Domek Gabrielle

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Opcjonalnie na podwórku znajduje się podjazd.

<--- http://www.oldwhiskey.pl/t313-jarmark-lapanie-swiniaka#1473

Swarek zastukał w drzwi ale nikt mu nie otworzył.
Był jednak przygotowany na tą ewentualność. Nim dotarł tutaj z jarmarku przyozdobił prosiątko piękną zieloną kokardą do której przeczepiona była mała karteczka z napisem "Mały powitalny prezent".
Przywiązał świnkę tak by ta na pewno nigdzie nie uciekła i czekała na swoją właścicielkę gdy ta się w końcu pojawi w domu.

zt

<---

Gabrielle przystanęła przed swymi drzwiami i świnką, która do klamki była przywiązana. Że niby co? Kobieta zmarszczyła czoło i rozejrzała się na boki, szukając żartownisia. Nie zauważyła jednak nikogo. Może tak się ukrył?
- A ty skąd się tu wziąłeś świniaku? Grilla dziś nie przewiduje.
Mruknęła, podchodząc do ryjącego w ziemi zwierzaka. No przecież nie wpuści go do domu! Stanęła nad świniakiem i pokręciła głową. Ładny prezent. No po prostu cudowny! Złapała za karteczkę i przymknęła na moment oczy. Niech no się dowie, kto taki dowcipny!
Odwiązała świnkę od klamki i popatrzyła na jej ślepia.
- No dobra, jedna noc! Masz się zachowywać!
Pokiwała paluchem prosiakowi i weszła do domu, gdzie zamknęła prezent w łazience.
Świnka została jednak nieco dłużej, niż Gabrielle zakładała.

zt

/od Naczeza, wieczór?

Lola była dosyć sfrustrowana tym wszystkim. A do tego piwo bezalkoholowe i do tego bezglutenowe było totalną porażką. Toteż zajechała do sklepu i kupiła sześciopak czegoś "normalnego". I już miała zamiar pić sama i głowić się nad tą cholerną sprawą, gdy przypomniała sobie o Gabrielle. Czy ona nie obiecała jej czasem piwa?
Także postanowiła sobie zrobić spacer - bo przecież nie można prowadzić po alkoholu! - by w końcu zjawić się przed drzwiami koleżanki z pracy i energicznie zapukać.

- Oddaj to! Estúpido bastardo... przerobię cię na szynkę!
Dało się słyszeć równo z pukaniem do drzwi. Coś spadło, tupnęło, zakwiczało... Gabrielle najwyraźniej jeszcze nie udało się pozbyć kłopotliwego prezentu powitalnego. Otworzyła drzwi gwałtownie i stanęła przed Lolą z rozwianym włosem i wypiekami na twarzy. Popatrzyła na koleżankę, która chyba pierwszy raz mogła ją zobaczyć w niespiętych włosach, machnęła na nią ręką, zapraszając do środka i ruszyła do pokoju, gdzie musiała podnieść stoliczek i wywalone czasopisma.
- Wybacz ten bałagan...
Przykucnęła, by pozbierać gazety, a obok niej przeleciał prosiak, kwiląc radośnie.

Jej brwi poszybowały wysoko, gdy usłyszała te krzyki. Co ona? Z chłopem tam siedzi? Psa ma?
-Wow.-powiedziała tylko, przekraczając próg.-Mam... piwo.-dodała, z dużym szokiem przyglądając się temu bałaganowi
Był nawet większy od tego, który ona miała w domu, a to był niewyobrażalny wyczyn!
Aż się cofnęła z wrażenia.
-WOW!-powtórzyła.-To taka... nowa wersja psa?-spytała, znajdując sobie gdzieś w miarę wolny kącik.-Świnia policyjna?-zażartowała, wypakowując "alkohol".

Gabrielle poskładała sobie gazety na rękach i wstała, przytulając je do piersi. Wywróciła oczami na zdziwienie koleżanki i obdarzyła ją tym samym spojrzeniem, jakie miała pod Brzoskwinką. Lepiej żeby Lola niczego nie komentowała!
Gabrielle podeszła do biblioteczki i upchnęła makulaturę na jedną z półek. Zgarniając włosy z twarzy obróciła się do Loli i westchnęła.
- Adoptujesz?
Zapytała, opierając dłonie na biodrach i unosząc jedną z brwi, swym standardowym zwyczajem. Od razu ruszyła do zakupów Martinez i chwyciła za jedno z piw. Nie będzie pytać, skoro już ją suszyło od godziny! Popatrzyła za świnią, która uciekła do kuchni, zapewne po to by dobrać się do kociego żarcia.
Niezdrowo? A bo Gabrielle się znała?!

