Dom panstwa Bright

First topic message reminder :

Dom z garażem zbudowany z porządnych materiałów, posiadający dobrą izolację i klimatyzację.
Pomieszczenia są w nim duże i jasne. Na piętrze mieszczą się trzy sypialnie i łazienka, na parterze znajdziemy kuchnię, salon i drugą łazienkę. Dodatkowo przy kuchni znajduje się niewielkie pomieszczenie gospodarcze,przez które można przejść do garażu. Dom posiada niewielką piwnicę. Na tyłach domu znajduje się dość duży ogród.

- CO? Alice jest w ciąży?! - zapytała wyraźnie zdziwiona. Być może nawet upuściła mokrą szklankę, którą właśnie szorowała.
- O kurwa! Znaczy... o ja pierdole! No to gratulacje! Trójka dzieci to niezły starter pack. - zaśmiała się - Na pewno będziesz dobrym tatą. - powiedziała z miłym uśmiechem, w środku rozlatując się jednak na kawałeczki. Zazdrościła i to mocno - zarówno Jolene i Elijahowi, jak i plemnikowi w brzuchu Alice. No ale też i samym Brightom. Ta znajomość być może okaże się dla niej trudniejsza niż myślała. No, o ile Harry w ogóle teraz będzie miał czas na obiadki i wypady z Consuelą.
-E tam, jeba... to znaczy... chuj z długami. - jak widać jej wokabularz był imponująco bogaty - Kasa się zawsze znajdzie. Najwyżej się zaharujesz, no ale chyba warto, co nie? Ja tam nie wiem. - wzruszyła ramionami, sprzątając szczątki szklanki.

- W takim razie.. wolałbym jeszcze "per pani" - świadczył Elijah. Chyba nie był aż tak otwarty jak Jolene, która zaczęła skakać między grządkami i zadawać setki pytań w stylu "czy będą tu rosły narkotyczne grzyby Indian"?
- Pani Terry mówi, ze już za dwa tygodnie się do was przeprowadzimy, jak się zgodzicie - kontynuował chłopak.

Kiwnęła głową i uśmiechnęła się, niezrażona faktem, że Elijah woli jej mówić w taki sposób. Ona sama nie potrafiłaby się tak szybko przestawić i nawet w przypadku Jolene była pewna, że to dłużej potrwa.
- Nie, Harry myślał bardziej o różach!
Zawołała za dziewczynką, mrużąc oczy pod każdym jej zachwianiem. Bała się, że ta zaraz zadepcze pracę nowego taty.
- Trochę będzie ciasno przez jakiś czas, ale mam nadzieję, że nie będzie to przeszkodą. Nie możemy się doczekać Was u siebie - Odpowiedziała chłopakowi.

- cicho! Nic nie wiesz! Wymskneło mi się bo to nowa informacja i nadal jestem trochę w szoku - przetarł twarz dłonią. Uśmiechnął się z oczami w mokrym miejscu.
- Tak myślisz? - tak go to dotknęło ze nawet nie miał jej za złe rozbitej szklanki. Odłożył talerze i subtelnie wytarł oczy.
- Warto. Dla rodziny warto. Potrzebujemy ładnych kilkunastu tysięcy... No ale to nie twój problem co ja Ci się będę skarżył. Ale następnym.razem pomożesz mi w ogrodzie.

- Tylko czy to na pewno będzie twoje dziecko? - zapytała żartobliwie i zaśmiała się złośliwie.
- No tak, czemu by nie zacząć od oszczędzania na ogrodniku? - wywróciła lekko oczami i westchnęła cicho. Na szczęście nie miała zamiaru narzekać na perspektywę grzebania w ziemi razem z Harrym. Zwłaszcza, że zawsze w tym samym czasie może mieć randkę z Georgem Glassem, co nie?
- Czyli mam rozumieć, że koniec z naszymi wyskokami na piwo?

