Dom Autumn

First topic message reminder :

Dom jest niewielki, wybudowany z gotowych materiałów. Ściany są wypełnione gąbką lub styropianem, nie ma tu mowy o porządnej izolacji. Dach często przecieka, w czasie upałów wewnątrz nie da się wytrzymać, a klimatyzacja działa wątpliwie. Podczas chłodniejszych dni robi się naprawdę zimno i trzeba ratować się piecykiem elektrycznym.
Budynek ma tylko jedno piętro. Wewnątrz znajduje się kuchnia i łazienka oraz dwa średniej wielkości pokoje. Dom jest pomalowany na piaskowy kolor.
Na podwórku znajduje się podjazd.

Usłyszała wołanie z salonu. Od razu rzuciła wszystko i pobiegła do Autumn.
- Ja to mam wyczucie czasu. - rzuciła. po czym chwyciła torbę i szybko spakowała do niej rzeczy Jesieni.
- Spokojnie, zaraz ciebie zawiozę. - powiedziała de facto już jej podając rękę by wstała i odprowadzić ja do samochodu.

- Weź.. ręcznik z łazienki jeszcze. Przecież dojdę do samochodu - podreptała do drzwi i oparła się o klamkę. Potem wyszła i oparła się o samochód Foxx na dworze.

Foxx oczywiście wzięła ręcznik i podeszła do samochodu.
- Wsiadaj. - powiedziała kładąc na jej siedzenie ręcznik, a obok torbę. Po czym sama usiadla za kierownice. Brum brum.
<ztx2>

/12.10.2013

Autumn ledwo sobie dawała radę, ale małego Alexa niosła twardo.
- Nie mów, że siedziałas tam całą noc - odezwała sie, gdy małego polozyly w jego pokoju. Na razie głównie spał albo płakał.

Postawiła jej torbę na stole. Spojrzała zmęczonym wzrokiem.
- No tak. - odpowiedziała, jednocześnie dopilnowała by Autumn szybko sie połozyła, albo usiadła. Mały był spokojny, pewnie go nakarmiła w samochodzie i teraz spał.
- Dlatego musze się napić kawy. Zrobię śniadanie. i nie wstawaj. - powiedziała grozac jej palcem, by zniknąć w kuchni.

Nie protestowała, bo ani nie mogła się do końca wyprostować ani zgiąć i musiała siedzieć tak ni w te ni wewte.
- Nie zamierzam - dodała - Zrób mi herbaty, poproszę - zawołała jeszcze i pewnie się jakoś ostrożnie położyła, póki mogła.
- Nie chcesz się przespać? - zapytała, gdy ta wróciła do salonu.

Przed Autumn powędrował talerz pełen pysznych kanapeczek oraz herbata. Ona sama weszła jedząc kanapkę, a w drugiej ręce niosać kawę.
- Nie moge tutaj. Wypije kawę i wrócę na fermę. - odpowiedziała. Upiła łyka najlepszego trunku świata.
- wczoraj na lekach wyznałaś mi, ze mnie kochasz. - powiedziała po prostu jako anegdotkę. Chciała wypytać trochę.

- Dobrze - zgodziła się. W końcu miały się trochę przystopować. Sięgnęła po kanapkę i podniosła się trochę na łokciu.
- Tak..? - uniosła brew pytająco i jakoś tak nieznacznie odwróciła wzrok. Nie wiedziałą co powiedziec.

Spojrzała na jej reakcję, po czym odstawiła kawę.
- Spokojnie. Nie przyjęłam tego do siebie. - odpowiedziała spokojnie. Już dawno się pogodziła z tym, ze Autumn nie wyzna jej miłości, ale nie przeszkadzało jej to.

Pochyliła się do niej, mimo bólu w ranie.
- Nie o to mi chodzi.. - cmoknęła ją w nos, przyciągając do siebie.
- Nie spodziewałam się, ze coś takiego powiem - dodała. Przyciągnęła ją mocniej dosiebie, żeby się trochę wyprostowac i wtuliła nos w jej szyje.
- Mogę to powtórzyć - dodała po chwili, mruczącym tonem.

Foxx przysunęła sie do Autumn by ta się nie nadwrężała. pogłaskała ją po włosach i westchnęła.
- Nie musisz, powiesz, gdy będziesz gotowa. - powiedziała pewna siebie po czym cmoknęla ją w skroń, tka by dodać otuchy.

- Skoro mówię, że mogę, to znaczy, że mogę - podniosła wzrok i cmoknęła ją w szyję ponownie. Może trochę za szybko, może faktycznie chciała poczekać, a może po tej morfinie się przyznała po prostu.

Przymknęła oczy i gdy ta na nią spojrzała je otworzyła. Uśmiechnęła sie nawet.
- Przecież ci nie zabraniam małolato. - powiedziała żartobliwie. Po czym delikatnie się uśmiechnęła, gdy pocałowano jej szyje. Dotyk Autumn sprawiał, ze uśmiech był zawsze na jej twarzy.

