Bar "Viva Maria!"

First topic message reminder :






Bar posiada ciasną kuchnię. Na piętro prowadzi obskurna klatka schodowa, a o jego zastosowaniu jakoś nikt nie mówi.

SZAFA GRAJĄCA VIVA MARIA!

---

W barze można zagrać w BILARD:

1. Gra przeznaczona dla dwóch POSTACI - z czego jedną może być NPC.
   
2. Gdy gracze dobiorą się w pary, rozpoczyna się grę. Jeden MECZ ma 3 TURY. Każda tura to rzut kostką na INTELIGENCJĘ + CELNOŚĆ (może być wspomagana logiką).
   
3. Wynik rzutu kostką podstawiamy do wzoru na mnożnik: (Inteligencja + celność + ew. umiejętność) + k6*5
   
4. Osoba z pary, która ma wyższy mnożnik WYGRYWA TURĘ i dostaje 10 punktów. 
   
5. Mecz wygrywa osoba, która wygrała najwięcej tur - zdobędzie najwięcej punktów. 
   
6. Rozpisanie meczu (sposób pisania) zależy jest od graczy - jak im wygodnie. Ważne, by było w postach zaznaczony wyniki mnożnika i punktacja. 
   
7. Grę w bilard można rozgrywać dowolną ilość razy (nie ma ograniczeń co do ilości meczy)
   
8. Grę w bilard można wpisywać do DZIENNICZKA UMIEJĘTNOŚCI.
   

---

Betty spojrzała na Willa i kazała mu usiąść.
- Sama sobie poradzę - burknęła pod nosem. W końcu znalazła metalową skrytkę, która wyglądała jak kasa na utarg. Otworzyła ją jednym z  kluczyków, które pałętały się po kieszeniach jej spodni.
- Nie podoba mi się to.... - westchnęła i położyła na ladę dwa wytrychy - 500$.

Jeśli chcesz, by Betty spuściła cenę - mnożnik na charyzmę, próg 30. Jeśli przekroczysz, płacisz 200$. Jeśli nie - czekasz na dalsze instrukcje MG.

Nail oglądał całą sytuacje niczym brazylijską telenowele - nie wiedział co się dzieje, ale podobało mu się to. Siedział, pił i rozmyślał do momentu gdy kobieta zaczęła zamykać lokum.
-Jeśli mogę zapytać - kim są Święci ?-był trochę niepewny tego pytania, ale alkohol dał mu siły. Mieszkał w mieście trochę i słyszał o nich, ale w sumie nic też o nich nie wiedział, a był ciekaw.

Betty spojrzała na chłopaka jak na jakiegoś niedorozwoja.
- Co? - spytała ze śmiechem.
- Kim? Ach...  - pokręciła głową - klubem motocyklowym, który często bywa tu an piwie.
Uśmiechnęła się słodko.

-Hm... Warto wiedzieć...-odparł dopijając swoje piwo, po czym odłożył butelkę za ladę do skrzynki ze zwrotnymi butelkami.
-Czemu akurat Święci ?-nasz wypity gość pod wpływem trunków był pełen pytań.

- Czemu? To taka ironia, wiesz? Że Święci nie są tacy Święci...
Pokręciła głowa. A co będzie gówniarzowi tłumaczyć!
- To chyba tez znak, żebyś się trzymał od nich z dala, bo mogą być tylko kłopoty!
Trzepnęła go w łeb, gdy bezczelnie jej wlazł za ladę.

-Zapamiętam...-masując zdzielony łeb. To nie Dublin, że mógł siedzieć z barmanem za ladą, co trochę go smuciło.
-W sumie lepsze nazwa niż te co Irlandczycy wymyślają-"Dead Rabbits","The White Hand","Hudston Duster".-zaczął szukać jakiś ostatnich fajek po kieszeniach. Miała zamiar zapalić zaraz po wyjściu z baru.

Prychnęła. Co ja interesują Irlandczycy? Ona tu ma własne problemy z Meksykańcami, na chuj jej kolejne brudasy zza wody?
Rzuciła szmatę na ladę i spojrzała na chłopaka srogo.
- Coś jeszcze podać? - warknęła podsuwając popielniczkę.

