Willa Catherine Hernández

First topic message reminder :

Dom dla burżujów. Dwupiętrowy, z garażem mieszczącym dwa samochody. Na parterze znajduje się kuchnia z wyspą połączona z jadalnią, obszerny salon, łazienka, pomieszczenie gospodarcze i jeden pokój. Na piętrze mieszczą się trzy pokoje, łazienka i toaleta. Dom posiada niewielką piwnicę. Na tyłach znajduje się ogród z basenem.

Pogląd mniej więcej jakby mogła wyglądać taka willa. Z przymrużeniem oka na szczegóły. - KLIK

Regina chwyciła chusteczkę i od razu jej użyła.
- Dobrze, idziemy - zarządził Smith. Nim jednak Regina z ojcem znikła za drzwiami, dziewczyna wyciągnęła z torebki czerwoną szminkę. Podała ją Cath.
- Jeszcze to - mruknęła, oddając kobiecie jej kosmetyk.

Przyjęła szminkę zaskoczona ponownie. Spojrzała na Reginę i posłała jej uśmiech.
- Dzięki. - uniosła dłoń, ściskając szminkę, nieświadoma co nastolatka mogła z nią robić, lub robiła. - Moja ulubiona! To do widzenia.
Jak wychodzili to pomachała jeszcze Smithowi z tęsknym spojrzeniem.

/zt dla Smithów

No, a potem pozostało jej tylko to auto. Które wyglądało jak wata cukrowa.
- Muszę się napić... - skomentowała swój stan i postanowiła skorzystać z tego, że obiecała Alice imprezę. Czas ją zabrać i zaszaleć. Co będzie siedzieć z mężem i robić na drutach szalik.

25.08.2013, godzina 19.57

Alice przybyła na piechotę, co jakiś czas zerkając na swe adidasy, dżinsy i bawełnianą koszulkę, co wszystko było bardzo wygodnym strojem do pracy, nie pasującym zupełnie na imprezę. Ale gdy Alice zamierzała wbić się w sukienkę, to i owszem była obcisła, ale tak bardzo aż popruła się przy zamku, który kobieta próbowała zapiąć.
No... przytyło się!
Do sukienki sprzed pięciu lat..
Dlatego Alice postanowiła skorzystać z uprzejmości Cath. Stanęła przed drzwiami i zapukała, a gdy tylko pani domu otworzyła, Alice zrobiła kwaśną minę i rozłożyła bezradnie ręce.

ten sam dzień, godzina 19.57

I gdy tak Alice szła w stronę drzwi frontowych willi Cath w oczy wcale nie rzucał się pudrowo różowy samochód. Sprytna Catherine schowała go do garażu, zastanawiając się co dalej zrobić.
A wieczorem zaczęła się szykować, dlatego tak długo to trwało zanim otworzyła nowej koleżance. W szlafroku, z połową zakręconych włosów, a połową nadal w nieładzie.
- Ah! Alice, co to za ciuchy! Chodź! Zaraz ci coś wybierzemy! - otworzyła na oścież drzwi i sama podreptała do łazienki. - Skończę włosy i zabierzemy się za ciuchy. Na stole jest alkohol! Pij!
Pokrzykiwała.

- Wydaje mi się, że jeden karton w czasie przeprowadzki zaginął..!
Rzuciła kiepskim wytłumaczeniem i weszła do środka, zamykając drzwi za sobą. Nie mogła przecież przyznać się, że pojawiły się nowe fałdki na biodrach, nie zamierzając schować się pod materiałem sukienki sprzed kilku lat.
- Dzięki!
Zawołała, by z chęcią sięgnąć po alkohol. Jeśli miała jechać na miasto, by bawić się gdzieś w klubie, to musiała się zaprawić. Ostatnie lata nie sprzyjały imprezowaniu ani strojeniu się kobiety, więc zdążyła wypaść z rytmu.
Czuła jednak, że tego potrzebuje!

