Heaven's Gates

First topic message reminder :

Stan na 2017 rok:
ZAMKNIĘTE

Ranczo przeszło gruntowną przemianę. Teren wokół budynku oczyszczono, wywieziono na złom stare i nikomu niepotrzebne części. Sam budynek, jeszcze niedawno rezydencja prostytutek Świętych z Arizony, był nie do poznania.

Oto przed znużonymi mieszkańcami Old Whiskey i przyjezdnymi otworzyły się Bramy Niebios. Przed budynkiem znajduje się prowizoryczny parking. Z zewnątrz budowla pozostała niepozorna, jedynie szyld nad wejściem mógł dać do myślenia.
Po wejściu trafia się do korytarza, gdzie znajduje się klatka schodowa i wejście do głównej sali. Wewnątrz panuje półmrok, rozświetlony mnóstwem kolorowych lamp i jarzeniówek. Niedaleko za wejściem stoi długa barowa lada, gdzie można zamówić alkohol. Resztę parkietu zajmują stoliki, na końcu zaś znajduje się podest z rurą do tańca. Po bokach sali stoją jeszcze dwa mniejsze podesty. Wzdłuż ścian ustawiono w boksach skórzane kanapy. Na piętrze znajdują się trzy prywatne pokoje dla tych, którzy chcieliby zamówić specjalny taniec. Ponadto znajduje się tam biuro, łazienki i garderoba. Główna sala jest monitorowana.
Klub obsługiwany jest przez skąpo ubrane kelnerki i jeszcze skąpiej ubrane tancerki, wywijające się do rytmu starego rocka i gangsterskiego hip hopu. Przy sesjach prywatnych można zamówić rodzaj muzyki.

Godziny otwarcia klubu: codziennie 18.00 - 2.00

Cennik:
Wstęp wolny
Lap dance w boksie (jedna tancerka) – 70$
Lap dance w boksie (dwie tancerki) – 120$
Prywatny pokaz – do uzgodnienia

- Jak na razie, to tylko sobie grabi.
Popatrzył wgłąb korytarza, w kierunku sali. Oby tam się sprężyły. Baker popatrzył bez słowa na Parkera, gdy wspomniał o kasie. Chwilę mi to zajęło, ale chyba chodziło o pensję Willa za rozliczanie tego grajdołu? Albo coś mnie znowu ominęło. W każdym razie Sue kiwnął głową.
- No mam nadzieję, że się zgłosisz, a nie znikniesz w tej Kalifornii jak Tyrsen na Florydzie - prychnął. Jeszcze tego by brakowało!
Baker też się zastanowił.
- Taaa, coś mam. A co, jeden już ci nie starcza? - zaśmiał się.

- To dobrze - zaśmiał się i poklepał Willa po plecach. Wskazał ręką w stronę klubu. - Nie chcesz strzelić drinka?
No jak już tu był. By popatrzył ten asceta chociaż na jędrne ciałka. Chociaż w sumie czy takie jędrne? Trochę obrośnięte cellulitem te niektóre.
- Dla Beth? - zdziwił się troszkę. - A co to, nie może u Boba kupić? - prychnął. No kto jak kto, ale szanowana lekarka chyba nie zamierzała nikomu przestrzelać łba czy nogi. - Kij bejsbolowy? - zaśmiał się znowu. Przez chwilę wyobrażał sobie Williama w białych łaszkach i czapce, jakie to mieli gracze. Baker podrapał się po brodzie. - No, kij mogę ogarnąć, tłumik pewnie też, ale wiesz - potarł sugestywnie palce.

/Przyczepa Trish

Connor pojawił się jak najszybciej mógł, bez motocykla było to nieco utrudnione, ale dał radę się zmieścić w nawet normalnym czasie dojścia do Heaven's. W końcu nie było to aż tak daleko z osiedla przyczep.
Wszedł do lokalu od razu ujrzał króla Świętych i księgowego. Lekko się uśmiechnął na ich widok, w końcu dobrze było ich widzieć.
- Czołem panowie. - Przywitał się najpierw z Bakerem, a potem z Parkerem. - Jak dobrze jest być już po właściwej stronie krat. - Stwierdził, miał jakoś zdecydowanie lepszy humor niż jak na otwarciu Nieba. Stanął trochę z boku, bo nie wiedział czy oni obaj skończyli już swoją sprawę, dlatego nie chciał przeszkadzać póki co.

