Bar "Viva Maria!"

Bar Viva Maria! mieści się w dwukondygnacyjnym budynku wciśniętym między drobnymi lokalami usługowymi. Pomieszczenie, do którego się wchodzi, jest długie i stosunkowo wąskie. Po prawej stronie ciąg stolików i krzeseł, zaś po lewej długa lada z rzędem barowych stołków. Podłoga imituje drewniany parkiet, ale zdarcia w niektórych miejscach zdradzają, że jest to zwykłe linoleum. Lada, stoliki i krzesła są jednak drewniane, siedziska wysłane zaś ciemnobrązową okładziną. Co zobaczymy za ladą, poza uroczą właścicielką, Betty Jou? Oczywiście liczne alkohole. Poza napojami wyskokowymi można tu dostać także drobne przekąski. Naturalnie, jak na porządny amerykański bar przystało, w strategicznym miejscu wisi także telewizor, który pamięta pewnie lata osiemdziesiąte – ale wciąż działa! Poza tym świętym pudłem, ściany zdobi też kilka rogatych czaszek oraz liczne, starsze i nowsze, zdjęcia. Widać na nich stałych bywalców, imprezy, samą Betty Jou, ale i kilka bardziej znanych ogółowi twarzy. Przy wejściu stoi szafa grająca, zaś na tyłach stół do bilarda. Ogólnie wnętrze jest dość ciemne, a gdy zbierze się w nim grupa palących facetów, widoczność staje się ograniczona do minimum.

- A masz jakąś propozycję, co miałbym wygrać? - spytał żartobliwie. Tyle o ile wolał Carmę, że przynajmniej wiedziała, co to znaczy pokora i jakoś zachować się potrafiła, jeśli chodziło o kontakt ze starszymi.
Też ją pochwalił za dobrą partię. Stwierdził tylko, że mogła obejść stół to byłoby perfekcyjnie. Sam natomiast wycelował i już.

Will: 20
Carma: 0

3 (74)

- Dobrze by było, jakbym miał samochód - zaśmiał się do dziewczyny i kiwnął z uznaniem, kiedy ta perfekcyjnie trafiła w jedną z łuz, które sobie obrała.
Will sam jednak po chwili wycelował, wygrywając trzecią turę w bilarda, bo chwilę postał i trafiał do tych łuz. Wtedy przyszła Eva, która zaczęła krzyczeć o tym, że ktoś okradł, więc Parker spojrzał z zainteresowaniem, choć pewnym niezrozumieniem, na siostry Auguste.

Will: 30
Carma: 0

- Och, żeby tylko się nie pogrążyć, co?
Spojrzał na Clustera.
- Ego trochę podrosło to myśl, że się ośmieszę mnie przeraża - mrugnął do Setha, prawie że jak do swojego kochanka, któremu miałby zapowiadać długą i jakże upojną noc. Jednakże ze względu na flegmatyzm Parkera, ten tylko się zaśmiał.
Gdy Beth się do niego zwróciła, podał jej kij i kiwnął na stół, ażeby lekarka zaczęła kolejną rundę. W międzyczasie posłał Cherry po następną kolejkę, bo przecież nie będzie grać o suchym pysku.