Przyglądała się, jak sprząta, ale szybko się znudziła tym. Przez chwilę obserwowała świnię.
-One podobno całkiem inteligentne są. Nawet bardziej od psów. I podobno są mega czyste.-powiedziała lekko, odkręcając zakrętkę.
Wzięła łyka.
-Ty przynajmniej masz się do czego przytulić w nocy.-burknęła, rzucając jej znaczące spojrzenie.
Westchnęła. Przez chwilę bawiła się komórką.
-Zaproszę Jonathana, co? Pewnie się nudzi.-tak w sumie to oznajmiła, wzruszając ramionami.-Przydałby nam się jego geniusz.-dodała, wymacując w kieszeni pogięte zdjęcie.
Nie wystawiała jednak jeszcze swojego "asa" przed Gabrielle.

Jon stanał nieco obładowany przed dzwiami. W jednej ręce sześciopak, w drugiej wino, a pod pachą puszka. Jakoś koślawo sięgnął do dzwonka i czekał, aż mu otworzą, no bo się przecież nie będzie ładować komuś do domu jak by był na swoim. Miał tylko nadzieję, że się pośpieszą, bo kuźwa chłodno.

Gabrielle kiwnęła głową, nie mając nic przeciwko wizycie Jonathana. Zanim ten przybył, zdążyła jeszcze raz nakarmić świniaka, w nadziei, że pójdzie spać pod stół i da jej święty spokój. No przecież nie mogła dopuścić do siebie myśli, że przywiązuje się do zwierzaka i lubi z nim rano wypić kawę.
Wyciągnęła też jakieś tortille, które miały zostać zjedzone przedwczoraj. Powąchała je i stwierdzając, że jeszcze dobre, wstawiła do mikrofali. No a co! Rozstawiła talerze i akurat zadzwonił dzwonek.
- Moment!
Zawołała, bo musiała świnkę za uchem podrapać. Potem pobiegła do drzwi i znowu stanęła w progu z rozwianym włosem, trzymając w ręce piwo. Machnęła nim na powitanie kolegi i wpuściła go do środka.

- Dobry wieczór drogie panie - przywitał się z dziewczynami z uśmiechem i wszedł do środka - Słyszałem, że ktoś tu potrzebuje geniusza - wyszczerzył się zadziornie - Mam piwo, wino i trochę domowych ciasteczek co mi zostały z ... czy to jest świnia? - Stracił wątek gdy zauważył przywiązane prosię i spoglądał pytająco to na Lolę, to znowu na Gabrielle wskazując palcem na zwierzaka.

Z rozbawieniem przyglądała się Gabrielle, jak karmi świnkę i drapie ją za uszkiem. Uhm. Tak. Już widziała, jak ona ją oddaje. Coś jej się zdawało, że prosiak będzie stałą "ozdobą" domu i ogródka.
-Ooooo, masz jakieś jedzenie?-zawołała za nią, rozwalając się bardziej na fotelu.
Zdążyła już wypić ponad połowę piwa, tak więc zaczęła się dosyć mocno rozluźniać.
-Czeeeeeeeść, Johnnie!-pomachała mu wesoło.-Jeju, jesteś taki super.-westchnęła, gdy wspomniał o tym, co przyniósł.
Uśmiechnęła się szeroko.
-No. To Gabrielle jest. Znaczy świnia jest Gabrielle. Ej. Jak ją w ogóle nazwałaś?-spytała, mrużąc oczy.
Ściągnęła nogi z łokietnika i usiadła prosto.
-Dobra. Mam coś super. Ale to teraz tak...?-spojrzała na nich uważnie, najwyraźniej bardzo dobrze się bawiąc trzymając ich w niepewności.

Gabrielle zaraz zostawiła towarzystwo i wróciła do kuchni, do której wołał ją dźwięk mikrofali. Wystawiła dla każdego po tortilli na talerz i z piwem w ręce zastanawiała się jak ma się z tym wszystkim zabrać.
- No Lola!
Odpowiedziała na pytanie o imię prosiaka, które padło, gdy wracała z jedzeniem dla Martinez i Harpera. Oczywiście, że nie powiedziała tego specjalnie i oczywiście, że tak prosiaczka słodkiego nazwała już dawno. Bo przecież nie zapomniałaby o tym, mając w głowie tylko przerobienie ją na kotlety. Nigdy!
Wcisnęła gościom talerze i wróciła po swe zaopatrzenie, rzucając Loli pytające spojrzenie.

