Słodka Brzoskwinka

First topic message reminder :





Stan na 2017 rok:
Nowy właściciel - Clyde Sawicky

---

Słodka Brzoskwinka to jeden ze słynniejszych klubów w mieście. Stał się popularny do tego stopnia, że postanowiono zaostrzyć selekcję, gdyż klub nie był wstanie pomieścić wszystkich, którzy chcieli przyjść na imprezę! Jednak to nikogo nie odstraszyło – wręcz przeciwnie! Brzoskwinka stała się jeszcze bardziej elitarna i wielu stawia sobie za punkt honoru przekroczenie jej drzwi.
Jeśli uda Ci się już dostać do środka, oniemiejesz z nadmiaru różowego koloru, mieszającego się z żółtym i pomarańczowym światłem. Neony nad głównym barem migocą równie intensywnie co lampy nad parkietem. Jak już przyzwyczaisz się do kolorystyki wnętrza, na pewno zachwycą cię wymyślne drinki przygotowywane przez znanego w całym mieście barmana Maxa; a gdy wychylisz pierwszy kieliszek, ruszaj do tańca, by całkowicie się zapomnieć!


Weekendowe imprezy w Brzoskwince to drogie, kolorowe alkohole, celebry ci w salach dla VIP-ów i śmiało wyginające się tancerki w różowych spodenkach. Można by nawet powiedzieć, ze arizońska pustynia zamienia się tu w kalifornijską plażę. Miejscowi biznesmeni i śmietanka towarzyska wydaje swoje brudne dolary, a dzieci bogatych rodziców wychylają kolejne szoty kupione dzięki fałszywym dowodom. Zresztą, pojęcie fałszu jest tu powszechnie znane i nawet lubiane...a właścicielka, pani Smith, dba o to, by nikt o tym nie zapomniał.



Żeby się dostać do klubu, należy przejść selekcję. Mnożnik na charyzmę: Charyzma + k6 * 5. W zależności na którą salę/loże chcesz się dostać, należy przekroczyć dany próg:

71>50
- Och, na pewno pani coś wie, prawda?
Spojrzała na Jools'a może nich się uśmiechnie do dziewczyny i zawróci w głowie, żeby ta się zakręciła jeszcze bardziej.

49

Rachela bardzo szybko dojrzała Smitha, jednak oczekując na drinka, którego zamówiła, nie od razu ruszyła się z miejsca. Dzięki temu mogła obserwować jak do mężczyzny podchodzi blondynka i tylko domyślać się, że to pani Smith. Doskonała okazja!
Dziennikarka złapała za szklankę i ruszyła w stronę pary.
- Pan Smith! - Odezwała się wesoło i głośno, by przekrzyczeć muzykę. Uśmiech posłała kobiecie i wyciągnęła ku niej rękę - Rachela Hernandez.

Kelnerka aż usiadła, święcie przekonana, że Jools to Krzyś Brat.
- No, podobno w klubie pojawiły się jakieś szychy z San Francisco. Znaczy, bardzo ważne kitajce i jakoś się szefostwo z nimi dogadać nie potrafi. Znaczy, chcą rozmawiać tylko z panią Smith, a ona od rana nie miała na to ochoty...

Smith był w trakcie tłumaczenia czegoś żonę. Chyba był dosyć zdesperowany, bo miał minę, jakby go coś bolało i chciał się rozpłakać. Za to pani Smith - niewzruszona i uparta. 
Smith, wciąż zgarbiony, spojrzał na Rachelę. Chyba był zaskoczony jej obecnością. Debbie spojrzała wyczekująco na męża, jakby chciała wyjaśnień. Gdy usłyszała nazwisko - zacisnęła usta. Oczywisćie. Hernandez.
- Dobry wieczór. Dobrze się pani bawi? - zapytała kobieta z udawaną serdecznością. Smith zwrócił się ku starszej siostrze Cath; wyprostował się w końcu.
- Witamy...

Skinęła głową z przejęciem na słowa kelnerki.
- Och, interesy, wspominała nam o tym. Faktycznie. Nie miała ochoty? Z nami tak dobrze rozmawiała.
Joan machnęła ręką, jakby sobie coś przypomniała.
- Może zdjęcie. Krzyś nie odmawia fanom ani ty bardziej fankom. Selfie - dodała, bo jeszcze trochę, a z gadką przebije marnych stręczycieli Świętych.

A jako, że narratorka ma pustkę w głowie to Lil siedziałą w ciszy, z miłym usmiechem zachęcając kelnerkę do rozmowy i popijając drinka.

- Mam nadzieję, że nie przeszkadzam.
Odpowiedziała i spojrzała pytająco, ale zaraz znowu się uśmiechnęła, gdy usłyszała pytanie.
- Wspaniały klub. Ciesze się, że wpadłam.
Odpowiedziała naturalnie i może nawet nie zauważyła, że pani Smith nie jest do niej przekonana. A już na pewno nie znała jej relacji z Catherine, więc nie mogła wiedzieć jaki blondynka ma stosunek do całej rodziny Hernandez!

Jools, Joan, Liluye

Dziewczyna słysząc o selfie nie czekała długo. Wyszperała z kieszeni fartuszka telefon i od razu przysiadła się do Joolsa. Cyknęła kilka fotek a te powędrowały od razu na jej bloga i pejsika. Och, była tka podekscytowana, ze zaraz zaczęła bez sensu paplać.
- No nie chciała, bo to gangsterzy.

