Stacja benzynowa

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
Właścicielem stacji jest Noah Houser. Pracownikiem Delshay. 

To miejsce na obrzeżach miasta, wypełnione głównie motocyklistami i entuzjastami szybkich samochodów. Czasem trafi tu również turysta bądź przejezdny, któremu bak nie wystarczy na dojechanie do Appaloosy.
Pod koniec kwietnia 2013r. stację wykupił klub Świętych z Arizony. Została ona odremontowana i od tego czasu ponownie prosperuje. Na stacji znajduje się odremontowany sklep, gdzie oprócz zapłacenia za benzynę, możemy kupić gumy do żucia, prezerwatywy, rozpuszczone od temperatury batony i schłodzone słodkie napoje, a także gazety. Przybudówka na tyłach również została doprowadzona do dobrego stanu. Pod wiatą zainstalowano nowe dystrybutory. Na stacji można też skorzystać z pompy do opon, odkurzacza samochodowego oraz wiader z płynem do szyb.
Ważne! Na amerykańskich stacjach benzynowych nie kupisz alkoholu – ten można sprzedawać wyłącznie w Liquor Store.


Dodatkowe informacje:

1) W nocy z 26 na 27 lutego miała miejsce pożar, który doszczętnie zniszczył stację benzynową!
2) Pod koniec kwietnia (21-28.04.3013) stacja została ostatecznie wyremontowana i wykupiona przez Sue Bakera.
3) Stacja od dnia 20.10.2013 - ZAMKNIĘTA

Skittles zrobił głupią minę, kiedy młoda poprosiła go o...dotknięcie swojej twarzy.
Ma dotknąć twarzy pryszczatej nastolatki?! A jak się zarazi trądzikiem albo nadmierną potliwością, wahaniami nastroju, zaburzeniami tożsamości, przetłuszczającymi się włosami, burzą hormonów...


...



...pierwszym zarostem, rosnącymi piersiami, pierwszą miesiączką, nadprogramowymi kilogramami...
- Eeee... o kurwa, zostawiłem żelazko na gazie! - poderwał się Skittles, z wdziękiem dżentelmena znajdując sobie akuratną do sytuacji wymówkę. Zniknął na chwilę na zapleczu i spojrzał w lustro, zadając sobie fundamentalne pytanie: Czemu wszyscy nie mogą być tak wspaniali jak on sam?
Aż się wzruszył, widząc swoją piękną twarz. Może nawet ucałował swoje dłonie, dziękując w myślach biodrom matki, że wydała takie cudne stworzenie na świat.
Chwilę potem, kiedy jego doznania estetyczne zostały unormowane, wrócił do Tammy.
- Coś jeszcze do tych... draży? - zapytał, zerkając przelotnie na dziewczynę.

Nie miała aż tylu pryszczy! I ukryła je dziś korektorem! Ojej chyba niedokładnie słuchała wesołej blondyneczki z filmiku na shetube! Popatrzyła jak Skittles w panice wymyśla błahą wymówkę i ucieka na zaplecze. Aż Tammy posmutniała i wydęła usteczka jak obrażona gwiazdeczka ze starych filmów.
Podciągnęła nosem i pomyślała, że zrobiła coś nie tak. Musi jeszcze raz poczytać porady o podrywaniu mężczyzn! Oby tym razem sobie nie zapomniała, siadając przed puzzlami! Dziewczyna westchnęła i rozglądnęła się po sklepie, w końcu zauważając bezdomnego. Aż się wystraszyła, bo nie wiedziała kiedy przylazł i ile czasu słuchał!
- Em..
Wyszeptała, gdy Skittles wrócił. Uśmiechnęła się do niego nieśmiało i pokręciła głową, szukając pieniędzy po kieszeni. Jednej... drugiej.. o nie! Nie wzięła pieniędzy z małego stoliczka! Oh aż się zarumieniła jeszcze bardziej. Co za wstyd!