No to ruszyli korytarzem i weszli do zaciemnionej sali. Baker nawet sam wlazł za bar, złapał dwie szklanki i polał im trochę whiskey. Podsunął Williamowi, po czym zasiedli sobie gdzieś przy stoliku, albo na kanapie.
- Jesteśmy w Arizonie, każdy ma broń - wzruszył ramionami. - Założę się, że Randall ma kurwa osobny pokój na swoje strzelby - zarechotał. Chyba miał trochę polewkę z Króla Wołowiny. Ale co by nie mówić, te jego krowy zapewniały dolę połowie miasteczka i jeszcze okolicznym.
- No skoro tak jej zależy... Byle hajs się zgadzał - mruknął. - Ale jak coś komuś kiedyś piśnie - zrobił mniej przyjemną minę. To, że ją przerżnął parę razy wcale nie sprawiało, że byłby delikatniejszy w wyciąganiu konsekwencji. A może Beth przekonywała się do Świętych? Nie, że zależało mu na kolejnej babie w gangu, ale mieć dobrą wtykę z dyplomem - to było w cenie.
- Okej, ogarnę.
Pociągnął łyk ze szklanki i uśmiechnął pod nosem.
- No, w tej Kalifornii to się nie obnoś za bardzo, żeś z Arizony, bo wszystkich wystraszysz. Mają nas za wariatów z tą bronią - parsknął. Mina mu trochę potem zrzedła. - E tam, ten mój urlop. Już ja widzę, jak to się skończy... A, Eastman! - zauważył karka i kiwnął mu głową. - Baby Jane, rusz tyłek i mu coś polej - rzucił do dziwki.

Jak widać chyba im się tematy pokończyły, bo właśnie gdy wszedł zaczęli rozmawiać o urlopach. Eastmanowi się jednak nie śpieszyło, dlatego poprosił Baby o piwo, przysiadł się do nich przysłuchując się od niechcenia o czym mówią. Znaczy można powiedzieć, że jednym wpuszczał, drugim wypuszczał. Nawet ten urlop po urlopie Parkera nie wzbudził w nim ciekawości. Upił łyk piwa i był tylko czujny aż ktokolwiek będzie coś od niego chciał.

- Tak jest. Co do reszty twoich zachcianek, to zobaczymy - dodał. Pokiwał głową, myśląc sobie zapewne, że mógłby uciąć sobie krótką pogawędkę z Roberts. Ostatecznie mogła sama do niego przyjść w tej sprawie, nie?
- Heh, słusznie - kiwnął głową i znów się napił. Odprowadził wzrokiem Baby Jane, która na wysokich obcasach przetruchtała z powrotem na podest i zaczęła ćwiczyć jakieś wygibasy.
- Gdzie ty tak jeździsz, William? - spytał, trochę nawet podejrzliwie. Znów się napił i przeniósł spojrzenie na Eastmana.
- No i co, młody? Zadomowiłeś się na starych śmieciach? - zagadnął. - Byłeś na ostatnim spotkaniu, hm?

Eastman usłyszał pytania Bakera. Upił łyk piwa, bo przypomniał sobie o motocyklu.
- No zadomowiłem się. - Powiedział. - Jasne, że byłem. Ucierpiał też mój motocykl. - Wydawało mu się, że Bakerowi chodzi o tamto spotkanie. No bo chyba to było tym ostatnim na którym miał się pojawić. Zresztą wtedy Will mu zakosił Liluye, chociaż z perspektywy czasu to chyba był dobry pomysł. Nie wiedział czy potrafiłby ją czegoś nauczyć, pewnie by wylądowali w łóżku zanim by jej pokazał prawidłowe ściąganie języka spustowego.
Dziecko Willa, legenda o której wiedzieli nieliczni. Eastman był w tej grupie, nikomu nigdy o tym nie powiedział.
- Trochę się pozmieniało podczas mojego pobytu w więzieniu. - Zauważył i chyba miał na myśli panie. Nie wiedział czy Baker się domyśli, ale znając podejście Connora do Consueli to chyba powinien wiedzieć, że kobiety w gangu mu się nie spodobają. Chociaż Sue nie robił tego wszystkiego dla Eastmana.