- Sukienki zmieściły ci się w jednym kartonie?! - rzuciła z łazienki wyraźnie zaskoczona. Ona miała chyba z pięć czy sześć.
Szczypior przyleciał oczywiście się przywitać z niezwykłym entuzjazmem, ale zaraz potem wrócił do zabaw w basenie, by się ochłodzić.
A na stole stał dzban z jasnożółtym napojem. Zapewne wódka z cytryną lub coś takiego. Zimna.
W końcu blondynka wyleciała z łazienki i machnęła ręką, by poszły do sypialni, gdzie miała swoją małą, prywatną garderobę. Z milionem ciuchów i butów. Nie za swoje pieniądze oczywiście. Tatuś jej kupował. Ale ona sobie zasłużyła, nie była rozpuszczona jak Redżinka, o nie.
I zaraz też wyciągnęła kilka sukienek. Były krótkie, obcisłe. Złota, żółta, czarna, szafirowa.
- A jaką chcesz?! - pokazywała wszystkie po kolei.

- ...
Nie odpowiedziała, ale nalała sobie drinka i od razu napiła, co wywowało lekkie skrzywienie na ustach. Zaraz jednak uśmiechnęła się, gdy przyleciał rozradowany psiak i przykucnęła, by wytarmosić za uchem. Popatrzyła za nim, gdy poleciał na zewnątrz i podnosząc się, kolejny raz przysunęła szklankę do ust.
- O wow!
Podsumowała kolekcję Cath, gdy stanęła przed garderobą, nie wiedząc na czym uwiesić spojrzenie. Przesunęła nim z góry na dół i z prawej strony na lewą, mrugając szybko z zaskoczenia.
Odstawiła szklankę z alkoholem i złapała za czarną sukienkę. Przymierzyła ją na razie tylko do odbicia, nie wiedząc czy zmienić ciemne barwy, których używała, na coś jasnego.
- Może ta..?
Popatrzyła pytająco na blondynkę, bo nie mogła się zdecydować!

Tego Cath mogła się spodziewać, że Alice wybierze najmniejsze zło. Mała czarna była dopasowała i miała dekolt.
- Zakładaj! Chyba, że.... - blondynka spojrzała krytycznie na Alice i postanowiła dopomóc tym zbędnym kilogramom. Skoczyła do szuflad i po chwili wyciągnęła elastyczne spodenki z wysokim stanem w kolorze skóry. - Szybkie odchudzanie! Choć ryzyko ugotowania się.
Roześmiała się. Sama zaraz wyciągnęła wieszak z czerwoną sukienką i dobrała sobie buty do tego.
Przebrała się w łazience, nałożyła tonę złotej biżuterii i była gotowa.
- Ruchy! Ruchy! - ponaglała ze szklanką w ręku, pijąc duszkiem mocnego drinka.

Alice popatrzyła na spodenki ze wstydem, czując jak jej policzki płoną. Odebrała je, nie komentując tego, jakby będąc pogodzoną ze swym wyglądem. Ale dla kogo miałaby o siebie dbać, skoro mąż i tak jej nie chciał? Sądziła, że po ostatniej burzy coś się zmieni, ale ciągle było tak samo i mąż już jej nie dotykał.
Gdy Cath zniknęła w łazience, Alice obejrzała jeszcze raz reszte sukienek, jednak ponaglenie zmobilizowało ją do działania. Podziwiając blondynkę, sama zniknęła w łazience na moment. Ekspresowo się odchodziła i naciągnęła sukienkę, która według odbicia w lustrze była idealnym wyborem. Alice była zaskoczona, że tak ładnie może znowu wyglądać.
Wyszła do Cath i przejechała dłońmi po biodrach, uśmiechając.
- Gdyby mnie Harry zobaczył... - Wymsknęło się jej, co musiała zapić alkoholem.

