Cmentarz

First topic message reminder :

Cmentarz znajduje się nieopodal kościoła. Jest to częściowo ogrodzony teren – przez lata ogrodzenie zostało zniszczone i teraz jego fragmenty zachowały się głównie przy bramie. Nad nią wisi tablica głosząca, że jest to cmentarz. Czego można się tu spodziewać? Oczywiście grobów. Większość z nich jest zaniedbana, wiele krzyży pozbawionych jest jakichkolwiek tablic, kto został pod nimi pochowany. Jednak jest tu jednak wiele dobrze zachowanych nagrobków, kamiennych lub wykonanych ze stali, na których bez trudu odczytamy nazwisko lub nazwiska zmarłych.

55

Otarł czoło i wyciągnął łom i popatrzył na niego powątpiewająco.
- Nigdy mi na część nie idzie dobrze - wsunał go między deski i spróbował otowrzyć, po czym oddał go silniejszeł płci.
- A co w nich znalazłaś? - dopytał Lilu.

63

- To może całkiem sobie daruj? Tylko się pobrudzisz - stwierdziła i wbiła się łomem w trumnę. Zerknęła na Joan - Dawaj, wyważymy ją razem.
- Nie pamiętam dokładnie.. Ileśtam jakiś kroków od miejsca gdzie się styka wielka rzeka z czymś - wzruszyła ramieniem - mam to zapisane.

78
Joan przyłączyła się do Liluye.
- Hmm po tylu latach ileś tam kroków niewiele pomoże, ale to mógłby być dobry zaczepienia. Lepszy, niż groby - dodała z westchnieniem.

55

Wziął łom z rąk Joan niezadowolony docinkami Lilu. Tym razem da sobie radę.
- Prf, pobrudzę - Spróbował jeszcze raz i znowu nie dał rady.
- ... - oddał łom

83

- Może jednak? Wyłaź z tej dziury i daj nam to zrobić - westchnęła, obserwując jego zmagania z łomem. Dobiły się w końcu do środka. A tam co?

Joan popatrzyła po rozkopanym grobie.
- Ładne kostki - stwierdziła.
Wygrzebały się z grobu. Joan potarła wierzchem przedramienia czoło.
- To Nick teraz?
Przydałoby się zakopać albo zepchnąć ziemię do tego już rozkopanego grobu, ale chyba było lepiej tracić siły na kolejne.

83

- Skoro tak twierdzisz.. - zerkneła do grobu krzywiąc się. Nie znała się na kościach za bardzo (mimo, że jej można bylo policzyć praktycznie). Chociaż w takim temacie najlepiej chyba orientował się Jon. Wylazła z grobu i poszła do tego, który powinien być grobem Nicka.
- Trzeba by tamten jeszcze zakopać.. Czy to na końcu? - obejrzała sie na grób Stevena.

Jon już przekonawszy się o tym, że Joan i Lilu to faktycznie wykokszone pudziany opuścił ramiona.
- To ja to zakopię. Połozył pokrywę gropu na szczątki i zaczał zakopywać mogiłę. (70)

78
Wzruszyła ramionami.
- Wolę skomplementować, niż potem użerać z wizytami duchów niezrównoważonych psychicznie bandytów - wieczór na cmentarzu w deszczu perfekcyjny moment na żarty.
- Mhm - zgodziła się na propozycję Jona. - Szybciej pójdzie.
Joan zmieniła Liluye w kopaniu.

83

- No tak.. niby racja.. Chociaż jakoś najbardziej pod tym względem bałabym się Johnnego - jego dzienniki były ciut straszne - Wolałabym, żeby mnie nie straszył - zmieniła po jakimś czasie Joan i dokończyła dzieła.
W pewnym momencie łopata zastukała o drewniane wieko.
- W ogóle.. Czy to jest jakaś rodzina szeryfa? - spojrzała na Joan i Jona pytająco, zabierajac się łomem za otwarcie grobu.
78

45, 70

Jako, że teraz już sam machał łopatą i usypywanie ziemi było łatwiejsze niż kopanie poszło mu sprawnie. Na koniec jeszcze przyklepał ziemię na twardo.
- Rodzina - potwierdził - Mówiłaś coś o jakichś krokach i to brzmi mega ważnie, gdzie masz te notatki? - zapytał i gdy lilu je wskazała poszedł przeczytać samemu.
- No jeżeli kiedykolwiek widziałem wskazówki, to to jest istotne. - zaczął czytać - "Oddam jej wszystko co moje. 28 dnia, 38 minut po północy. 106 i pół kroku na zachód. Przy tamie, nad wodą. 283 milowych kroków od miejsca, gdzie styka się Wielka Rzeka z dwiema ziemiami. "

78 i 83 - trumna otwarta

Joan razem z Lilu pewnie pomocowały się w wiekiem trumny. Potem wyprostowała i z dołu popatrzyła na Jonathana.
- Brzmi, jak romantycznie określone współrzędne. 28 stopni i 38 północnej i 106 i ileś zachodniej. Albo totalne bzdury, no i te kroki milowe.

- Jak milowe kroki to to jest całkiem spory kawał. Szczegolnie dla nich wtedy.. - zastanowiła się.
- Można to sprawdzić na mapie w internecie czy to jakieś sensowne miejsce czy teraz jest tam na przykład centrum jakiejś wiochy..

Jon zastanowił się chwilę patrząc na notatki. Coś mu świtało, ale na razie nie miał jak tego sprawdzić więc skupił się na obeznym zadaniu.
- Cóż, trzeba się temu przyjrzeć. Ale najpierw co znalazłyście?

Spojrzała po szczątkach.
- Postęp, mamy teraz jeszcze dodatek McConnora. Rodzinna miłość do kapeluszy przekazywana w genach?
Joan wygrzebała się z dołu i oparła się o jakiś nagrobek. Jednak rozkopanie dwóch grobów mogło się odbić.

Jon wiziął do ręki kapelusz i obejrzał go ze wszystkich stron.
- Wolę styl obecnego McConnora - zajrzał też do środka, czy aby tam nie ma czegoś ciekawego.

Niestety, w środku nie było już nic ciekawego.

Żeby wykopać ostatni grób,  siłę kondycję. Trzeba trzy razy przekroczyć próg 70.
Potem na otwarcie trumny - mnożnik na siłę i kondycję, próg 60, który też trzeba przekroczyć trzy razy. 




Jeśli ktoś chce zakopać grób, musi trzy razy przekroczyć próg mnożnika na siłę i kondycję, - 40.

60, 60, 55

- No cóż...
Jon wrzucił kapelusz z powrotem do środka, bo przecież nie będzie brał zakurzonego i przeżartego przez robale nakrycia głowy ze sobą po czym zamknął wieko i zabrał się za zakopywanie grobu. Skończył i uklepał ziemię.

- Ej, czy aby oni niczego nie chowali po kapeluszach? - ale Jon już go miał w rękach.. Magia! Skoro stał z kartką Lil jakieś dwa metry wyżej..
- A co myślisz o tych krokach i reszcie, co? Bo jak na razie to my się rozgadujemy a ty siedzisz cicho.. - wygrzebała się z grobu i usiadła na jakimś kamieniu - Czekasz aż sobie pójdziemy i chcesz sam to wszystko posprawdzać czy jak?

63
Joan chyba już faktycznie straciła siły, bo jakoś nie szło jej teraz, zmieniła się z Liluye. Z powrotem oparła się nagrobek.
- Główny bohater zwykle z ładną dziewczyną ucieka, a reszta odwala robotę lub ginie - zaśmiała się wesoło, choć była zmęczona.