Przyznać trzeba, że Parker się zdziwił w jakimś stopniu słowami Liluye. Raczej za dużo osób mu nie mówiło, że najlepiej jego pytać o takie rzeczy. Zapewne ze względu na to, że jakoś empatycznie do tego nie podchodził, choć obiektywność i realizm akurat były sporym plusem.
Odsunął się od kartonu i oparł o parapet. Jako że okno wcześniej było otwarte, to pozwolił sobie na to, aby zapalić papierosa. Musiał się chwilę zastanowić.
- Ja bym na twoim miejscu spytał - odparł. - Lepiej dowiedzieć się przed niż w trakcie, jeśli już miałoby do tego dojść, tak? Poza tym, każdy ma coś obiecane, więc może przy okazji dowiesz się, co takiego Betty mogła obiecać, że się zobowiązała do opieki nad tobą. To nie jest nic złego, Liluye. Czysta ciekawość i tyle - wzruszył ramieniem.
Szkoda, że nie wiedział, jakie miał!
Kolejne zdjęcie okazało się dwoma paskami. Widać od razu było, że to zdjęcia z tej budki, na które często można trafić w większych miastach. William na tym zdjęciu był z pewną kobietą, wiekowo podobną do jego wówczas. O ciemnych włosach, jasnych oczach, z różnym wyrazem twarzy. I łatwo było dostrzec, że było coś między nimi, skoro na jednym zdjęciu głupie miny, na drugim ta przygryzała ucho, na trzecim było rozbawione i nieudane cmoknięcie. Drugi pasek był podpisany "Do zobaczenia w piekle, Will! J." i poniżej data wskazująca '97 rok. Nic szczególnego.
- Oho, sporo. Właściwie to całe studia na kartach spędziłem - zaśmiał się i skierował do kuchni. - Napijesz się czegoś?
