Mieszkania przy Eaton Street

Przy zachodniej Eaton Street znajduje się wiele budynków mieszkalnych – są to głównie kamienice, które powstały tutaj podczas pierwszego rozrostu gospodarczego Appaloosa. Początek XX wieku obfitował w takie budowle – przybysze ze wschodniego wybrzeża bardzo chętnie wynajmowali tutaj mieszkania, mimo iż nie były one zbyt obszernie i nawet wygodne.
Do dziś wielu młodych ludzi decyduje się na stancje w takim budynku – jest to tańsze rozwiązanie niż własny dom na przedmieściach, ale trzeba się liczyć, ze w takim lokalu zamieszkać może co najwyżej para.

Mieszkania składają się tu głównie z salonu połączonego z kuchnią, łazienki i sypialni. W zależności od ceny można gnieździć się w malutkim pokoiku z wąskim łóżkiem lub pozwolić sobie na odrobinę luksusu. Mimo to, trudno szukać tutaj luksusów a i trzeba się liczyć z obecnością sąsiadów gatunku przeróżnego.

// noc, 05.04.2013, z klubu Bloopers

Udało im się zamówić taksówkę, a i mieli też szczęście, że kierowca ich łaskawie zawiózł pod wspomniany adres. Oczywiście, zdzierca policzył sobie dosyć sporo za późnią porę, ale Cooper nie miał ochoty kłócić się o dwa dolary. Chociaż znał lepsze sposoby na wydanie takiej sumy. 
Weszli na drugie piętro; Nathaniel po dwóch próbach trafił kluczem w zamek. Za drzwiami rozległo się szczekanie, a po chwili na mężczyznę wskakiwał jakiś bury kundel.
- Fifi, cicho, bo ta stara rura znowu na nas naskoczy!
Pies zaskomlał i wrócił do mieszkania; za to spod sąsiedniego numeru nos wyściubiła jakaś starsza pani. Cooper, widząc to, wepchnął Gabrielle do środka i zamknął drzwi na wszystkie zamki.
- Fifi, do siebie! - Rzucił do psa - no a ty nie do siebie, możesz iść na kanapę - dodał, patrząc na Gabrielle.

Gabrielle zabrała telefon ze sobą i weszła po schodach za Cooperem. No proszę, proszę. Jeszcze chwila i kobieta dostąpi zaszczytu przekroczenia progu mieszkania pana detektywa. Zaśmiała się, widząc jak ten walczy z zamkiem i cofnęła, gdy zza drzwi wypadł psiak.
Miał szczęście, że na nią nie zaczął skakać!
Stara rura?
Gabrielle zerknęła przez ramię, słysząc szczęk otwieranych drzwi. Przez sekundę popatrzyła na pomarszczoną twarz staruchy , bo zaraz Cooper wepchnął ją do mieszkania (Gabrielle, nie pomarszczoną twarz!).
- Co? Wstydzisz się dziewczyny do mieszkania przyprowadzać?
Parsknęła śmiechem i zasalutowała na jego słowa. Tak jest! Na kanapę! Gabrielle po drodze na nią, zaczęła ściągać buty, co skończyło się jej zachwianiem i uderzeniem o ścianę. Aua.

- Oj, uważaj, bo zaraz zacznie cię ta stara rura przepytywać i jeszcze nam ślub zaplanuje! - Zaśmiał się, sięgając po smycz. Pies dostał głupawy i zaczął biegać dookoła kanapy. 
- Wteyd musiałbym ją aresztować... Fifi, idziemy. Wezmę ją na zewnątrz, bo zaraz pierdolca dostanie... - mruknął i po chwili wyszedł ze starym kundlem.

Mieszkanie było urządzone skromnie, ale wszędzie walały się jakieś bibeloty - zdjęcia, książki, gazety, stare wazony i pudełka. Jakby Cooper nie był w stanie pozbyć się wielu klamotów bo był do nich zbyt przywiązany. Szczególne zaś miejsce w salonie miał wielki plakat filmu "łowcy systemów operacyjnych" ukradziony zapewne z kina.

- Weź, weź.
Odpowiedziała i opadła na kanapę, gdy mężczyzna wychodził. Zrzuciła z siebie kurtkę i buty, opierając się wygodnie. Nie, nie kładła się i nie zamykała oczu. Aż TAK zmęczona nie była. Rozglądnęła się za to po mieszkaniu i popatrzyła po bibelotach i zdjęciach.
I to one właśnie ją zainteresowały. Wstała więc i podeszła do fotografii, ciekawa co na nich jest.

