Zabytkowa wioska Indian

First topic message reminder :

...a raczej to, co z niej zostało - czyli jeden plac pośród skał i drzew i ocalałe skrytki w skałach. Szałasy, czyli wikiupy, zostały przeniesione do miejscowego muzeum,by uchronić je przed deszczem oraz słońcem; lecz uważny turysta zauważy tabliczki, które informują w którym miejscach stały indiańskie domostwa.
Turyści mogą się tu przemieszczać po wyznaczonych ścieżkach, a na swej drodze spotkają, wspomniane wcześniej, tablice informacyjne i pamiątkowe. W tym miejscu chciano uczcić ostatnią grupę Apaczów, którzy wiele lat po wojnie kryli się w tych górach. Niestety, także i ich wygnano - a tych, którzy opuścić domu nie chcieli, zabito.

To miejsce jest najczęściej odwiedzane przez rdzennych mieszkańców tego hrabstwa - szczególnie upodobali go sobie starsi, którzy uwielbiają przesiadywać tu godzinami na ławkach i opowiadać przeliczne legendy, które i tam pewnie są wymysłem białego człowieka...

/z komisariatu

Lola przez pół dni pozwalała ponuremu humorowi zawładnąć nad sobą. Była dziwnie mrukliwa i praktycznie się nic nie odzywała. Ślęczała nad swoimi aktami, nie mogąc uwierzyć, że za chwilę straci tą sprawę!
To zgłoszenie jednak otrząsnęło ją z tego nastroju. Wraz z innymi patrolami zjawiła się na miejscu jatki.
-Rzućcie broń!-krzyknęła, wyskakując z samochodu.
Stanęła za drzwiczkami, mierząc bronią w grupę łysoli. Próbowała wzrokiem ogarnąć, co się tutaj w ogóle dzieje. CHAOS.

To był jedyny moment, w którym policjanci mogli zyskać u Skittlesa swoim postępowaniem minimalny szacunek. Widząc jednak jak Harper spierdala, a Lola próbuje zabić łysoli swoim urokiem osobistym, zaczął dużo bardziej doceniać Macaronniego, którego nie podejrzewałby nawet o umiejętność trzymania jakiejkolwiek broni w rękach oraz Connora, który swoją obecnością by zjebał nawet dożynki.
Cały czas słyszał zawodzenie Naiche, wolał się jednak na razie na niego nie oglądać, gdyż nie chciał w razie czego tracić gruntu pod nogami.
Skittles miał tylko trzy naboje. Strzelił do kolesia, celującego w stronę Sally i Lilu.
- Strzelaj, kretynko! - rzucił jeszcze do funkcjonariuszki. Jeśli się go nie posłucha, to resztę magazynku chyba wpakuje jej w łeb.

16+4*5=36

Ron w końcu mógł rzucił płonącą butelkę, która rozbiła się na masce auta - zapowiadały się niemałe fajerwerki. Potem kucnąłem, aby nie dostać kulki, ale mimo tego irlandzka krew wrzała i zaczął jakiejś broni, która pozostała po łysolach lub innego przedmiotu, który stał by się bronią.

Liluye udało się ugryźć mężczyznę, ale to go jeszcze bardziej rozwścieczyło. Zwolnił na chwile uścisk, dziewczyna miała szanse się wymknąć ale... bandyta znowu ją szarpnął za włosy.
Na szczęście przybył Connor!
Mnożnik na refleks i siłę, plus umiejętność - próg 90. Jeśli ci się uda, to nokautujesz bandytę i ratujesz Lilu. Jeśli nie, koleś cię zauważa i wypuszcza co prawda kobietę z rąk - ale wali tobie w nos.

Kostki dla Loli
Celność, próg 40, jeśli przeskoczysz -zdejmujesz bandytę. Jeśli nie, kula wystrzelona przez innego skinheada drasnęła cię w lewe ramie.

W tym czasie samochód podpalony przez Rona zapłonął żywym ogniem... a za chwilę... za chwile może eksplodować!
Ron jest najbliżej, niech nie traci czasu tylko ucieka!