Piła w tym czasie sobie drinki, gdy Alice jeszcze zniknęła w łazience, a gdy wyszła to klasnęła aż w dłonie.
- No, no, no! Już ja wiem co zrobi, jak cię taką zobaczy. - uśmiechnęła się wymownie, a potem chwyciła torebkę. - Okej, lecimy na autobus!
No bo swojego szofera to Cathy JESZCZE nie miała. Wzięła Alice pod pachę i wyszły z domu, zamykając go, wędrując na przystanek, a potem prosto do Appaloosa.

ztobie

/ 31.08, nie wiem która, ale bardzo późno pewnie

Wreszcie dojechali na miejsce, choć trochę im to zajęło, bo blondynka była w takim stanie, że nie rozróżniała za bardzo kierunków, skrzyżowań, chodników i własnego wypasionego domu. Już mieli dalej przejechać i kolejny raz zawracać, gdy wreszcie dostała olśnienia, widząc swój biały płotek.
- Jesteśmy! - krzyknęła nagle ni z gruchy, ni z pietruchy, przyprawiając ich prawie o zawał, zapewne. Szybko zasłoniła usta dłonią w geście zawstydzenia. - Upsi.
Potem wysiadła z samochodu, prawie lecąc twarzą na bruk. Jednak nic nie było w stanie popsuć jej humoru. Roześmiała się, a z wnętrza domu dało się słyszeć radosne ujadanie psa. Ktoś tu usłyszał swoją panią.
- Chodźcie! Mam więcej alkoholu w domu! - machnęła ręką i wskazała na Joolsa. - Szakira! Nie odpuszczę ci pokazu kocich ruchów!
A potem ruszyła w stronę drzwi, nie czekając na ich reakcje. W torbie grzebała za kluczami. Grzebała i grzebała, a potem pacnęła się w czoło. Miała je w kieszeni szortów. Wyciągnęła i otworzyła drzwi, prawie zostać wywaloną przez własnego psa, który oszalał z radości.

Leszek odetchnął z ulgą gdy w końcu trafili na miejsce. Popatrzył na Joolsa i pokręcił głową.
- Cóż. Macie mnie. Cierpiętnika i abstynenta. Ty wiesz jakie to chujowe być zawsze tym trzeźwym? - zaśmiał się, klepnął kolegę w plecy i razem weszli do Cath przypilnować, żeby czasem nie złamała karku próbując otworzyć flaszkę. Bo uważał ją za zdolną kobietę. Szalik wyskoczył z samochodu i w błyskawicznym czasie znalazł się koło psa Cath i zaczął biegać wokół niego jak pojebany.
- O mój boże - przetarł twarz dłonią.
- Ło kuffa. Basen masz? Ty burżuju. - zajrzał przez okno na ogród gdy już wszedł do środka.

Gdy w końcu pies zajął się swoim nowym kolegą i też latał dookoła jak pojebany to Catherine wykorzystała okazję i mogła przemknąć zygzakiem do aneksu kuchennego, gdzie otworzyła lodówkę i wyciągnęła z niej wino. Chwyciła tez otwieracz. Najwyraźniej tequila się akurat skończyła. Przeszła do salonu z podniesioną butelką i wyrazem czystego szczęścia na buźce.
- La victoria! - zawołała, gdy mężczyźni już byli w środku. - Ano mam. Się zarabia, się ma.
Stwierdziła, nieskromnie. Postawiła butelkę na stoliku przy kanapie i capnęła pilota, zapodając płytę w wieży.
Uśmiechnęła się, a z głośników poleciał nie kto inny a boska Siekiera.
Natomiast blondynka pochyliła się, wzięła butelkę, trzymając ją między udami i zaczęła otwieranie, kołysząc się na boki.
- Najlepsze uczucie, po całym, upalnym dniu pracy wskoczyć do chłodnego basenu. Magia!

- A co złego w byciu trzeźwym - wymamrotał i poszedł otworzyć tą cholerną butelkę. Wizął ja z jej dłoni
- Daj to. Ale masz być grzeczna. I nie szalej bo sobie coś zrobisz. - Otworzył jej wino i oddał jej flaszkę. - No Julie? Tańczyć miałeś? - opadł na kanapę rozwalając nogi na dwie strony i przyjmując pozę patrona nocnego klubu. "Tańcz, małpko, tańcz" chciało by się rzec.
- Hmm, magia mówisz? - się by popływało, ale przecież jest w gościach.

