Szpital i pogotowie

First topic message reminder :

Szpital w Appaloosa City to potężny kompleks. Murowany, trzypiętrowy i mocno rozbudowany. Ma wiele wejść, duży parking, na tyłach znajduje się plac, na którym stoją kontenery na śmieci i którędy podaje się wszelkiego rodzaju dostawy. Tędy także wywożone są zwłoki.

Szpital ma wiele oddziałów specjalistycznych (położniczo-ginekologiczny, chorób zakaźnych, chorób wewnętrznych, chirurgiczny, onkologiczny, intensywnej terapii i inne), laboratorium analityczne, stołówkę, aptekę. Na wyższe piętra można dostać się windami lub klatką schodową.

Osobne skrzydło szpitala stanowi pogotowie ratunkowe, gdzie można udać się z nagłymi przypadkami. Stąd blisko na oddział intensywnej terapii.

Należy oczywiście pamiętać, że koszty pojedynczej wizyty są wysokie. Jeśli nie posiada się ubezpieczenia, są horrendalnie wysokie, zaś przeleżenie tygodnia na jakimś oddziale prawdopodobnie może doprowadzić na skraj bankructwa.

Lekarz włączył głośniki. Rozległ się szum. Szum, dziwny szum szalejący w uszach Cath. 
Potem słabe bicie serduszka. 
Ale prawdziwe, czy tylko wytwór wyobraźni Cath?

Jakby Cath była pijana to można by zawsze zwalić winę na alkohol. Ale omamów słuchowych to chyba jeszcze nie miała. Czyli, że słyszała bicie serca? Brrr.
- Myślę, że się nasłuchałam. Serce bije jak to w ciąży. - stwierdziła nagle, pokazując gestem ręki, że już można spokojnie kończyć to całe badanie. Gdy się wytarła i wstała obejrzała się na urządzonko i westchnęła.
- Dostałabym wydruk? - poprosiła nagle.

Mężczyzna pokiwał głową a po chwili w rękach Cath znalazł się wydruk jej USG.
- Jeszcze coś?

Nie spojrzała na wydruk, tylko schowała go do torebki. Posłała uśmiech w stronę doktora i pokręciła głową.
- Dziękuję bardzo doktorze. Będę dzwonić i się umawiać. - oznajmiła. - Do widzenia!
Rzuciła i wyszła pośpiesznie z gabinetu, a potem skierowała się prosto ku wyjściu, niemalże biegnąc.
Gdy już znalazła się na zewnątrz, zatrzymała się gwałtownie i odetchnęła głęboko. Uniosła głowę, kierując twarz, ku słońcu i zamykając na chwilę oczy. W głowie jej huczało.
- Nonsens! - rzuciła nagle i w przypływie złości kopnęła kamyk przed sobą. Ruszyła do auta i ruszyła w drogę powrotną.

zt

/ z OW, 20.05

A więc nadszedł jej wielki dzień! Uczyła się tyle do niego. Miała nadzieję, że da radę. I chociaż była kłębkiem nerwów oraz rozlatanych myśli, to wierzyła w siebie. Weszła do szpitala, stukając obcasami eleganckich szpilek. W ogóle była elegancko ubrana. Biała bluzka, brzoskwiniowa spódnica za kolano. A jasne włosy elegancko spięte. Egzamin, to egzamin.
Za bardzo nie wiedziała gdzie się ma skierować, zatem zapytała w recepcji co i jak, wyjaśniając w jakim celu tu przyszła.

Pierwsza cześć egzaminu - pisemna. Ma 3 etapy. Po każdym z nich dostajesz odpowiednią ilość punktów, które sumuje się na koniec - a to daje ci ocenę końcową.


Etap I - mnożnik na inteligencję, można wspomagać logiką. Próg 75.
Jak przekroczysz, zyskujesz 10 punktów. Jak nie - 0 punktów. 

68 + 5*5 = 93 > 75
10 pkt

No to ruszyła do wybranego miejsca i weszła do sali konferencyjnej, gdzie czekał na nią egzaminator. Dostała kartę z pytaniami i usiadła. Odetchnęła głęboko i zabrała się za wypełnianie.
Poradziła sobie śpiewająco, otrzymując wymagane punkty. To od razu ją podbudowało i przywróciło pewność siebie. Uśmiechnęła się z triumfem.

68 + 4*5 = 88 > 85
30 pkt

Kolejny etap poszedł jej równie dobrze. Na jej koncie pojawiły się kolejne punkty, a pewność siebie i radość rosły. No, ale jeszcze najtrudniejsze przed nią dopiero, chyba.

68 + 5*6 = 98 < 100
50 pkt

Jednak trzeci etap nie poszedł jej już tak dobrze. Wydawało się jej że jest to nie do napisania. I tak też było. Dostała mniej punktów.

68 + 3 + 5*1 = 76 > 75 !
50 pkt; 10 pkt = 60

Pierwszy etap praktyczny poszedł jej dobrze. Minimalnie, ale zdobyła punkty! Odetchnęła z ulga, bo była niepocieszona ostatni etapem pisemnego.

68 + 3 + 5*6 = 101 > 85
50 pkt; 30 pkt = 80

I znów wszystko poszło gładko. Ale aż ją zimny pot obleciał przed oczekiwaniem na etap trzeci tegoż egzaminu. O rety kabarety.

68 + 3 + 5*3 = 86 < 100
50 pkt; 50 pkt = 100 pkt

Niestety tutaj także nie udało jej się zaliczyć ostatniego etapu. a mogło być tak pięknie.

68 + 19 + 5*3 = 109 > 85
50 ; 50 ; 10 pkt

W etapie pierwszym rozmowy dała radę popisowo. Odpowiedziała na wszystko, co trzeba było.

68 + 19 + 5*1 = 92 < 95 ;_;
50 ; 50 ; 20 pkt

Teraz się chyba jakoś rozkojarzyła, albo jej charyzma nie działała na egzaminatorów, ale nie wyszło. Cóż.

68 + 19 + 5*5 = 112 < 120
50 ; 50 ; 70 pkt

I znów jej nie wyszło uzyskać maksymalnej liczby punktów. A to pech. Chociaż lepsze to niż nic.

Gdy skończyła egzamin, to zebrała się, wzięła wszystkie swoje rzeczy i z bijącym, niepewnym sercem opuściła szpital i wróciła do miasteczka.

zt > do OW