- Oczywiście, że tak - Harry nie miał żadnych wątpliwości i ufał Alice bezgranicznie. Z resztą ich nie rodzone dzieci też były już jego. Koniec tematu.
- Oczywiście. Odpracujesz swój groszek. Zobaczysz, spodoba ci się. Grzebanie w ziemi jest bardzo odprężające. - Skończyli i skierowali się na ogród. Harry powinien niedługo odwieźć dzieciaki do pani Terry.
- A co? Będziesz tęsknić z piciem ze skamieliną? - zaśmiał się też - Nie no, może znajdę dla ciebie czas. Jak zasłużysz - zastrzegł jak rasowy ojciec.

Znowu wywróciła oczami, kończąc zmywanie.
- Gadasz jak mój ojciec. - powiedziała, brzmiąc za to jak rasowa nastolatka.
- W każdym razie dzięki za obiad. Jak już będziesz potrzebował tej pomocy w ogrodzie, to daj znać. - pewnie wytarła ręce do sucha, ucałowała Harry'ego w policzek i sobie poszła.
zt

- E tam róże, kaktusy trzeba sadzić! - zawołała Jolene.
Elijah się zasmiał.
- Też wole kaktusy... pani Bright, jak trzeba coś pomoc w urządzaniu domu, to proszę powiedzieć... em, a ta Consuela, to jest częstym gościem w domu?

- Kaktusy, mówicie? No to musicie szepnąć słówko panu domu.
Uśmiechnęła się do dzieci i spojrzała w stronę męża, zaraz twarz kierując ku Elijahowi.
- Dziękuję. To miło z twojej strony.. Consuela? Hmm wpada od czasu do czasu.

Chłopak się zastanowił chwilę. Po czym spojrzał na zegarek. było już późno.
- Chyba... musimy już wracać. Dziękujemy za obiad - odparł i ukłonił się panie Bright.
- Tak, spoko był MAMO -dorzuciła Jolene - zastanówcie się and kaktusami, bo są spoko, a nawet wporzo!
- A czy możemy wpaść jutro? Albo pojutrze? - zagaił Elijah.

- Zastanowimy Jolene.
Uśmiechnęła się do dziewczynki i pogłaskała ją po głowie, nachylając w stronę dziecka.
- Ale będziesz musiała pomóc nam z wyborem, dobrze?
Puściła jej oczko i wyprostowała się, aby spojrzeć na Elijaha.
- Oczywiście. Myślę, że siedemnasta jest idealną godziną.

Consuela jak chciała to potrafiła być rozkoszna. Gdyby tylko z jej ust nie ulewał jej się ściek przekleństw i głupoty. Pożegnał się czochrając jej kołtun na głowie.
Harry podszedł do zgromadzenia
- Odwiozę was. - kiwnął na dzieciaki. Podszedł do żony i pocałował ją czule w czoło - a ty się połóż. Jak wrócę masz być wynudzona i nic nie robiąca, tak?
- Wskakujcie - zaprowadził dzieci do samochodu.

W końcu dzieciaki pożegnały się z Alice i posłusznie wsiadły do auta. Jolene przykleiła się do szyby i pomachała swojej nowej mamie. I tak wyglądała przez okno, nim samochód nie zniknął za zakrętem.

/zt

/19.10.2013/ Pod drzwiami domu państwa Bright stanęła doniczka z kaktusem.

/ 20.01.2014, z toru motocrossowego, późny wieczór

Pod dom Harry'ego zajechał czerwony ford, na dachu którego znajdował się motocykl. Z auta wyskoczył nie kto inny jak Noah, który wciąż był w swoim motocrossowym wdzianku.
Podbiegł do drzwi i zaczął pukać, mimo późnej godziny.
- Panie Bright! Panie Bright, ja wiem, ze jest noc, ale to ważne! O Consuele chodzi!

/10.01.14

Z domu wyskoczył Harry jeszcze ubrany jak do pracy, ale z rozpiętą koszulą i pogniecionymi spodniami. Ktoś znowu pracował na kanapie.
- Cicho! Rodzinę mi obudzisz! - skarcił przybysza na dobry wieczór - Noah. Cześć. - powiedział cicho i po chwili zawahania spojrzał  do środka mieszkania. W salonie rozłożone były papierzyska i akta a na stoliku stały dwa kubki po kawie. Do tego strasznie się wszystko niosło w mieszkaniu. Wyszedł więc do Noah na zewnątrz. Pewnie oparł się o jego samochód.
- Co się stało?

