Szkoła podstawowa i szkoła średnia

First topic message reminder :

Obowiązkowa edukacja dzieci i młodzieży Old Whiskey odbywa się w dwóch podobnych i sąsiadujących ze sobą budynkach. Młodsze dzieci ze swymi kolorowym plecakami, codziennie maszerują do parterowego budynku, który wewnątrz został niedawno wyremontowany i wymalowany na ciepłe kolory. Rodzice najwidoczniej zadbali, by ich pociechy czerpały radość z nauki i chętniej chodziły do szkoły. Wejścia do podstawówki pilnuje stary, wąsaty dozorca, siedzący w niewielkiej kanciapie i witający u progu szerokiego korytarza. Przechodząc nim najpierw dojdziemy do pokoju nauczycieli, a następnie sal lekcyjnych, między którymi umieszczono toalety i gabinet pielęgniarki. Na końcu korytarza zatrzymamy się przed drzwiami, prowadzącymi na podwórze i małe boisko, gdzie dzieci spędzają czas między lekcjami, pod czujnym okiem dyżurnej.

Starsza młodzież naukę swą pobiera w piętrowym budynku, który wydaje się starszy niż sąsiedni. Do wnętrza szkoły średniej prowadzą schody, zawsze oblegane przez uczniów, niechętnie czekających na dzwonek. Tutaj korytarzy jest więcej, a beżowe ściany niemal zupełnie zasłonięte zostały przez wysokie szafki. Na parterze znajdziemy pokoje nauczycieli i sale przystosowane na lekcje z nauk ścisłych, na piętro zaś przejdziemy do sal humanistycznych i wyciszonej sali treningowej.

Przed budynkami wybudowano sporych rozmiarów plac oraz parking, który zazwyczaj zajmowany jest przez samochody uczniów szkoły średniej.


W szkole, po skończeniu zajęć dla uczniów, sale gimnastyczne i siłownia mogą być użytkowane przez resztę mieszkańców Old Whiskey. Ze sprzętów można korzystać w godzinach 17:00-22:00.
Siłownia jest darmowa, ale mile widziane datki na utrzymanie przybytku!


Każdy sprzęt/ćwiczenie ma specjalny mnożnik i oczywiście progi, które należy przekroczyć, by wykonać poprawnie dane zadanie.


HANTLE (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga jednego hantla (czyli w ćwiczeniu podnosimy podwójną wartość)	Próg, który należy przekroczyć, by wykonać 5 podnoszeń
0,5 kg	10
0,75 kg	15
1 kg	20
1,5 kg	22
2 kg	25
3 kg	30
4 kg	33
5 kg	40
10 kg	55
15 kg	65
20 kg	75
30 kg	90
50 kg	100

SZTANGA (pięć podnoszeń) – Siła+k6*5

Waga (kg) = Gryf + (waga obciążnika*ich ilość)	Próg
Gryf bez obciążników – 20 kg	25
20 + 0,5 * 2	35
20 + 1 * 2	40
20 + 2 * 2	42
20 + 2,5 * 2	50
20 + 5 * 2	55
20 + 10 * 2	62
20 + 15 * 2	67
20 + 20 * 2	73
20 + 25 * 2	77
20 + 0,5 * 4	80
20 + 1 * 4	83
20 + 2 * 4	85
20 + 2,5 * 4	90
20 + 5 * 4	95
20 + 10 * 4	100
20 + 15 * 4	105
20 + 20 * 4	112
20 + 0,5 * 6	120
20 + 1 * 6	125
20 + 2 * 6	126
20 + 2,5 * 6	129
20 + 5 * 6	131
20 + 10 * 6	133
20 + 15 * 6	140
20 + 20 * 6	150
20 + 25 * 6	170

BIEŻNIA ELEKTRYCZNA (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Chód	40
Trucht	70
Szybkie tempo	80
Bieg pod górkę (trucht)	95

