Ferma strusi J. McGywera

- Nie, nie, autem jestem, nie pije, jak prowadzę. Przecież wiesz - złota zasada Joolsa. Nigdy nie jeździł, będąc pod wpływem.
- E... hehe - pewność siebie przed mikrofonem zmieniła się, kiedy Julek siedział przed kumplem i jego żoną na papierze, bo uczucia to było tu mniej niż między trupem a kwiatkami, które wąchał od spodu. - No bo zanim była ta cała sytuacja z kupieniem gospodarstwa, to tutaj już wcześniej siedziałem, nie? I z taką typiarą, mniejsza o kogo chodzi, gadałem i jakiś typ na nas cisnął. I broń wyciągnął, a że ja nie miałem wtedy przy sobie to skorzystałem z okazji, że kolo się zapatrzył na tę typiarę - zaczął tłumaczyć. - No i rzuciłem w niego kamieniem. I zabiłem - wyjasnił, nie martwiąc się o to, że ktoś ich usłyszy. Byli sami, a do tego mówił nieco ciszej.
- No to go zakopałem. O, o tam - wskazał na szopę. Po chwili przyglądania się tej dwójce, walnął w podłokietniki krzesła ogrodowego czy czegoś-tam i popędził do szopy.

- O mój Boże - zawołał Jools.
- Będziecie się przepychać czyja to wina? Jesteście małżeństwem, więc to jest wasza ziemia, chyba spisałeś intercyzę czy inne gówno, choć i tak jako... - wziął łopatę i przesunął wszystkie graty, aby zacząć kopać. - ...małżeństwo to i tak to idzie na was, więc to w sumie wasza wina, ale nie dobra, moja, mój błąd - powiedział, dalej machając łopatą w tę i nazad. - Nie przewidziałem, że ktoś tu zamieszka na jakiś miesiąc po cichym pogrzebie, no ludzie - wywrócił oczami, ale kopał posłusznie.
- Poza tym, hehehehe, skoro nie wyczailiście to w sumie dobrze zakopałem, hehehe - zaśmiał się. Nerwowo, bo jednak mu źle było, a chciał dobrze. ON NAPRAWDĘ CHCIAŁ DOBRZE, bogowie.
I kopał.

Czerwonawy od nerwów i machania łopatą Jools, spojrzał na Leszka.
- Ty naprawdę myślisz, że ja specjalnie tu zakopałem ciało? W BIAŁY DZIEŃ miałem zapierdalać po całym mieście?! - spytał głośno, bo się mijali obaj w rozumowaniu, ale nic dziwnego! Jeden próbował naprawić, drugi się przeraził myślą, że jego strusie mogły wydziobać trupią wątróbkę na imprezie.
- Nie, wy się oboje puknijcie. W ten czy inny sposób - powiedział Jools. - Jakby coś miało się zdarzyć na tej działce, to oboje odpowiadacie, nie? Tak mi przynajmniej wiadomo, że tak działają małżeństwa, no ale co tam - westchnał, próbując się uspokoić.
- NO JAKI PSYCHOPATA, CZY JA WYGLĄDAM JAKBY TO W OGÓLE MNIE NIE OBESZŁO?! - podniósł głos, już z czerwonymi policzkami, bo normalnie nie czaił tego. Ni chu chu nie czaił tego! - Nie jestem żadnym psychopatą, nie sprawia mi to przyjemności, więc nic nie mów, serio - rzucił i się zamachał, że gdyby nie ciało to przekopałby się do Indonezji.
- Dobra, dobra, sam to ogarnę - powiedział do Foxxy, sięgając po drugi worek, żeby ciała nie było widać. - Mam w aucie - rzucił przez ramię na pytanie o kanister.
Po zapakowaniu ciała w worek Jools wziął się za kopanie.
- Nie, nie musi z nami jechać - stwierdził sucho, poddenerwowany całą sytuacją, choć wiedział, że to było najbardziej prawdopodobne, jak zareaguje Leszek. On też by tak zareagował przecież!

