Bar "Viva Maria!"

Bar Viva Maria! mieści się w dwukondygnacyjnym budynku wciśniętym między drobnymi lokalami usługowymi. Pomieszczenie, do którego się wchodzi, jest długie i stosunkowo wąskie. Po prawej stronie ciąg stolików i krzeseł, zaś po lewej długa lada z rzędem barowych stołków. Podłoga imituje drewniany parkiet, ale zdarcia w niektórych miejscach zdradzają, że jest to zwykłe linoleum. Lada, stoliki i krzesła są jednak drewniane, siedziska wysłane zaś ciemnobrązową okładziną. Co zobaczymy za ladą, poza uroczą właścicielką, Betty Jou? Oczywiście liczne alkohole. Poza napojami wyskokowymi można tu dostać także drobne przekąski. Naturalnie, jak na porządny amerykański bar przystało, w strategicznym miejscu wisi także telewizor, który pamięta pewnie lata osiemdziesiąte – ale wciąż działa! Poza tym świętym pudłem, ściany zdobi też kilka rogatych czaszek oraz liczne, starsze i nowsze, zdjęcia. Widać na nich stałych bywalców, imprezy, samą Betty Jou, ale i kilka bardziej znanych ogółowi twarzy. Przy wejściu stoi szafa grająca, zaś na tyłach stół do bilarda. Ogólnie wnętrze jest dość ciemne, a gdy zbierze się w nim grupa palących facetów, widoczność staje się ograniczona do minimum.

William się zastanowił.
- Jeśli chodzi ci o opinię innych Świętych na temat twojego wyglądu i figury, to trochę się gadało - uśmiechnął się w jej stronę. - O tym, że mają odmienne podejście do twojej siostry przez wzgląd na ciebie i twój zawód też - wyjaśnił. - Dodatkowo jej próby umówienia nas i przekonania nas do ciebie, to trochę było gadania, tak - powiedział. I dyplomatycznie, i sympatycznie!
Potem zabrał się za wycelowanie w bilę, by ta trafiła prosto do łuzy i spojrzał na Morgan, która się pojawiła. Ach, pamiętał ją z tego spotkania na grillu!

I mecz - Gab
II mecz
Gab: 0
Will: 20

Will nieszczególnie interesował się tym, co robi Morgan. Skupiony i zainteresowany natomiast był grą, co ludzi zapewne nie dziwiło.
- Nie mam zdania - odparł, wzruszając ramionami i przystanął, żeby się napić piwa. - Sam zresztą ciekawy jestem jak to pójdzie - spojrzał kontrolnie na Ramirez, jakby chciał zauważyć jakąś zmianę wyrazu twarzy u kobiety czy coś w tym stylu. - Ale na pewno jej na tym zależy, by nie było zgrzytów - dodał. Niestety, zobojętnienie Willa
- A widzisz - odpowiedział na słowa przybyłej kobiety i zaśmiał się w duchu przypominając sobie o pytaniu Gabrielle, w końcu jedno z drugim się łączyło, prawda?
Wycelował, wbił bilę i uśmiechnął się do policjantki.
- Na zmianę - mrugnął do kobiety wesoło, a na żartobliwe pytanie Morgan, którego z początku nie skojarzył, odpowiedział podaniem zapalniczki.

I mecz - Gab (30 pkt.)
II mecz - Will (30 pkt.)
III mecz - ?

- O nie - zaprzeczył i się zaśmiał.- Ciekawie dopiero będzie na spotkaniu - oznajmił. Jego stanowisko na ten moment nie opowiadało się za którąś ze stron. Prawdopodobnie osąd pozostawił na czas spotkania, bo trudno było powiedzieć; znalazłyby się za i przeciw w takiej sytuacji, aczkolwiek lepiej nie robić sobie nadziei, prawda?
Will wziął zapalniczkę i schował do kieszeni spodni, patrząc jak Gab celuje w bilę. Kiedy była jego kolej, podszedł do stołu i chwilę kombinował. Przechylił się i dosyć niewygodnie ustawił kij, aby zaraz stuknąć w bilę, która uderzyła w kolejną, a ta wylądowała w łuzie na dłuższym boku.
- A tobie? Masz ochotę na to spotkanie? - spytał, nieświadomy tego, że takie spotkanie w ogóle się nie odbędzie!