ROWEREK (10 minutowy bieg) – (Siła +kondycja)+k6*5

Tempo	Próg
Wolne	40
Średnie	70
Szybkie	80
Jazda pod górkę (trucht)	100

POMPKI – (Siła+Kondycja)+k6*5

Ilość pompek	Próg
5	30
10	50
20	70
30	85
50	110
70	130
80	150
95	180
100	210

ATLAS DO ĆWICZEŃ – (pięć podnoszeń – ramiona lub nogi) – Siła+k6*5

Waga (kg)	Próg
5	10
10	15
15	20
20	22
25	25
30	30
35	33
40	40
45	55
50	65
60	67
65	75
70	85
75	95
80	110

STEPPER – (10 minut) – (Siła+kondycja)+k6*5

Ilość wykonanych kroków po przekroczeniu danego progu	Próg
10	30
30	40
50	50
60	55
70	60
80	65
90	80
100	95
110	120
150	150
200	200

Lekko prychnęła.
- Szybko zauważyłeś, mi to zajęła trochę czasu - powiedziała z zimnym uśmiechem.
Skinieniem potwierdziła kolejne słowa pod adresem Indianki.
- Raczej, żeby formalności stało się za dość. Joan - i uścisnęła jego dłoń. Eb chyba pamiętał, jak Joan miała na imię, miał, a raczej właśnie nie miał przewagi wtedy w procentach.
- Może tak, a może za często poznajesz innych w barach.
- Cześć Liluye, dawno cię nie widziałam. Jak podobał ci się kurs? - Nie rzuciła żadnej uwagi o jej wyglądzie, bo pewnie wszyscy naokoło jej to powtarzali.

- No fakt, trochę minęło - potwierdziła. Nie widziały się od czasu.. burzy? Chyba tak..? A nie, potem jakiś wypad do Appaloosa do jacuzzi.
- Podobał, ale jestem bardziej zmęczona niż bym mogła podejrzewać.. - skrzywiła się, przyznajac do tego. Kondycje miała dobrą, wszystko super, ale czuła się jak wyżęta szmata. Wysiłek nie był dla niej na razie i źle się z tym czuła.
- Dobrze - pokiwała głową - Dziękuję za niego jeszcze raz. Czasem trochę przycina, ale nic co by było jakoś specjalnie uciążliwe. Może powinnam kupić te lepsze jednak?

- Może i tu leży przyczyna - wzruszyła ramionami, choć to nie była złośliwa uwaga, raczej też z uśmiechem.
- Jutro połowę miasteczka będzie chodzić zgięte. W tym ja - przyznała szczerze.
- A faktycznie, dalej próbuje sił na ściance. A ty gdzieś wybyłaś na ten czas? - Bo w sumie rozmawiały o wyjeździe z OW.
- Jools złotą rączką też jesteś?

Siostry znów wróciły do siebie i zapewne wykonały kilka chwytów, by zapamiętać. No bo podeszły do tego ambitnie jak je tatuś uczył zawsze!
A potem wzięły torby i poszły do wyjścia, a Cath jedynie posłała smutne, krótkie spojrzała w stronę Joan i Liluye. Nie było łatwo.

zt dla Racheli i Cath

Liluye nawet nie zauważyła tego spanielowego spojrzenia Cath, bo nie patrzyła w jej stronę, całą uwagę skupiajac na swoich rozmówcach.
- To prawda. A to w sumie nie było zbyt ciężkie.. Nie sądzę, bym miała zakwasy. Ale dobrze, warto sie trochę poruszać - odkręciła butelkę z wodą (tak, poradziła sobie) i napiła się.
- Na pustynię na tydzień - odparła - Możemy iść usiaść? - zapytała - Kręci mi się w głowie - skrzywiła się nieznacnzie.
Jools poszedł odebrać dzwoniący mu w kieszeni telefon.

