Szkoła podstawowa i szkoła średnia

Christine była wielce niezadowolona z faktu, kiedy szef potrącił jej z pensji za to, że ponoć nie wykonywała swojej pracy. Możliwe, że chwilę się z nim wówczas wykłócała, jednakże nie było sensu dalszej dyskusji, skoro ten szedł w zaparte. Uznał, że dopóki kobieta nie wykaże się większym udziałem zawodowym, dopóty pensja będzie obcięta.
No trudno.

Rudowłosa od samego rana siedziała w szkole. Postanowiła dzisiaj dłużej posiedzieć, by w następnych dniach skracać sobie o godzinę. Ot, pozwalała sobie na takie zachowanie, choć kto wie - czy czasem nie dostanie po rękach za to, że szybciej się zwija. Co z tego, że wcześniej mogła siedzieć dłużej lub przyjść szybciej? No właśnie, nic.
Johns zgarnęła do odpowiedniego pomieszczenia oba, stare komputery stacjonarne. Może nie tyle, co stare, ale z pewnością mogły zostać zastąpione lepszym sprzętem! Kobieta zadbała o przestrzeń, jak i o to, że to, co jest jej potrzebne do pracy, znajduje się nieopodal. Jeden z komputerów ułożyła bokiem na pewnym stoliku, rozkręcając jego obudowę. Najpierw wypadało to wszystko wyczyścić ogólnie, a potem dokładniej - każdą część z osobna. Rozkręciła je, uprzednio odłączając całe, wewnętrzne okablowanie. Ułożyła na wszystko obok, następnie bawiąc się w sprzątaczkę komputerową - ostrożnie oczyszczając z kurzu różne podzespoły. Z pewnością była przygotowana na to, że trochę jej to zajmie. Co tam, że musiała robić kilka przerw, bo nagle zachciało jej się kichać (a nie miała zamiaru zapluć komputera przy okazji) czy też oczy od tego jej załzawiły kilka razy, co szybko próbowała zniwelować.
Po jakimś czasie postanowiła to wszystko złożyć w jedną całość, uporządkować przy tym. Dopiero wtedy mogła wziąć się za oprogramowanie, formatując system, dzieląc dyski na poszczególne partycje. Zainstalowała i dostosowała odpowiednio sterowniki do danych podzespołów, by pracowało się na PC-cie optymalnie. Upewniła się o licencjach do obowiązujących szkołę programów - czy graficzny, czy edytor tekstowy, czy odtwarzacz. Wszystko uaktualniła. W tym czasie, kiedy następowała aktualizacja w jednym z komputerów, Christine wzięła się za ten drugi - powtarzając powyższą, przedstawioną całość, której efektem było ciężkie westchnięcie, swędzący nos, lekkie pieczenie w oczach i pewne poddenerwowanie, bo ktoś ciągle próbował jej zwrócić na siebie uwagę, żeby w czymś pomogła. W rezultacie - kobiecie o jakąś godzinę przesunęła się cała robocizna, jak nie dwie, od czasu zamierzonego. To nie było zbyt zadowalające, ale nic w związku z tym począć nie mogła.
Gdy wszystko wykonała odpowiednio, odłączyła komputery, odstawiła je w odpowiednim miejscu, podłączyła ponownie i machnęła ręką, oznajmiając zebranym pracownikom, że już mogą korzystać.
Następnie odpisała swoją obecność i stwierdziła, że jeśli nic nie ma do roboty, to sobie pojedzie do domu i tam w końcu zajmie się swoim laptopem, a jakże.

/zt