Dom Autumn

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać, a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Na podwórku znajduje się podjazd.

- Yyyyy - zdążyłem tyle powiedzieć, byłem już lekko podpity to i reakcja wolniejsza. Potem wzruszyłem ramionami. Skoro tak ma być.
- No dobra - uśmiechnął się patrząc na kurczaka - jedz mały pewnie cię tam ciągnie za pępowinę.
Rzucił z uśmiechem
- No wiesz jestem w sumie drugie miejsce to nie byle co... za kilka miesięcy pościągamy się razem.

- To fakt. ROztyje sie pewnie.. - westchnela ale zabrala sie za jedzenie. Nalala im obu soku wczesniej.
- Maly kopie jak glupi, boje sie co bedzie jak podrosnie - oparla wolna reke na brzuchu na moment.
- Scigac to sie bedziemy do lozeczka malego na rano, co najwyzej pewnie. Chyba, ze znajde jakas opiekunke.. - zastanowila sie nad tym.

- Dobrze niech ćwiczy w życiu kopanie mu się przyda - przykładny ojciec go nauczy kopać porządnie, nie tylko piłkę. Gdy wspomniała o bieganiu co rano do małego przełkną ślinę. Nie on to inaczej widział, ale wolał się narazie nie ujawniać.
- Roztyjesz? Hmmm zawsze możemy spalić trochę kalorii - uniósł jedną brew patrząc kątem oka na Autumn.

Jesien w sumie nei myslala o tym, ze Maro jej pomoze. Bedzie wpadal na godzine, dwie, lazil z malym i wychodzil. Pewnie tak to bedzie wygladac. To ona siedziec bedzie z dzieckiem 24/7 i nie miec czasu na nic, nawet na porzadna wizyte w kiblu, a co dopiero na wyspanie sie.
- Kalorii? Hm.. - zastanowila sie, napila soku.
- No nie wiem, nei wiem - chociaz wiedziala i tak, ze pewnie po to tytlko rpzyszedl. Consia mu nie daje!

Kto wie co będzie, miałem plan ale czekałem aż wszystko dokładnie się ułoży trochę samo trochę przy mojej pomocy.
Nie myślałem teraz o tym co się działo wczoraj tydzień temu, miałem to gdzieś, myślałem o tym co dzieje się teraz. By rozjaśnić jej umysł w tej jej niewiedzy, nachyliłem się i pocałowałem w szyję.
- Pomogę ci w rozwianiu twojej niewiedzy - szepnąłem, odrywając usta od jej szyi tylko dla kilku słów.

Niech się cieszy, że jadła jak człowiek widelcem tego kurczaka, bo miałby właśnie tłustą głowę, jako że Autumn polozyla wolną rękę na jego karku i przesunęła po ogolonej czasce.
- Stęskniłam się - wymruczała, odchylając głowę w tył.

- To nie tęsknota, to pragnienie - szepnąłem miedzy pocałunkami. Chwilę później zabierałem się za ubranie Autumn. Właściwie za dolną jej część. Chciałem być romantyczny, opowiedzieć jej o motylkach w brzuchu, o nie przespanych nocach, w których walczyłem z tęsknotą, nie powiedziałem nic. Gdy już przybrała pozycję niczym Wietnamka zbierająca ryż, kolana wtopiły się w miękką kanapę, a dłonie wsparły na jej oparciu. Zabrałem się za to co robili przodkowie tej ziemi odkrywający w kopalniach, fedrowałem znaczy. Nie przejmowałem się nakryciem głowy, żadne kaski ani latarki nie były potrzebne, nic z dodatkowego sprzętu. Och szkoda ze ta kopalnia miała zatkany szyb, pewnie skończyły się złoża drogocennego kruszcu.
Gdy skończyłem wyszedłem niemrawy ze spuszczoną głową, nic nie dało się wydobyć.
Klepnąłem Autumn dłonią w pośladek.
- Ja też... - szepnąłem trochę niemrawo siadając na kanapę - jedz bo będzie zimny - dodałem.