- Oczywiście! Magia. Wiem co mówię. Nie ma dnia bym nie wskakiwała w bikini.
Bez większych sprzeciwów oddała butelkę, bo coś jej nie szło. I dostała otwartą. Istna magia!
- Dziękuję. I niczego nie mogę obiecać. - Uśmiechnęła się w odpowiedzi o prośbę buciu grzeczną. Zaraz też nalała do szklanek szkarłatnego trunku i podała im. - Proszę bardzo. - rzuciła, sama rozbawiona swoją uprzejmością.
Opadła też na kanapę i upiła sporą ilość wina. Szybko jednak przerwała, bo Leszek przypomniał jej o hasaniu Joolsa i zerwała się z kanapy odstawiając szklankę.
- Dawaj! - zachęciła go robiąc chwiejny krok w jego stronę, kręcąc bioderkami. Była w takim stanie, że kompletnie zapomniała o bożym świecie i większej ilości alkoholu. - Uwolnij swoją wewnętrzną Szakirę!

- To, że jak idziesz z ludźmi pić i się okazuje, że ty pijesz, a reszta siedzi, to trochę, przykre - wyjaśnił Jools, który jednak nie był pewien czy dobrze kumpla zrozumiał.
Gdy Leszek otrzymał szklankę czy też kieliszek wina, to Jools wziął i zawartość jego naczynia przelał do swojego, aby zaraz opróżnić, od razu sobie obiecując, że to ostatnie.
- Nie musisz dziękować, kochanie - powiedział Reynolds i puścił oczko Kowalskiemu (zapomniałam jaki był zapis, po co zmieniać nazwisko?). Uniósł tylko brew na słowa Leszka. - No lap dance’a to ci nie zatańczę, chyba pogrzało - prychnął, a gdy Cath podeszła to pewnie Eben nie miał problemu by zacząć tańczyć. Czemu niby on miał mieć problem, jak się dobrze w tym czuł? Biodra w ruch poszły, to z pewnością.
- Lepiej Szakirę niż Godzillę - mruknął, śmiejąc się z własnego żartu.

Wywrócił oczami z uśmiechem na pijaczkę.
- Dziękuję, skarbie - i zrobił dzióbekdo kolegi.
- Nieee? Czy to przez to co powiedziałem? Nie miałem racji Joolsik, wywijasz biordami jak pro. - zaśmiał się gdy odmówiono mu lap densu. Kiwnął do Cath gdy ten zaczął się popisywać.
- Dobry jest, cnie? Masz jakiś soczek?

- Leeeeszek!? Czemu nie pijesz?! Czemu się nie bawisz? - zrobiła usta w podkówkę i zamrugała oczami. Nie rozumiała tego kompletnie. Gdy tak Jools między Leszkiem sobie żartowali, ona podchwyciła słowo klucz i tego się uczepiła.
Ten pomysł wydał się Catherine niezwykle zabawny i kuszący.
- Zatańcz mu lap dance! Taaaaak! - wyrzuciła ręce w górę i klasnęła nimi, prawie się wywracając o podnóżek. - Jak zatańczysz tak mu ładnie to spełnię jedno życzenie! Ha! Dawaj!
Roześmiała się, już widząc gościa tańczącego lap dance innemu gościowi.

- Nie piję bo nie lubię, moja droga. Wolę być trzeźwy.
Wybuchł smiechem.
- O mój boże, ja nie wiem jak bardzo musiałby być pijany - wytarł łzę spod oka - Ale może ty zatańczysz? - zaproponował, skoro tak bardzo ją roznosiło.

O nie. I z zabawy nici. A fajnie by było pośmiać się z nich. Machnęła ręką.
- Aj! No wiecie co?! Psujecie całą zabawę! - rzuciła. Jednak nie popsuli jej humoru, bo ta jakże zabawna wizja na zawsze zostanie w jej głowie. - Oj tam pijany. Tak po przyjacielsku, mały taniec na kolankach. Nic złego. Obiecuję tego nie nagrywać!
Położyła jedną dłoń w miejscu gdzie było serce, a drugą uniosła w geście przysięgi.
- Słowo harcerza!
Uniosła brwi w zdziwieniu, które szybko zostało zastąpione przez uśmiech. Zmarszczyła brwi chytrze.
- Trzeba sobie zasłużyć. A nie takie hop siup. - oznajmiła i przysiadła trochę zdyszana na kanapie.

Leszek ziewnął.
- Dobra, laski. Jedna idzie spać a z drugą jadę do domu?