Jedna z półek była całkowicie zawalona ramkami ze zdjęciami, a nawet całymi kopertami wypełnionymi fotkami z różnych okresów życia Coopera. Ten to chyba lubił zbierać takie wspomnienia.


Mnożnik na spostrzegawczość, jeśli przekroczysz próg:
20 - znajdujesz fotografię z bloga siostry Cooper (Nath z siostrzeńcem)
30 - zdjęcie Coopera w mundurze ADPS
40 - Zdjęcie Coopera z siostrą, gdy byli dziećmi

47

Gabrielle dostrzegła zdjęcie z czasów dzieciństwa Coopera. Sięgnęła po fotkę i podniosła ją do góry. Uśmiechnęła się pod nosem, wpatrując w scenkę sprzed lat. Uwielbiała oglądać zdjęcia z dawnych czasów i sama miała przecież dziesiątki podobnych.
Odłożyła fotografię i sięgnęła po inną, losową.

Na fotografii Cooper  miał koło 10 lat, siostra chyba była już nastolatką. Boje stali przy jakimś wiejskim płocie, w tle pasły się krowy... jedynie Nath miał zadowoloną minę, bo dziewczyna krzywiła się straszliwie. 

Mnożnik na spostrzegawczość, jeśli przekroczysz próg:
20 - znajdujesz fotografię z bloga siostry Cooper (Nath z siostrzeńcem)
30 - zdjęcie Coopera w mundurze ADPS

52

Gabrielle znalazła zdjęcie Coopera w mundurze ADPS.
- Dobrze wyglądałeś, detektywie.
Według gustu kobiety, pasował mu mundur.

Na kolejnych półkach były jakieś bibeloty, a nawet jakieś dziecięce zabawki. Sądząc po tym, że były to jakieś nowości, to mogły to być graty siostrzeńca Coopera. Chociaż, kto go tam wie!
Przechadzając się po pokoju, Gabrielle mogła dostrzec jakąś odręczną notkę na stoliku do kawy.

Wyprowadziliśmy Fifi na spacer, ty nieodpowiedzialny bubku!
Posprzątaj. 
Buzi! 
M. i D. 

Rozległ się dźwięk otwieranych drzwi i do mieszkania wrócił Cooper. Psiak od razu powędrował na kanapę.

Gabrielle rozglądnęła się po pokoju, nic więcej do ręki nie biorąc. Za to dostrzegła kartkę, do której bezczelnie podeszła i zerknęła w tekst. Uśmiechnęła się sama do siebie i pokręciła głową przechodząc pod okno, gdy usłyszała drzwi.
- Powiedz, że masz piwo!
Zawołała do mężczyzny, nie przejmując się późną porą i jakąś tam ciszą nocną!

Pytanie nieco zaskoczyło Coopera.
- Nie, nie mam. Ale mam wino i whiskey - dodał szybko, kierując się w stronę barku.
- Na co się zapatrujesz? Bo jak wino, to włączymy jakąś komedie romantyczną i przyniosę pudełko czekoladek. A jaki whiskey to może film o męskich mężczyznach i seksownych kobietach...

- Wybieram seksowne kobiety.
Odpowiedziała z rozbawieniem, bo gdyby to Consuela usłyszała...! Gabrielle poszła w ślady psa i usiadła na kanapie, stopy do góry podciągając. Niech męski facet zaspokoi jej potrzeby, czyli naleje szklankę whisky i ją poda!

- To ja biorę męskich mężczyzn - zaśmiał się i podał Gabrielle alkohol. Chwile potem płyta z filmem wylądowała w odtwarzaczu.
- Żebym tylko nie pomylił płyt z porno... - mruknął, wyganiając psa i samemu siadając obok kobiety.

Napiła się whisky i oparła brodę na kolanie, zaraz jednak głowę podnosząc i zerkając na Coopera. Tak, powiedział to na głos. Aż zmrużyła oczy i uśmiechnęła się dziwnie, ale... nic nie powiedziała, przenosząc spojrzenie na telewizor ponownie.

Odetchnąl z ulgą, gdy film, który wybrał nie był pornosem. "Stalowe potwory" były faktycznie filmem akcji. Rozsiadl się wygodnie, oglądając jak Vin Benzyna gania z.giwera po Chicago.
Spojrzał na Gabrielle. Przesunął się, chwycił ją w biodrach i przesunął do siebie by razem leżeli na kanapie.
- Tak naprawdę to mam całą kolekcje porno. Kolekcjonuje.