Przyjechały dwa kolejne radiowozy i wyskoczyło 5 funkcjonariuszy. Jedne z nich zaczął krzyczeć przez megafon:
- Uprzejmie prosimy o spokój!
Okazało się, że był Kanadyjczykiem.

16+36+28+5*2=90=90

Niestety nie wszystko wychodzi po myśli Connora i zamiast znokautować faceta sam dostał w nos. Farba trochę puściła z dziurek od nosa, ale to nic. Wprawdzie Liluye została puszczona, ale nadal trzeba się męczyć z tym gamoniem. Zachwiał się trochę na nogach, ale rzucił broń na ziemię i po raz kolejny postanowił spróbować uderzyć bandytę. Nos już bardziej złamany nie będzie. W końcu zawsze miał z nim problemy.

Lilu szarpnięta za włosy jeknęła tylko, a potem upadła na ziemię. Bolała ją głowa, ale teraz nie miała czasu na marudzenie. Spojrzała z dołu na napastnika i Connora i spróbowała podkosić nogi skinheadowi.

5*5+26=51>40

Zobaczyła kilka osób leżących na ziemi. Kilka bandytów i... czy... czy to był Jacob?
Na słowa Skittlesa zacisnęła usta w wąską linię.
-Policje obowiązują pewne...-zaczęła mu odkrzykiwać, celując w bandytę.-HA!-wydała z siebie odgłos pełen tryumfu, gdy okazało się, że trafiła.-...procedury, raptusie!-warknęła, namierzając kolejny cel.
Cholera, kulki co chwila śmigały w powietrzu.
Kątem oka zauważyła Connora w bezpośrednim starciu z jednym łysolem. Duży chłopak. Da sobie radę.

Oczywiście, że gdy tylko przyszedł komunikat o potrzebnych funkcjonariuszach na miejsce strzelaniny to bez zbędnych słów ruszył radiowozem w kierunku Zabytkowej wioski Indian. Ktoś kto mówił kiedyś, że tu jest spokój to grubo się niestety mylił. Tu wiecznie coś się działo a on prawie każdego dnia ryzykował życie dla innych. Teraz auto zatrzymało się na brzegu wioski a ten otworzył drzwi od auta i po krótkiej ocenie sytuacji strzelił do jednego z przestępców. Schowany za drzwiami miał szansę na uniknięcie kul więc tylko wychylał się co parę chwil i strzelał. Później zmieni lokację. Trzeba stąd wyprowadzić bezbronnych ludzi. Powinna tu być tylko sama policja do licha.

55>41

Strzał poszedł idealnie, bo przecież Mikaelson był dobrym strzelcem. Nie bez powodu od piętnastu lat pracował w policji. Jeden ze skinheedów został zestrzelony i upadły na tej imprezie.Znowu wychylił się lekko w otwartej szybie i oddał kolejny strzał. Tym razem w kierunku bandziora stojącego obok tego który nie wytrwał do końca tej imprezy.

16+36+28+5*2=90>85

Mimo krwi, która teraz mu ciekła z nosa nie zatrzymał się i tym razem znokautował swojego przeciwnika. Szczerze powiedziawszy była tu już policja, którą dopiero teraz zauważył (bo wcześniej był zajęty walką wręcz) i chyba jego obecność zaczynała być tutaj zbędna. Chwycił broń, którą jeszcze jakiś czas temu upuścił, wycelował w najbliższego napastnika wystrzelił. Zaraz po strzale szukał odpowiedniego miejsca do ulotnienia się.

Liluye, widząc, że bardziej przeszkadza niż pomaga wstała i zgięta w pół, na ugiętych nogach przebiegla w kierunku Naiche. Wyczaiła też otwarty samochód i zamierzała tam iść, ale przeciez Naiche był w środku zamieszania!