Autumn była innego zdania. Faktycznie się stęskniła, jej zatwardziałe serce cośtam do niego czuło, nie za wiele ale zawsze. I tak dużo jak dla Jesieni.
Po wszystkim poczula sie.. dziwnie. W sumei nie tak o tym myślała. Podniosla się z kanapy i uśmiechnęła nieznacznie.
- Jedz, ja juz nie jestem glodna - zniknęła w głębi domku w łazience gdzie spędziła kolejne pięć minut, zanim wyszła i wróciła do Maro. Popatryzła na niego bez słowa i zastanawiała się co powiedzieć. Westchnęła lekko i splotła rece na piersi. W sumie chciala rozmawiac o calkiem sporej ilosci rzeczy, ale pewnie on nie chciał. Więc sie nie odzywała. Nalała im obu soku i napiła się.

Wymieniłem tylko krótkie spojrzenie. Mogłem się domyślać że taki obrót sprawy był jej nie na rękę, mi też nie. Można więc było uznać że jesteśmy kwita. Zabrałem się za jedzenie, nic nie mówiłem milczałem.
- Ciężko ci będzie z pracą teraz... - rzuciłem w końcu... - masz jeszcze kasę? Czy potrzebujesz? - Może byłem naiwny, może faktycznie będę służył jej swoim portfelem jak napomkną Baker. Na razie jednak to było jedyne rozwiązanie, właściwie to była droga do rozwiązania. Dosłownie.
- Potrzebujesz czegoś? Na wózek i kołyskę chyba jeszcze za wcześnie? - wzruszyłem ramionami - zresztą ja tam nie wiem. Wtedy dostałem smsa. Gigi. Wieczne utrapienie z tymi babami.

- Znalazłam prace. Miesiąc ba okresie próbnym jako sekretarka u Santosa. Dużo tam nie robie wiec mam nadzieje trochę tam posiedzieć - wyjaśniła. - no i mam ciut oszczędności - nie zamierzała ciągnąć go z kasy póki dawała sobie rade.
- za wcześnie - uśmiechnęła się lekko i ułożyła wygodniej. Wyciągnęła do niego rękę - rusza się, chodź dotknąć - zaproponowała.
- Potem. Jak będzie bliżej porodu to pomyślimy nad lozeczkiem i wózkiem. Ale jakieś ubrania pewnie można by gromadzić. .

- Och to świetnie - naprawdę się ucieszyłem, myślałem ze dla kobiety w ciąży będzie ciężko a tu proszę. Jednak co innego skupiło moją uwagę.
- Poważnie mogę - niepewnie wyciągnąłem dłoń i położyłem Autumn na brzuchu, uśmiechnąłem się gdy poczułem kopnięcie.
- Och wali nogą pewnie kurczak mu smakował - zaśmiałem się głośno, nie oderwałem jednak ręki, było to przyjemne uczucie, nawet dla takiego drania jak ja.
- Aha, dobrze - przytaknąłem, babcia Betty moze poratuje.

- To głównie siedzące i robienie kawy wiec nie jest źle - wyjaśniła.
- Możesz, możesz - zachęciła go i położyła dłoń na jego.
- Ja to bym się napila tego twojego piwa - jeknela rozjezdzajac się na kanapie i przyciągając Maro do siebie.
- Jak urodzę.. i przestanę karmić.. boże. Czyli nigdy. Za rok.. - westchnęła ciężko.

- to dobrze w twoim stanie to chyba - przerwałem jednak gdy wspomniała o piwie - ze co? Zapomnij tak rok z głowy albo i lepiej, nie zgłodniejesz, ja wypiję za ciebie, możemy się tak umówić - roześmiał się.
- wiesz co bedę sie zbierał, muszę załatwić kilka spraw, w warsztacie mam troche zaległości.

Westchnęła i puściła go. Czyli już ucieka.. mogła się sp spodziewać.
- no dobrze - westchnęła po raz kolejny. - wpadaj do mnie, co? Raczej nie mam za dużo osób do rozmowy tutaj.

