Sad pomarańczowy

-Nie mówię, że teraz, może kiedyś to zdjęcie będzie cenne. Kij go tam wie. Większość zdjęć zachowuje dla siebie - powiedział odrobinę rozdrażnionym głosem, bo go już odrobinę dziewoja zaczynała irytować. Wyciągnął ze swojej torby butelkę z wodą mineralką, odkręcił ją i napił się, ot tak dla ochłody. Po czym ruszył dalej przed siebie przez Sad by szukać czegoś co można by uwiecznić na zdjęciu. On i tak czekał na zachód słońca.

- Czyli chcesz być profesjonalnym fotografem, ale chowasz to co robisz... do szuflady?
przekalkulowała to sobie.
- To nie ma większego sensu. Tak już ja więcej zdziałam w fotografii robiąc sobie selfie na pejsa, niż ty swoim Mikonem - prychnęła.

-Na chwilę obecną ojciec ma inne plany wobec mnie. Pewnie po wakacjach pójdę do szkoły medycznej, albo się postawię i wyjadę z domu. Na razie moje zdjęcia są najlepsze w sieci i w szufladzie - stwierdził dość poważnym głosem. Co miał jej powiedzieć? Że nie jest w stanie tego ogarnąć, że jakoś tak wstydzi się wybić na wyżyny? Był bardzo nieśmiały to fakt, no i dziewczyny strasznie go krępowały więc starał się trzymać od Reginy na dość sporą odległość. No bo po co się niepotrzebnie stresować.
-Zresztą fotografia to nie wstawianie swojego i swoich znajomych selfie na pejsa. Ja zdjęciami przekazuję emocje. Wiele mam zdjęć z dziką naturą- oznajmił, wiedząc że i tak o sztuce to za dużo nie pogadają sobie.

- No szkoła medyczna jest droga - zauważyła - ale potem jesteś dziany. Dobry deal - oznajmiła po chwili. 
Coś wystukała na sowim telefonie.
- Jak twoich rodziców stać.
Wzruszyła ramionami, dalej wpatrzona w ekran komórki.
- Emocje w dzikiej naturze? Znaczy, w kamieniu? Albo, o, w korze drzewa?

-Cóż są dziani, ale co z tego. Jestem jedynakiem, mam co chcę - powiedziałi wzruszył lekko ramionami. Nie będzie się jej tłumaczył dlaczego nie chce zostać ginekologiem jak jego ojciec i wolałby fotografować akty.
-Dzika natura to nie tylko durny kamień. Chodzi mi o faunę i florę. Zachowując się przyzwoicie możesz zrobić wspaniałe zdjęcia ptakom, albo innym zwierzakom, a także zachodowi słońca- stwierdił po czym schowałswój aparat do torby i spojrzał ostatni raz na spalony hotel.

- Maruda z ciebie - podsumowała go. Chłopak w czepku urodzony i marudzi! Jak jakaś księżniczka Pilsnera. Ona przynajmniej DOCENIAŁA to, ze nie jest plebsem i była z tego dumna. 
- Pfff, zachód słońca, temat zawsze i wszędzie, wyświechtany na każdy sposób. Nuda.

-Ty nie jesteś nudna? zaproponuj mi jakąś alternatywę bo sama marudzisz i trujesz gorzej od mojego ojca- rzucił może trochę zbyt ostro w jej kierunku bo przestało mu się zupełnie to podobać.
Co z tego, że miał pieniądze, ogromny dom i rodziców którzy mieli pieniądze. Każdy wie że z rodziną wychodzi się dobrze tylko na zdjęciach.

Zaśmiała się, a potem obrócił się wokół własnej osi, by zaprezentować siebie w długiej spódnicy w lamparcie wzroki, czarny top i kardigan w kolorze magenty. Złoty zegarek błyszczał w słońcu, tka samo jak jej blond włosy.
- Czy TO wygląda ci na coś nudnego? - prychnęła - No właśnie. Spójrz na siebie. Okulary z poprzedniego wieku, nieuczesane włosy, wzrok zbitego psa i robienie fotek zachodowi słońca. NUDA. Alternatywa? Proszę cię bardzo. Może zamiast fotem słoneczka rodem z kalendarza dla emerytek, walniesz... foty tych emerytek?

-Moje włosy są kręcone, boją się grzebienia- powiedział starając się lekko do niej uśmiechnąć.
-Wolę młode dziewczyny od pomarszczonych emerytek Regino- powiedział, nie dodał jednak że wstydzi się poprosić te młode dziewczyny o sesje.
-Fotografowałem dziewczyny z Kalifornii z dobrego liceum, nie emerytki- powiedział poważnym tonem i znowu napił się wody. Było troszkę gorąco. co do jej pstrokatości i świecenia niczym gwiazda, tego nie skomentował.
-Jestem nudny, ale dobrze mi z tym- oznajmił.

- A fotografowałeś je chociaż za ich zgodą? - prychnęła. No co poradzić, wyglądał jej na dziwaka! Brrr... aż sobie pomyślała, jak ten robi jej z ukrycia fotki na plaży.
- Nudny artysta? Brzmi jak oksymoron.

-No oczywiście że tak ! - oburzył się na jej słowa.
-Nieśmiały artysta, niestety nic na to nie poradzę- dodał po czym odwrócił wzrok.

- A to dupa a nie fotograf - machnęła ręka. Potem postukała się po czole.
- Nieśmiały i chcesz laskom cykać fotki? Pfff, to ja już nie chce tych fot oglądać, bo pewnie to są zdjęcia do legitymacji szkolnej.