Prychnęła i szczypnęła ją w brzuch.
- To cię kocham - uśmiechnęła się. Była wciąż zmęczona, coraz bardziej bolało, ale cieszyła się, że ma przy sobie Foxx. Bo Maro zniknął ostatnimi czasy..

Zaśmiała sie na reakcje Autumn. Uszczypnięcie nie bolało za mocno, ale udała, ze tak było. Niech słabeuszka myśli, ze jest silna, o!
- no to ja ciebie też. - odpowiedziała nadal się śmiejąc po czym pocałowała Jesień. I kto mówił, ze jej tatuaż z listkami był nie na miejscu? Symbolizuje pierwszą osobę, która pokochała potwora- Foxx.

- Udało sie ekspresowo znaleźc niańkę - odezwała się po chwili ciszy - mam nadzieje, ze wszystko będzie okej, bo to facet.. - zmarszczyła nos.

Uśmiechnęła sie.
- To dobrze. Mały potrzebuje jakiekolwiek męskiej ręki. - powiedziała siegając po kawę. Podała nawet kolejną kanapkę, by ta zjadła. Siedziała na ziemi opierając sie o kanapę. Mogła swobodnie rozmawiać z Autumn, a ta mogła wygodnie leżeć. Upiła łyka kofeiny i się uśmiechnęla itak obserwowała Jesień.

- No.. niby tak - pokiwała głową - ale wiesz.. zawsze jakoś kobieta przy takim małym dziecku to bardziej.. W sumie i tak powinnam się cieszyć, że tak mi się udało na szybko znaleźć, bo najpierw to całodobowo potrzebuję, sama nei dam rady.. Chcoiaż póki się nie zagoi ten brzuch.. W ogóle.. nie wiem, mam wrazenie ze ta rana dziwnie wyglada.

- Przede wszystkim matka. To ty powinnaś być przy nim całodobowo. - zauwazyła, nie nie był to wyrzut i nawet tak nie brzmiało.
- Rany po zaraz po operacji zawsze dziwnie wyglądają. - zauważyła. - Jak się boisz to zawołaj lekarza. - zaraz zasugerowała. To jest jednak poważna rana, więc ona nei zamierzała się bardziej wymądrzać.

- Tak, przeciez będe.. ale wierz mi, z tą raną nie dam rady się nim zjamować.. Wiesz, jak to boli? - skrzywiła się. Nie czuła się najlepiej, bo aż jej było niedobrze. Nie zjadła drugiej kanapki. Piła tylko powoli herbatę.
- Oglądali to przed wyjściem, wszystko jest dobrze - stwierdziła. - Na razie wygląda ohydnie

Spojrzała na nią z troską. Odgarneła jej kilka kosmyków w twarzy.
- Ale za to masz pięknego synka, zobaczysz teraz boli, bedzie nie ładne. W koncu się zagoi i nie będziesz o tym pamietać. - powiedziała z otuchą. Niepokoiła się o nią, by chciala tutaj zostać, ale obydwie wiedziały, ze to nie jest dobry pomysł.
- Zapisali ci jakies leki przeciwbólowe? Może podac ci coś? - spytała dla pewności.

- Na pewno - usmiechnęła się przez ból - Tylko mam wrażenie, że ot się całe pozrywa.. Ani się wyprostować, ani zgiąć.. dziwne - westchnęła. Zmruzyla oczy czując palce Foxx na twarzy.
- Tak, mam coś, ale niewykupione.. No i czy powinnam brac tak szybko? Ile minęło? Dwie godziny, trzy?

- Pojadę ci wywkupic tę receptę. - zaoferowała. - No tak, ale lepiej mieć. Cóż boleć będzie i nie będę ciebie okłamywac. - powiedziała głaszcząc ja po policzku. Po czym ją objęła. Tak delikatnie jakby była porcelanową lalką. Chciała w ten sposób dodać jej nieco siły.

Wtuliła się w Foxx.
- Stęskniłam się, tak w ogole - przyznała - Dobrze, to recepta jest w torebce.. - spojrzała na torebke lezaca przy drzwiach.
- Wiem, że bedzie.. dlatego musi tu pryzjść ten.. nianiek? - usmiechnęła się - Bo jak pewnie zjem te tabletki to będe jak otumaniona. No i nie mogę karmić piersią.

Uśmiechnęła sie czując jak się wtula. Zaczęła głaskać ją po włosach. Miała nadzieję, że za chwilę zaśnie, bo wiedziała, ze to najlepsze lekarstwo na takie rany. Alex spał spokojnie, czysty, najedzony, żyć nie umierać.
- Też się stęskniłam. Już na dniach mogę się spodziewać kontroli, a po niej nawet mogę się do ciebie wprowadzić. - oznajmiła jej. Nie, nie chciała tworzyć wielkiej homorodzinki, ale zanim znajdzie coś dla siebie to też chwila minie.
- To tylko kilka dni, zobaczysz jak następnym razem się spotkamy to nie będzie już tak bolało.