- Ach - mruknął. Tak, cóż. Baker miał dość problemów własnych i cudzych, i swoich własnych zawirowań "rodzinnych", więc odległa o milion kilometrów kobieta Parkera jakoś mu umknęła z pamięci. William ojciec był zresztą równie trudny do wyobrażenia jak... Hm, on sam w roli ojca, ehehe. Tylko, że jego córka trochę jakby bliżej jednak zawsze była.
- Ile ona ma lat? - spytał, usiłując sobie cokolwiek przypomnieć, czy Will opowiadał coś więcej. - Uhm. Liczę, że się uspokoi - mruknął i wychylił alkohol do końca. Odstawił szklankę na blat i przeniósł spojrzenie na Connora.
- Okej. Weź, kurwa, nic nie mów. Nic doprowadzę mój do stanu używalności... - wywrócił oczami. - No, ale w takim razie jesteś na świeżo z informacjami.
Baker wzruszył lekko ramionami.
- Ano pozmieniało. I dalej będzie się zmieniać. Nie poruszaliśmy za bardzo tego tematu, ale jest jeszcze sprawa z kartelem do załatwienia.
Kiwnął na którąś z dziewczyn, żeby zabrała jego szkło i napełniła na nowo. I, żeby upewniła się, że drzwi do Nieba zostały otwarte. Potem wyjaśnił dosyć pobieżnie Connorowi, że Buendia w postaci Smitha i Skittlesa głównie pragną sojuszu w celu wyeliminowania gangu P, który z pewnością Eastman pamiętał. Ale z racji tego, że Święci mają własne sprawy do ogarnięcia, tę ostateczną decyzję jeszcze odwlekają.
- No, możesz się wypowiedzieć, jak jesteś teraz na świeżo z tym - rzekł na koniec i chlapnął sobie do gardła.

Szczerze powiedziawszy Connie myślał, że pogadają o panienkach, ale jak widać były tematy ważne oraz ważniejsze i teraz natrafił na ten ważniejszy. Rzeczywiście współpraca z Buendiami była czymś o czym nie chciał myśleć, ale mogła być teraz konieczna.
- Ja pierdolę. - Zaklął szpetnie słysząc co to się dzieje. Wysłuchał do końca Bakera, a potem spojrzał na Williama, który również coś dodał od siebie. - Czyli można powiedzieć, że jesteśmy między młotem, a kowadłem? - Zadał pytanie, na które jednak nie oczekiwał odpowiedzi, dlatego kontynuował swoją wypowiedź. - A nie możemy wejść we współpracę ze Smithem i jako gest dobrej woli poprosić go o odjebanie Skittlesa? - Zapytał, ale teraz już oczekiwał odpowiedzi. Bo wtedy szefostwo Buendii zdecyduje kto jest dla nich ważniejszy, czy murzyn czy współpraca ze Świętymi.
Eastmanowi zdarzało się czasem pomyśleć, no i chyba teraz właśnie była taka chwila. Dowiedzieliby się ile znaczy dla fasolojadów ten sojusz.
- Co o tym myślisz? - Stwierdził, czuł pragnienie zemsty na Skittlesie nadal. Sam mógłby się zgłosić na kata. Bo co to dla niego pociągnięcie za spust przykładając broń do skroni Jacka Jonesa.

Uśmiechnął się pod nosem i kiwnął głową, nie drążąc już dłużej tematu.
- Czy ja wiem. Możemy z dużym prawdopodobieństwem założyć, że oficjalne odmówienie Buendiom będzie oznaczało ich... niezadowolenie. Co do Skittlesa - prychnął. - Wątpię. Poza tym, bądźmy szczerzy, na jego miejsce zaraz wskoczyłby ktoś inny. Te fasolojady rozmnażają się kurwa, jak przez pączkowanie.
Pozostawała kwestia podpalenia. Niby nikt nic nie widział, niby śladów nie pozostawiali, więc pewności mieć nie mogli, kto to zrobił.
- Tak czy inaczej, w tej sprawie będę rozmawiać ze Smithem, nie z tym durniem.

