NOCNY RAJD - WIDOWNIA

02.02.2014, koło 22:00

Wszyscy zawodnicy ich towarzysze i widownia zebrała się na parkingu u stóp puntu widokowego. W światłach reflektorów aut prowadzi głośne rozmowy, muzyka rozbrzmiewała z głośników jednego z low riderów. Dziewczyny machały cyckami, pomponami i piwem, mężczyźni chwalili się swoimi samochodami...

Kilka zasad:

1. Impreza zaczyna sie o 22:00.
   
2. Każdy zainteresowany dostał sms z wiadomością "Hot wheels, 22:00", wraz z niedokładnym adresem. O samej imprezie dowiedzieliście się z podejrzanego forum w internecie o zestawach Hot Wheels. Info dostaliście godzinę przed zbiórką. 
   
3. Każdy uczestnik musi mieć swój samochód. Można jeździć w dwójkach, lecz w mnożnikach używanie cech kierowcy.
   
4.  tym temacie dozwolona jest BILOKACJA, ale tylko miedzy tematem z WYŚCIGIEM a PUBLICZNOŚCIĄ. 
   
5. Data i godzina wyścigu: 02.02.2014, 01:00
   
6. Możliwy nalot policji!
   
7. W samym evencie mogą brać udział policjanci o ile ukryją swoją tożsamość. Muszą się liczyć z konsekwencjami, jeśli ktoś ich odkryje.
   
8. Event trwać może do końca weekendu (zależy od odpisów)
   
9. LINK DO TEMATU Z WYŚCIGIEM
   

// 02.02.2014, po 22:00

I na parking zajechała Regina. W swoim ładnym, wycackanym autku - nie był to wprawdzie Bentley, a Mini - ale zawsze coś. Kilku facetów zareagowało i rzuciło niewybredne teksty w stronę wysiadającej Smithówny. Ta jednak nie robiła sobie nic  wyzwisk na punkcie jej "żuczka" i podbiegła do Teddy. 
- o boże, już myślałam, ze scykałaś - powiedziała, sama jednak wyglądając na taką co sikała ze strachu w majki. Spojrzała  na zegarek.
- To wiesz, oficjalna wersja to jest taka... ze siedzę u ciebie w akademiku i ryjemy do kolosa. A... a jak zauważymy probelmey to speirdalamy, tak? - upewniła się, ściskając kluczyki w ręce. 
- Sobie tylko popatrzymy...
Podeszła bliżej i uwiesiła się an ramieniu Teddy, jakby chcąc, by ta ją obroniła, przed wszelakim złem.

- Mhm, mhm - pokiwała głową i usiłowała nie wyglądać jakby za chwile miała uciec z krzykiem. 
Zgarnęła włosy za swoje spore uszy i rozejrzała się po kolorowych samochodach.
- Myślisz, ze ten no... Krzyś Bratt co nim nie jest, to przyjdzie? Słyszałam, ze to zawodowy kierowca. Więc... może to go kręci?
Wskazała na auta i mężczyzn, którzy wykłócali sie, który silnik potrafi głośniej, mocnej i bardziej.

- Raczej... boję sie, że sypnie mojemu ojcu, że mnie tu widział - powiedziała.
- O ile ten sam sie tu nie pojawi... 
Chociaż wątpiła, by jej tata narażał swoje piękne, drogie, cudne autko na jakieś zniszczenia podczas durnych wyścigów w środku nocy.

- Co? Nie, no mówię, ze nie, co nie? Hehe - zaśmiała się nerwowo. 
- Tak tylko palnęłam, bo wiesz mój ojciec ma bzika na punkcie samochodów z lat 70 i 80. Wiesz, jako dzieciak był w nie zapatrzony, no to może...
Rozejrzała się szybko po okolicy.
- Ale tu takich nie widzę.