Ach, to był kolczyk. Kolczyk! Dopiero teraz zauważył. Sama w sumie chciałabym kolczyk w moim krzywym nosie. Taki przy przegrodzie, krowi. Żebym mogła do niego zaczepić łańcuch. Jak w sobotę będę miała, to się zdziwicie! Albo mnie zostawicie w zoo, przy klatce z lamami albo małpami.
- chcę... - Doe nie wiedział, co ma mu odpowiedzieć. "Chcę, by mi szanowny pan podał wszelkie informacja na temat pańskiego bytu oraz jestestwa i wszelakich machlojek"? No, trochę słabo by to zabrzmiało.  
- Chcę, by mi szanowny pan podał wszelkie informacja na temat pańskiego bytu oraz jestestwa i wszelakich machlojek. No, i te gumy... pożułbym sobie trochę. Dobrze kleją kartony.

- To ja... to ja.. później wrócę! - Uśmiechnęła się z maślanym spojrzeniem i uciekła.

zt

John popatrzył ze zdziwieniem na rudą, piegowatą i pryszczatą nastolatkę. A co ona tak się kleiła do Mopmena? Podrapał się po głowie. Zapłacił za gumy do żucia i zerknal na kolczyk w nosie Skittlesa. Wyglądał jak jakąś hinduska.

Skittles uniósł brew, kiedy John poprosił go o podanie mu informacji na temat swojego jestestwa oraz wszelkich machlojek. Zmierzył go potem od stóp po czubek głowy. Zdecydowanie nie wyglądał na kogoś z 45 punktami inteligencji.
- Jasne - odparł, jakby nigdy nic - Od chuja odpowiadania jest, może byś coś w takim razie zjadł? - zapytał z dobroci swego tęczowego serca.
Wyciągnął ze swoich slipek w panterkę cieplutką kanapkę z kiełbaską (sojową) i jajkiem, po czym podał ją bezdomnemu.
- Większość czasu spędzam tutaj, odwiedzają mnie tu różni ludzie, przez co czasem dowiaduję się naprawdę wielu ciekawych rzeczy... - zaczął, uśmiechając się łobuzersko pod nosem.

John sięgnął po kielbaske sojowa i ugryzł ja ze smakiem.
- Rozumiem - pokiwał głową, a jego rude włosy zafalowaly jak w reklamie head and shoulders. Trochę się spocil pod pachą ze stresu, ponieważ nie chciał się wsypac. Betty pewnie przestanie go lubić, dawać zupy i pozwalać zmywac podłogę. Postanowił, ze któregoś dnia napisze dla niej wiersz.
Tymczasem musiał wrócić myślami do Skittlesa i jego brązowej jak spalony tost twarzy.

- ... kto z kim, kto kogo i w jaki sposób - kontynuował tajemniczo, patrząc jak John resztki kiełbaski zostawia sobie na później.
- Słyszałeś o tym, że Lilu potrąciła jakąś dziwkę? - zaczął, po czym podsumował - Beka z typiary.
Sprzedanie tej informacji pieskowi-tropicielowi mogło zaowocować tym, że Connor poderżnie Skittlesowi gardło chociażby swoim paznokciem. Ten kontynuował jednak dalej.
- Niebywałe, że ten Connor wciąż z nią romansuje - pokręcił głową z oburzeniem - Sam nie mógł bym zadawać się z mordercą. Sumienie by mi na to nie pozwoliło.
Westchnął ciężko, spoglądając raz po raz na Johna.

Gdyby John miał w swoich żyłach choć odrobinę krwi Rodziny Scott, pewnie zaczalby przebierać nogami. Tymczasem zamrugal swoimi oczami, które okraszone były rudymi rzęsami. Słyszał o jakiejś potraconej przez samochód dziwce. Zamrugal jeszcze raz przetwarzając informacje. Wyciągnął gumę do żucia i wpakowal ja do buzi. Jak juz oczywiście przezul kielbaske.
Connor. Lilu. Łykał imiona i informacje jak Francesca McLagen wytryski.
- To obrzydliwe - powiedział w końcu. Miał nadzieje, ze ta Lilu nie zostanie skazana na kare śmierci, bo był temu przeciwny, i by musiał zorganizować jakiś protest.