- Łoo
Wymsknęło jej się z ust, gdy została pochwycona i zmuszona do położenia się. No dobrze! Byle tylko nie wylała whiskey bo będzie szkoda! Ale nie oponowała, bo wygodnie było oprzeć się o Coopera.
- Tak? Uczysz się z nich?
Zagadnęła, nie mogąc na mężczyznę spojrzeć, podczas gdy ten nie mógł dojrzeć jej cwaniackiego uśmiechu. Ciekawa była czy pytania wyszeptanego w biurze, nauczył się ze swej kolekcji.

- Co? Nie. Co ty - prychnął, patrząc na ekran, gdzie Vin Benzyna rozsadzał helikopter strzelając do niego z rewolweru. Prawą ręką poklepał Gabrielle po głowie, jakby była jakimś szczeniakiem.
- Kolekcjonuję dla przyjemności posiadania. Kataloguję. Zbieram wszelakie rodzaje. Od soft po hard, gang bangi, multikulturowe orgie, po kino europejskie i hantaie. Wszystko poukładane datami wydania. 
Vin Benzyna właśnie całował się z Morgan Lis, która usiłowała grac brytyjską księżniczkę z cycem na wierzchu.
- Ten film to dzieło sztuki - skomentował.

- Przyjemności posiadania? Serio?
Zapytała, opychając rękę Coopera, który śmiał dotknąć jej włosów. Czy on chciał zarobić limo po okiem? Gabrille przesunęła głowę tak, by móc na niego jakoś z ukosa spojrzeć. No chyba rzeczywiście kolekcjonował, skoro tak wymieniał.
Narratorka Coopera też tak się znała?
- A przyjemność oglądania?
Zapytała specjalnie, uwielbiając detektywa ciągnąc za język. Na razie tylko tak.ac

- Przyjemność oglądania? Proszę cię, większości z tych filmów nie da się oglądać. Trzeba być pojebem, żeby niektóre akcje odstawiać...
Aż się wzdrygnął.
- Jasne, mam kilka, które są miłe do oglądania. Ale to jak... jak.. - zastanowił się chwilę - oglądanie mięsa w sklepie. Idziesz, patrzysz, oceniasz, niektóre kawałki ci się podobają, inne nie. Czasami nawet nabierzesz apetytu na jakiś stek. Ale tyle. Samo mięso to tak trochę słabo, nie? Trzeba coś niego zrobić.
W filmie właśnie bohaterowie uciekali przed płonącym pociągiem. Nagle w drzwi zaczął się ktoś dobijać.
- Cicho, to ta stara rura. Panna McLagen. Popuka i da se spokój. 
Ale kołatanie w drzwi nie ustępowało.
- Panno McLagen, późno jest, niech pani da ludziom spać!

Zaśmiała się z tłumaczenia mężczyzny, ignorując tym samym dźwięk komórki, na którą przyszedł nowy sms. Chociaż może powinna była odebrać, bo mogła dobijać się jej ukochana siostrzyczka. Gabrielle wyciągnęła telefon z kieszeni spodni, ale gdy tylko dostrzegła, że nadawcą jest Landon, rzuciła komórkę na podłogę.
- Poezję powinieneś pisać.
Docięła Cooperowi, który rzucał jakimiś dziwnym porównaniami. Oh niech się przyzna, że uczył się na filmach ze swej kolekcji, a nie kręci i kręci!
Gabrielle zerknęła na telewizor i na drzwi, w które ktoś walił.
Dios mio, gorzej niż mieszkać z rodzicami pod jednym dachem! Policjantka parsknęła śmiechem i napiła się whiskey.

Jasne, ze powinien. On w ogóle wszystko powinien, taki wspaniały był w tylu rzeczach!
- Serio, zaraz polezie. Trzy... dwa... jeden...
Pukanie ucichło. Cooper odtchnął z ulgą.
- Stara rura przyczepiła się do mnie jak pies rzepiego ogona... chwila... nie ważne. W każdym razie, po tym jak zbrzydła, to już nie odwiedzają jej liczni kochankowie, więc jej się chyba nudzi.

- Leci na Ciebie?
Gabrielle zmieniła pozycję i powierciła się chwilę, by leżeć przodem do Coopera a tyłem do telewizora. Film nudny, wolała powiercić dziurę w brzuchu Nathanielowi i wypytać o wszystko o co mogła. Uśmiechnęła się szeroko i uniosła brew.

Prychnął.
- Dziwisz jej się?

- Tak . - Zaśmiała się.