Heaven's Gates

Klub nocny niedawno został otwarty, bo dopiero teraz było widać, jak klientela się zwala do środka. Sam William już był wcześniej. Z bólem głowy po wczorajszym piciu w samotności, na co ogólnie nie narzekał. Tylko na to, że był rozkojarzony, a ciągi cyfr u góry mu wcale a wcale nie pomagały. Dobrze, że dziewczyny zajęły się sprzątaniem po przeszukaniu, bo by chyba zabił. Mimo tego, zauważył rozpieprzone papiery, ale nie chciało mu się nawet tego układać. Zwłaszcza, że rano się spakował na ten wyjazd, czekając na znak od chłopaków.
Niemniej, Święty nie był na głównej sali, tylko leżał w pseudo-biurze, z butelką alkoholu, którą miał przyłożoną do czoła, powstrzymując się od tego, by łyknąć parę tabletek naraz. Dopiero za chwilę zejdzie, by ogarnąć, co też się dzieje, ale to zaraz.
I to zaraz przerodziło się w godzinną drzemkę, podczas której Parker zdążył przemierzyć góry pieniędzy, dzięki którym mógłby wyjechać sobie do najbardziej oddalonego państwa na świecie, żeby tam móc sobie siedzieć i rozwiązywać krzyżówki czy sudoku albo zaznać istnego spokoju. Nic dziwnego. Jak człowiek czegoś pragnie cholernie to czasem potrafi to mu się przyśnić, nie? Większość snów u Willa pewnie kończyła się na bogactwie. Dobrze, że nie interpretował ich codziennie, bo by się facet załamał bardziej niż dotychczas.
W końcu mężczyzna się ruszył, siadając na kanapie. Przetarł zmęczoną twarz, cierpiąc przez to, że jego plecy znowu zaczynają nawalać, ale nic dziwnego. Mając dwa metry, spać na za małej kanapie - tego można było się spodziewać. Parker wziął jakieś silniejsze tabletki i popił je wodą (żeby Joan czasem się nie załamała bardziej). Sięgnął po fajkę, do której nabił tytoniu, aby się rozwalić na kanapie z powrotem. Pozostanie fajczarzem też wydawało się interesujące, więc czemu by nie skorzystać? Lepsze to niż jak miałby się kręcić na rurze czy zbierać znaczki, prawda? Może za gówniarza te zbierał, ale wątpił w to, aby klaser się zachował po tylu latach. Popalał sobie fajkę, pewnie czując się jak Latarnik czy inny Hemingway, którzy mu przyszli na myśl. Łącząc się z myślą, że jego zarobek topi się jak słynny Titanic, przez co westchnął cicho. Dym się unosił, a Will z przymrużonymi oczami słuchał dudnienia z parteru, gdzie miała miejsce cała zabawa. Po wypaleniu tytoniu, odłożył fajkę, a potem skierował się na dół.
Tam, na wyleczenie kaca, wziął pewnie coś do picia, bezczelnie włażąc za bar. Przez dłuższą chwilę obserwował towarzystwo i też podesty, na których tańczyły dziewczyny. A że go coś tknęło (pewnie pragnienie), to zaraz zawołał Kitty, z którą poszedł do boksu, aby mu zatańczyła. Eheh, można uznać, że Parker był na tyle przystojny, że Kitty nie miała zamiaru się zniechęcać, a poza tym - Święty i zarobek, więc pewnie nawet nie próbowałaby się sprzeciwić. Zatem po chwili Will mógł pewnie sycić swoje sztormowe oczy krągłościami tancerki, obserwując ją uważnie i co jakiś czas upijając sobie alkoholu z pokala, który wziął ze sobą do boksu. Zasada trzymania rąk przy sobie była przestrzegana (mało kto pewnie czego innego spodziewał się po księgowym), więc Kitty mogła tańczyć jak jej się żywnie podobało, nie martwiąc się o to, że zaraz zostanie zmacana. Nie zmieniało to jednak faktu, że Willowi dobrze oglądało się ten taniec, jak i dobrze się odczuwało czy dłonie, czy tyłek dziewczyny na sobie, a jakżeby inaczej było, prawda?
Możliwe nawet, że po całym tańcu, jaki Kitty zaprezentowała Parkerowi, na tym się nie skończyło. Mogło przecież tak być, że Will z wizją wyjazdu na kilka dni, zapragnął sobie nieco spuścić (hehe) z tonu. I mógł sobie na to pozwolić, więc może niektórych Świętych ten widok mógłby zdziwić, jak księgowy szedł za dziewczyną, prowadzony przez nią na górę, ażeby się miało wydarzyć to, co miało, o.
Potem Will opuścił Heaven's, wcześniej zabierając fajkę i zajechał do siebie.

/zt