26+5=31<40 >CCCC

Lola oddała kolejny strzał... Kula przeleciała obok jej celu i trafiła Naiche. Cywila.
Szczena jej zjechała i na chwilę kucała tak kompletnie sparaliżowana.
-Puta madre!-zaklęła głośno.
Wstała i pobiegła w jego kierunku.
Puta, puta, puta, PUTA!
Zatrzymała się dopiero przy nim, kucając. Co miała zrobić? Przeprosić?
-Zabierzcie cywili stąd!-krzyknęła do reszty.
Kurwa. Dała się sprowokowac Skittles'owi, a trzeba było się najpierw zająć cywilami, a nie czystkami! Choćby miała robić za zasraną żywą tarczę! Faktycznie była kretynką. Totalną.
Spojrzała na Liluye, która znalazła się przy Naiche.
-Zabierzesz go?-spytała, celując w innego typka, tym razem mając na względzie, czy nikt nie znajdzie się na linii strzału.

Gdy Naiche dostał w prawe ramie, zamroczyło go - kolana się pod nim ugięły i nim się zorientował, już padł na ziemię.
Rana nie była rozległa ani groźna - zadziałał bardziej szok i zaskoczenie. Naiche nie spodziewał się strzały zza pleców.
Gdy się opamiętał i podniósł się z ziemi, spojrzał na Lolę i chyba mu się w głowie poprzewracało.
Przepiękny, blond tleniony anioł ze sztucznymi rzęsami i kryształkami na tipsach lśniące jak diamenty, o których śpiewa cudowna diva Rihanna.
- Nic mi nie jest! - Zerwał się na równe nogi. No przecież nie będzie mięczakiem przy najpiękniejszym tyłku po tej stronie Rio Grande!
Nie dało się nawet być miękkim, nawet jakby chciał.

Jako, że Lola nie znajdowała się daleko Skittlesa, ten na jej nieszczęście wychwycił gdzie trafiła kula. Naiche padł, a Skittlesa trafił szlag. Blond anioł z betoniarką przyklejoną do dołu pleców został po chwili złapany za włosy i zrównany z glebą. Mężczyzna wytrącił jej broń z rąk, mając nadzieję na więcej kul niż w jego magazynku, po czym podniósł ją, a obok niej zostawił jedynie swój rewolwer bez żadnej kuli w magazynku. Najwyżej go zastrzelą, albo aresztują - w tej chwili nie myślał trzeźwo.
Naiche był cały umorusany we krwi, co Skittlesa nie przyprawiło o zawał - Naiche, na glebę! - krzyknął do niego, mając nadzieję, że weźmie przykład z policjantki, która leżała pod jego nogami.
...jednak chwilę potem na skutek eksplozji sam do nich dołączył.

Nie potrzebujac rzucac kostkami przy progu na stronie eee dawno dawno temu, uznajmy ze kilku skinom oberwalo sie od niej kamieniami. Schowana czesciowo za jakims krzakiem niedaleko Lilu jak na zlosc nie trafila w kolesia, ktory sie do niej dorwal. Na szczescie znalazl sie jakis masochista, ktory pospieszyl jej na pomoc. Wszystko zdawalo sie zmierzac w strone happy endu. Juz miala wyskoczyc zza krzaka, kiedy wielkie bum malo nie zwalilo jej na ziemie. Zakaszlala i wychylila sie slyszac wznowiony ryk silnikow. Uciekaja skurwysyny!

Nie zdążyła się schować, po prostu odwróciła twarz i zakryła ją rękawem stwierdzając, że lepiej ręka niż twarz. Złapała Naiche za niepostrzelone ramię i chciała go odciągnąć, ale ból jej coraz bardziej przeszkadzał. Opuściła pokaleczoną pewnie rękę i rozejrzała się, widząc odjeżdżających napastników. Puściła indianina i spojrzała na niego, potem na Skittlesa, na Lolę.. prawie nic nie słyszała, a w głowie pulsował jej tylko dźwięk krwi.

Ale walnęło mocno. Z jednej strony dobrze, z drugiej nie za bardzo. Przynajmniej tamci odjechali, ale warto byłoby ich złapać, w końcu byli w mniejszości. Ciekawiło go tylko czy byli to jacyś wioskowi skinheadzi czy jakaś zorganizowana grupa. Podniósł się z ziemi i plunął piaskiem z ust.
- Blee... - Powiedział czując piasek w ustach. Przynajmniej o tyle dobrze, że w jego stronę nie poleciało szkło. Nie zwrócił nawet uwagę na harce które wyczynia Skittles z policjantką. Usiadł po turecku i tępym wzrokiem patrzył przed siebie.