// 02.02.2014, po 22:00

Wysłał tu paru ludzi z okolic Apaloosa zapewne chcąc by wyprzedali resztki towaru, które przetrzymywał w motelu. Sam pewnie przyszedł bardziej pomnażać gotówkę i kontrolować swój biznes, niż kibicować na wyścigach. Piekny jak zwykle - od perfekcyjnego pedikiru, po perfekcyjne loki.
Gdzieśtam na widowni pewnie mignęła mu Regina, której początkowo nie poznał. Nie wiedział czy to przez okres młodzieńczego buntu, czy choroby psychicznej, której nie trudno się było nabawić będąc rodziną Buendii, ale razem z jakąś swoją koleżanką obie wyglądały jak bezdomne brudasy wg jego mniemania. Dlatego tez postanowił się z nimi nie witać. Ani z nikim. Znalazł sobie pewnie miejsce, i wytworzył wokół siebie pole siłowe własnej wspaniałości w promieniu dwóch metrów, mając nadzieję, że nikt nie zdecyduje się zaburzać mu jego chi.

- Diler?
Spojrzała w stronę, którą wskazywała Teddy. I zamarła na chwilę.
- Wujek... - pisnęła i zakryła usta. O boże, na pewnoe ją widział. pójdzie na skarge do ojca! A naprawdę!
A może... ma szczęście i uda jej się uciec? Wymknie się i będzie uratowana?... nie, nie, nie ma takiej pewności. Musi podejść i go ubłagać by nie sypnął. 
Ale co jeśli faktycznie jej nie widział? to sie teraz wkopie!... 
Nie, nie, takie myślenie boi.
Chwyciła Teddy za rękę i podbiegła do Skittlesa.
- Wujek Jones! co wujek tu robi? Aj, aj tu tylko z koleżanką przejeżdżałam, bo do domu wracałam i zobaczyłam zbiegowisko, no i tak mi się rzuciło w oczy. Już zaraz stąd idziemy, nie trzeba do taty dzwonić. W ogóle, to możemy nawet razem jechać, haha. No, to co tam u wujka? no to w sumie, ja juz będe iść.

Skrzywił sie niedyskretnie, kiedy Regina razem z jakąś brudaską zbliżyły się do niego i jego ciuchów od najlepszych projektantów. Gdyby był kotem, to zasyczałby. Gdyby nie był kotem, to też by zasyczał.
Zasyczał więc.
- Zamilcz... zamilcz. - wciął się jej w słowo, kiedy tylko zaczęła do niego mówić.
- Dopóki to - wskazał palcem na jej różowe końcówki - nie zniknie z twojej głowy, to nie chcę mieć cię w pobliżu. Nie masz pojęcia jak paskudnie wygląda fuksja przy różowym odcieniu skóry. - oznajmił z obrzydzeniem, a potem podniósł spojrzenie na Teddy.
- A to pewnie twoja dziewczyna, hę...? - zapytał bez jakiegoś wielkiego entuzjazmu, bo tak naprawdę co to go obchodziło.
Skrzywił się jeszcze raz kiedy dziewczyna sprzedawała mu swoje nieudolne tłumaczenia, po czym kiwną dłonią jak księżniczka, dając im znak, że mogą zmykać. Skittles zawsze był liberalnym wujaszkiem. Raczej nie grzeszył nadopiekuńczością co do Sabriny i Reginy i pozwalał im na wszystko dla świętego spokoju.

Naprawdę jej se przykro zrobiło słysząc i widząc tę postawę Skittlesa. Potem jednak do tego przyszła złość.
- Jak będę chciała, to się opitolę na łyso. Zresztą... - spojrzała po nim - faktycznie, może powinnam się trzymać od ciebie z daleka.
Głupia nie była (sic!) i uszy miała, wiedziała, co jej rodzice mówili o Jonesie - tym co się z nim dzieje od śmierci tego całego Naiche i po sytuacji z Duckiem. Mimo wszytko, zaskoczyło ją jego zachowanie.
- Co cię to obchodzi - rzuciła i skrzywiła się, słysząc pytanie o dziewczynę. Wycofała się o krok - chyba powinieneś się zainteresować życiem kogoś innego.
Przeniosła wzrok na Teddy i wzruszyła ramionami.
- No chyba możemy sobie stąd iść, bo Armani się nas wstydzi. Szkoda - zmrużyła oczy - skoczy się tak, ze nikt już z nim gadać nie będzie - dodała konspiracyjnym szeptem.