- Na początku u mnie nie było lepiej. Zresztą dalej nie jest, w końcu zalicza najniższą ściankę. Ze stosowną ilością upadków - pokiwała głową.
- Na pustynie? Wiesz co, jak chciałaś zakosztować ciszy i spokoju to są hotele ze spa, które to zapewniają. Poważnie. - Popatrzyła na Liluye, przecież to się pozytywnie nie odbijało na zdrowych osobach, co dopiero w jej stanie.
- Jasne - przeszły na trybuny. - Może coś powinnaś zjeść? Cukier pewnie ci spadł.

- Czas i trening, pomogłabym ci, ale chyba ten zakaz od doktora się przedłuzy.. - skrzywiła się.
- Nie, to nie to samo. Poza tym na tej pustyni ruch jak w hotelu też.. - kolejne skrzywienie.
- Nie wiem co mi spadło,ale zaraz to będą spodnie, bo nie mogłam znaleźć mniejszych - podciągnęła je na tyłku i usiadła.

- Spodziewam się, że lekarz nie byłby zadowolony z tego treningu również. - Nie chciała wyrzucać Lilu faktu, że ignoruje zalecenia, ale był na tyle dorosła, żeby wiedzieć, że szkodzi sobie.
- Samotnia na pustyni to jakiś ostatni krzyk mody. Cholera zawsze przegapiam takie rzeczy.

Jon wymiękł i poszedł leczyć zakwasy w domciu.

/zt

- Nie, nie był by.. Ale już się zgłosiłam, szkoda by było to ominąc, prawda? - uśmiechnęła się lekko. Wiedziałą, że sobie szkodzi i jakoś nie potrafiła tego czasem powstrzymać. Teraz miała motywację, ale cóż. Nic nie zmieni się od razu.
- Tak? A ktoś jeszcze się wybiera? - uniosła brwi - Nic nie przegapiasz, jak samotnia to musisz jechać samotnie czyli kiedy chcesz. I było fajnie, poza tym, że ciężko - popijała dalej wodę, odpoczywajać na siedząco.
Podniosłą wzrok na Ebenezera.
- Czy wy musicie tam zaczynać jeździc jak ja mam zakaz? Robicie to specjalnie czy jak?

Joan rozpuściła włosy, bo w trakcie ćwiczeń miała je związane.
- Z bliżej nieznanych mi względów połączenie fajnie i ciężko nie przemawia do mnie. Jednak wierzę, że tak jest. - Ok ćwiczenia, ćwiczeniami, w kontrolowanych warunkach, a nie ekstremalny survival. Przecież życie można stracić w przyjemniejszych okolicznościach. Wypadki komunikacyjne na przykład.
- Liluye odkryłaś właśnie spisek sięgający całego świata i być może międzynarodowej stacji kosmicznej mający na celu irytowanie cię podejmowanie ćwiczeń przez wszystkich z otoczenia. Chińczycy za tym stoją - pokiwała z udawaną powagą.

- Ale tak jest! - zaperzyła się, a potem parsknęła słysząc o Chińczykach i uśmiechnęłą się słysząc śmiech Joolsa.
- Wiecie co, ja tu poważnie, a wy.. ech - westchnęłą teatralnie.
- Ale jak tylko bede mogła, to pogonię was obydwóch aż nie będziecie mogli chodzić - zagroziła - za te żarty!

Zawtórowała śmiechem Joolsowi, szczególnie po groźbach ze strony Liluye.
- Oj, to sądzę, że do tego czasy czeka nas zmiana tożsamości. Co, Jools? Ja myślę, że miałabym jakieś mniej prozaiczne imię, niż teraz. Agathea brzmi całkiem nieźle. i zajmowałaby się florystyką. Także Lilu, to wszystko jest bardzo dobrze zaplanowane.