W między czasie Jon odłożył butelkę i puszki. Sięgnął po jedną dla siebie i otworzył. Nieco się piwo wstrząsnęło podczas drogi więc szybko upił pianę, żeby nie polała się po dywanie. Wytarł wierzchem dłoni to co mu ściekło po brodzie.
- No wiem, jestem cudowny - podał puszkę z ciastkami Loli i usiadł obok.
Parsknął śmiechem zanim zdążył się powstrzymać gdy usłyszał imię świni. Szybko jednak zatuszował udając że się zakrztusił. Nowa koleżanka z pracy charakterna jest, nie ma co.
- To co tam masz za zagadkę? - zwrócił się do Loli popijając pytanie piwem.

Szczena jej opadła.
-CO. NIE MOŻESZ!-zaprotestowała stanowczo, aż wstając.
Rozlała trochę piwa. Tak się zagotowała, że aż napiła się znowu. Usiadła na powrót.
-Widziałam to.-burknęła, kierując oskarżający palec w kierunku Jonathana.-Masz szczęście, że przyniosłeś ciastka.-oznajmiła mu, próbując jedno.
Powąchała tortillę. Pachniała dobrze... nawet. Ale to zaraz!
-No to tak.-zaczęła rzeczowo.-Siedzę sobie u Naiche i mamy grać w karty... No to on zaczął szukać i wyciągać milion szpargałów... I tam była też jakaś mapka z takimi nowymi ścieżkami...-opowiadała, ale machnęła ręką na to ostatnie.-NO I w każdym bądź razie tam były takie zdjęcia.-przerwała, budując moment napięcia.-I ZGADNIJCIE CO NA NICH BYŁO!-odchyliła się do tyłu z satysfakcją.
Nie mieli pojęcia!
-Jacob, Betty Jou i Sue Baker. Razem. Jak jacyś BFF.-oznajmiła.-Ale to jedno! A drugie...-uśmiechnęła się tajemniczo.-O!-wyciągnęła pogięte zdjęcie ze Smith'em i Baker'em.-Smith.
Rozparła się w fotelu, czekając na ich reakcje.

- Nasz pan KIEDYŚ POLICJANT przyjaźnił się z naszym WZOREM PORZĄDKU? - zaakcentowała odpowiednie wyrazy, zerkając w zdjęcie i popiła zdziwienie jakie wymalowało się na jej twarzy. Pokręciła głową i zwyczajnie zagryzła tortille. No bo chyba mówiła Loli o rozmowie ze Smithem? Ah nie! Lola ją tak zagadała!

- O, zdaje się, że byłem w tych okolicach. Nie polecam. - wziął duży łyk piwa.
- Hm, to jest ta zagadka? - wskazał na zdjęcia - Znaczy, dziwne to nieco, ale z drugiej strony Jacob chyba znał wszystkie persony w mieście? Spytałaś o to Naiche?

Zmarszczyła brwi.
-Polowałeś na duchy?-uniosła brwi do góry, przypominając sobie o czym mówił Naiche.
Potrząsnęła głową. To nie było teraz super ważne.
-TAK! Nie rozumiesz?-przewróciła oczami.-Pytałam. Nie wydało mu się to dziwne. Ale nie wie szczegółów.-mruknęła.-Wiesz. Może on też należał do Świętych...? Coś... coś tu nie gra, ok?-popukała się po nosie, uśmiechając się.
-Ale chodzi o Smi...-zaczęła tłumaczyć Jonathanowi, ale przerwała nagle, gdy usłyszała, o czym mówiła Ramirez.-Co?-spojrzała nie rozumiejącym wzrokiem na Gabrielle.
Ciężej jej się ogarniało po alkoholu.
Dopiła swoje piwo i otworzyła następne.

