek i znowu wystrzeliła kilka razy, chcąc chyba wyżyć się na tekturowym ludziku.

75 9
55 3
45 7
85 6
55 3

Spojrzał na Gabrielle i pokręcił głową.
- Ja ci mogę wynająć pokój . Tanio. I nie będę liczył za media. Patrz, same wygody. A zamiast siostry - pies.
Zabezpieczył glocka i go odłożył, znowu opierając się o ścianę boksu. 
- Ale możesz też iść do Harpera - spojrzał w stronę Patologa - bliżej do pracy. I chyba tez ma niski czynsz! Hej, może mi te wynajmie pokój?
Haha... chyba się zmieszał, bo za bardzo się starał. Pocieszyciel na trójkę.

Lola cmoknęła tylko na protesty Rod... Jonathana. Poza tym jej pupilek miał bardziej czułe pieszczotki. Niech koroner nie gada, że to tak samo wygląda, bo to nieprawda!
Uwielbienie powoli zaczęło przeradzać się w niepokój. Zastanawiała się, czy czasem w końcu Gabrielle nie zmieni celu i nie wymierzy bronią w któreś z nich, że ją rozprasza i denerwuje. Albo że zwyczajnie Cooper ją irytuje i brunetka może się przez to poczuć gorzej. O. Chyba o to chodziło.
Spojrzała kontrolnie na Harpera, jakby się zastanawiając, czy powinna wkroczyć.
-Wiesz, Gabrielle, że... ja chętnie użyczę ci cztery ściany.-odezwała się, bo w końcu... no, pomieszkiwała tak jakby na dwa domy.-Możesz polegać na którymś z nas... czasem.-uśmiechnęła się słabo, jakby próbując przekonać, że korzystanie z pomocy kogoś innego to nie jest taka zła sprawa.

Westchnęła ze zniecierpliwieniem, gdy Cooper zaczął gadać. Wygłupiał się? Chciał jej poprawić humor? Pokręciła głową, słuchając go, ale wpatrując się w pistolet, jakby zastanawiając nad tym czy jej na detektywie użyć.
Ale to tylko złudzenie.
- Harper, dołącz się. Żebym mniej szans miała. A co tam. Lola. - Popatrzyła na przyjaciółkę i kiwnęła głową - Jak jesteście we dwójkę, to z Wami nie wygram - Wbiła paluch w Martinez i Coopera, marszcząc czoło. Zabezpieczyła broń i odłożyła ją na blat.
- Głodna jestem.

Popatrzył na Coopera a potem na Lolę udając wilekie zdziwienie.
- To ja mam jakiś pokój na wynajem? No coś takiego. Nie miałem pojęcia. - powiedział wcale nie sarkastycznie. Ale faktem jest, że Gabi nie bardzo ma się teraz gdzie podziać z rozniesionym domem.
- Skoro tak nalegasz, to się dołączę. Przyjmij pomoc jak ci się oferuje.

- A to nie było twoje ogłoszenie? - dziwił się Cooper. Wyciągnął telefon i poudawał, ze czegoś w nim szuka.
- "Pokój na wynajem, w zamian za wieczorne rozmowy i masaż stóp udostępnię pokój i ugotuje obiad..."

Popatrzył na Poopera z najepszym "bicz plis" na twarzy.
- Marny coś z ciebie detektyw. Byłeś u mnie, widziałeś jakiś dodatkowy pokój? Jak chcesz, żebym zrobił obiad wystarczy poprościć - uśmiechnął się krzywo - no chyba, że tak bardzo chcesz mi stopy masować?

Gabrielle westchnęła i pokręciła głową, chociaż można było zauważyć oznaki rozbawienia.
- Faceci.
Podsumowała i podeszła do Loli, której wcisnęła rękę po ramię i pociągnęła za sobą. Skoro Martinez chce ją nocować, to proszę bardzo. Gabrielle zwali się jej na głowę i oczekuje czegoś dobrego do jedzenia.