Skittles uiósł brew. Być może nie podejrzewał, że życzliwa uwaga co do jej nowej, paskudnej stylówy sprawi, że dziewczyna zacznie jazgotać i histeryzować, wchodząc z miejsca na górne tony.
Chryste, Betty, Hai Wu, Lola... chyba zacznie ubolewać, że Regina wyrasta na kogoś kto najwidoczniej zasili grono bab z wiecznym pms-em.
Skrzywił się znowu boleśnie, mając ochotę zatkać sobie uszy. Być może jeszcze się nabawi przez to zmarszczek. najlepiej gdyby zastosował metodę Kanye Westa i kim Kardashian i zrezygnował z jakiejkolwiek mimiki twarzy.
- Skończyłaś już? - zapytał swoim aksamitnym głosem Krystyny Czubówny.

Co się Skittles dziwił, skoro Regina tu jak z sercem na dłoni a ten ją tak traktuje. ona go zawsze lubiła, ale prawda była taka, że to on ostatnio zachowywał się jak bab z wiecznym fochem. Z przytupem.
Wywróciła oczami.
Ale nie chciała mu jeszcze bardziej pyskować. Przypomniała sobie o czymś, na czym jej zależało, a tylko w sumie Skittles był w stanie jej cokolwiek pomóc.
- Masz... nowy numer do Ducka? Albo nie wiem, cokolwiek?
Pytała jednak dosyć nieśmiało, jak na siebie. Wycofała się ponownie o krok, jakby w razie czego - móc uciec. Tylko przed czym? Przed niszczącą pogardą Skittlesa czy zabójcza obojętnością?

Skittles nie zachowywał się jak baba z fochem. Skittles stradał zmysły. Był szaleńcem, psychopatą, tracił kontakt z rzeczywistością.
...więc nie było z nim aż tak źle, hehe.
- Duck nie chce mieć do czynienia z nikim, kto ma styczność z familią. - odpowiedział jej od razu. On sam nie miał z nim kontaktu. Doskonale wiedział, że rodzice Tobiasa odetną mu wszelką drogę komunikacji z ojcem. Z resztą, młody Jacob sam najwyraźniej nie miał zamiaru tego robić.

- Ach.
Znowu posmutniała; ale w trochę inny sposób. Chyba nieco się rozczarowała odpowiedzą Jonesa, chociaż trudno było mieć jakiekolwiek oczekiwania.
Smutne tez było to, że nawet jeśli Regina będzie zaprzeczać - to i tak, nawet w czystej teorii, była członkiem familii.
Więc na nic te kłótnie i pory z rodzicami, bunty i tupanie nogami. Tak było i już.
Chyba obie z Sabriną musiałyby wybyć i zniknąć jak Duck.
- Szkoda. Trochę się stęskniła - dodała całkiem serio.
I zwróciła się do Teddy, mówiąc, ze w sumie to mogą już iść popatrzeć na samochody, czy coś; ale dziwnie jej było zostawiać Skittlesa. Może dlatego, że w tym dziwnym, podejrzanym towarzystwie, on był tym dziwnym i podejrzanym, któremu jakoś tam ufała. Przynajmniej w kwestii ochrony.
Pociągnęła więc jeszcze Teddy do siebie i powiedziała:
- Lepiej, jak... no, będziemy się go trzymać...
Wyszperała z torebki spinkę do włosów. Spięła sobie ciasno włosy tak, by różu na włosach widać było mniej. W każdym razie po to, by... fuksja nie drażniła Skittlesa.
- Em, ale... może jednak możemy się tu przy tobie pokręcić? Wujku? - zapytała - nie będziemy ci robić wsi, prawda, Teddy?

Skittles chyba jednak nie był chętny do tego, by robić za "ochronę" dziewczyn, toteż pogonił je ponownie. Regi cofnęła się więc, ciągnąc za sobą Teddy. Mimo wszystko, miała wciąż na oku Skittlesa.
- Wybacz - rzuciła do koleżanki. zaraz jednak jej sowa zostały zagłuszone przez ryk silników.
To pierwsi uczestnicy ustawiali się na linii startu, a wraz z nimi... Jools.
- O, czy to nie ten, no, Bratt-nie-Bratt?

