Dom Liluye i Howhakana

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Opcjonalnie na podwórku znajduje się podjazd.

- A potem kupić ci stoperan? - uniosła brwi, rozbawiona. Pochyliła się i pocalowała go lekko.
- Nie, daruję sobie tym razem. Znaj moją dobroć.. - znów oparła czoło o jego czoło.
- Ale nie sądziłam, że.. nie wiem. Tak mi ciebie brakuje, koniec końców.

Autor już ma odruchy wymiotne, jednak musi to pociągnąć. Delshay również ją pocałował a później patrzył w jej oczy kiedy oparła się o jego czoło. Było mu dobrze.
-Przecież jestem. I możesz zrobić ze mną co zechcesz. Nawet zadusić.

- To w nocy, jak sie nie bedziesz spodziewał - a narratorce to pasuje, ząb trochę mniej boli od tego zalewu słodkości (dziwne).
- No jesteś, jesteś, ale myślałam.. że już mi przeszło - nie wiedziała jak to nazwać.

-Dzięki... Najpierw ja tak słodzę atmosferę, a Ty deklarujesz, że mnie udusisz w nocy... Pięknie. - Pokręcił głową cały czas stykając się czołami z Liluye.
-Też myślałem, że Ci przeszło - I ładnie z wdziękiem wystawił swój język.

- No patrz, a jednak nie. Robisz z siebie ostatniego idiotę i jakoś ci się udaje - miała na myśli to jak prawie dał się zabić w czasie wyścigu.
- Zadowolony jesteś z siebie? - zapytała, ale Del wystawił jezyk więc pewnie ją polizał gdzieś w nos. Parsknęła i odsunęła się ze śmiechem, wycierając rękawem.

-Jestem bardzo z siebie zadowolony! A Ty jesteś zadowolona ze mnie? - Zaczął się z nią przedrzeźniać, ale kiedy ona się roześmiała i on nie mógł zostać obojętny. Gdy śmiech ustał po prostu na nią spojrzał ciągle rozbawiony.
-Więc jestem idiotą?

- Jesteś. Nie zmienię zdania po tej głupocie którą tam odwaliłeś - to nic, że ona też, to nic. On odwalił większą. W końcu Lil nie mogła wiedzieć, że napastnik ma broń. No tak, ale to była Arizona, powinna wziąć na to poprawkę. Cóż.

-Zrobiłem głupotę... Ale wszystko skończyło się dobrze, więc nie widzę problemu. - To nic, że tyle razy myślał o tym jak przez niego Liluye omal nie zginęła. Ale jak powiedział, wszystko dobrze się skończyło.
-Poza tym już go prawie miałem!

- Praiwe to on cie mial, a ja bym odwiedzała cie własnie w szpitalu, bo bylbyś caly połamany - marudzila. Zlazła zniego w końcu i usiadła obok.
- Idziemy spać? - zaproponowała, zerkając na niego. W końcu najedzeni byli, naczynia Delshay podobno umył..

Westchnął pod nosem, ale zaraz po tym zaśmiał się sam do siebie. Tak bardzo był beznadziejny, a narrator śmieje się za każdym razem, kiedy Indianin otwiera usta.
-A obiecujesz, że mnie udusisz?

- Poduszką - zapewniła kiwając głową - Czy ty zabrałeś ze sobą piżamę w ogóle? Czy nadal śpisz w bokserkach? - zapytała podnosząc się z kanapy i pacając Moire po głowie.
- Dam ci wszystko do mycia i pójdę z psem - postanowił.a

-Mam jakieś spodenki i koszulkę, więc jak nie możesz patrzeć na mnie w bokserkach to mogę spać w piżamie. - Założył ręce za głowę i przyglądał się jej.
-Dobrze. Jak nie chcesz, żebym poszedł z wami. - Wzruszył ramionami i wstał.

- Ten widok jest mi całkiem ohydnym i odrażającym - wydeklamowała po czym parsknęła śmiechem.
- Nie przeszkadzasz mi w bokserkach, po prostu to niezdrowe - pokręciła głową. Poszła po buty i wróciła z nimi, Moira juz machała ogonem i chodziła naokoło.
- Możesz iść, po prostu myślałam, że ci się nie chce. No i dwa w jednym, ty się umyjesz, ja pójdę i potem będę miała łazienkę wolną dla siebie i wszystko szybciej załatwimy.

