Przychodnia

First topic message reminder :

Witaj w Świątyni Zarazków, istnym niebie chorób przenoszonych drogą kropelkową i największym zbiorowiskiem młodocianych z chorobami wenerycznymi – przychodni! Pokryty graffiti błękitny budynek mieści w sobie dwa gabinety lekarzy ogólnych. Jeśli oni nie będą w stanie ci pomóc, skierują cię do specjalistów; w Old Whiskey znajdują się aktualnie gabinety ginekologa, okulisty, laryngologa i dentysty.
Przy przychodni działa również mała klinika z izbą przyjęć, do której trafiają ludzie z ranami postrzałowymi, pocięci nożem, czy krwawiący przez inne niefortunne przypadki – po powierzchownym zajęciu się raną poszkodowani zawożeni są niezwłocznie do szpitala w Appaloosie. Lekarze tu pracujący wydają się być pozbawieni radości życia, lecz co się dziwić – ich pacjenci nie należą do najczystszych, czy najkulturalniejszych. Jednak żeby się u nich leczyć trzeba mieć wykupione ubezpieczenie, dostać je z pracy, lub słono zapłacić – opieka zdrowotna w Stanach jest bowiem odpłatna. I to wysoce.

Każda osoba legalnie zatrudniona jest ubezpieczona i może korzystać z usług przychodni.
Jeśli chcesz się ubezpieczyć prywatnie musisz jednorazowo zapłacić 5000$
Jeśli nie posiadasz ubezpieczenia, ceny za konkretne zabiegi/leczenie są ustalane indywidualnie przez MG. Rachunek będzie wysyłany na pocztę leczonej postaci po jej wyjściu z przychodni/kliniki.

- Potrzebuję badanie krwi, morfologię. Mam anemię i chciałam to porównać z poprzednimi wynikami. To znaczy żeby lekarz porównał. No i ogólne badanie.. Przy okazji nie mogłam znaleźć wagi w domu, a tutaj pewnie jest - wyjaśniła.

Carmalita w swoim błękitnym pielęgniarskim wdzianku z lekkim uśmiechem zrozumienia przytaknęła pacjentce.
- Dobrze najpierw zważymy, a potem pobierzemy materiał na morfologię. - powiedziała przygotowując i wskazując wagę. NA biurku była już karta pacjenta, w której Carmalita zaraz zapisze wagę i BMI Liluye.
- Niech się pani nie stresuje. - powiedziała spokojnie. Miała dziwne wrażenie, że to ważenie dla tej kobiety jest swego rodzaju testem.

Wszędzie wszystko się zgadzało a skoro już tak sprawdzała swoją podopieczną to sprawdziła wszystkie zamówienia przez nią składane i pobierane ilości lekarstw. 
Zerknęła na godziny pracy i rejestry pacjentów czy przyjmowała kogoś z poza Old Whiskey a jak to ogarnęła to ruszyła do gabinetu Cath.
Weszła do niego tak jak gdyby nigdy nic i zabrała się do przekopywania biurka.

Pokiwała głową i weszła na wagę, dopiero po chwili spoglądając na podzialkę czy tam wyswietlacz. 43 kilogramy.. Przybrała chyba jeden, o ile dobrze pamięta. Niewiele. Nie wiedziala czy to dobrze czy źle, czy powinno być szybciej, ale nie podobało jej się to. Zagryzła wargę.

Cath zamawiała tylko bloczki recept, żadnych lekarstw ani sprzętów. 
Godziny pracy się zgadzały, też nie przyjmowała nikogo, kto by nie był potem wpisany w rejestrze pacjentów. 

Mnożnik na spostrzegawczość, próg 35. Jak przekroczysz, znajdujesz... MG ci powie co!

Carmalita nie była lekarka, więc nie mówiła o tym, czy wyniki są dobre czy nie. Co prawda jakaś wiedzę w tym zakresie posiadała, głównie dzięki studiom i serialom medycznym, ale żadna diagnoza nie padła z jej ust przy pacjencie. Zanotowała tylko wagę w karcie i wskazała krzesło, obok którego znajdowały się wszystkie rzeczy potrzebne do pobrania krwi. Sama usiadła zaraz obok i zaczęła ubierać rękawiczki.
- Jak tam pani psinka? - zapytała sympatycznie. Małe miasto to każdy wie kto ma psa. I pewnie nie raz rozmawiały o zwierzętach w tym pokoju.

60

Beth otworzyła szufladę, przejrzała ja i znalazła......

Znalazła tam niewielki wibrator w kolorze niebieskim.

- Ech. - westchnęła tylko i odłożyła wibrator na miejsce. Potem dokładnie wyszorowała dłonie.
Niezrażona znaleziskiem zabrała się za przeszukiwanie kolejnych szuflad.

Myślała nad tą wagą dłuzszą chwilę i jej nie pasowała. Trudno, musi pogadać z Cath.
- a.. dobrze. Teraz trochę rozleniwiona, ale ogolnie bardzo dobrze - usmiechnela się. O Moirze mogłą gadać godzinami, więc wolałą nie zaczynać specjalnie.
- Może uda nam się zacząć sezon na zawodach niedługo - dodała jednak bo nie mogła się powstrzymać.