- Wpadnę - rzuciłem, podrapałem się po brodzie, po czym klepnąłem w uda dłońmi i wstałem.
- To ja już pójdę - dodałem kierując się w stronę wyjścia. Zatrzymałem się na chwilę spojrzałem na nią zawieszając na niej swój wzrok. Jakbym chciał coś powiedzieć, jednak z ust absolutnie nic się nie wydobyło.
- Do zobaczenia - dodałem po czym wyszedłem.

ZT

// początek 24.07
Umówiły się u niej w domu. Nissan Foxxy zajechal na podjazd i zatrąbiła, by Autumn wyszła. Nie zamierzała się szlajać po czyiś domach. Humor miała trochę zepsuty, przez Katie, nadal sie kłóciły przez smsy. Poprawił jej się, gdy zrobiła sobie tatuaż. To był dobry krok! Czekając na koleżankę otworzyła okno i podgłośniła radio. Chciała zapalić, ale dym by został w samochodzie, a przecież Jesień była ciężarna. Co poprany dzień.. kolejny.

24.07

Jesień pojawiła się dość szybko, ale Foxxy i tak czekała pewnie z pięć minut. Usiadła na miejscu pasażera z przodu i zapieła pas.
- To co, na zakupy? - zapytała z uśmiechem.

Foxxy rzuciła akurat telefon, gdy Autumn weszła.
- Tak na zakupy - odwzajemniła uśmiech, ale widac, ze nie miała nastroju. Miała go wcześniej, ale teraz jej uciekł. Odpaliła silnik i ruszyły.
<zt x 2> Droga do Apaalosa

/arizona drive

- No na pewno nie w tej sukience dla jajecznicy. Ale w którejś z tych długich.. może w szarej? - zaproponowała.

Morgan zaparkowała i wyłączyła silnik. Radio ucichło.
- Dobra w tej szarej. - powiedziała wychodząc z samochodu, by pomoc Autumn z niego wyjść. Gdy ta jeszcze siedziała pocałowała ją w usta, od zwykłe cmoknięcie.
- Dziękuje za dzisiejszy dzień. - powiedziała pomagając jej wyjść z samochodu.

Spodziewała się raczej cmoka w policzek, ale przecież nie protestowała. Wysiadła, przyjmując jej rękę, bo to faktycznie nie było najłatwiejsze i stanęła przed Foxxy.
- Potem pomyślimy czy może coś zrobić z twoimi włosami - zaproponowała, zakładajac jej kosmyk za ucho. - Nawet nie ściąć, ale jakoś upiąć..

Morgan spojrzała na rudą, a dokładnie prosto w jej oczyska.
- Ej panienko, to nie show Makeover. - zażartowała. - Wystarczy, ze zaplotę je w warkocz. O tak. - powiedziała zaczynając zaplatać włosy w warkocz, na nadgarstku miała gumkę do włosów.
- Jak chcesz to potem możesz wpaść do baru. - zaproponowała. Jednocześnie skończyła zaplatać włosy. Łatwo jej mówić o fryzurach, bo ma krótkie włosy.

- Trudno! Jestem znudzoną kobietą w ciąży, musisz mi pomóc - uśmiechnęła się nie spuszczając z niej wzroku. Potem przeniosła go na warkocz.
- Wpadnę, wpadnę - pokiwala głową. Cóż. Sama jeszcze kilka miesięcy temu miała włosy do pasa. Ale potem pojawiła się Consuela..

Morgan kompletnie nie wiedziała, że autumn kiedyś kręcila się wokół Świętych, i nawet jeśli to by ją to nie interesowała. Czuła jej wzrok na sobie.
- To będę czekac. - powiedziała podchodząc do niej i znów ją całując, ale tym razem nieco dłużej.
- Jak się pozbędziesz aliena, to też ci zagwarantuje wspaniały czas. - szepnęła do niej. Po czym oddaliła sie do swojego samochodu.

Roześmiała się odprowadzajac Foxxy wzrokiem.
- To się zobaczy - stwierdzila. Nie wykluczała jednak niczego!
- Do zobaczenia w barze - pomachała jej i ruszyła do domu.