Rachela

Smith skrzywił się , ale nie pogonił Racheli. Debbie to wykorzystała, żeby kupić sobie nieco czasu. Gadka szmatka, która odciąga ją od niechcianych obowiązków. Nawet jeśli miała być prowadzona z siostrą Catherine. 
- Tez się cieszymy... pani wybaczy, nie dosłyszałam... pani zajmuje się? - zapytała.

Joan uśmiechnęła się serdecznie na widok entuzjazmu młodej kelnerki. A gdy palnęła o tych gangsterach, to podparła brodę ręką, jakby usłyszała coś niezwykle interesującego. Spojrzała na klikającą, a raczej przesuwającą palcem po ekranie telefonu.
- To, to ekscytujące! Krzyś, jak z filmu. Gangsterzy, tacy prawdziwi? - ostatnie pytanie już powiedziała ciszej.

Rachela uśmiechnęła się z politowaniem, na ten standardowy tekst o niedosłyszeniu, ale lubiąc oznajmiać kim jest z zawodu, nie zamierzała bawić w owijanie w bawełnę.
- Dziennikarka Old Whiskey.
Wyciągnęła wizytówkę i podała pani Smith, po czym uniosła szkło do us. Słodki drink bardzo smakował i Rachela zamierzała to pochwalić.
- Świetna muzyka, dobry alkohol.. czym jeszcze klub się wyróznia?

Jools, Joan, Liluye


- No oczywiście, ze prawdziwi, a jacy Pff... Chyb Triada... - prychnęła dziewczyna, która chyba się całkowicie zapomniała. Może chciała zaimponować Joolsowi? Chyba miała już kisiel w majtkach. 
Poprawiła swoje długie, rude włosy i wyszczerzyła zęby, z dumą wypinając pierś do przodu..
- Czasami an zamkniętych imprezach takich obsługuje! - puściła oczko do Joolsa.
- No, ale to chyba nie nowina w tym miejscu, co nie? Sami przecież wiecie!

Rachela

Smithowa słysząc kim jest Hernandez, znowu zrobiła nieprzyjemną minę. dziennikarze, fuj. Tacy są najgorsi. Gorsi niż policja! Bo gliny, to chociaż da się kupić, a to dziennikarskie ścierwo... czwarta władza!
- Pisze pani recenzje klubów? - zapytała.

- No tak, tak, prawda - pokiwała głową, jakby to była nie nowina i doskonale o tym wiedziała. Odstawiła drinka.

- Pani klub broni się sam.
Z uśmiechem odpowiedziała na pytanie o recenzję. Machnęła ręką na tłum, który świadczył o tym, że Brzoskwinka ma już doskonale recenzje.

- Tak, tak. W LA mamy podobne - nie precyzowała kluby czy zamknięte spotkania.
- Lubisz takie imprezki? Pewnie dobra kasa. Krzyś totalnie, jak w tym filmie Scissoresese'ego, to się przyda do budowania roli - skinęła głową.

Loża

Dziewczyna zaniosła się śmiechem na wyszukany dowcip Joolsa. Potem położyła mu rękę na kolanie, ot, niby przypadkiem. 
- Och, to są najlepsi klienci - odparła, spoglądając na dziewczyny - zostawiają najlepsze napiwki. Wiecie o czym mówię? - puściła do Joan i Liluye oczko. 
Wzruszyła ramionami.
- Nie wiem, nie wiem. Może? Coś słyszałam, ze mamy drugi lokal otwierać. 

Bar


W końcu Smith się wtrącił, bo widział, że żona za chwile coś chlapnie w nerwach.
-  Takim razie... może kolejny drink? - zaproponował i zamówił kolorowy, alkoholowy napój. Debbie pożegnała się i w końcu weszła na zaplecze, przechodząc za bar. Drzwi jednak za sobą nie zamknęła i można było ją dostrzec.

Dziewczyna była tak kupiona Joolsem Brattem, że trochę bardziej, a by mu na tych kolanach się usadowiła. Joan uśmiechnęła się porozumiewawczo, że wiadomo wiedziała, o co chodzi.
- Kolejny lokal? Szefowa mówiła, że klub nie przynosi takich zysków.

- Ojeny, drugi, a gdzie? Moze gdzieś będzie bliżej! - zachwyciła się Lil, znów podnosząc szklankę do ręki i popijając resztkę drinka.

Dziewczyna wzruszyła ramionami.
- Nie spowiadali nam się z tego gdzie i jaki. No, ale mam nadzieję, ze tu zostanę, bo tu lepsza klientela! Wątpię, by pani Smith bawiła się w kolejną dyskotekę, hihi. Może otworzą coś bardziej kameralnego? Wiecie o co mi chodzi. 
Oj, chyba ktoś wyleci z roboty.

Joan zaśmiała się cicho.
- Rewia? - Ale ton głosu sugerował cudzysłów rozmiaru loży.
- To kobieta z klasą, wątpię, żeby obniżyła swoje wymagania względem klienteli.

- Rewia? No nie wiem - mruknęła dziewczyna. A gdy tylko Jools wyszedł... posmutniała. Wzięła puste kieliszki i szklanki i szybko skierowała się do wyjścia z loży.
- Muszę wracać do pracy - chyba rozum jej wrócił. Wyszła.