- Czy jakby typek celował do ciebie lub laski obok ciebie to byś sobie spierdolił, bo nie masz broni czy byś się bronił? - spytał, choć zaraz sam sobie odpowiedział. - O, o, no właśnie, lepiej bronić nie? - rzucił, zaklepując łopatą dziurę, a potem zasunął tam graty, żeby to jakoś wyglądało.
- Ty kurwa w ogóle słuchasz? Skąd miałem wiedzieć, że będziesz chciał kupić ziemię, w której zakopałem trupa po ukamienowaniu go?! - warknął, bo obaj teraz byli jacyś poddenerwowani.
- Nie chciałem ci mówić w dzień parapetówki. No weź jakby to zabrzmiało "Cześć, Lechu, słuchaj, masz prezent z okazji przeprowadzki, trupa w szopie" czy zaproponować na imprezę "Ej, młodzi, słuchajcie, pobawimy się w archeologów, kto znajdzie ciało wygrywa traumę do końca życia, yaaay" - wyciągnął dłoń z kciukiem ku górze. - Nie pojebało mnie na tyle, by przy ludziach gadać. No, sorry, nie? - machnął rękoma, zamykając bagażnik po wniesieniu ciała z Foxxy. - Naprawiam swój błąd - dodał i pokręcił głową na propozycję o whisky.
- Nie wiem czy do lasu warto iść i się męczyć, można jechać na skały, nie? - spytał i zaraz przetarł swoją twarz, nadal poddenerwowany.

Cała trójka miała rację, ale ich umiejętność komunikowania się pod wpływem nerwów (bądź i nie) była o tyle rozbrajająca, że lepiej było nie ogarniać czegokolwiek.
Julek jęknął. Pewnie dlatego, że nie wierzył w kobiety i ich umiejętność prowadzenia samochodem. Nie ufal, no ale nie miał zamiaru się sprzeczać, bo chciał, żeby to wszystko jak najszybciej minęło i mieć spokój.
Zajął miejsce z tyłu (bo przykładne małżeństwo musi siedzieć z przodu) i zapiął pasy. Coś mu ciśnienie się podniosło, więc się wymacał, bo może tabletki ma przy sobie.
- Swoją drogą... muszę zacząć czytać o teleskopie, bo ostatnio nie przeglądałem informacji, a to źle. Muszę się przygotować, nie? - zerknął do lusterka wstecznego, jakby coś chciał się upewnić. - No, serio, ten Hubble'a jest całkiem interesujący, ba! Sam zamówiłem, powinienem na dniach dostać...

/zt - cała trójka - czerwone skały ->

Znając Julka i chęć spokoju życia, to on czekał jak głupi, aż wszystko się ogarnie, by z workami wpakować się do auta.
- No, na pewno - powiedział nikle rozbawiony. - Jakoś nie mam w planach kolejnych trupów - dodał po chwili, kurczowo trzymając się klamki od tylnych drzwi samochodu, w razie gdyby miał wyskoczyć. Był gotów.
I jechali, jechali, jechali, aż dojechali na obrzeża.

Jools pokręcił głową.
- Nie palę - powiedział od razu, już po raz któryś, ale nie wydawał się tym poddenerwowany. Najwidoczniej nerwy spowodowane wcześniejszą gadką z Leszkiem, go całkowicie wypompowały z energii na najbliższą godzinę.
- Em, ta. Jasne - powiedział, wspierając dłonie o oparcie krzesła i spojrzał na Leszka.
- Kiedy chcesz robić tę imprezę? - spytał. - W końcu jak mam zareklamować, to muszę wiedzieć, kiedy mają przyjść, nie? - zaśmiał się, choć nie wyglądał, jakby mu było do śmiechu.

/ zbiorowe zt, cała trójka kuniec