Motel Flamingo

Pepe patrzył, a gdy Jess sprostowała to uderzenie jego dłoni o czoło pewnie wywołało zapadnięcie się próżni podczaszkowej u Lopeza, którego aż zabolało.
Nie mogłem być na tej imprezie, bo nawet telefonu wtedy ze sobą nie miałem, a byłem tak zjarany, że uwierzyłem, że się kąpię w strugach deszczu na dnie Nilu i czułem się, jakbym przemierzał Dolinę Królów, w drodze do szczęścia i spełnienia, serio, Jess. A potem się obudziłem  z pyskiem w piasku, nie polecam, nie
Zaśmiał się i pokręcił głową.
Pójdziemy do cukierni może, co? A ZANDER MA DZIEWCZYNĘ?
Wymigał zszokowany.

Pepe wyczuwszy palce na swoim czole, uśmiechnął się rozbrajająco. Przede wszystkim chodziło mi o to, ażeby rozśmieszyć dziewczynę. O dziwo, przychodziło mu to z łatwością, zapewne ze względu na głupotę i debilizm, jakimi został naznaczony w dzień urodzenia i przyjścia na ten świat.
Nie, pytam tylko, bo myślałem, że to gej, nie?
Przyjrzał się Jess.
Nieważne, serio
I się uśmiechnął i nie miał problemu z tym, ażeby zgarnąć Jess na plecy, o czym tancerka sama zdążyła pomyśleć. Pepe tylko chwycił jej nogi, by podtrzymać, poprawił na swoich plecach, by się trzymała pewniej i mogli ruszyć do cukierni.

/ zt, Pepe i Jess - cukiernia ->

Zapewne Pepe zanudził Ritę. Opowiadał jej o Santa Barbara, nie chcąc jednak wchodzić w temat dotyczący hotelu i tego, jak niektórzy stracili część lub cały dobytek, a inni swoją spuściznę, która spadła i skręciła kark. Bardziej skupiał się na tym, co można było odwiedzić.
I tak się zagadał, że pewnie nie zauważył jak Bishop robiła co innego, byleby tylko nie usnąć od monologu energicznego Lopeza.
W końcu jednak dotarli pod motel, więc Felipe wyciągnął portfel, do którego przyczepione miały klucze.
- Nie, nie ten, ten też nie, ten w ogóle, o nie, ten... nie, nie - pokręcił głową i w końcu jęknął z ulgą, że znalazł to, co mu odpowiada. Podszedł do drzwi i próbował wcisnąć klucz, co mu wyszło po chwili. Przekręcił w zamku i jak chciał otworzyć to nic. - Znowu to samo... - burknął pod nosem, klamkę chwycił mocniej i przyciągnął do siebie, by zaraz barkiem uderzyć w drzwi.
Po to, żeby te się otworzyły, a Pepe prawie się wywalił o próg, co skwitował śmiechem i pokręcił głową.
Trochę bałaganu tutaj było. Porozrzucane rzeczy, poprzekładane jakieś papierzyska, strój rekina umiejscowiony na wolnym krześle w oczekiwaniu aż Lopez go założy.
- Jak wolisz? - spytał pewnie o sposób palenia zioła. - Skręt czy lufka? - podrapał się po nosie, omijając wielką poduchę do siedzenia i podszedł do szafek aneksu.

- Aaaa, kilka razy zgubiłem, potem znalazłem. Jeden od skutera, inny od Ogórka Martina, inny do Sandbaru, a potem jeszcze do Liu i od własnego domu - powiedział Pepe po dłuższej chwili zastanowienia i zerknął na Ritę.
- Powiem ci, że wbrew pozorom aż tak źle nie jest - przyznał Pepe, zwracając twarz do aneksu i zaczął przeszukiwać szafki. - Pewnie dlatego, że zazwyczaj chowam tam schłodzone butelki - mruknął pod nosem, ale Rita pewnie to usłyszała bez problemu. I o dziwo nie śmierdział, całe szczęście.
Kiwnął, ściągając pudełko, w którym trzymał torebeczkę foliową. Wyciągnął też niewielką część papieru śniadaniowego, by odpowiednią ilość trawki na nią wysypać i zacząć kruszyć. Lufke leżała nieopodal.
- Na czas wakacji tak. Pracuję, więc zniżka, mógłbym powiedzieć - przyznał i zerknął na Ritę. - Po sezonie na jakiś czas wracam do siebie.

Fajnie by było mieć mózg, żeby uznać go za stopiony. Na szczęście Rita nie zobaczy, co się chowa pod czaszką, chyba że ktoś postanowi przepołowić łeb Lopeza w jej towarzystwie, to może wtedy.
- Aaa obrzeża Los Angeles - odpowiedział. Zaraz się wychylił, coby kichnąć, ale ani na towarzyszkę, ani na trawę, bo żal by mu było. W następnym momencie pokruszył bardziej i zastanowił się czy dodać tytoń, ale z tego zrezygnował, podsuwając Ricie zielsko.
Sam natomiast zaczął szykować dla siebie jointa, sięgając wcześniej po paczkę bletek, gdzie znalazło się parę smakowych.
- Nic ciekawego tam nie ma.

- Tam to ja mogę sobie poza sezonem trzaskać masaże prywatne - mruknął i kucnął przy szafkach, jakby chciał się upewnić, że z tego poziomu trawa będzie wystarczająco skruszona. Przeniósł z niej spojrzenie na Bishop. - Ot, masażystą jestem - dorzucił, jakby uznał, że twarz Rity, podobnie jak jego, jest nieskażona myślą i takie dopowiedzenia trochę jej oświetlą.
- Na pewno. Zwłaszcza przed sklepem rybnym lub tym, co tam te, ciuchy sprzedaje. Jakaś firma - mruknął, podnosząc się i zaraz wziął się za skręcanie. - Eheheh, ale może spróbuję do tego, no - zaczął pstrykać palcami. - Ci bracia, jak oni się zwali?