Wiadome było, że Baker będzie gadać ze Smithem. No bo kto miał na tyle cierpliwości, żeby się dogadać ze Skittlesem. Chyba tylko on sam.
- W ogóle na czym miałaby polegać ta współpraca? - Zapytał, bo sam nie wiedział czego dokładnie Buendia od nich chce.
- Jeżeli nie dostaniemy czegoś co nam ma gwarantować, że nie chcą nas wyrolować to ja jestem na nie
Wiadomo zrobisz jak chcesz, ale jeżeli mnie pytasz o zdanie. To ja bym ich wgniatał w ziemię zamiast pertraktować. - Przechylił kufel z piwem i dopił je do końca.

Baker poszedł na chwilę pomęczyć dziewczyny, a Parker z Eastmanem mogli sobie chwilę pogadać. Zmierzył Williama wzrokiem, gdy zadał mu to pytanie.
- Nie. Ja nawet z nią nie jestem. - Stwierdził prawdę Connor. Bo tak naprawdę to tylko ze sobą spali. - Wiesz ty może ją czegoś nauczyć, ja bym się przy niej nie skupił. - Za to przy reszcie panien owszem. On by im zrobił szkołę życia, Eva może by to jeszcze przetrwała, ale Consuela raczej nie. Szkoda, że nie wyrwał się do nauczania Ramirez.
- Jak Claus straci cierpliwość to chętnie przejmę Ramirez. - Powiedział to o czym myślał. - Niech nie myśli, że ma za łatwo. - Uśmiechnął się jadowicie. No chyba ten Loco, którego znał Parker powoli wracał do siebie.

Uśmiechnął się do Willa, gdy ten stwierdził, że również nie będzie skupiony. Fakt Liluye była ładną dziewczyną, także zrozumiałe, że mogłaby rozpraszać uwagę Parkera. Chociaż nigdy nie zauważył rozproszenia u niego, jakiegoś szczególnie dużego przez którąkolwiek kobietę.
- Jak się będziesz rozpraszać to już nie mój problem. - Powiedział przeciągając się i pstrykając kośćmi w palcach.
Connor spojrzał na tyłek odchodzącej dziwki, jednak nie był to wzrok pożądania, raczej zaciekawienia.
- Ona się nie nadaje. I porządne zgnojenie to jedyny sposób, aby sobie odpuściła. - Stwierdził poważnie Eastman. Nie chciał, żeby przez Ramirez ktokolwiek ucierpiał. - Kurwa, bym sobie wyjechał na wakacje, ale trzeba zarobić na naprawę motocykla, zarobić na broń. Bo wszystko mi zajebały te skurwysyny. - Mówił oczywiście o policjantach, a najbardziej o Rosicie i tym idiocie, detektywie Szaliczku.

- Jak urodzi się białe dziecko to wiem od kogo wziąć alimenty. - Zażartował Eastman biorąc przykład z Parkera po czym machnął na prostytutkę, aby przyniosła mu kolejne piwo, bo zdążył już to opróżnić.
- Jak dla mnie ona się nie nadaje do takich struktur jak gang. - Odpalił papierosa. - Wiesz, jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Jeden spierdoli to cierpią wszyscy. - Zaciągnął się mocno i strzepał popiół z fajki. Consuela wybitnie mu nie pasowała do Świętych. Liluye zresztą też, ale wiedział, że sama się nie pcha, dlatego nie mógł jej winić. Co najwyżej Evę jeszcze mógłby zaakceptować, ale miał wrażenie, że ona jeszcze bardziej opiera się na sile niż on sam.
- Jak chcesz to możesz mi zostawić. Z chęcią przygarnę. W ogóle myślałem, żeby zmienić robotę. Już złożyłem wypowiedzenie w parku. - Mruknął do Williama.