-Nie.-odparł znajdując popielniczkę oraz zapalniczkę, zapalił papierosa, po czym spojrzał na zegar. Było już późno, więc się pożegnał, po czym wyszedł kulturalnie z pubu, choć chwiejnym krokiem.

z/t

/z domu, nocą

Poznym wieczorem w sumie, albo wczesną nocą, jakkolwiek by tego nie nazwać. Zostawiła Moirę w domu i wyszła do Vivy. Nie zdazyla jeszcze dokonczyc swojego projektu dla Victora! Trudno, zrobi to jutro, o ile nie padnie na twarz po ich spotkaniu, a pewnie tak będzie.

// ??, noc z 5 na 6 maja

Podjechał pod bar swoim wypożyczonym pickupem. Otworzył drzwi i kiwnął głową, zachęcając Liluye do wejścia do auta. 
Gdy dziewczyna zasiadła obok, mężczyzna bez słowa wyjechał na drogę. 
Włączył radio, w którym znowu rozbrzmiało OWWWR.
- Lubisz szukać skarbów?

- Skarbów? - usadowiła się wygodnie i zapięła pas.
- Takich jak zgubione pięć dolców spod łóżka czy coś więcej?

- Och, chciałbym znajdywać zgubione 5 dolców! - zaśmiał się i zmienił bieg.
- Coś więcej. Coś bardziej bajkowego niż papierki z facjatami prezydentów - zauważył.
- I co, lubisz?

/zt - http://www.oldwhiskey.pl/t75-main-street

/ początek

--> (znikąd)

Motocykl z rykiem zbliżył się do krawężnika przy wejściu do baru. Seth zawinął jeszcze, obracając kierownicę i potem powoli, kroczek za kroczkiem nadal siedząc na motocyklu, podprowadził go do krawędzi drogi.
Zgasił silnik, a zaraz potem i reflektor. Schowanymi w czarnych, skórzanych rękawiczkach dłońmi odpiął zapięcie kasku (w stylu hełmu niemieckiego) i zdjął go z głowy pozwalając blond czuprynie odetchnąć. Kask za pasek zawiesił o kierownicę, po czym zsiadł z motocykla. Skórzana kamizelka narzucona na czarną bluzę z kapturem odbijała światło słoneczne, a emblemat Świętych gapił się na wszystko wokół.
Mężczyzna poprawił ciemne bojówki i przekroczył próg, wchodząc do baru. Trochę go tu nie było. Żona jego brata miała deprechę i trzeba było jej pomóc. Ciekawe, co też go ominęło.
Do ust powędrował papieros wyjęty wprost z paczki, która zaraz potem powędrowała do wewnętrznej kieszeni kamizelki. Zaraz potem płomień buchnął z benzynowej zapalniczki, podpalając papierosa. Seth zaciągnął się głęboko i zdjął okulary, podchodząc do baru. Zauważył Williama, co wywołało uśmieszek na jego twarzy. Nie przywita się pierwszy, o nie, bo to on jest tutaj synem marnotrawnym wracającym na łono Abrahama.

Seth zaciągnął się papierosem i zbliżył się do Williama, wypuszczając dym z ust.
- Na te twoje powitania to nie ma chuja we wsi, Willy. - rzucił i uśmiechnął się pod nosem najwyraźniej rozbawiony utarczkami słownymi. Po prawdzie to nieco mu tego brakowało, jako że dawno nie przebywał ze Świętymi. Miał być tam na trzy dni, musiał siedzieć miesiąc.
- Cześć, Gigi. Wlej mi Danielsa, co? - uśmiechnął się lekko do dziewczyny, a ta odpowiedziała mu tym samym, wypełniając kwadratową szklankę lodem i trunkiem. Cluster odebrał zamówienie i pociągnął ze szklanki. Poczuł jak alkohol rozlewa się po gardle i zaczyna grzać go w żołądku. Westchnął na to z ulgą i obejrzał się na stojącego przy barze mężczyznę, który zaklął pod nosem. Uniósł tylko brew, badawczo się mu przyglądając. Facet wyglądał na spiętego.