Lola spojrzała z mieszaniną zwątpienia i winy na Naiche.
-Chyba dostał mocniej, niż na to...-przerwała w pewnym momencie, wydając z siebie pisk, gdy nagle została zaatakowana.
Dała się zaskoczyć, kompletnie. Kolejna rzecz do listy, za którą na koniec dnia warto sobie powrzucać. Prawie najadła się ziemi, gdy upadła na glebę. Gdy podniosła głowę, nie mogła uwierzyć własnym oczom.
-OCHUJ...?!-zaczęła, zbierając się z ziemi.
A wtedy nastąpił wybuch, zagłuszając resztę jej krzyków. Zdążyła tylko unieść ręce, by osłonić jakoś twarz. Nie słyszała nic. Było głucho. Kompletnie.
Powoli opuszczała ręce, cała w szoku. Wstała, patrząc nie wiedzącym wzrokiem, co się działo wokół.

Charles już miał się odsunąć od auta i po prostu ruszyć do akcji by odciągać stąd ludzi, gdy zobaczył że tamci odjeżdżają, a auto wybucha i wszystko leci w ich kierunku. Szybko zdołał w ostatniej chwili schować się za wóz policyjny, ale poczuł to ciepło na twarzy.
O cholera, niezłe zamieszanie. Dopiero po tym jak ustało z uniesioną bronią wyszedł zza auta.

Lżej ranni skinheadzi uciekli, pozostawiając za sobą 6 ciał swoich kolegów. Ale nie tylko oni byli poszkodowani... zginęli cywile, 4 członków rodziny Naiche i dwójka przyjaciół rodziny. Do tego Jacob...

Policja zabezpieczyła teren i zaczęła spisywać zeznania. Przybyła tez straż pożarna, która ugasiła pożar oraz karetki pogotowia.

Connor, Liluye, Skittles, Naiche, Ron i Sally muszą iść na komendę i w jednym sowim poście złożyć zeznania co widzieli i co robili. Potem są zwolnieni do domu.

Na teren wchodzi ekipa techników policyjnych zbierać dowody.

Do biura koronera dostarczono ciało Jacoba.

Connor może zatrzymać strzelbę - REMINGTON 870


Punkty za sesje będą dodane w ciągu kilku dni.
Mistrz Gry odejmie wam odpowiednia ilość zdrowia i wpisze obrażenia w specjalny temat.

Czuła się tak okropnie bezużyteczna, że aż nie wiedziała co zrobić. Łzy napłynęły jej do oczu, ale zacisnęła zęby i otarła je brudnymi palcami, pewnie zostawiając smugi na skórze. Pociągnęła nosem. Nie będzie tu beczeć przed wszystkimi. Potem pewnie odwieziono ich wszystkich na policję by złożyli zeznania.

zt

Eastman szczerze powiedziawszy chciał tutaj zostać. Mimo, że przed chwilą było tu naprawdę nieciekawie i najchętniej uciekłby stąd jak najdalej. To teraz czuł taką jakby pustkę, dopiero teraz zaczęło do niego dochodzić, że Jacob zmarł. Można powiedzieć, że był swoim wodzem, mentorem dla młodych Indian. Wiedział, że w przyszłości będzie mu brakowało tego człowieka. Chciał zostać, oddać mu jakiś hołd, nie wiadomo co. Policja jednak upierała się zabrać ich z tego miejsca, aby złożyli zeznania.

/zt

<---Północny szlak

Emma była nadal nieprzytomna gdy Jon wyniósł ją z lasu. Widok był przerażający wszystko obrócone w pierzynę, na ziemi ciała a na środku dogorywające pozostałości z pick upa. To musiał być ten wybuch, który usłyszał. Na scenie krzątała się już grupa techników i masa policji. Nie przyglądał się ciałom, będzie miał na to jeszcze mnóstwo czasu. Nie chciał patrzeć w stronę ciała Jacoba....
Skłonił się swoim kolegom i podszedł do jednej z karetek gdzie zostawił Emmę. Ostatni raz omiótł spojrzeniem plac. Jebani naziści.

z/t