- Jasne, że obrzydliwe - przytaknął bezdomnemu.
- ...a jeszcze bardziej obrzydliwe jest to, że Święci od Bakera to niby takie świętoszki, a prawie każdy pogina do mnie po trawę. Banda jebanych hipokrytów - dodał, kręcąc głową.

Każdy kupował marihuanę od Skittlesa? To on handlował takimi ciężkimi narkotykami? Doezaczal poważnie się zastanawiać, czy nie zgłosić tego na policję. No, bo to przecież było poważne przestępstwo, uzależnienie dzieci i młodzieży.
- Przecież to nielegalne - zauważył bystrze.

- Nie do końca. marihuanę można zdobyć legalnie, na receptę. Sprawdź sobie w necie - polecił Johnowi.

- Nie mam w domu neta - odparł udając, ze ma dom.

- No co ty.

- Powaga.

- To skąd ty kurwa jesteś? Z trzeciego świata? - twarz Skittlesa wykrzywiło obrzydzenie. Chyba dopiero teraz przyswoił fakt, że mężczyzna stojący był biedny i bezdomny. 58 punktów spostrzegawczości to w końcu nie są przelewki.

- Jestem z Green Valley- chętnie opowiedzialby nieco więcej o tym miejscu, ale był przekonany, ze Mopmena to nie interesuje. - Powinienem juz iść, panie Kierowniku.

- Zostań jeszcze chwilę - powiedział, każąc do siebie podejść. Wszystkie śniadania sprzed trzech lat cofnęły mu się do gardła, a w sercu zapanował strach, że wszy z rudej czupryny Johna przeskoczą na jego aksamitne dredy.
- Miałbym dla Ciebie fuchę... o ile jesteś zainteresowany - powiedział cicho.

John podszedł do Skittlesa i nachylil się ku niemu. Musiał się bardzo przybliżyć, ponieważ miał brudne uszy i nie słyszał, co ten szepcze.
- Hmm... - mlasnal gumę- czemu nie?

- Jestem w stanie sporo zapłacić - powiedział konspiracyjnym tonem - Paczka Pinglesów, dwa litry coli.... - zaczął wymieniać po cichu - ...bułka z masłem i... - zawahał się, jednak postanowił nie skąpić - ...landrynki. Musisz jedynie donosić mi na Bakera i jego niedojebane aniołki. Stoi? - zapytał, próbując wyczytać z twarzy Doe, czy zabrzmiał wystarczająco zachęcająco.

John poważnie się zastanawiał. Problem w tym, ze najbardziej zachęcajaca zdawała się być tylko bułka z masłem. Bo przecież cola była niezdrowa, rakotwórcza , i na sporządzenie jej jednego litra, wykorzystywano trzy litry wody. A w Afryce ludzie nie mieli co pić! A landrynki niszczyły zęby.
- no nie wiem.

Pazerna gadzina - pomyślał sobie Skittles.
- Okej, dorzucam jeszcze... - rozejrzał się po pomieszczeniu. Jego wzrok zatrzymał się na laptopie z pękniętą obudową, którym niegdyś znokautował Connora - ..laptopa. Z internetem - skinął głową.

- Nie mam prądu w domu- dalej brnal w kłamstwo o domu. - Ale mogę dostawać za to piętnaście dolarów.
Nie był dobry z matmy, ale uznał, ze tyle mu wystarczy. - I koc.

Skittles przejechał dłońmi po twarzy.
- Jak to kurwa nie masz prądu!? - zapytał zrezygnowany. Czuł wstyd przed samym sobą, że z nim w ogóle rozmawia. Dobrze, że nikt ich teraz nie widzi.
- Dobra, umowa stoi - dodał w końcu - 15 dolarów i koc - mimo wszystko czuł, że przepłaca. Miał tylko nadzieję, że Baker zapłacił mu więcej. W końcu był grubym, starym, głupim pampuchem.

- No dobrze- powiedział John juz myśląc, co zrobi z nowym kocem. Będzie się nim owijac do snu i i spać jak niemowlaczek.
Wyciągnął gumę z buzi i zamiast ja wyrzucić, schował do kieszeni.
- Do widzenia, panie kierowniku.

ZT.