- No właśnie wiem, że nie masz dodatkowej sypialni, dlatego sądziłem, że chcesz kogoś do łózka - uznał bezczelnie. Szybko schował teleofn do kieszeni i cofnął się o krok, jakby miał za chwilę dostać czymś w głowę. 
- Och, dobrze, widzę, wybrałaś! - Udał teatralny gest rozczarowania decyzja koleżanki - to ja wracam sam do domu, do mojej kolekcji...

Lola chichotała, słuchając wymiany zdań między dwójką mężczyzn. Czy aby na pewno koroner tak nie cierpiał pana detektywa? Czy to tylko zazdrość? Och, Jon...!
Blondynka złapała dłoń Gabrielle i przyciągnęła ją bliżej z szerokim uśmiechem.
-Tylko nie licz na domowe jedzenie!-zastrzegła od razu.-No, chyba, że Jon się nad nami zlituje...-powiedziała, trzepocząc rzęsami do kolegi.
Zmarszczyła brwi.
-Co? Jakiej kolekcji?-podchwyciła.

Dalej wczuwał się w rolę zranionego kolegi, wiec palnął bez zastanowienia:
- mojej wielkiej kolekcji filmów pornograficznych!...
Z drugiej strony, Cooper się tego nie wstydził. To była ładna kolekcja. Tylko to zabrzmiało mocno dwuznacznie w stosunku do Gabrielle.

Jonathan przez chwilę nie wiedział co powiedzieć i znowu ta nieszczęsna krew napłyneła mu do policzków, więc ratował się rzuceniem w Poopera jakąś ścierką, która leżała gdzieś koło jego ręki.
- A może tym razem któreś z was się popisze w kuchni? Sępy. - odpowiedział Loli na jej jakże subtelną propozycję.
Po chwili jednak detektyw miał swoją chwilę prawdy i tym razem Jon nie musiał udawać zdziwienia.
- Poważnie?

- Tak - odpowiedział z poważna mina.
- Ale nie pożyczam, wybacz - dodał po chwili.

- Nie chcę. Nudzi mnie to.

- Szkoda, akurat mam coś co by cię zainteresowało.
Wyminął Jona i odłożył okulary ochronne wraz ze słuchawkami.
- Tez zgłodniałem, możemy zamówić kebab.

// z biura

Szeryf za chwile miał kończyć zmianę na komisariacie. Zrobił jeszcze "obchód;' i trafił na strzelnicę, gdzie miał się zorientować, czy kierownictwo zamówiło kolejna porcję amunicji na kolejny trening. Ale zamiast tego, skupił się na krzykliwych rozmowach swojej ulubionej ekipy.
- a wy co? trenować, a nie plotki! - zakrzyknął, podchodząc.

Normalnie ręce mu opadły. Popatrzył wymownie na dziewczyny, a konkretnie na Lolę. Próbował przekazać im telepatycznie wiadomość 'weźcie coś z nim zróbcie, bo nie wytrzymam'. I jeszcze bubek się plecami do niego odwraca. Jon zrobił gest jakby chciał go udusić.
- Kebab? Z Appaloosy?
Wszedł krzyczący szeryf a Jon aż podskoczył w miejscu. Jak on nie lubi jak się go płoszy. On pomiędzy tymi wariatami zaraz ducha wyzionie.

Gabrielle obserwowała jedynie wymianę zdań i miała ochotę załamać ręce, ale tylko pokiwała głową.
- Tak, nie pożycza. Nawet obejrzeć ze mną nie chciał.
Ramirez było wszystko jedno co o niej będą przyjaciele wiedzieć. W końcu to przyjaciele! Dotknęła opatrunku na policzku, myśląc o jego zmianie, gdy pojawił się szeryf. Nie wystraszyła się, bo był zbyt zmęczona i głodna.
- Jesteśmy właśnie po treningu, szeryfie.

- Ach, czyli wszyscy już kończycie zmianę? - Spojrzał po wszystkich. Wzrok zatrzymał na Cooperze.
- Cooper, gdzie mój raport.
- Pisze się.
- Sam?
- Tak jakby?..
- To co tu robisz?
Cooper spuścił głowę i mruknął, że zaraz wróci do biura i go dokończy.