Bar "Viva Maria!"

Bar Viva Maria! mieści się w dwukondygnacyjnym budynku wciśniętym między drobnymi lokalami usługowymi. Pomieszczenie, do którego się wchodzi, jest długie i stosunkowo wąskie. Po prawej stronie ciąg stolików i krzeseł, zaś po lewej długa lada z rzędem barowych stołków. Podłoga imituje drewniany parkiet, ale zdarcia w niektórych miejscach zdradzają, że jest to zwykłe linoleum. Lada, stoliki i krzesła są jednak drewniane, siedziska wysłane zaś ciemnobrązową okładziną. Co zobaczymy za ladą, poza uroczą właścicielką, Betty Jou? Oczywiście liczne alkohole. Poza napojami wyskokowymi można tu dostać także drobne przekąski. Naturalnie, jak na porządny amerykański bar przystało, w strategicznym miejscu wisi także telewizor, który pamięta pewnie lata osiemdziesiąte – ale wciąż działa! Poza tym świętym pudłem, ściany zdobi też kilka rogatych czaszek oraz liczne, starsze i nowsze, zdjęcia. Widać na nich stałych bywalców, imprezy, samą Betty Jou, ale i kilka bardziej znanych ogółowi twarzy. Przy wejściu stoi szafa grająca, zaś na tyłach stół do bilarda. Ogólnie wnętrze jest dość ciemne, a gdy zbierze się w nim grupa palących facetów, widoczność staje się ograniczona do minimum.

Will się zaśmiał.
- Uważaj, bo kolejnego doprowadzisz do zawału - powiedział do Evy i spojrzał na Floriana i drugą siostrę Auguste.

- Bylebyś nie zaczęła tak każdego doprowadzać do zawału, bo nie będzie tak łatwo ze znalezieniem kolejnych - powiedział rozbawiony i westchnął cicho, spoglądając na młodsze towarzystwo.
Może i Will nie dostał kieliszka, ale sam sobie z pewnością nalał, bo wypić trzeba było. I za jednym razem wypił, bo jak to tak.

- Aż tak szybko nie mam zamiar schodzić na zawał. Daj mi jeszcze dziesięć lat i mogę odpadać - powiedział do Auguste. - Zaraz pójdzie kolejna kolejka piw, które wypijesz - napomknął i dodał naprędce: - Obyś nie skończyła gorzej od Ramirez.
- Ja się piszę na bilard - powiedział od razu. O tak, dawno nie grał!
Zaśmiał się na słowa Beth.
- O ile wszyscy tu nie padniemy, to mogę odwieźć.

Spojrzał na Clustera.
- Aaaa ominęła cię rozmowa na temat tego, że ambicjami Evy jest doprowadzenie wszystkich Świętych do zawału, najlepiej w ciągu kilku dni - zaczął wyjaśniać. - Carmalita będzie chciała ojca wystraszyć, bo siostra zadba o to, by w rodzinie nie było tajemnic i wkręcą go w ojcostwo - jeszcze napił się łyka. - I młoda już szarżuje, bo dostała kamizelkę i pewnie myśli, że lekarka na skórę poleci - zaśmiał się i pokręcił głową.
Pewnie gdyby William byłby obrażalski, to w tym momencie fochnąłby się za słowa Setha, tak tylko kiwnął lekko, spoglądając co jakiś czas na bilard.
- Już szykuję kieszenie dla niej i tabelę na kwity, kolejną - zarechotał sobie w odprężeniu i pokręcił łbem tak, coby mu w karku strzyknęło podwójnie.
Spojrzał na Jima i Sue. W sumie Sue to pewnie ledwo dojrzał przez bebzon Grubego, ale jakże długi i zadbany, siwy włos szefa to się rzucał w oczy, nawet w zadymionym pomieszczeniu.
- Bilard? - spytał Clustera, spoglądając na wolny stół.

Will spojrzał na Carmalitę i klasnął wesoło, z zadowoleniem, po czym spojrzał na Setha.
- Wstydź się, bo trybiki ci zwalniają, Cluster, a to nie do przyjęcia - powiedział z rozbawieniem i kiwnął na starszą Auguste.
- Zaczynasz - zwrócił się do dziewczyny, by zaraz mogli podejść do stołu, a stamtąd wziąć te kijki, o.

Will poczekał aż Carmalita wystrzeli w którąś z bil, przejmując tym samym kolor tych, którymi powinna się zająć. Zaśmiał się na jej słowa i pokręcił głową.
- Wszędzie musicie mieć rywalizację czy chociaż raz czysto rekreacyjnie? - rzucił i poczekał na swoją kolej. Sam wycelował, stuknął i wbił bile.

Will: 10
Carma: 0