I mecz - Gab (30 pkt.)
II mecz - Will (30 pkt.)
III mecz
Gab: 0
Will: 10

A może Consuela pojechała do kościoła, by dostać znak od Matki Boskiej i tym podobne? Zauważył, że jak do czegoś dochodzi, co młodszą Ramirez przeraża, to ta się żegnała.
- No tak, zawsze wypada dać szansę - odparł, obserwując Gab, która wbiła prosto do łuzy. Will po chwili też spróbował, ale tym razem tylko odbiły się od siebie dwie bile, przy czym biała wpadła do środka. Wyciągnął ją i postawił w odpowiednim miejscu, odsuwając się, by teraz policjantka mogła celować. - A nuż, może się przekonasz? - rzucił, z pewnym powątpiewaniem, bo jakoś nie chciało mu się wierzyć, że wyszłoby tak jak pragnęła tego Consuela.
Spojrzał jeszcze na Morgan, która wydawała się nader zamyślona. Nie miał zamiaru jej w tym przerywać. Zawołał tylko głośno do Gigi, by piwo im przyniosła.

I mecz - Gab (30 pkt.)
II mecz - Will (30 pkt.)
III mecz
Gab: 10
Will: 10

- Ale muszę przyznać, że twoja siostra do najcierpliwszych nie należy - mruknął z nikłym rozbawieniem.
Trudno powiedzieć. Fakt faktem, Parker zastanawiał się czy po prostu nie pogadać z Bakerem i Consuelą o tej korzyści, aczkolwiek wątpił, żeby Gabrielle była w stanie współpracować ze Świętymi w niektórych sprawach, przymykając oko na to, co robią. Nawet jeśli robili coś podobnego, ale w całkiem inny sposób.
- Dzięki - odparł, pewnie nawet skinął przy tym nieznacznie, celując w bilę i wbijając w łuzę, kończąc przy tym kolejną rundę ich gry.
- Masz dość? - spytał, mając na myśli tę grę. - Chyba że chcesz z nią zagrać - kiwnął zaraz w stronę Morgan.

I mecz - Gab (30 pkt.)
II mecz - Will (30 pkt.)
III mecz
Gab: 10
Will: 20

Podobnie i Parker odwiesił kij na miejsce. Zanim jednak dołączył do kobiet, wyciągnął wszystkie bile i trójkąt, ustawiając to w odpowiednim miejscu i układając w szablonie bile... oczywiście od najmniejszej do najwyższej wartości kuli!
I niestety, nie mogła, więc Will - po dołączeniu do pań - zajął miejsce przy barze i kiwnął do Gigi, która podała im piwo. Zaraz jednak dziewczyna poinformowała księgowego, że musi gdzieś iść, a zaraz ma wpaść Cherry czy Eva, czy ktoś tam. No to cóż - Will o dobrym sercu stanął za barem. Tylko po to, by być, bo nikt nie przychodził na razie, o!
Spojrzał zaciekawiony na twarz Morgan.

- Ładnie ci przygrzmocili - mruknął, a po nieco kąśliwych słowach Gabrielle uśmiechnął się rozbawiony. Kiwnął na jej słowa z gratulacją i uniósł butelkę, by się napić.
W momencie, kiedy pojawił się Florencio, Will uniósł brwi zdziwiony jego obecnością i napił się jeszcze więcej. Nadal nie rozumiał, co podkusiło Betty Jou by go zatrudnić w tym miejscu, zwłaszcza, że no... nie pasował zbytnio? Za dużo energii miał w sobie? Bardziej przydałby się w Chaco Taco czy innej dyskotece, patrząc na to, że zaraz będzie tańczyć.
- Wszyscy mają - odpowiedział, jakoś nie nastawiając się na to, by odpowiedzieć wygodniej, w języku Florka, eheh.
Złośliwy.

- Dobrze wiedzieć - podsumował słowa Morgan. W końcu każdy musi jakoś umieć o siebie zadbać, a przynajmniej się odpłacić, prawda?
Słowa kobiety także były rozbrajające i ciężko było się z nimi nie zgodzić. Najwidoczniej Parker jeszcze nie przyzwyczaił się do tak kontrastowej postaci w tym miejscu, którą za poważną uznać nie będzie mógł chyba nigdy.
Gdy Constantino odwalił swoją krótką szopkę z całowaniem rąk i Parker zobaczył reakcję Gabi, zaśmiał się od razu i polał sobie więcej alkoholu, jakoś nie przejmując się tym, że to nie on powinien takie coś robić.
- Barman, tragarz - wyjaśnił. - Betty go zatrudniła i się zastanawiam, co ją do tego skłoniło - dodał znużonym tonem, napił się i odpalił papierosa, patrząc na towarzystwo.