Carmalita założyła opaskę na przedramieniu Liluye i chwilę poczekała. w międzyczasie rozpakowała sterylna igłę i ampułki.
- O to świetnie! To taki piękny i mądry pies na pewno zajmie podium. - powiedziała szczerze zaciekawiona całą ta nowiną. Poklepała delikatnie miejsce, w które miała się wkuć po czym szybko i sprawnie wbiła się w żyłę. Po nie całej chwili wyjmowała igłę i przycisnęła wacikiem miejsce wkłucia.
- I już po strachu. - powiedziała odkładając wszystko na swoje miejsce.

35

Beth znalazła w nich napoczętą butelkę wódki. Miała nadzieję, że Cath ma to w jakimś innym celu niż walenie setki po każdym trudniejszym pacjencie. Czyżby trzeba było zorganizować badanie alkomatem dla pracowników ośrodka.
Została jej jeszcze półka po drugiej stronie biurka. Jak tam nic nie znajdzie to nie ma co szukać.

50

W szafce Beth znalazła jeszcze jeden bloczek recept. Przejrzała go pobieżnie a potem wróciła do swojego gabinetu by porównać nazwiska z recept z bazą danych i z kartotekami pacjentów.

Życie bywało trudne jak wiedziała pani doktor. Po bezowocnych, no prawie bezowocnych poszukiwaniach zebrała swoje rzeczy i opuściła przychodnię.

zt

Lil specjalnie pozaciskała dłoń w pięść kilka razy, gdy pielęgniarka szykowałą całość. Spojrzała po swoim przedramieniu. Nawet żył nie było najlepiej widać. Na szczęście Carmalita wbila się akurat w dobre miejsce. Liluye przygladała sie całej procedurze.
- Tu nie chodzi o wygląd.. Tylko o trening, silę i kondycję. Zobaczymy.. TO jej pierwsze poważne starty - przycisnela wacik i zagięła rękę.
Jeszcze wypadałoby zmierzyć ciśnienie!

Oj Carmalicie nie trzeba było przypominać. Gdy tylko przykleilła pustą naklejkę na fiolkę to sięgnęła po ciśniomierz.
- To naprawdę poważna sprawa. Jedna będzie się swietnie bawić i pani zapewne też. - powiedziała zakładając aparaturę na rękę. Po czym wcisnęła guziczek i czekała, aż zacznie pikać.
- proszę na razie się nie ekscytować, bo będę musiała jeszcze raz zmierzyć. - zażartowała.

Lil uśmiechnęłą się lekko na jej ostatni komentarz i siedzialą cicho, bo przy pomiarze ciśnienia nie powinno się mówić. Odezwałą się dopiero jak te się skończyło.
- Mam taką nadzieję. Jak nie ten sezon to następny - stwierdziła - Jak wyszło? - zerkneła na ciśnieniomierz, ale nie widziala odczytow.

Carmalita zdjęła urządzonko i schowała o szklanej szafy, jakich jest pełno w takich gabinetach. Po czym zapisała w karcie. Zawsze tak robiła, by jej liczby nie uciekły. Dopiero wtedy na nowo się ozywała.
- Jeszcze wiele konkursów przed nią. A ciśnienie, widziałam lepsze odczyty, ale trochę za słabe. - powiedziała. Oczywiście liczby już jej uciekły.

- Chyba zawsze miałam słabsze - zastanowiła się i wyciagnęła wyslużony zeszyt z torebki.
- Może mi je pani tu przepisać? - poprosiła. Było tam zapisane sporo odczytów z ciśnieniomierza własnie, a od niedawna też waga i kilka innych rzecyz.

Carmalita przejęła zeszyt i przepisała wszystko z karty do niego. Wraz z wagą. Domyśliła się, że kobieta chce być zdrowa i martwi się o siebie. To nie jest problem ciała, ale psychiki. Jednak nie jej było oceniać. Przy ciśnieniu wpisała 105/70.
- Jasne proszę bardzo. - powiedziała przekazując wypełniony zeszyt.
- Jesteśmy mniej więcej w tym samym wieku. Może chciałaby pani czasami wyjść gdzieś? Nie jest nas dużo w tym miasteczku. I to nie jest propozycja randki. - powiedziała tak w przypływie.. nie empatii, czy współczucia, ale solidarności, Tutaj młodzieniaszki powinny trzymać się razem!

Schowała zeszyt do torebki z krótkim podziękowaniem.
- Hm.. ja raczej nie wychodzę.. za bardzo - spojrzała na nią i uświadmiła sobie, że to brzmiało jakby siedziała całe dnie zamknięta w domu jak jakiś.. nie wiadomo kto. W sumie prawda. Tak było. Wychodziła z Moirą, pracowała z nią, szyła, raz była u Willa i umówila się z nim na wyjście do Appaloosy. No i ten wyjazd z Victorem, którego chyba nie zapomni. Nadal była na niego zla jak o tym myślałą.

Carmalita spojrzała na nią. Wygląała na taką, która raczej nie miała wielu przyjaciół. Nie to co Carmalita. Ale ona musiała na nich uważać.
- Szkoda. Do widzenia. - powiedziała zapraszając kolejną pacjentkę.