Nie wiedziała o czym rozmawiał Jon z Lolą, mało jednak tym się interesując. Polowanie na duchy? Co za bzdury! Napiła się piwa, zajmując miejsce na kanapie i kładąc na kolanach talerz. Popatrzyło na towarzyszy i wpakowała do ust tortille, w połowie wstrzymując jej przeżuwanie, gdy Lola się do niej odezwała.
Wzruszyła ramionami, wyciągając palec do góry, by w ten sposób dać koleżance znak, że ma chwilę poczekać. Trochę umęczyła się z pospiesznym zjadaniem kawałka tortilli, zakrywając sobie usta na sekundę.
- No... co?
Tez nie rozumiała, więc popiła piwo i popatrzyła na Lolę pytająco.

Wzruszył ramionami.
- Można tak powiedzieć, ale to ja ostatecznie zostałem upolowany. Z resztą to nie istotne.
- Ciężko mi sobie wyobrazić Jacoba jako świętego. No ale kto tam go znał - przyłożył puszkę piwa do ust i już miał się napić, ale przypomniał sobie - może i gdzieś należał, w końcu ten jego tatuaż wygląda jak jakiś znak rozpoznawczy.
Sam sięgnął po tortillę i ugryzł kawałek. Resztę odłożył. Nie będzie krytykował jedzenia gospodarza... ale chyba jednak podziękuje.

Zmarszczyła brwi.
Nic z tego nie rozumiała. I pewnie normalnie nie dałaby żyć Jonathanowi zanim by się nie dowiedziała o co dokładnie chodzi, ale była zbyt podekscytowana swoim odkryciem, by poświęcać uwagę czemuś pobocznemu. Kiedy indziej.
-No... tak.-zmarkotniała.
Może faktycznie żaden z niego gangster?
-Ooo, faktycznie! Ten... duszek, nie?-spojrzała na niego z ożywieniem.
Rozłożyła ręce, zirytowana.
-Jaki policjant? Jaki były policjant?-doprecyzowała.
Na chwilę dała sobie spokój z piwem, by zacząć pałaszować ciepłe jedzenie. Nie marudziła. Jej posiłki również pochodziły głównie z mikrofalówki.

- No Smith! - wzruszyła ramionami, jak gdyby to była najnormalniejsza rzecz na świecie. Albo Lola miała sklerozę, albo Gabrielle nie miała okazji jej nic powiedzieć - No przecież mówił, że był policjantem... no nie mówiłam? - Popatrzyła na Lolę z lekkim zdziwieniem. No cudnymi były partnerkami, nie ma co! - W jego gabinecie stoi nawet dyplom...

Z ciastkiem w ustach i uniesionymi brwiami z rozbawieniem obserwował rozmowę. Wygląda na to, że Lola nie zwracała wystarczającej uwagi na szczegóły.
- Smith? Ten od klubu? Ostatni raz go widziałem jak się przepychał z Bakerem na jarmarku. Nieźle mu się dostało... - dopił puszkę i sięgnął po następną.

-CO!??-krzyknęła, prawie wypluwając praktycznie przeżutą tortillę.
Skrzywiła się i przełknęła.
-NIE. NIE MÓWIŁAŚ!-burknęła, odstawiając piwo z impetem na niczemu winny stoliczek.-Jezu, Gabrielle!-jęknęła.-Kawiński to Smith!-zawołała, łapiąc się za policzki.-Rozumiesz? Zmienił nazwisko!-schowała twarz w dłoniach i zgięła się w pół, kładąc czoło na kolanach.
-Nie byłam w jego gabinecie, pamiętasz?-mruknęła, obrażona.
Zamrugała oczami, zdziwiona.
-To Smith tu był?! JEZU!-wzniosła oczy do góry i rozstawiła ręce na boki, jakby prosiła o pomoc.
BOŻE, DAJ MI SIŁĘ!
-Zaraz. Przepychał się z nim?-chwyciła się tego fragmentu.-To... już nie są przyjaciółmi? Interesy poszły nie tak?

Gabrielle popatrzyła na Lolę ja na wariatkę, stwierdzając iż powinna jej zaraz melisy zrobić. Wcisnęła sobie piwo między kolana i zaczęła związywać włosy, które jej znowu przeszkadzały. Ciasny koczek, czyli to co tygryski lubią najbardziej.
- Trzeba było mi dojść do sło... o! o tym chce powiedzieć. DO SŁOWA!
Pokręciła głową i zerknęła na Harpera, jakby chcąc telepatycznie przekazać mu myśli o Loli, która zachowywała się jak wariatka.
- Hmm może przestali się przyjaźnić jak Smith poszedł do akademii?
Zastanowiła się, robiąc zamyśloną minę.