Gabrielle popatrzyła na rozchodzących się ludzi i spojrzała na męża. Mogli się zbierać, skoro wszyscy wyglądali jak siedem nieszczęść. A sama Ramirez czuła taką energię, że miała ochotę pobiegać! Uśmiechnęła się do męża i złapała za torbę, by skierować się do domu.

zt

Leszek zwiesiwszy głowę opuścił szkołę. Na słuchawkach włączył sobie playlistę z piosenkami o nieodwzajemnionej miłości i pojechał do domu.

/zt

/ 10.10.2013, po 17tej, początek

Noah postanowił wrócić do formy. Dlatego też udał się na siłownię, mając nadzieję, że Bobby też wpadnie, to nie bezie się czuł jak debil, ćwicząc samemu. 
Wybrał się na bieżnie, bo,o ile pamiętał, to lubił biegać. Najpierw się rozgrzał chodem (bez rzutu 48). Potem zaczął trucht i wyszedł jego brak kondycji (68/58) i nawet nie dokończył tych dwudziestu minut biegania.
Ale zaraz spróbuje znowu. Się nie podda, prawda?
Boże, ale ze mnie ciota, myślał.

/10.10.2013, jakieś pół godziny po Noah/

Bobby musiał zajechać do domu po pracy, zabrać torbę z rzeczami na siłkę i dopiero wtedy mógł podjechać do szkoły. Wszedł do środka, przeszedł korytarze i skierował w stronę sali gimnastycznej. Wiedział gdzie, bo był tu raz wcześniej na tym treningu policyjnym. Wreszcie, przebrany i gotowy do działania, wszedł do niewielkiej salki z maszynami i sapiącym Noah.
- Cześć - wyciągnął rękę na powitanie i spojrzał po sprzęcie. - Widzę, że stawiasz na kardio - pokiwał głową.
Sam po chwili zdecydował się na rowerek i zaczął pedałować w średnim tempie (80).
- Jak tam po jazdach? Jesteś cały? - zagadał.

Przywitał się z Bobbym, po czym uznał, że zabierze się za pompki. A zrobił ich całe 20 (78).
- No... potem jeszcze pojeździłem sam, na torze, ze znajomą. No i poszło mi zdecydowanie lepiej - powiedział, ćwicząc - no ale co z tego, jak nikt nie widział i mi nie wierzy...
Podniósł się i rozciągnął, by chwile potem zrobić 10 szwedzkich pompek (64).

Jechał i jechał w równym tempie, zerkając co jakiś czas na Noah.
- Co ty wygadujesz, chłopie?
No naprawdę się zdziwił podejściem kolegi.
- Tu nie chodzi o to, kto cię widział i kto w co wierzy! - pokręcił głową. - Dla siebie jeździsz, tak? No chyba, że nie... - spojrzał na niego podejrzliwie. - Tak czy inaczej, wyluzuj. Praktyka czyni mistrza i tyle.
Skończył rozgrzewkę i podszedł do półki z ciężarkami. Złapał na początek hantle po 2kg, stanął sobie w wygodnej pozycji w lekkim rozkroku i wykonał dwie serie po pięć podnoszeń (2x30 z mnożnika). Potem postanowił zaryzykować i skoczył od razu na 5kg, wykonując tym razem jedną serię (55). No, bicki trzeba pielęgnować.

Wyprostował się, rozciągnął i rozejrzał po sali.
- No, dla siebie. No ale wiesz, spójrz na mnie, widzisz jak wyglądam. Nikt nie kupuje moich historii, tylko traktują jak dziecko bez talentu, któremu trzeba powiedzieć miłe słowo. Bo się popłaczę. 
Zaszedł do sztangi, najpierw zrobił pięć podnoszeń bez obciążenia (41>25). Potem dołożył sobie po pół kilograma. Pierwsze pięć podnoszeń poszło mu szybko (65>35), kolejne już nie bardzo, wiec musiał przerwać (31<35).
Potarł czoło.
- Co byś pomyślał, jakby cię laska przyrównała do babki piaskowej, którą można jeść codziennie, zaznaczając, ze jara się twoim kumplem, który jest tortem?