- Panie Bright, no bo, tka jakby mamy problem - powiedział, spanikowany.
- I trzeba coś zrobić, żeby Consuelę wyciągnąć jak najszybciej bo potem będzie problem i... trzeba coś zrobić, żebym się z nią częściej widział i wiedział więcej, no i ja myślałem o tym.... panie Bright, niech no pan pomoże.
W końcu się przełamał:
- Consuela jest w ciąży.

Harry nic nie rozumiał z tego bełkotu.
- Spokojnie chłopcze, bo nic nie rozumiem. Pracuję cały czas nad tym żeby wyszli wcześniej i nie wiem czy... - zatrzymał się. To ostatnie zrozumiał głośno i wyraźnie. Zrobił wielkie oczy i w pierwszym odruchu chciał strzelić chłopakowi przez łeb. No przecież sam przypominał o zabezpieczeniu. Gdy już pierwsza prymitywna myśl mu minęła to zaczął myśleć logicznie i uśmiechnął się tak, że zdawało się że zmęczone zmarszczki zniknęły mu z twarzy.
- ...świetnie! Znaczy nie, nie świetnie z oczywistych przyczyn - jednak popatrzył na Noah karcąco - ale to świetnie. Będę mógł tego użyć. - położył dłoń na ustach w zastanowieniu i milczał chwilę.
- Ty jesteś ojcem jak rozumiem?

- Tak, tak, tak, ja jestem - jakoś nie brał w ogóle pod uwagę, ze mogłoby być inaczej.
- No... ale wiadomo według prawa to... no, nie mam prawa do niczego. Ani dziecka ani wiedzy o Consueli. A teraz to ja nie mam pojęcia co się dziać z nią będzie. Co, urodzi tam, zabiorą jej?!

- Spokojnie. Zobaczę co się da zrobić. - położył dłoń na ramieniu rozhisteryzowanego chłopaka w ramach otuchy - Sprawa nadal wygląda słabo ale pomyślę nad opcjami okej? - nie mówił teraz nic więcej, żeby Noah się jeszcze bardziej nie zestresował, bo nic to nikomu nie da.
- Kiedy się z nią widziałeś? jak się trzyma? - zapytał już nie sticte w kontekście swojej pracy. Bo tak poza tym to martwił się o dziewczynę.

- No ale, ale... ja muszę mieć prawa do tego dziecka. No przecież nie mogą oddać go gdzieś, komuś, coś... 
Spojrzał na prawnika, cały spanikowany i wystraszony. 
- Ja chyba muszę się z nią ożenić.

Harry popatrzył na Noah z jeszcze szerszymi oczami i zdusił w sobie chęć powiedzenia chłopakowi, że jak to i jak śmie nie prosić Harrego o zgodę. To by było dziwne.
- yyy. No to się da załatwić... - zamrugał kilka razy i podrapał się po głowie - będę się musiał wybrać do więzienia niedługo to spotkam się z Consuelą okej? Powiem jej jak wygląda sprawa... Noah proszę uspokój się. - powiedział jak na tatusia świata przystało.
- Jak obiecasz, że będziesz cicho to zaproszę zrobię cię na gorącą czekoladę, hm?

Wziął kilka głębszych oddechów.
- Ale... to niech mi pan powie... to ja mam pierścionek kupić?!
Pokiwał energicznie głową.
- Mi by się piwo przydało...

Harry zaśmiałby się z tej rozczulającej bezradności, ale to by sie chyba chłopak speszył.
- No.. wypadałoby. - uśmiechnał się i z ręką na jego ramieniu zaprowadził go do kuchni. Robili wielkie kroki pomiędzy papierzyskami.
- To też mam.

- Boże, mnie stać tylko na Ring popa - mruknął, przeskakując przez papiery.
- O boże, serio będę tatą. Panie Bright... jak to jest? Tatą być?