Skinął głową, nawet można byłoby się pokusić o stwierdzenie, że skinął uprzejmie, gdy tylko pojawił się przed nim trunek. Który nota bene zaraz zniknął, gdyż Jack strzelił szota na raz. Bez limonki, bez soli ani pieprzu. Przekręcił lekko głowę i cmoknął. Tym razem jednak z zadowoleniem.
- Jeszcze jeden. - rzekł, unosząc lekko palec do góry.
Gdy padło pytanie jednego z mężczyzn, którzy niewątpliwie się znali, bo trudno się nie znać z kimś, z kimś się wita po imieniu, tudzież nazwisku, Finn odwrócił się w ich stronę i w końcu przyjrzał dokładniej obydwóm.
- Tak. - odpowiedział pierwszemu, po czym wzrok i kolejne słowa skierował w stronę blondyna. - Albo poczęstujesz papierosem, albo przestań kopcić mi pod nosem.
Oparł się wygodniej o blat i gdy tylko następna kolejka, przez niego zamówiona, była podana, łyknął ją na raz, mrużąc lekko oczy.

Cluster obciął spojrzeniem faceta pijącego tequillę. Taa, fajeczkę by się chciało, co? Może jeszcze całus w dupę i loda z połykiem, co?
Seth wrócił nieco zmęczony po wielogodzinnej podróży, a tu taki pierwszy lepszy mu rozkazuje. Po jego twarzy nie było jednak widać że go to zirytowało. Bo w gruncie rzeczy nie było to nic takiego, gość też mógł mieć zły dzień, ale gadać tak do Świętego też nie było zbyt rozsądnym.
Blondyn ujął papierosa między kciukiem a palcem wskazującym i zaciągnął się głęboko. Wypuścił potem kłąb dymu wprost na faceta.
- Grzeczniej, to dostaniesz. - rzucił i pociągnął whisky ze szklanki.

Na chwilę nie zamawiał kolejnego shota. Patrzył na to na jednego, to na drugiego mężczyznę, milcząc i analizując ich w głowie.
Gdy tylko kłęb dymu doleciał do jego twarzy, Jack zacisnął dłoń w pięść, niezbyt mocno. Zaraz ją jednak rozluźnił.
Z jednej strony nie miał jakichś szczególnych oporów by dać w pysk, jednak tym razem górował zdrowy rozsądek. Ledwo udało mu się wydostać swoją dupę z jednej rozpierduchy. Nie ma sensu zaczynać następnej. Zwłaszcza, że to on jest tutaj nowy, obcy. Powinien zachować ostrożność, wybadać grunt. Nie chce mieć tutaj wrogów. Ale też nie można być uległbym, bo zaraz każdy siądzie mu na głowie i nie będzie miał już czego szukać w tym miejscu.
- Czy mógłbyś, proszę, poczęstować mnie papierosem, ty pieprzony blondasie? - zapytał, akcentując mocniej zarówno słowa "proszę", jak i "pieprzony blondasie".

Seth wyszczerzył zęby słysząc obelgę. Miał facet jaja, trzeba było mu to przyznać. Ale wracający z pogrzebowego marazmu motocyklista nie przejmował się zbytnio pierdoleniem tego pokroju. Nieraz już ktoś mu mówił takie rzeczy w twarz, można było przywyknąć. Just another buc in the wall. Seth sięgnął po paczkę do wewnętrznej kieszeni kamizelki, otworzył ją kciukiem i wystawił w kierunku obcego. Gdy ten zbliżył dłoń, Cluster lekko odsunął dłoń, zapobiegając wyjęciu papierosa.
- Na pewno nie z Kanady. - mruknął do Williama, po czym wrócił wzrokiem do buca. - na szczęście moje pieprzenie to nie "przez" twój interes, że tak powiem. Masz. - zbliżył paczkę, pozwalając mu poczęstować się fajką.

Finn sięgnął po papierosa i chwycił go dwoma palcami: środkowym i wskazującym, w taki sposób, że gdy go wyciągał i zbliżał rękę do ust, zgiął nieco palec wskazujący wraz z pozostałymi, prócz serdecznego, który pozostał wyprostowany. I tak oto w jakże wymowny sposób, skomentował ostatnie słowa blondyna.
Wyciągnął z kieszeni zapalniczkę, której na szczęście nie zapomniał, i zaciągnął się głęboko, gdy tylko odpalił papierosa, pozwalając by dym tańczył mu w płucach przez jakiś czas.
- Przyjechałem tu niespełna tydzień temu. Szukam obecnie jakiegoś zajęcia. - rzekł w odpowiedzi na wcześniejsze pytanie mężczyzny.
- Jack Finn. - przedstawił się w końcu wyciągając pewnie dłoń do mężczyzn.