- Eeee, no - powiedział. Zmarszczył brwi i dopiero po dłuższej chwili skumał. - NO BEZ PRZESADY, NIE - uniósł się, przyglądając Ricie. - Wiem, że chciałabyś, no ale bez przesady, serio - zacmokał. Gdyby nie to, że właśnie zajmował się jointem, to pewnie popukałby palcami czoło Rity.
- Coelho? To ten jeden z nich, co płeć zmienił? - podrapał się po nosie. - Nie, chyba nie, nieważne, nie wiem, hehe. Po prostu myślałem, że tam, wiesz, do nich można iść na ten casting. W ogóle jakiś czas temu były jakieś castingi, chora sprawa, bo ciągle w tych strojach maskotek - skrzywił się.
Zapalniczka była w spodniach Pepe. Hehe.
Pewnie jedyne, co tam można było znaleźć (choć Carma by zaprzeczyła).

- Dobra, ej. Jesteś zbyt wymowna, głupi by się skapł. Skapnął? Skapł - chwilowo walczył, nie wiedząc czy dobrze się wysławia, ale z tym nic nie mógł zrobić.
- Eheheh, a ty skąd wiesz? - teraz to pewnie on spojrzał na nią jak jakiś zbereźnik, ale nic dziwnego. Dwa debile się dobrały, jeden czarny, drugi... karmelowy?
- Może tak, nie wiem, ale czas bez stroju rekina bywa najlepszy, serio - westchnął i gdy tylko Rita spytała o ogień, to ten zaraz dobył zapalniczki, by tę skierować do dziewczyny, by mogła odpalić.

- E, udam, że jestem zbyt przygłupi na to - powiedział. - O, albo niedomyślny, bo to też wychodzi, ehe - pokiwał zaraz energicznie i zmarszczył brwi.
- A co rozdajecie w tej Arizonie? - spytał. - Burgery z nabojami, hehehehe... - nie dokończył, bo zakrztusił się własnym śmiechem, samemu skupiając się na swoim skręcie, który odpalił. Pewnie poszedł w ślady za Ritą i walnął się na tej wielkiej poduszce, od razu rozprostowując sobie nogi.
- A jak - mruknął, wydmuchując dym. - Ale kelnerowanie jest niewdzięczne, strasznie. Trafiasz na debili i jeszcze ich usługiwać trzeba.

Zrobił dzióbek tak, że pewnie nozdrza mu się zetknęły ze skórą nad górną wargą (nie umiem tego opisać, damn).
- Nie mam z kim - wyznał po chwili, typowo sztucznym i płaczliwym tonem, po czym westchnął, obracając jointa w palcach i znowu się zaciągnął.
- Voldemort i Gandalf? - spytał i się zaśmiał, odchylając głowę. - To pewnie jeszcze macie zgraję ze Scooby'ego, jakiegoś Chojraka i nie wiem, kurwa, kogo jeszcze - parsknął i przeniósł spojrzenie na Ritę.
- Może jeszcze nie napisał? Albo nie wiem co robi - skrzywił się. - Może nawet nie chcę wiedzieć - i potrząsnął głową, poprawiając się na poduszce, w którą zaczął się "wtapiać". Musiał przez dłuższą chwilę trawić to, o czym mówiła ciemnoskóra.
- Plotki najlepsze. Słyszysz, że ktoś kogoś rypie, ktoś rypnął tamtego, ten się zapłakał jak Niemiec, a potem przeprosił jak Kanadyjczyk - i się roześmiał, bo pomyślał o Kanadyjczykach. - Ci ostatni to najlepsi, nie. Wchodzisz, wbijasz, bierzesz, co popadnie, a oni by cię jeszcze przeprosili, heheheh.

- Skąd myśl, by za Jess się brać? - spytał Pepe, może nieco spanikowany, że dało się coś zauważyć, ale zaczął robić to, co zwykle - być idiotą. Całkiem dobrze mu to wychodziło. Żeby nie pokazać chwilowego zastanowienia, skupił się na wydmuchiwanym dymie, który starał się formować w kółeczka.
- Lunej tjuns i Animaniacy dla całego świata - z tymi słowami, Lopez wyprostował szybko ramię z zamkniętą w pięść dłonią. Za szybko, bo zaraz stęknął, umiejscawiając jointa w ustach i rozmasowując okolice łokcia.
- Ta, pewnie energię tracisz na plucie do żarcia, co? Heheh, wszyscy tak robią.

- Jestem, może - zmarszczył nos i spoważniał nieco, poprawiając się na tej podusze. - Siostry mógłbym, spytać, ale nie ma co się śmiać z głuchoniemych, dobra? Równie dobrze można z ciebie czy ze mnie się śmiać - dorzucił i podrapał się po policzku, jednakże śmiech Rity był zaraźliwy i nic dziwnego, że po tym, jak ta przestała się śmiać - zaczął Lopez.
Człowiek Rekin tak chwilę się śmiał, jednakże szybko udało mu się stłumić rozbawienie, kiedy tylko usta zakrył przedramieniem, aby wysłuchać tego, co ma do powiedzenia Bishop.
- A to suka - skwitował. - Najgorzej przez takie dzidy tracić pensję - prychnął. - Ty tu zapierdalasz, a jakaś dama od siedmiu czereśni cię wkurwi i tobie się dostaje.
Zaciągnął się.
- Żal.