-Dobrze, pójdę się umyć, żeby wam nie przeszkadzać. I ubiorę... Same spodenki, taki kompromis! - Zadowolony siebie podszedł do Liluye i położył dłoń na jej głowie. Ruszył nią kilka razy na boki rozchorowując zupełnie włosy Indianki.
-Tooo będę czekał na Ciebie. - Wziął rękę zadowolony z siebie i ściągnął koszulkę.
-To ten, żeby nie przedłużać już teraz się przygotuję.

- Bo będziesz mnie czesał! - zagroziła i cofnęła się od jego ręki, układając jako tako wlosy palcami.
- Ide, bo jesteś nieznośny. I uważałabym z takim rozbieraniem się, Omen może się zainteresować.. - spojrzała na ptaka na żerdzi. Musi go zamknąć na noc. Potem ubrała buty i poszła z psem, pewnie zakładając Delshayową bluzę czy kurtkę, bo marzła jak zwykle. To nie były temperatury dla niej! Za zimno, dużo za zimno.No i lubiła zapach jego perfum. Wróciła do domu po piętnastu minutach, może dwudziestu i ściągnęła buty i kurtkę.
- Umyty? - zawołała, sciągając Omena ze swojego miejsca i wkładając go do klatki z późną kolacją.

Delshay zanim poszedł się umyć miał jeszcze - jak przewidziała Liluye - mały zatarg z Omenem, który dziobnął go w klatkę piersiową. Kiedy wyszedł z łazienki w samych slipach od piżamy i ręcznikiem na ramionach widać było jeszcze ślad dziobnięcia.
-Witam z powrotem. - Powiedział to tak, jakby był właścicielem domu. Oczywiście w żartach. Chciał sprawdzić jak bardzo może być nieznośny.
-Zimno bardzo?

- Dla mnie za zimno - w końcu noce były chłodne jednak. Podeszła do niego i oparła mu dłonie na brzuchu, patrząc na te dziobnięcie.
- Omen? - zapytała, bo tak to wyglądlo. No cóz, Del powinien przejść kurs ogarniania ptaka.

Delshay ptaki ogarniał tylko w kuchni, ale pewnie jakby to powiedział to by w końcu dostał.
-Jak chcesz, mogę Cię ogrzać. Mi jest w miarę gorąco.
Popatrzył na dziobnięcie. Pokręcił głową i znów patrzył na Lilu.
-On mnie chyba nie lubi.

- Nikogo nie lubi. Jest zazdrosny - ogrzewała sobie zmarznięte dłonie o niego.
- Możesz ogrzać. A Omen zamkniety w klatce już jest - zapewniła - To teraz ja idę, a potem do spania. Pewnie rano wstajesz i masz duzo do roboty?

-Umyć Ci plecy? - Zapytał z nadzieją w głosie i całkiem na poważnie. Pytanie o robotę nie było przyjemne.
-Tak, w końcu złożę tą rezygnację. Pewnie pójdę na siłownie czy coś... I większość czasu spędzę na stacji. Ty też pewnie będziesz miała dużo papierkowej roboty, co?

- Daj spokój - zmarszczyła nos niezadowolona. Nie będzie mu się tak pokazywać. Musi trochę pocwiczyć, wrócić do kondycji.. Przynajmmniej w swoim mniemaniu.
- No, fakt. Tez mam sporo do robienia. Załatwiania, dogadywania.. Cena już jest, dziewięć tysięcy bez remontu.

-A chciałem pomóc... - Westchnął i zaczął nad czyms rozmyślać.
-To się wykosztujesz. Może pokryję koszty remontu? Zawsze to Cię odciążę trochę.

- Daj spokój, nawet o tym nie myśl. Mam dość pieniędzy - machnęła ręką - Myślałam o tym od jakiegoś czasu, finanse to nie problem. Trochę się boję tych.. kremów Nivea - skrzywiła się myśląc o pomyśle Betty i sprzedazy broni pod przykrywką. Ruszyła do swojego pokoju, tam miała piżamę.
- Jedna kołdra nam starczy? - spojrzała na łóżko.

-Tutaj legalnie legalnie, a jednak nie do końca. No ale w ten sposób szybciej będzie można zarobić. I wiesz, że jak coś to mam troche odłożonych pieniędzy. Wystarczy zapytać. - Posłał jej słaby uśmiech i podrapał się po głowie.
-Ja jestem za jedną kołdrą. Będzie lepiej.

- Nie martw się, daję radę - zapewniła go ponownie. Ruszyła do lazienki i oparła się o futrynę.
- Wiem, dobra przykrywka i ogóle, ale jednak lepiej by było miec to całkiem legalnie i o nic się nie martwić.. Ale jak bdie trzeba.. trudno.. - zmarszczyła nos.
- Dobrze. to wwskakuj do łóżka, ja zaraz dojdę