Podeszły bliżej startu i zaczęły obserwować start. Jak samochody ruszyły, tak Regina zakryła swoje uszy, nie potrafiąc znieść tego ryku i pisku. Nie tylko aut ale i podnieconych lasek, które machały chorągiewkami.
- O Jezu - skomentowała, widząc jak samochody wykonują slalomy na wąskich drogach.

- Co, ja? 
Zdziwiło ją to pytanie.
- Ej, chyba nie chcesz... znaczy... chcesz się ścigać?! - krzyknęła, usiłując przekrzyczeć ryk silników.

Odetchnęła z ulgą.
- Boże, już myślałam, ze chcesz moje mini wyciągnąć na tor - zaśmiała się i znowu pisnęła, jak usłyszała dźwięki kraksy,

Regi chyba coraz bardziej chciała są uciekać. Robiło się niebezpiecznie - no cóż, była pozerem i tchórzem. Szczególnie teraz, po tych wszystkich problemach i cyrkach, które były przez nią spowodowane. 
- O boże. A co jak ktoś zginie?

/data jak wszyscy, czas troche pozniej, bilokacja za pozwoleniem

Lil weszła na teren i nie pytajcie jak przyjechała, bo nadal nie wsiadała do samochodu. Nie potrafila się zebrać. Więc jakos dotarła na miejsce i teraz weszla między ludzi.

- No, w sumie... możemy jechać. - zaproponowała nieśmiało. Chwyciła pewniej torebkę i chciała już się kierować w stronę auta, gdy zaczepił ja jakiś mężczyzna. Z dziewiczym wąsem, lecz o posturze dorosłego. Mięśniak rodem z latynoskiego getta z GTA. 
od razu zauważył, ze dziewczyny chcą się wymknąć, toteż zaczął je przekonywając, ze to zły pomysł.
- No co wy, zostańcie! - przekonywał z urokiem kalafiora, po czym wcisnął Teddy butelkę piwa do ręki.

No niestety, mężczyzna raczej nie chciał wypuścić Reginy i Teddy ze swoich łap - i to dosłownie. Stanął między nimi i objął je ramionami, jakby obie były jego trofeum. 
- Weź, nie dotykaj mnie! - warknęła Regina, wymykając się spod ręki mężczyzny.
- Fu, cały cuchniesz potem - rzuciła bez namysłu. No i wkurzyła faceta, tóry szarpnął ją za ramię. 

W tym czasie Liluye przeciskała się przez tłum ludzi. No i wpadła na jakiegoś dzieciaka. 
Dzieciaka, który od razu zaproponował jej cukrowe puderki. 
- Dziś promocja!

// Jak reszta.

Delshay przyjechał na motocyklu nie mając nic ciekawszego do robienia. Uznał, że poogląda jak ktoś daje się zatrzymać policji o ile będzie jakaś interwencja. Nie rozglądał się dookoła, bo nie miał w planach spotkać się z kimkolwiek. Stanął jeszcze zapalić, więc nie wchodził nigdzie w tłum. Wtedy dopiero rozejrzał się dookoła.

Meżczyzna bezceremonialnie walnął Teddy z plaskacza w twarz i raczej nie zamierzał puścić Reginy, która wciąż się szarpała.

Delshay zobaczył, że jest jakaś szamotanina, a mało kto chce zareagować. Indianin podszedł w stronę draba dręczącego dwie dziewczyny mając nadzieję, że go nie zmiecie.
-Hej kolego, a może byś tak je zostawił? - Rzucił do niego spokojnie, chociaż z trudem udała mu się ta sztuka. Pewnie umrze... Albo zostanie kaleką.

- E.. nie, dzięki - Lil wolała sobie darować jakiekolwiek cukrowe puderki, które chciało jej sprzedać DZIECKO w NOCY. Rozejrzała się. Predzej powinna zapytać gdzie jego rodzice.