-a weź się ugryź - powiedział z przekąsem w głosie po czym schował swoją butelkę z wodą do torby. Pora się zbierać i przestać rozmawiać z tą dziewuchą.
-Może i nie jestem dla ciebie kimś ważnym, ale są jeszcze tacy co mnie doceniają. Ja się zmienię, ty zawsze będziesz zarozumiała i będziesz zadzierać nosa Regino- burknął po czym związał swoje włosy czarną gumką i odwrócił się do niej plecami, by ruszyć prosto w stronę dalszych części sadu pomarańczowego.

- Słucham? - Zaśmiała się - Słucham?! - dodała głośniej i groźniej.
- Słuchaj, ty mały pierdoło. Nie znasz mnie, nie wiesz kim jestem i jakie mam cele. Ty, w przeciwieństwie do mnie, przed chwilą mi powiedziałeś jak bardzo jesteś zagubiony i nie potrafisz podjąć decyzji co ze sobą zrobić. Dlatego mam prawo wyrazić  tym opinię.
Zaczęła iść za nim.
- Pierdolisz bez sensu, że och, jaki ty nieszczęśliwy w tej Kalifornii, oj jak ci źle z bogatymi, super dzianymi rodzicami, masz wszystko, ale tak, tak bardzo ci źle! Chcesz zrobić zdjęcia ale och, jestem taki nieśmiały! Bla bla bla!

-słuchaj, masz jakiś problem że się mnie uczepiłaś jak rzep psiego ogona? nudzisz się? Poszukaj sobie jakiś atrakcji , a mi daj święty spokój- powiedział siląc się na to by być spokojnym, a tym samym zatrzymał się by spojrzeć jej prosto w oczy. Aż mu posiniały knykcie, tak je ścisnął wściekły na nią w tym momencie.
-Nic ci do tego jakich mam rodziców, nie znasz ich- dodał.

- Widać nie umieją wychować dzieciaka na faceta - prychnęła, uśmiechając się.

-powtórzę pytanie, masz z tym jakiś problem?- zapytał patrząc się na nią gniewnie.
-No już, sio, nie ma cię- machnął na nią ręką. Chce by grał prawdziwego faceta i zaraz ją siłą wyprowadził , albo zaczął przeklinać? Niech się puknie w czoło.

- No, chyba ty masz z tym problem jak się tak pieklisz - fuknęła tupiąc nogą o kamienną ścieżkę pod stopami. 
- Sio? Co ja, kundel? Zresztą, mogę sobie tu spacerować jak chcę, nie wyganiaj mnie, pizdeczko.

-Suka z ciebie wiesz?! Ktoś nie gra jak ty chcesz i od razu robisz się opryskliwa- powiedział w miarę spokojnie, chociaż to było dla niego trudne.
Ciężko jest chłopakowi który skończył prestiżową szkołę z najlepszą średnią w całej szkole. Dodatkowo jeszcze rodzice chcą by ich jedynak był taki sam jak oni. On wiecznie ich słuchał i zadowalał ich potrzeby i prośby.
-Wolny kraj! W takim razie ja idę w lewo, a ty?- zapytał chcąc by ona mu już nie wchodziła w drogę.

O jedno słowo za dużo! Nazwał ją "suką"? Tak to może jedynie Sabrina!
Dlatego też pisnęła głośno i chwilę potem ochroniarz Reginy szybko się przy niej znalazł. Dziewczyna wskazała palcem na Joshuę.
- Zboczeniec robił mi zdjęcia!

-Jasne, masę zdjęć- powiedział wznosząc ręce do niego i przewracajac oczyma. Oni i zboczeniec? Boże. Wyciągnął aparat szczelnie zapakowany w pokrowcu, a potem z jego skórzanej również zamkniętej torby.
-Proszę, przejrzy pan aparat, nie zrobiłem jej żadnego zdjęcia- powiedział zgodnie z prawdą.

- I na pewno robił mi wcześniej i na pewno chce mi zrobić jeszcze! - wciąż wskazywała na Joshuę.
Ochroniarz podskoczył do chłopaka, wziął od niego aparat. Wyciągnął go z futerału i... roztrzaskał o ziemię.

- To jest nienormalne - powiedział wściekły. Niech no tylko porozmawia z ojcem i on już zalatwi tą sprawę w sądzie. Nikt nie ma prawa po prostu mu rozstrzaskiwać aparatu ot tak po prostu. Ci ludzie łączne z tą całą Reginą byli nienormalni. Zaczął zbierać to co pozostało po aparacie. Gdyby ten ochroniarz miał troche rozumu to po prostu wyjął by z niego kartę, ale oni wszyscy byli siebie warci. Schował fragmenty do torby i skierował się w stronę wyjścia z sadu. Jeśli mysli że ta pizdeczka wygrała, to się grubo myli.

zt

Gdyby Regina słyszała myśli Joshuy, to pewnie by się zaśmiała i powiedziała, ze z niecierpliwością będzie czekać na pozew. Niech sobie chłopaczek nie myśli, ze z nią to tak można pogrywać - lepiej nie mieć w niej wroga, bo to się może bardzo źle skończyć. 
Wydęła usta w dzióbek i uniosła wysoko głowę, patrząc jak fotograf-amator odchodzi. Potem rzuciła do ochroniarza, że ma zepsuty nastrój i ma ją zawieźć do centrum, bo ma ochotę kupić sobie szczeniaka.

/zt